Dank jullie, Ik weet dat ik niet teveel naar mijn ouders moet luisteren. Maar ik ben altijd zelf dikker dan mijn zus geweest (stuk breeder en langer) vaak wat over gehoort en ze zeiden altijd dat mijn kind dik word omdat het erfelijk is. Ik denk dat ik daarom wil bewijzen dat dochter een gezond figuur kan krijgen. Er is altijd erg veel concurentie nichtje lichter, kan beter praten,is een echte meisje, was snel zinnelijk. Daardoor word ik soms zo bang en denk ik dat ik alles fout doe. Sorry voor zeur verhaal Misschien wil ik bevestiging dat ik het goed doe.
Moeilijk, zulke dingen. Mijn oudste is 2,5, 102 cm en 18 kg. Best hoog op de curve voor lengte en gewicht. Lekker stevig, mooi, sterk meisje. Wij hebben gelukkig geen 'vergelijkingsmateriaal' in de familie, ik zou er gek van worden. Ik scheel maar weinig met mijn eigen zus, en werd voor mijn gevoel ook altijd met haar vergeleken (dat gaat vanzelf, dat snap ik wel, ik heb nu twee kinderen en kan het ook niet helpen dat ik ze steeds vergelijk ). Maar goed, zij was tenger, fijner, meer meisjesachtig. Ik was lang en lomp in mijn beleving. Niet schattig. En nu is zij een heel stuk forser en heb ik moeite om mijn gewicht op peil te houden. Ik wil voor mijn dochters echt niet dit gedoe, en moet er zelf ook goed op letten om niet naar mijn oudste toe dingen te vergelijken. Ik denk dat mijn dochter misschien zelfs wel iets zwaarder was met 98 cm. Ze is natuurlijk erg groot (lang), maar woog denk ik toen al 16,5 of 17,0. Ze is stevig maar niet dik. Laat je niet gek maken meis. Ik zelf zou het voor een peuter echt eerder zorgwekkend vinden als ze heel weinig vlees op de botten hebben, dan dat ze een tikje mollig zijn.
Jammer dat er zo'n concurrentie is in jullie familie. Geen goed voorbeeld voor je nichtje en jouw dochter. Dus er boven gaan staan en niet meedoen met die concurrentie onzin zeg.
Ik probeer me er zelf voor af te sluiten, maar soms trek ik me het erg aan. Mijn wens is ook dat mijn dochter een vrolijk dame word en daar doe ik mijn best voor.
Het feit dat je erover nadenkt en mee bezig bent, betekent dat je een goede moeder bent. Je bent bezig met het welzijn en de gezondheid van je kind. En geloof me....jouw dochter is het mooiste meisje dat er is (en ik vind mijn dochter de mooiste die er is). Laat je door niemand gek maken, zodat je daaraan twijfelt. Misschien heb je vroeger gevoeld dat je op de tweede plaats kwam, voor je dochter kun je vast beter opkomen dan voor jezelf. Je was toen zelf nog maar een kind. Wat betreft zindelijkheid & praten: ieder kindje volgt zijn eigen weg. Een goede moeder vergezelt haar kindje over die weg en probeert haar kind geen dingen te laten doen waar ze nog niet aan toe is. Hooguit daag je haar een beetje uit om een stapje extra vooruit te zetten. Erfelijkheid: Ik denk niet dat overgewicht erfelijk is, maar wel het eetgedrag. Misschien denk jij dat bepaalde voedingsmiddelen gezond zijn, terwijl dat niet zo is. Vraag dat eens na bij vriendinnen, collega's of op dit forum.
Maar iets zegt me dat het met jou ook redelijk goed is gekomen Hooguit je zelfvertrouwen kan wat extra aandacht gebruiken Oh en beter net te zwaar ivm erfelijke aanleg maar verder gezond leven.. Dan alles naar binnen proppen omdat je toch niet aankomt. Dat is minstens zo ongezond.
Ja ik begrijp dat je het aantrekt, het gaat toch over je dochter. Knappe moeder als je niet gevoelig bent voor flauwe/lullige opmerkingen over je eigen kind. Toch is het het beste om er boven te gaan staan. En dat kan ook door je eigen familie te laten weten dat je er niet van gediend hebt. (heb ik hier namelijk ook een keer gedaan samen met mijn vriend) en toen kreeg ik zelfs excuses van mijn vader. Die had niet ingezien dat het zo hard aankwam bij mij. En ik heb het heel lang opgekropt en op een gegeven moment barstte de bom. Mijn vader wist niet wat ie meemaakte, hahaha...Maar daarna was het wel over met de flauwe opmerkingen
Vaak zie je het zelf wel een beetje als je de rest vd klasgenootjes bekijkt. Ik vind een beetje spek totaal niet erg en zeker geen reden om meteen op dieet te zetten. En ik vind die getallen gewicht - lengte ook zeker niet zorgwekkend hoor. Als ze gewoon genoeg beweegt en goed (gezond) eet is er niks aan de hand. Wij kregen het laatste CB-bezoek ook een soort waarschuwing dat we nu op moesten gaan letten.. Beetje onzin maargoed.. En vanaf het moment dat hij nu op de basisschool zit, is hij de lucht in geschoten en echt een magere spriet geworden. Dus CB, eat your heart out! Hun af&toe met hun opmerkingen pff.. Kunnen een ouder helemaal nerveus maken, terwijl het achteraf voor niks was. En over de opmerkingen, zou het zeker aankaarten of ze daarmee op willen houden. Hoeveel anorexia/boulimia patiënten er op die manier gekomen zijn door juist opmerkingen van mensen die dicht bij hun staan.
Ik vind het ook erg onvolwassen en flauw van je ouders om dit zo te zeggen.. Zowel voor jou als voor je dochter! Kan me heel goed voorstellen dat je daar boos over wordt. Ook het verhaal van het vergelijk met je zus en zo kan ik me goed indenken dat dat zeker van invloed is! Hier ook (ongeveer) hetzelfde meegemaakt. Mijn moeder met name bleef ook zo 'hameren' op gewicht en zo, met als gevolg dat ik als (klein) kind en ook als puber altijd het idee had veel te zwaar te zijn. En misschien was ik ook wel steviger en in kg wat zwaarder maar zeker niet té dik... Dit is wat ik me nu achteraf met name goed besef! Heeft toch wel invloed gehad op mijn zelfbeeld en was hier erg onzeker door. Niet dat ik er een trauma van heb overgehouden, maar speelde zeker een grote rol in mijn leven... erg jammer! Wil dit dus ook zeker voorkomen bij mijn dochter, al is dat een kindje met het figuur van papa (van vroeger), haha! Lang en smal... En stiekem ben ik daar gewoon blij mee zodat ze niet te maken krijgt met dergelijke opmerkingen!
Dank jullie wel. Ik weet dat ik erg onzeker ben en gaat ook stukken beter maar soms blijft het moeilijk en wil ik horen van mijn ouders dat ik het goed doe. Tegen mijn ouders ingaan heeft weinig zin, zij doen nooit wat fout. Daarom heb ik er express voor gekozen andere kant van het land te gaan wonen en zoveel mogelijk mijn eigen leven te leiden. Toch hoop ik stiekem dat ik ooit bevestiging krijg dat ik het goed doe maar zal wel nooit komen. Jullie zijn lief dat jullie mijn verhaal willen lezen
Ik weet bijna zeker dat jij die bevestiging elke dag krijgt. Kijk maar naar je dochter (Als ik alle kusjes en knuffels van mijn zoontje bij elkaar op tel dan is dat voor mij de mooiste bevestiging die ik kan krijgen)