Hallo, Vorige week woensdag ben ik gecurreteerd na een zwangerschap van wat ik dacht 9 weken. Helaas bleek het vruchtje bij 5-5,5 week gestopt te zijn met groeien. In augustus van dit jaar heb ik hetzelfde meegemaakt, maar kwam de miskraam vanzelf op gang. We hebben al wel een gezonde dochter van 2 jr en deze zwangerschap is tot stand gekomen na hormoonbehandelingen en IUI. Ik ben eigenlijk op zoek naar mensen die dit ook mee hebben gemaakt. Hoe zijn jullie verder gegaan? We hebben in feb. afspraak bij gyn om de uitslag te bespreken van weefselonderzoek wat weggehaald is bij curretage en hoe nu verder? Zijn er mensen bij wie de 3e keer wel goed gegaan is? Of mensen die hetzelfde meegemaakt hebben en dmv Clomid wel een goede zwangerschap kregen? Alvast bedankt voor de reacites.
ben 2 x zwanger geraakt zonder medicatie en helaas beid geeindigd in een ma ook mn 3e zwangerschap door iui is niet goed gegaan. weefsel uitslag konden ze niks in vinden zo ook de chromonsomen test en bloedstollingstest is niks te vinden.
Danjo kan me voorstellen dat je nu een pauze ingelast hebt! Het is aan de ene kant heel dubbel want we hebben al een gezonde dochter, maar ja een kinderwens blijft een kinderwens. Voordat ik zwanger werd van onze dochter en ik op forums meeschreef dacht ik altijd bij mensen die lang bezig waren voor een 2e......waarom? Je hebt toch al een gezond kind... Daar ben ik nu wel goed op teruggekomen, want ik weet nu dat een kinderwens een gevoel is wat je niet zomaar kan uitschakelen....
@pattylife.. ik kan inmiddels mee praten over vroege miskramen.. niet over iui of clomid want gelukkig (en dat ervaren we echt als een zegen) zijn we erg vruchtbaar.. we hebben 3 pracht kids en we waren echt klaar.. toen nr 4 (nov 08) zich onverwacht aankondigde waren we geschrokken en op het moment dat we over de eerste schrik heen waren waren we dolgelukkig..toen ging het ineens mis.. een maand later..(nu met kers) bleek ik weer zwanger..(omdat door de vmk de wens voor een 4e er ineens wel was zouden we wel zien wat er gebeurde) dit was wel erg snel, maar natuurlijk waren we erg blij..2e kerstdag begon ik weer te vloeien en weer is het over.. na 3 pracht zwangerschappen zonder problemen is dit toch echt behoorlijk schrikken.. we snappen het niet en lassen nu even een rust periode in...zien wat ons gevoel doet... of de wens blijft (zal zeker bij mij wel zo zijn ) maar eerst even herstellen van dit... Ik wens je alle goeds toe en natuurlijk een prachtbeeb.. idd.. al heb je al mooie gezonde kids.. een kinderwens is er of is er niet.. heb je helemaal gelijk in..
Ten eerste heel veel sterkte met je verlies. Hier ook al vier miskramen tussen de 5 en 10 weken . Alle mogelijke onderzoeken gehad en mijn b12 bleek veels te laag te zijn. Hiervoor krijg ik injecties, maar heb ondanks de injecties toch weer een miskraam gehad. Mijn b12-waarde was toen goed. Eigenlijk vind ik het erg moeilijk om de hoop nog te houden. Het enige waar ik me aan vastklamp is dat het ooit wel een keer goed moet gaan, maar ik weet niet hoeveel miskramen daar nog aan vooraf moeten gaan. Momenteel zijn we bezig met een alternatieve arts en homeophatische medicijnen. Baad het niet, schaad het ook niet. Ik geef het in ieder geval niet zomaar op. Ik heb al jaren de wens om moeder te worden. Het lastige met herhaalde miskramen is dat veel (nog) niet te onderzoeken en te behandelen is. Gezien mijn gynaecologische achtergrond is waarschijnlijk mijn baarmoederslijmvlies van zeer slechte kwaliteit. Dit is niet te onderzoeken zonder meer schade toe te brengen en is in de reguliere geneeskunde ook nog niet te behandelen. Dat maakt het extra lastig. Wel vond ik het zeer prettig dat alles onderzocht is, want dat geeft ook wel weer een extra geruststelling. Als ik jou was zou ik vragen naar een chromosomenonderzoeken en alle mogelijke bloedonderzoeken die mogelijk zijn, zoals suiker, nierfunctie, schildklier, bloedstolling, b12 etc. Ik denk voor jou dat je niet moet vergeten dat de kans dat het een volgende keer wel goed gaat vele malen groter is dan dat het misgaat. Dat hield mij na de 2e en de 3e miskraam op de been. En wat mijn gyn altijd zegt, zelfs naar meerdere miskramen krijgen bijna alle vrouwen uiteindelijk een gezonde zwangerschap! Liefs Trees
Hallo, Bedankt voor jullie lieve reacties. Ik merk zelf dat deze 2e keer er mentaal veel meer inhakt dat de 1e keer. Deze keer had ik het gevoel dat het wel goedzat maar helaas weer niet. Ik weet dat Clomid ook niet zaligmakend is en probeer mezelf dit niet voor te houden als DE oplossing. Ik weet dat als het hiermee weer misgaat de klap alleen maar nog groter is. Ik moet 11-2 weer naar zkh voor uitslag en gesprek. Het even rust willen herken ik Bruisje. En idd ookal heb je 3 gezonde kinderen zoals bij jou een wens is een wens. Trees- gaan jullie nu nog wel een keer proberen? Mijn gevoel zegt meteen er weer voor gaan en we zien wel...maar ja ik denk dat even wachten beter is. Ik hoop dat 2009 ons goede zwangerschappen mag brengen en danwel in 2009 of 2010 gezonde baby's..
Ik heb je gepbt! Wij gaan het inderdaad weer proberen. We hebben afgelopen cyclus voor het eerst pauze genomen en ik vond het eigenlijk vreselijk om het 'veilig' te moeten doen. Het voelde erg onnatuurlijk en ik kreeg echt het gevoel alsof we het opgaven. En ik heb nogal een hekel aan opgeven De gyn heeft ons tot nu toe altijd het advies meegegeven dat mits we er emotioneel aan toe zijn er gewoon weer voor moeten gaan. Ik vind het wel weer erg fijn om op deze manier toch weer te mogen hopen en met de toekomst bezig te kunnen zijn. Op deze manier laat ik het makkelijker achter me.
Hallo, Trees- kan me voorstellen dat het veilig doen erg tegenstrijdig is. Dat gaan wij ook niet doen hoor! Deze 2 keer hebben we de ovulatietesten erbij gehad dus denk niet dat het zomaar een vaart zal lopen bij ons. Vind je deze periode ook niet vreselijk? Ik ben echt blij als het morgennacht 2009 is...vond 2008 maar een waardeloos jaar!
Hier precies hetzelfde al 5 mk-en allemaal voor week 6 gestopt met groeien. Alle mogelijke onderzoeken gehad en er is niets mis met me. ( wie gelooft dat dan nu nog? Ik niet) We gaan gewoon voor 2009! ( zeg ik nu vol vertrouwen, maar het is zo moeilijk dat ook te geloven)
2008 mag van mij wel gewist worden! Nou ja de meeste momenten dan Vorig jaar was ik rond deze tijd pril zwanger. Dat maken deze dagen er niet echt makkelijker op. @ kabouter ik geloof ook niet meer dat er niks mis zou zijn. Ze weten gewoon nog te weinig als het gaat om herhaalde miskramen. Ik ben ook blij als het 2009 is en dat 'probeer' ik ook vol vertrouwen te roepen
Nee dat is toch onmogelijk! 1 mk oke, dat komt zo vaak voor. 2 oke domme pech, maar zoveel? Als we heel hard gillen, gaan we het dan wel geloven? Kom op 1,2,3, en gillen: WIJ GELOVEN IN 2009!
Hallo, Ja idd dat geloof je toch niet? En ik denk echt dat het na 2 keer al niet meer domme pech is. En wat krijg je dan? Idd lapmiddels zoals IVF of Clomid... Kaboutertje is IVF al aan je voorgelegd als optie?En bij jou Trees? Want dat is ook weer zoiets pas als je na 1 jaar niet zwanger word mag je dit soort dingen gaan doen...maar ja we worden toch zwanger? Echt waardeloos...vond dat er voor mijn zwangerschap van mijn dochter toen ik maar niet zwanger werd zoveel begrip was uit het zkh, want ja ik werd maar niet zwanger. Nu word ik het wel maar gaat het niet goed en dan? Ik ben wel erg blij trouwens dat ik hier alle frustratie van me af kan schrijven!
Nee IVF is bij ons niet voorgesteld, maar als ik in mei nog niet zwanger ben, dan gaan we maar weer naar de gyn. Ik werd altijd heel makkelijk zwanger, maar nu niet meer lijkt het wel. Haha Trees Ik hoop zo dat het geholpen heeft.
Ik heb nog nooit van IVF en clomid gehoord bij miskramen (en ik dacht dat ik me er al zoveel in had verdiept ). Ben nu wel nieuwsgierig. Welk hormoon zit er eigenlijk in clomid en hoezo IVF? Weet jij hier meer over?Inderdaad we worden wel zwanger en het lijkt wel alsof er dan geen hulpmiddelen zijn behalve het advies 'ga maar net zolang door tot er wel eentje blijft zitten '. Het voelt soms zo machteloos. Wij hebben dan nog wel het geluk dat we makkelijk zwanger raken, maar ondertussen zijn we 14 maanden bezig en dat is misschien nog niet zo lang, maar heb het gevoel dat het einde nog lang niet in zicht is. Ik vind het trouwens ook fijn om alle frustraties van me af te schrijven. Ik heb in mijn omgeving alleen maar zorgeloze zwangeren om me heen, die het niet echt begrijpen. Ze doen hun best, maar toch...
Trees- ik weet dat bij IVF de bevruchting buiten het lichaam plaatsvindt. EN ze de embryo's met de beste deling terugplaatsen. Ik denk dan heel simpel als het elke keer bij 5 weken, zoals bij ons, misgaat, dan zal er wel iets mis zijn met de emrbyo en misschien dat ze dit zo kunnen omzeilen. Met Clomid zorg je ervoor dat je eitjes optimaal groeien. Het kan dus zijn dat je nu wel eitjes hebt die springen maar niet goed van kwaliteit zijn en het daarom misgaat. Ik ga 11-2 vragen wat de gyn er van denkt. Ik ben "pas" 27 en dat speelt ook mee want ze zeggen ook gewoon in zkh je hebt nog alle tijd pfffff... En idd mensen in je omgeving doen wel een poging, maar vaak begrijpen ze het niet. Had gisteren nog iemand aan de lijn die zei ja je moet gewoon wachten tot na de verhuizing (medio juli 2009) het is allemaal stress....Sorry hoor sommige mensen praten erover alsof je het hebt over een tv waarop je moet wachten. Vreselijk!Zulke mensen begrijpen een kinderwens niet en hebben denk ik dan zelf nooit hoeven wachten en ging vast alles van een leien dakje. De meeste steun nu heb ik aan een vriendin die geen kids heeft en ook nog geen kinderwens, maar die begrijpt alles...ongelofelijk soms...
Bij mij weten alleen de ouders het. En een vriendin die hetzelfde heeft mee gemaakt. Heb geen zin om met mijn verdriet zo rond te lopen. En dan krijg je vragen als: en wanneer komt er bij jullie een? Nog niet bezig? Of wanneer komt nummer 2? Nu smoes ik me er wel uit, dat het er bij 1 blijft en zeg dan ook altijd dezelfde reden.
Kaboutertje- ja idd soms kan je het beter voor jezelf houden. Wij hebben besloten verder niets meer te vertellen aan niemand. Ook als we nu weer snel zwanger worden. Pas na 12 weken gaan we het vertellen. Mocht het tussentijds weer misgaan dan kan ook niemand zeggen ja eigen schuld hadden jullie maar moeten wachten! Hoe oud is jouw kindje nu? Die van ons 2 jr en soms vragen mensen het gewoon van wanneer komt de 2e?
De onze ook bijna 2. Wij vertellen alleen de ouders als we weer zwanger zijn. Zal ook wel moeten als oppas voor de kleine Wij hebben het bij de 1e pas verteld bij een week of 13/14. En doodeng dat ik dat vond.
Wij hebben dat ook al meerdere keren gehoord, alsof het onze eigen schuld is :x. Zolang een arts zegt dat het niet nodig is om te wachten en dat het zelfs goed is om er snel weer voor te gaan, geloof ik dat meer dan al die 'goedbedoelde' opmerkingen van iedereen die niet weet waar ze het over hebben. Ik ben het ook zat om mezelf te moeten verdedigen en vertel het ook niet meer. Bij mij is waarschijnlijk mijn baarmoederslijmvlies van slechte kwaliteit dus dan zal IVF en clomid ook wel niet helpen. Vraag me af of je daar wel een indicatie voor kan krijgen na herhaalde miskramen? Welk ziekenhuis lopen jullie? Bij mij zeggen ze dat er geen enkele behandeling nog mogelijk is (lekker hoopvol) en zit te denken over een second opinion. Ik wil eerst nog een zwangerschap afwachten, wie weet is het niet nodig?! Niet dat ik dat geloof...