Ik zie hier af en toe jonge meisjes (onder de 23) voorbij komen met de mededeling dat ze zwanger zijn en dat ze er echt voor zijn gegaan om zwanger te worden. ik vind het natuurlijk echt heel leuk voor die meisjes, maar wat ik me afvroeg is wat is jullie drijfveer geweest om bewust zwanger te raken. Er zijn best veel dingen die je opgeeft namelijk, ik word zelf in december als alles goed gaat een jonge moeder en ik heb het er soms wel moeilijk mee als ik bijvoorbeeld hoor dat mijn vriendinnen lekker een studentenfeest hebben of dat sommige niet eens meer langskomen of mij uitnodigen omdat ik nu "anders" ben. hebben jullie daar dan geen problemen mee?
Nee want ik ben een bewuste jonge moeder. Ik heb geen behoefte om te feesten enz en het is dat wij steeds geen woning kregen anders was ik denk ik nog eerder zwanger geweest. Ik wil al sinds ik 16 ben heel graag kinderen en ben zo blij dat het eindelijk zo ver is
Huh? Waarom doen mensen dat nou? Dat vind ik heel vreemd... Mijn echte vrienden vinden het alleen maar super of hebben zelf een kind en behandelen me niet anders dan normaal. Verder ben ik 24 maar ook aan mij wordt wel eens gevraagd of ik niet eerst een carriere moet gaan beginnen omdat het jammer is dat ik net een paar maandjes geleden ben afgestudeerd enz enz enz. Tja... ik heb het zelf altijd geweldig gevonden om een jonge moeder te heben die er bovendien altijd voor ons was, dus dat wil ik mijn kind(eren) ook graag meegeven. Bovendien ik ben nooit een echt feestbeest geweest ik ben meer van de kleine groepjes lekker thuis uitnodigen. Dus ik ga niet veel missen denk ik. Tuurlijk zullen er veel dingen veranderen, je hebt ineens veel meer verantwoordelijkheden. Misschien piep ik straks wel anders .
ik ben niet bewust een jonge moeder... wou altijd pas op me 27ste kinderen hebben... maar moet zeggen dat ik er zo naar uitkijk en heb zeker geen spijt of iets in die richting... ik zie het namelijk als een nieuw begin.... vroeger ging ik inderdaad veel stappen enzo.... maar had er toch al niet zoveel zin meer in... zat liever met me mannetje ergens gezellig op bezoek bij mensen... of wat dan ook... iedreen die wij kennen hebben ook kinderen dus er gaat juist een nieuwe deur voor ons open... lekker naar het park en zwembad.. met de kleine op pad... we kijken er allebei naar uit...!!! en het stappen enzo mis ik niet... ik ga wel nog naar festivals zoals lowlands... maar jah dan blijft de kleine bij me mannetje want die vind dat niks aan...
uhm ja ik heb altijd al geweten dat ik een jonge moeder wou zijn. mijn vriend is zelf 29 dus dat is ook wel een mooie leeftijd. ik heb helemaal niet het gevoel dat ik iets moeten laten of iets mis. heb altijd veel gefeest en gek gedaan. en zal na de zwangerschap ook heus nog wel af en toe gaan stappen. ik heb zelf ook een hoop vriendinnen die ouder zijn en daarom al kinderen hebben of er bewuster mee om gaan. ga ook nog een dag in de week naar school mbo dierverzorging en als hun gaan stappen weet ik dat ik echt niet mee hoef want voel me er toch niet thuis. ik heb heel erg het huisje boompje beestje gevoel de laaste 2 jaar en vooral nu. ik heb een hoop dieren 4 poezen en 4 honden waar ik me aan verplicht voel genoeg thuis te zijn om ze genoeg aan dacht en verzorging te geven. met name aandacht dus mis eigenlijk niets na mijn gevoel. en het hele cirkeltje is rond voor mijn idee huis,vriend en finac. dus voelde als de juiste tijd voor ons
ik heb mijn vriendinnen al zo lang niet meer gezien, ik ben altijd degene die zei kom we gaan wat doen blabla, en dan wilden ze allemaal naar onze standaard plek gaan de buddha bar in den haag. En dan zaten ze allemaal aan de Cosmopolitans en ik dan aan de thee of 7up ofzo. Is op zich niet erg maar dingen doen met zn allen die ik ook kan doen zit er niet meer in.. Zelfs mijn vriend merkt het nu, hij is 21. Had een hele goede vriend gevonden, en hij was zo blij met hem en nu belt hij mijn vriend niet eens meer. En verteld hij hem steeds hoe leuk hij het heeft met mijn vriends neef en wat ze allemaal gaan doen en hebben gedaan..
Batchie dat zijn geen echte vrienden en vriendinnen,ik snap dat je het er moeilijk mee hebt maar echte vriendinnen zouden blij voor je zijn wees blij dat je er nu achter komt scheelt je veel tijd en energie. Mijn vriendinnen zijn alleen maar blij voor me en dat zou ik ook voor hun zijn als ze zwanger zouden zijn.
Hoi batchie. Zelf ben ik dan niet een van de club jonge moeders, maar ik wil wel ff wat kwijt. Ik vind het ECHT vervelend voor je dat jullie zo benaderd worden (of eigenlijk niet benaderd worden) door types die hebben gedurft om zich jullie vrienden te noemen. Als het echt vrienden zouden zijn, dan moet een baby (wat zo'n leuke gebeurtenis is) absoluut geen verschil maken. Ik hoop echt dat jullie echte vrienden dit wel inzien. en de anderen, hoe naar dan ook, laat ze lekker hun eigen leven leiden. Succes met je leuke jonge moederschap. Eigenlijk ben jij volgens de media normaal!!!!!!!! En volgens mij helemaal hoor!!!!! Ik niet ik heb eerst voor mijn carriere gekozen en heb mijn biologische klok zogenaamd genegeerd. Groetjes Jantien
ach ja, maakt ook niet veel uit het heeft mijn vriend en mij ook weer wt meer bij elkaar gebracht.. MAAAAAR ik was meer benieuwd naar jullie eigenlijk.. Hebben jullie geen behoefte meer om te studeren of eerst een carriere op te bouwen?
jah... bij mij is het ook zo dat ik altijd jong moeder wilde worden. ik heb nu alles voor elkaar, een diploma een goede baan een leuke vriend (29) en een mooi huis. kijk we hebben samen 2 vriendengroepen, die van mij waar meiden van mijn leeftijd in zitten die nog studeren en feest hebben elke dag, en die van ons samen. een groep van 22 man. dus 11 stelletjes. daarvan zijn er maar 3 stellen die geen kinderen hebben waarvan leon en ik er één zijn. leon heeft ook altijd kinderen gewild en veel. hij komt zelf ook uit een groot gezin. het is gewoon een wens van ons samen. en de een is er eerder klaar voor als de ander. het is bij mij zeg maar echt het instinct want mijn hartje vraagt er gewoon om
Hier ook een bewust jonge moeder. M'n man en ik zijn 6 jaar samen. Toen ik 18 was begon het te kriebellen, toen ik 20 was ben ik bevallen van de eerste en nu 21 en zwanger van de tweede. Allemaal bewust voor gekozen. Ik vind juist niet dat ik veel heb opgegeven. Stappen is nooit mijn ding geweest, ik ga liever gezellig uit eten bijv. en dat doe ik gewoon nogsteeds, soms met en soms zonder kind. Verder zie ik het alleen maar als een verrijking. Ik ben de enige van mn vriendinnen met zo'n leven maar dat maakt voor de vriendschap niks uit. Anders zijn het voor mij ook geen echte vriendinnen. Ik ga regelmatig wat met ze drinken of ze komen naar mij, ze vinden het juist hardstikke leuk dat ik een dochter heb en nu weer zwanger ben... zoaguw ik wat voel willen ze komen voelen (woonde bij de eerste te ver weg om ff langs te komen gauw). Een carriere mis ik niet... ik zou daar niet net zoveel plezier en voldoenning aan beleven als nu aan het moeder zijn. Ik werk wel (doe de boekhouding voor mn vriend zn bedrijf) maar dat is gewoon omdat het moet gebeuren. Moeder zijn komt voor mij op nummer 1. Later als ze allemaal naar school gaan wil ik wat curcussen gaan volgen want ik zie me niet altijd thuis blijven zitten maar voorlopig werkt het prima voor ons zo.
en ik heb misschien het voordeel dat ik snel afgestudeerd was en meteen een baan kreeg aangeboden vanuit een oude stageplaats én ook nog eens eenleuke vriend met wat centjes heeft getroffen zodat we snel konden gaan samenwonen. dat zijn allemaal van die factoren die je keuze wat makkelijker maken. vooral als je alleen maar baby's om je heen hebt
Ik heb zelf het stapleven enzo nooit echt meegemaakt, het begon eigenlijk net te komen (had hele strenge ouders) En voor ik zwanger was was ik net begonnen met een HBO opleiding, had daarvoor vanaf mijn 15e eigenlijk alleen maar gewerkt vandaar dt ik het wel mis.. Ik heb ook niet echt vriendinnen die kinderen hebben, meer oppervlakkige kennissen. Dus ik heb niet echt iemand jn mijn kring waar ik eens lekker mee kan kletsen joh.. Vandaar dat ik het wel mis..
ik studeer nog zit in mijn laaste jaar. maar hoef maar 1 dag in de week naar school en wat ik dit jaar niet afkrijg door de zwangerschap/bevalling mag ik volgens jaar inhalen . ik wil thuis een cattery en kennel opzetten(we zijn al goed opweg) dus carierre nee niets voor mij lekker thuis met mijn kindjes en dieren dat is mijn toekomstige taak. gelukkig staat man lief er 100% achter
waar woon je dan zo te zien zijn er genoeg andere jonge aankomende moeder. en er zijn er ook vast wel wat bij die graag iets afspreken om te gaan doen of te kletsen ikke wel in ieder geval
snowshoe en ocicat 2 eigenlijk kan niet kiezen hebben allebei dingen die ik super vind. ken je de rassen?
Ik kom zelf nu uit rotterdam, ken hier nog niemand vandaar dat ik overdag ook veel op dit forum zit (beetje levenloos maarja) Ik ben niet zielig hoor hihi, mijn zusjes zie ik ook bijna nooit meer maar we mailen wel de hele dag met elkaar en gelukkig beginnen ze ook echt interesse te tonen in de baby
nee die ken ik niet. de reden waarom ik het vraag is omdat wij 2 maine coons hebben. en die vind ik zooooooooo mooi. ik zou zelf ook wel een cattery willen maar batchie, ik sluit me helemaal aan bij annet: waar woon je dan zo te zien zijn er genoeg andere jonge aankomende moeder. en er zijn er ook vast wel wat bij die graag iets afspreken om te gaan doen of te kletsen ikke wel in ieder geval