Hallo allemaal, Ik moet even mijn 'ei' kwijt... Gisteravond kreeg ik het (zoveelste) bericht dat vrienden van ons zwanger zijn. Aangezien we al meer dan 1,5 jaar bezig zijn met zwanger worden ben ik voor de zoveelste keer helemaal ingestort. Deze week gaan we beginnen met iui en ik zie het helemaal niet meer zitten. De kans dat je zwanger wordt op die manier is welliswaar 2x zo groot als normaal maar dat is nog steeds maar 30 %, na 6 behandelingen!!! Gisteravond heb ik voor het eerst tegen mijn vriend gezegd dat de kans dat we met z'n 2en blijven daarmee dus 70% is. Het begint nu eingelijk pas door te dringen dat het misschien wel helemaal niet gaat lukken en dat komt heel hard binnen... ben de hele dag al huilerig en ik functioneer eigenlijk niet meer op mijn werk. Als ik nu ongesteld word dan vind ik dat heel moeilijk; maar ik kan me voorstellen dat als ik ongesteld word na iui-pogingen dat ik dan helemaal instort. Ik weet het dus even niet meer; moet ik mezelf die teleurstellingen besparen of toch doorzetten? Groetjes, Birgitte
hallo brigitte, Als ik jou was zou ik zeker doorzetten, als het dan niet lukt heb je het wel geprobeerd. Anders blijf jeje altijd afvragen of het wel gelukt zou zijn. Probeer er een beetje positief in te blijven, je gaat nu beginnen met iui, dus en hele nieuwe kans! begrijp me niet verkeerd hoor snap heel goed dat jij je enorm k*t voelt. maar als jeje daar aan toegeeft zal dat allen maar erger worden. praat er veel over met je man, en grijp met frisse moed deze nieuwe kans aan! heel veel succes, en sterkte de komende tijd. lieve groetjes Phoenix
DOORGAAN...DOORGAAN...DOORGAAN...DOORGAAN Het overkwam ons ook....na 3 1/2 jaar dus eindelijk (goed) zwanger en nu een heerlijke meid van bijna 11 maand oud. Heel veel vrouwen voelen als jij, ik dus ook.... Bah weer iemand zwanger. Een goede vriendin die zwanger was na 3 maand oefenen durfde te zeggen dat ze 3 maand lang vond enz. Je hebt even een baaldag en er zullen meer komen......maar het is ECHT de moeite waard. Dikke knuffel
Lieve Birgitte, wat onzettend shit dit:x ik herken dit niet maar ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt. ik heb ook iemand in de omgeving die bezig is met IUI en merk aan haar ook dat het bij haar zwaar valt als er iemand in de omgeving zwanger raakt (en vaak ook erg snel na dat diegene met de pil gestopt is) ik wens jullie beide heel veel sterkte en succes toe en hoop dat je een beslissing neemt die je hart je ingeeft. misschien er nog eens goed overpraten en er een nachtje over slapen...misschien dat je je morgen wat rustiger voelt. een dikke knuffel van mij...denk aan je...
birgitte ik voel zo met je mee. Wij zijn zelf 16 maanden bezig en dat gevoel heb ik ook wel eens. Ga het wel proberen en pak die 30% kans die je hebt. Ik heb zoveel goede verhalen in mijn omgeving en hier gelezen. sterkte
zet 'm om meid!!! Ik zou het zeker proberen; inderdaad kan je er anders later spijt van krijgen. wat misschien een idee is: ga praten met een (eerstelijns)psycholoog of maatschapelijk werker. Die mensen zijn ervoor en je krijgt het (gedeeltelijk) vergoed! nogmaals: hou vol!!!
Meis... Ik heb het in een lichte variant meegemaakt met mijn ex toen dr tijd.... Ik was ruim een jaar bezig om zwanger te worden en het lukte elke maand weer niet.. Maand na maand werdt de 'dwang' om zwanger te willen worden groter en groter..... Ben toen zelfs maanden lang gaan tempen om te kijken of me ei er wel was.... die was er gelukkig wel.. Zaad-onderzoek gehad.. bleek helaas niet goed te zijn (hoe precies weet ik niet meer maargoed) Als ik meiden buiten zag lopen met een dikke buik.. hoopte ik ook op een dikke buik... Las ik op internet of op fora's dat meiden zwanger waren.. was ik echt intens blij voor ze.. maar wilde zelf ook zo GRAAG! Tot op een gegeven moment een nicht van me ex zwanger bleek te zijn... Ik was jaloers.... maar gunde het haar zeker wel.. Tot ik op een gegeven moment hoorde hoe snel ze zwanger was... 3de ronde raak!!! OOOOOH wat was ik jaloers!!! echt ziekelijk jaloers! (durf ik ook eerlijk toe te geven) Ik gunde het haar zelf op een gegeven moment niet.. (heel erg ik weet het.. maar zo voelde het toen zo) Want waarom zij in 3 rondes raak??! En ik helemaal niet na ruim een jaar verder te zijn!!! Een tijdje later bleek ik zwanger geweest te zijn.. een VMK... Gelukkig ben en was ik zo nuchter en voelde me daar niet zo heel erg verdrietig door... ik wist van mezelf.. er zal iets met het vruchtje geweest zijn.... dan liever zo dan als je een aantal weken verder bent.. Maar ooooh wat voelde ik me ellendig!!! En herken het gevoel van veel meiden dus ook heel goed... Na een tijdje bij me ex weg gegaan (nee niet om het zwanger worden gebeuren.. gewoon geen gevoel meer) En bij me vent heb ik nu 2 prachtige meiden Super dikke KNUFFIE meis! EN ga alsjeblieft door!!!! Jullie krijgen ook zeker een wondertje!! Hoe moeilijk het ook is.. en dipdagen heb je er helaas bij in deze situatie.. Maar ik weet 1000000000% dat jullie geduld beloond wordt met een heerlijk klein moppie van een wondertje!! Ookal wordt jullie geduld op dit moment zwaar, zwaar op de proef gesteld.... Meis ik denk aan je... knuffie
Hoi hoi, ik weet heel goed hoe je je voelt.. heb ookal iui gehad en was raak!! (helaas fout gegaan) Ik sta ook soms op het punt in te storten maar door mijn/onze wens krabbel ik er toch weer boven op.. is net wat iemand anders hier zei, als je niet probeert weet je het nooit of het geluk zou zijn.. Ga door! soms een tegenslag is zwaar !$@%^& maaar als het dalijk zover is ben je 100000x blijer als iedereen zich kan voorstellen!
Hallo ladies, Dit was precies wat ik nodig had. Bemoedigende woorden van mensen die precies weten hoe ik me voel. Ik voel me ook zo alleen staan (samen met mijn vriend dan) dus het is fijn om hier een klankbord te vinden. Deze week gaan we beginnen met iui en ik denk dat ik het maar over me heen laat komen. Ben wel heel bang voor de hormonen want daar heb ik rond mijn menstruatie ook altijd zo'n last van. Het verlangen naar een kind is zo groot dat het pijn doet. Wat dat betreft heb ik niet echt een keus. Heel erg bedankt voor jullie steun!!! xxx Brigitte
Een hele dikke knuffel voor je meis... Snap helemaal hoe je je voelt! Wij zijn nu bijna 1,5 jaar bezig, alles wees er op dat we op IUI of IVF moesten... heb in juni a IUI behandeling gehad die is mislukt, daarna geopereerd ivm een cyste die vervelend deed maar nu hebben we een uitslag binnen dat t misschien toch op de natuurlijke weg kan gaan lukken... Overal, in welke donkere tunnel je ook zitm er komt altijd licht aan het einde... voor jullie is vast ook een heel mooi klein mensje weg gelegd!
Meid je moet echt niet opgeven. Weet heel goed hoe je je voelt. Ik had altijd het gevoel, wij zijn er als eerste mee begonnen en hoopte ook altijd als eerste een kindje te krijgen van al onze vrienden en mijn man zijn broer. Helaas is dit bij ons ook nog niet gelukt. Zeker als je kijkt dat zijn broer al in de tussentijd, die net zolang bezig is, nu in verwachting is van de derde. Dus geef echt niet op, er is heel veel mogelijk en soms is het inderdaad echt heel moeilijk, maar blijf de moed erin houden. En ben er voor elkaar. Want op het moment dat het tussen jullie in komt te staan, moet je een pauze inlassen. Wij hebben dat ook met elkaar afgesproken. We willen heel graag een kind, maar niet ten koste van elkaar. Succes en houd moed knuffel
knuf meis, ik heb vorige week mn dip dag gehad.. heb bijna heel de dag gehuild, ook om niks, ik zat er helemaal doorheen.. maar je moet er wel voor gaan, je heb al een hoop doorstaan, en nu juist moet je doorzetten, over een tijdje hebben jullie dan ook een mooi kindje van jullie samen Blijf erin geloven!!!!!!
Ik voel erg met je mee. Ik kan mij heel goed voorstellen hoe je je moet voelen. Zelf zijn wij niet zo heel lang bezig. Maar zoals eerder gezegd blijven proberen want anders krijg je er misschien later spijt van. Blijf positief denken, misschien makkelijk gezegd ik weet het. Anders blijf je maar in een cirkel hangen. Ik zal voor je duimen