Moet even mijn verhaal kwijt. Vorig jaar was ik zwanger. In augustus moesten we helaas om medische reden de zwangerschap vroegtijdig afbreken. Ik kan jullie niet vertellen hoeveel verdriet dat heeft gedaan. We hadden gevraagd om te onderzoeken waardoor het mis is gegaan. Vorige week hadden we een afspraak met het knetisch lab. De dame kon ons vertellen dat de patoloog een foutje had gemaakt en dat ze niet meer konden onderzoeken waardoor het is gekomen. Het kan zo zijn dat het bij een volgend zwangerschap ook weer kan gebeuren (dus erfelijk maar ook niet. We hebben 6 maanden gewacht op uitslag en dit was het antwoorde. Ik kon wel janken. Maar goed we hebben besloten om het toch weer te gaan proberen. Meet oud en nieuw hebben we geklust. Ben sindsdien een week misselijk geweest vandaag helemaal geen last gehad. Wat nou als ik zwanger ben. Hoe kom ik dan de weken door en wat als ik het niet ben. Kan er niet van slapen. Zit de hele dag maar te malen. Sorry voor het lang verhaal. Moest het even kwijt
Kan me voorstellen dat het enorm veel onzekerheid geeft als je niet weet waarom het de vorige keer is misgegaan. Veel sterkte de komende tijd!
Jeetje niet te geloven dat je zo lang op die uitslag hebt moeten wachten! En dan zo'n antwoord... Veel sterkte meid! En probeer je er niet te druk om te maken. Probeer te genieten van je zwangerschap als het zover is en probeer er niet te veel bij stil te staan als het niet meteen lukt. Zal moeilijk zijn, maar als je het even niet meer ziet zitten weet je ons te vinden!
Jeetje Hiemtie wat een verhaal, lijkt me vreselijk dat je zit te wachten op een antwoord en dan eigenlijk helemaal geen antwoord krijgt en daardoor niet weet waar je aan toe bent. Ik vind het heel moedig van je dat je het weer aandurft en wens je het allerbeste toe ***knuff**
blijf positief meid! Het hoeft natuurlijk niet erfelijk te zijn he! er zijn meer meiden die een miskraam hebben gehad en daarna gewoon zwanger zijn geraakt en een gezond kindje op de wereld hebben gezet! Luister maar lekker naar dit soort waargebeurde verhalen! succes
Hoi hoi. Wat moet dat dan ineens rauw op je dak vallen zo`n antwoord. Ik hoop voor jullie dat het snel weer raak mag zijn en dat alles voorspoedig mag verlopen. Sterkte, Bibu !
Wil jullie bedanken voor alle lieve woordjes. Het heeft me echt goed gedaan. Voel me even ook niet alleen. De onzekerheid kan ik niet van me afzetten maar ja. Zal het dan nooit over gaan. Vraagje. Ik wou met de calculator uitrekenen of het mogelijk was dat het misschien deze maand raak zou kunnen zijn. Maar 19 december begon mijn laatst . Veelste vroeg.Normaal zou dat zijn op de 25ste. Wat elke maand het geval is. Vul ik dan de dagen in van mijn normale cyclus of ga ik rekenen vanaf de 19de. Ik weet het ik maak mezelf gek..moet het ook eigenlijk gewoon afwachten maar ik ben niet echt geduldig aangelegd groetjes Hiemtie
Ik denk dat je de 19e neemt, toen was toch de eerste dag van je laatste menstruatie ? zou ik die aanhouden. Succes, Bibu !
Ik vrees dat de grootste onbevangenheid tijdens een zwangerschap weg is na een miskraam. Ik heb nu na de tweede echo (13 weken) pas het gevoel dat ik me mag gaan hechten aan dit kind. Dit is natuurlijk voor iedereen anders. Hangt ook van de lengte van je vorige zwangerschap af natuurlijk. Toch heb ik het gevoel dat als je de lengte van de vorige zwangerschap overtreft, de onzekerheid gaat afnemen. Ik kan er wel eens goed boos om worden dat ze in ziekenhuizen vergeten dat ze met mensen te maken hebben en dat wij uiteindelijk hun salaris betalen! Succes, groetjes Femke
Je hebt helemaal gelijk Femke. Het is toch zo bizar dat de patoloog gewoon ze werk niet heeft gedaan maar wel zijn salaris heeft ontvangen. Je zou ze toch!. Je merkt ik ben nog steeds heel boos. We hebben vanmiddag een afspraak met de gyn van het LUMC. Die heeft ons destijds begeleid. Hoop dat ik me een beetje in kan houden. Want hij kan er ook nniks aan doen dat iemand anders zijn werk niet heeft gedaan