Hallo meiden Moet heel even mijn verhaal kwijt. 17 december een positieve test gehad. Zo blij, was in de 2e ronde zwanger. Dus net als bij mijn zoontje. op 16 januari een mooi kloppend hartje gezien en zelfs 2 dagen vooruit gezet. Maar afgelopen zaterdag ging het mis. Had van het ene op andere moment rood bloed. En bleef. Verloskundige gebeld. Kon nog 2 kanten op. Sávonds naar huisartenpost om urine te laten testen op blaasontsteking. Eenmaal binnen wilde die met speculum kijken. Nou hoefde niet meer zat een stolsel in. Weer verloskundige gebeld. Afwachten geblazen. Gisterochtend geen rood bloed meer te zien. Alleen nog bruin. Nam ook echt af. S'middags verjaardag van mijn man gevierd. Rond 5 uur even naar het toilet en daar schrok ik. Hele bloedproppen. Bleef maar lopen. Niks meer gegeten. Toen iedereen naar huis was om 6 uur verloskundige gebeld. Vroeg hoe erg ik bloede op dat moment ging het nog. Nou hang op en ineens doorgelekt. Ik naar de wc nou het sijpelde er gewoon uit. Inclusief een aantal stolsels. Kon geen vruchtje ontdekken en aangezien ik 11 weken was moest het wel opvallen. Vanacht weinig tot geen bloedverlies gehad. Ging nog steeds met kans op 50/50 naar verloskundige voor de echo. Zie ik hartslag op de monitor. Was helaas van mijzelf. Het vruchtje was al voor 90% weg. Waarschijnlijk is het kort na de echo 0p 16 januari gestopt. Vind het wel moeilijk maar ik heb gelukkig al een gezond kindje en dat is mijn houvast en we gaan het gewoon weer proberen. Weet ook dat het gewoon niet goed is geweest. Vorige keer een MA is ook niet alles. Heb ik 3 weken voor niets gewacht en daarna curretage. Nu wist ik niet beter. Voor de verwerking is dit denk wel beter. Mocht ik de volgende keer zwanger zijn zal ik ook echt afwachten tot na de termijnecho om het te vertellen.