Hoi dames, Ik ben nu bijna 15 weken zwanger van mijn eerste kindje. Tussen de vader van het kindje en mij loopt het allemaal niet zo lekker. Ik ben daarom opzoek naar tips en advies mocht ik ervoor kiezen om alleen verder te gaan. De vader van het kindje is bang dat ik het kind straks bij hem weg zal houden. Ik heb aangegeven dat ik dat nooit zal doen, omdat ik van mening ben dat een kind naast zijn moeder ook zijn vader nodig heeft. Echter heb ik geen idee hoe je zoiets het beste kan vormgeven. Het lijkt mij voor een baby of een jong kind niet goed om heen en weer gesleept te worden. Omdat we nu nog "redelijk" on speaking terms zijn, wil ik een ouderschapsplan opstellen waar we het beide mee eens zijn. Is dat een goed idee? En in hoeverre is gezamenlijk gezag handig of niet handig als ik straks alleen ben? Ik wil de vader niks ontnemen, maar we zijn het eigenlijk nergens over eens, ik vraag me af hoe we dat dan straks moeten gaan doen als we beide gezag hebben. Ik heb begrepen dat je dan alles moet overleggen en elkaars toestemming nodig hebt, ik zie dat op dit moment niet echt goed komen..
Als eerste vervelend dat je hier al over na moet denken.. In jouw geval zou ik, als je nu al denkt dat jullie het nergens over eens zijn/ kunnen worden, het ouderlijk gezag niet delen. De vader kan dit volgens mij nog wel "eisen" via de rechter als hij het er niet mee eens is. Maar daar heb ik geen ervaring mee. Is er samen gezag, dan zal de vader bij heel veel dingen toestemming moeten geven. Denk aan vakanties naar het buitenland, volgens mij ook medische behandelingen (in ernstige gevallen), verhuizen naar een andere regio. Je bent dan gewoon heel erg afhankelijk van elkaar. Ik ga ervan uit dat jullie niet zijn getrouwd, want anders heeft hij automatisch ook het gezag. Je kunt er wel voor kiezen dat hij jullie baby erkent, maar dat hij geen gezag krijgt. Dit kan los van elkaar, maar het is maar de vraag of hij dat wilt. Heel veel succes!
Ik heb geen ervaring met alleenstaand ouderschap, maar ik zou eigenlijk nog even wachten met dit soort belangrijke beslissingen. Je bent nu zwanger dus ook een hormoonbom waardoor je op dit moment dingen anders kunt zien of voelen dan je 'normaal' zou doen. Het lijkt me sowieso verstandig het eerste jaar het kindje bij jou te laten en dat papa hem/haar bij jou kan bezoeken of ophalen en daarna weer thuis brengt misschien na een half jaartje een keer kan laten slapen bijvoorbeeld, 1 nachtje. Nadat het eerste jaar voorbij is zou ik pas een plan opstellen hoe jullie dat de aankomende jaren willen invullen en ook dan kun je zelf beter nadenken hoe je het graag zou zien. Sterkte!
Indien mogelijk zou ik dan ook geen gezag geven of helemaal niet laten erkennen ook. Wbt overnachting, hier was dat pas vanaf zoontje 2 jaar was. Ervoor niet, zijn ze veel te jong voor!
wacht met uit elkaar gaan tot je iig bevallen bent. Je bent nu idd een hormonenbom en als het niet lekker loopt ga dan bijv bij een relatietherapeut met elkaar in gesprek. Tips als niet laten erkennen vind ik echt veel te ver gaan.
Bedankt voor de reacties, TmrZra; We zijn niet getrouwd, dus gezag moeten we na de bevalling dan samen aanvragen. Ik weet zeker dat hij wel gezamenlijk gezag wilt. Het is een lastige situatie en idd, ik zit vol met hormonen en wil ook niet zomaar opgeven. Mochten we er samen echt niet uitkomen wil ik het beste voor het kindje. Dus niet laten erkennen bijv. dat gaat niet gebeuren.
Niet laten erkennen zou ik ook niet voor kiezen. Maar gezamenlijk gezag ook niet. Dat betekend dat je inderdaad altijd alles in overleg moet doen. Je kan gewoon een goede bezoekregeling treffen zonder gezamenlijk gezag. Overigens zou ik alles eerst eens afwachten. Je bent inderdaad te hormonaal om nu zulke grote beslissingen te nemen.
Ik zou overal mee wachten tot er wat meer rust is. Erkennen kan ook na de geboorte. Gezag hoef je nu nog niet te regelen. Omgangsregeling is nu toch nog lang niet van toepassing. Kijk gewoon hoe het loopt en maak straks als het kindje er is afspraken. Je weet nu toch nog niet hoe alles loopt en hoe dingen voelen.
Ik en mijn ex zijn bijna 2 jaar na de geboorte van ons zoontje uit elkaar gegaan. Dit was onze situatie. Ex had hem wel erkend, maar geen gezag. We waren niet getrouwd. Erkenning is prima. Dat geeft de vader recht om het kind te zien, maar ook plicht om in onderhoud te voorzien (alimentatie etc). Gedeeld gezag zou ik niet voor gaan. Is niet nodig. Het ontneemt je de ruimte om snel te handelen, want dan moet inderdaad elke scheet overlegd worden; doktor, verhuizing, school... alles. Ik heb wel in het ouderschapsplan laten vastleggen dat ik bij het uitoefenen van het gezag rekening houd met de wensen van mijn ex, maar ik heb zijn handtekening niet nodig. Vaak laat ik hem wel tekenen. Ik betrek hem graag bij zijn zoon en hij is ook graag betrokken. Een ouderschapsplan lijkt me heel zinvol. Daar hebben jullie beide wat aan. Hoe en wat dat zal in het proces (mediation) wel tot uiting komen. Wij hebben een 50/50 regeling. Zoontje is de helft van de tijd bij mij en de helft van de tijd bij papa. Zeker als ze zo klein zijn, hebben ze er behoefte aan om korte periodes hier te zijn en dan weer daar. Dus niet een hele week hier en dan een hele week daar, maar eerder een halve. Of zoals bij ons: Ma/di/wo bij mama, wo/do/vrij bij papa, weekend om en om. Ik krijg geen alimentatie, maar dat komt vooral omdat mijn inkomenssituatie veel beter is dan die van mijn ex. De 14 euro per maand waar ik recht op zou hebben mag ie van mij houden, of die steekt ie maar in zijn zoontje. En dat gaat allemaal prima. Verder ben ik verantwoordelijk voor de grote uitgaven (kinderopvangkosten, schoolgeld, meeste kleding etc.) en krijg ik ook de bijslagen en toeslagen. En wees niet bang om de vader er bij te betrekken. Echt, als je dan toch uit elkaar gaat, probeer het met respect en op goede voet te doen. Er is niets zo akelig als een vechtscheiding.
Bedankt voor de reacties. Ik laat het voor nu nog even rusten. Ik weet iig wat de mogelijkheden zijn en mocht het nodig zijn kan ik later bekijken hoe we de dingen willen gaan doen. Libra; Jij hebt het zo te lezen goed geregeld! Ik hoop dat mocht het nodig zijn wij het ook zo kunnen regelen.
Goed zo! Geniet ondanks dit toch lekker van je zwangerschap.. Het feit dat je nu weet wat de opties zijn, geeft misschien al wat rust.. Succes!
Hier ben ik het wel mee eens!. Wie weet kunnen jullie er na de geboorte nog wel aan werken?. Ik zou nu in ieder geval zoveel mogelijk genieten van de zwangerschap. Want voor je t weet is dat ook zo weer voorbij En dat zou zonde zijn als je er dan niet van hebt kunnen genieten.