Het wordt tijd voor een heeeeeel goed gesprek, en openheid. Ik zou direct die telefoon opeisen als ie thuiskomt. En als je naar je moeder kan als hij niet meewerkt, zou ik gaan. Je mag me een pb doen als je er behoefte aan hebt, mijn man deed dit ook toen ik 35 weken zwanger was, en had inderdaad contact met een andere vrouw. We zijn nog bij elkaar, maar hebben hard moeten vechten. Ik heb ook gewoon op een avond zijn telefoon uit zijn handen gepakt. Was het onderbuik gevoel meer dan zat........
Ik bedoelde het niet lullig hoor, ik begrijp je wel. Maar zijn gedrag is sowieso niet goed te praten, misschien opent het zijn ogen wel als jij nu voor jezelf opkomt en voor een paar dagen naar je moeder gaat. Er klopt gewoon iets niet, en zo kan/wil je toch ook niet doorgaan?
+1! Het ergste vond ik nog dat hij er nooit eerlijk over is geweest toen ik hem er mee confronteerde. Bij mij begonnen alarmbellen te rinkelen toen hij eerst niks van FB moest hebben en toen opeens tot 3 uur s nachts op FB zat te chatten. Als ik langs liep klikte hij het snel weg. Het ging in dit geval om een oude vriendin. Op een dag kreeg ik een telefoontje van hem dat ze ' toevallig ' in de buurt was en dat hij had beloofd dat ze wel bij ons kon eten. Ze woont aan de andere kant van het land dus dat leek me al erg sterk. Toen ben ik op z'n FB gaan kijken en bleek dat ze eigenlijk buiten mijn weten om wilden afspreken en dat ze al weken aan het fantaseren waren over hoe het was geweest als ze toen die tijd voor elkaar hadden gekozen. Verder veel gefantaseer over sex, ontzettend laag over mij praten, etc. Toen ik hem ermee confronteerde had ik het allemaal gedaan want ik respecteerde zijn privacy niet omdat ik hem gehad gecontroleerd. Bovendien ging het allemaal niet over sex... Ik las alleen wat ik wou lezen volgens hem. Hier nog driekwart jaar mee rondgelopen.. Meneer was namelijk ook erg dominant enzo. Ook hadden we een koopwoning, waardoor de stap om bij hem weg te gaan wat moeilijker was. Ik vertrouwde hem niet meer, zat niet lekker in mijn vel en liep te hyperventileren op mijn werk van de stress. Uiteindelijk voor mijzelf gekozen en bij hem weg gegaan. En nu inmiddels weer een paar jaar gelukkig met mijn huidige vriend . Heel veel sterkte!
Ik vrees dat je al genoeg dezelfde reacties hebt gekregen.. Hier is echt iets niet pluis.. Als ik je verhaal zo lees, weet ik bijna met zekerheid te zeggen dat hij er andere losse eindjes op na houdt. Dit is gewoon typisch vreemd-gaan gedrag, mijn inziens! Ik zou toch heel erg hard erover na denken om die stap te zetten en naar je moeder te gaan.. Hoe erg het ook is.. Wat wil je dan? In deze situatie blijven zitten en ' er maar mee leven ' ? Uiteraard eerst manlief eens goed confronteren en die telefoon op eisen, als hij toch niets te verbergen heeft. Als hij boos wordt en je weer gaat beschuldigen.. Weet je naar mijn idee genoeg... Sterkte meid!
Ja ik vertrouw het ook voor geen meter. Wat naar! Wat gemeen om dat nu te doen :'( Zou toch x ervoor zorgen dat je op zijn foon of facebook etc kan kijken..
Lieve Choc, Ik vroeg me even af. Ben je bang voor hem? Ik krijg uit jouw woorden (misschien onterecht, hoor) het idee dat hij heel dominant is en jij wat meegaander. Klopt dat? Ik sluit me volledig aan bij de overige meningen. Misschien dat je de keuzes even op een rij kan zetten: Bij hem blijven ongeacht gedrag en accepteren. Confronteren met gedrag. Weggaan. Alleen jij kan beslissen wat acceptabel is voor jou. Het is een verschrikkelijke situatie. Heel veel sterkte en onthou: Jij bent moeder en je bent een leeuwin. Je kent je eigen kracht blijkbaar nog niet. Vind je kracht, schouders recht, en accepteer dit soort gedrag niet. Je bent veel meer waard dat dit.
Maar dan heeft hij toch alsnog een agressie probleem. Feit is dat je niet met hem durft te praten. Dat hij zo boos wordt is alleen maar een teken dat er meer is. Je zegt dat zijn mobiel op jouw naam staat. Is dit met met dingen het geval? Zijn jullie getrouwd?
Heb net je verhaal gelezen en ik vertrouw het ook niet. Het zijn teveel dingen om er niets achter te zoeken. Vind het echt heel erg voor je... Hij verbergt duidelijk wel dingen.
Bah! Ik heb vorige week ook dingen gelezen, waar ik op z'n zachts gezegd niet blij mee ben. Schaam me kapot, want ik riep nog net niet het hardste dat mijn man dat nooit zou doen. Ik heb hem geconfronteerd, en het was niet zo zoals ik het las... Hij heeft mij wel alles gelijk eerlijk verteld het hele verhaal, alles laten lezen en dergelijke. Op dit moment kruipt hij voor mij.. Achteraf bleek dat 'zij' hem wel zag zitten, complimentjes aan hem gaf, en hij is daar in mee gegaan.. Het was alleen flirten.. Noem mij maar een zeikerd.. Maar zelfs dat vind ik niet goed! En voor mij is mijn man net zo fout als 'zij' Wat ik niet snap van zulke mannen is dat ze er nog over liegen ook.. Heb ballen en wees godver eerlijk! Het feit dat jij het al 95% zeker weet! en hij jou de schuld geeft, gaat bij mij echt wel alarmbellen rinkelen.. Je hebt hem al een kans gegeven de vorige x, wil je dit weer?
Die had bij mij al buiten gestaan al was het vanwege de spullen. Hier twee keer voorgevallen, een keer de laptop en een keer de voordeur. Toen heb ik hem gezegd:" Maandag regel je een nieuwe ruit anders doe ik aangifte en sta jij buiten." Hij heeft het geregeld en niks is meer gesneuveld, kom op zeg! Ik was gelukkig nog net niet bij de deur en ik was in verwachting van onze tweede, in zulke situaties hoeven onze kinderen niet op te groeien. Wat betreft het vreemdgaan, draai het eens om, kijken of hij het zo leuk vind als je bij een ander de peilstok gaat meten. Sterkte in elk geval!
Hier mocht ik trouwens wel altijd in zijn telefoon kijken, hij had voor mij gevoel niets te verbergen. Dus het kwam nogal als een klap..
Als je je eigen man niet vertrouwd ( en zo te lezen heb je daar een heel goede reden voor) zit er iets niet pluis in je relatie. Probeer erover te praten of confronteer hem, en anders, lekker weggaan. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker dat gaat worden. Juist omdat je 2 kinderen hebt moet je daaraan denken.
Sorry, maar dit klinkt echt niet als een "gezonde relatie" ... Heel duidelijk dat je man met andere dingen bezig is dan gewoon een aangename vader en partner te zijn. Ik zou zelf geen moment gerust zijn en al dat gelieg van hem en ontkennen zou mij nog meer op de zenuwen werken. Wees dan verdorie eerlijk!
Er zijn meerdere aanwijzingen. Ik ben ervan overtuigd dat hij inderdaad vreemd gaat. En niet met één persoon of voor een keer, maar hij is een vent die het gewoon niet kan laten. Daarom denk ik dat hij diepgaande psychische problemen heeft. Wil je hem nog de kans geven daar wat aan te doen, is die keus aan jou. Die opmerking naar de masseuse is wat mij betreft al vreemdgaan.
Dit klinkt idd niet goed... Een man die zijn telefoon bewaakt met z'n leven, heeft hoe dan ook dingen te verbergen. Of het nou echt tot vreemdgaan is gekomen, dat zal je toch echt uit zijn mond moeten horen. Maar dat hij interesse toont in andere vrouwen is wel duidelijk. Ik zou idd zorgen dat je z'n telefoon kan bemachtigen als hij slaapt en zelf op onderzoek gaan. Wat er ook uitkomt, heel veel sterkte! Vind het sowieso slap dat een man zijn zwangere vrouwtje zo in de steek laat, ik zou echt voor mezelf en de kleintjes kiezen. XXX
Ik zou er overigens ook wel over beginnen praten met je omgeving! Stel dat het op een dag tot een breuk komt, kan je misschien sneller terecht voor steun (en eventueel tijdelijke huisvesting) bij mensen die het al iets of wat zien aankomen. Ik zou weten wat ik deed, maar wel wachten met zelf stappen te zetten tot na de bevalling (tenzij het echt te erg escaleert).