Hoi Roydana, hier ook zo iemand die in het begin hetzelfde had als jij. Wij hadden eerst zelf een thuis test gedaan, die was positief. Dat verbaasde ons echt heel erg want ik slik al 10 jaar de pil! Wij naar de ha na het weekend en die gaf aan ja met jouw "klachten" van uitblijvende ongi, misselijkheid en moeheid kan het niet anders. Wij die middag zelf weer een test gedaan en uiteraard ook weer positief en drie dagen later voor moeders voor moeders ook een test en ook positief. Whahah en ik bij de 2e en 3e test elke keer weer: wat als het nou toch niet zo is. Een heel ongelooflijk gevoel omdat het natuurljk zo onverwachts was. Zelfs bij de 1e echo dacht ik van nou missch is het toch niet zo. Hahah, toen bleek dat ik al 12 weken zwanger was Twee weken geleden had ik de 20weken echo en kon ik niet wachten om die kleine uk weer te zien!! Fantastisch dat het in die paar weken tijd alweer zo ontzettend gegroeid is naar een klein mensje. Ondertussen voel ik ondertussen een soort van ja hoe zal ik het zeggen stompjes binnenin mn buik Kan niet wachten tot 9 juni om dat kleintje in mn armen te hebben Geniet ervan!! groetjes sassie
Ja, maar tijdens de zwangerschap was het bij mij toch echt wel 10 keer erger dan nu hoor! Ik kan inmiddels (met een zoontje van 1 jaar) veel beter relativeren. Al blijven kwesties als de mexicaanse griep wel vervelend. En als ik dan hoor dat hier in de buurt een gezin bruut is mishandeld tijdens een overal thuis, schrikt dat me meer op dan voordat ik mijn zoontje had. Je voelt je extra kwetsbaar. Maar toch had ik dat onder invloed van hormonen erger.
Ik heb trouwens tijdens mijn eerste zwangerschap ook een pretecho gehad met 8 weken omdat ik niet met 12 weken te horen wilde krijgen dat ik een MA had. Met die 8 weken was alles helemaal goed en dat geeft veel meer moed voor de maand die volgt Als je met 8 weken een goed gegroeid kindje met een sterke hartslag waarneemt, daalt de kans op een miskraam gigantisch.
heel herkenbaar heb zelf zo'n post geopend een week of 15 geleden en zoals sommige dames hier al zeiden,die onzekerheid blijft. spijtig genoeg vanaf dat eitje bevrucht is wordt je onzeker en dat blijft zo. probeer te genieten en proficiat he!
He Emmely, Ik heb dan afgelopen woensdag mijn echo gehad. Heel indrukwekkend zo een kleine hummel in je buik. Ik heb het kloppend hartje gezien en volgens de dame van de echo ook een handje. Heel indrukwekkend ben er soms nog stil van. De afspraak bij VK was gister. Viel heel erg tegen. Het was een hele afstandelijke zakelijke dame. Misschien had ik er teveel van verwacht. maar ik stond na een kwartier weer buiten. Ze was echt heel oppervlakkig en bezig met het "lijstje" wat ze af moest werken. Soo jij gaat bloed prikken. Soo je kan opgeven welke echo je wel of niet wil hebben. Een beetje op deze toon. Jammer dat zo een eerste ervaring gelijk negatief is. het is gelukkig een praktijk waar ik dus ook met collega's van haar nog contact heb. Hopelijk dat dat mijn beeld beter maakt. Ik zie nu al op tegen de vervolgafspraak, hoop maar niet dat dat weer bij haar is.
Owww ik zat dit net allemaal op de bank te denken en ik dacht ik kijk op het forum! Ben ik dus niet de enige! Mijn gevoel is goed hoor maar toch onzeker allemaal. Tis de eerste en je weet helemaal niet wat je moet voelen of wat er komt. Zo raar! Vind het zooo lang duren tot 11 maart als we naar de VK gaan.
Hier weer een dezelfde hahaha. Ook ik heb weinig kwaaltjes, soms een beetje moe en pijnlijke borsten en soms een beetje last van branden maagzuur, maar dat is het ook verder. Ik denk dat wanneer je naar de verloskundige gaat en je baby hoort/ziet dat het dan ook wat concreter word, kun je je wat beter voorstellen dat er echt een kindje in je buik zit Ikzelf laat het gewoon allemaal maar een beetje over mij heen komen. Hopen dat de tijd lekker snel gaat. Liefs! Iris