Hoi, Al weken ben ik erg kortademig doordat de kleine erg hoog ligt. Hierdoor benut ik misschien een kwart van mijn totale longinhoud; Met de kleinste inspanning schiet mijn hartslag dan ook flink naar boven... Maar nu wordt het sinds 2 weken nog leuker... Het is nu al een keer of 5 voor gekomen dat ik het zo benauwd heb, dat ik helemaal geen lucht meer krijg. Ik probeer rustig door te ademen, maar alle lucht wordt me letterlijk ontnomen, alsof iemand mijn keel dichtknijpt. Dit gebeurde van de week toen ik rustig op de bank film aan het kijken was samen met mijn vriend... Mijn adem stokte zo lang dat ik dus wit wegtrok, en zo licht werd in mijn hoofd dat ik het idee had elk moment flauw te kunnen vallen. Precies op dat moment kreeg ik net genoeg lucht binnen, maar ik had echt een minuut of 10 nodig om bij te komen. Dit is nu ook al enkele keren gebeurd in mijn slaap, en ik ben dus echt als de dood dat het 1 keertje iets te lang duurt en ik gewoon echt knock-out ga. Als het bij een flauwte blijft misschien niet zo heel erg, zeker niet wanneer er iemand bij je is om alarm te slaan. Maar momenteel ben ik nagenoeg de hele week alleen thuis... Zijn er meer mensen die dit hebben (gehad)? En wat kun je er in hemelsnaam aan doen, behalve de kleine een beetje naar beneden proberen te duwen? Mijn vriend is van mening dat ik hiervoor gewoon naar de gyn moet bellen, omdat ik er tijdens het spreekuur een nogal laconieke reactie op kreeg. Echter heb ik zelf een beetje het idee dat er niet zoveel aan te doen is, en dat ik zelf maar een beetje aan moet modderen. Of zou het eventueel reden kunnen zijn om in te gaan leiden? Het zit namelijk wel ECHT op het randje Ben benieuwd naar de ervaringen...
Hoi, nou, dat klinkt aardig heftig! Sowieso zou ik op je houding letten: zoveel mogelijk ontspannen rechtop, (dus ook weer niet je rug overstrekken, dan krijg je hetzelfde effect de andere kant op). En zoals je vriend ook zegt: gyn/VK bellen en de situatie nog eens uitleggen. Lijkt mij dat dit eventueel reden zou kunnen zijn om de kleine te gaan halen, omdat dit voor jezelf dan teveel risico oplevert. Maar kan ook zijn dat er andere oplossingen zijn. Het klinkt een beetje als slaapapneu: dat is een aandoening die bijvoorbeeld voorkomt bij mensen met overgewicht die dan in hun slaap geen adem meer krijgen door het gewicht op hun longen. Bij jou heeft de baby blijkbaar een dergelijk effect... Ff bellen dus, want dit lijkt me niet handig om mee door te lopen!
Nee die mening deel ik volkomen. Dat je kortademigheid en benauwd zijn kado krijgt bij je zwangerschap, nuja goed... Maar dit beangstigd af en toe echt heel flink Ben als de dood dat ik knock-out ga, perongeluk verkeerd terecht kom en dat het te laat is tegen de tijd dat iemand me vind. Klinkt nu als zo'n lekker stom doem-scenario, maar het is al een paar keer bijna fout gegaan. Hele dagen op bed gaan liggen uit veiligheidsoverwegingen lijkt me nu ook niet bepaald een optie, omdat ik er dan juist heel erg veel last van heb. Heb vannacht geprobeerd rechterop te slapen, maar dan word mn lijf om de haverklap lastig gevallen met een flinke zure golf Ook geen succesverhaal dus!
Hmm, nee , ken dat... die zuurgolven. Bij mij werd het wel wat beter toen de dame ingedaald ging liggen: is het bij jou al wel ingedaald dan? Zoniet, dan kan ik wel snappen waarom je nu zo'n ruimtegebrek hebt bij je longen! Maar dat zuur lijkt me altijd nog beter dan geen adem krijgen, zeker omdat dat laatste ook echt wel effect op de baby zal hebben, neem ik aan... omdat geen adem krijgen ook effect heeft op de hoeveelheid zuurstof in je bloed. Maarrehm, ga je bellen?
Ja ik ga vanmiddag bellen, ga het gewoon nogmaals aankaarten. Kindje ligt al volledig vast in mijn bekken sinds week 30/31, dus in principe zou het laag moeten zitten... Toch gooit meneer regelmatig z'n hele kont omhoog, en probeert zijn voetjes daar dan nog eens uitgestrekt onder te wurmen. Hij moet er nog aan wennen dat ie niet altijd klein kan blijven haha. Bedankt voor je reacties in ieder geval