Misschien stom begonnen, maar ik wilde zo graag een kindje dat ik meteen ben gaan rekenen. En ja hoor, de eerste maand meteen zwanger. Na 7 weken begon ik te vloeien. Wist meteen dat het niet goed zat. VK zei dat ik na een week een echo zou krijgen. Hier heb ik niet op gewacht. Ben zelf naar het ziekenhuis gegaan waar ik een echo kreeg. Het zat niet goed. Het was de week voor kerst en ik wilde niet de kerstdagen ingaan met een dood wezentje in me. Ben naar het ziekenhuis geweest voor een curettage op 21 december 2007. Dacht: een gewone operatie, dat lukt wel. Het is dood en ik wil dat het eruit gehaald wordt. In het ziekenhuis kwam de klap: als ik straks wakker word, ben ik niet meer zwanger. Huilen, huilen... Na thuiskomst lichamelijk niet veel last gehad. Maar geestelijk wordt het steeds moeilijker. Hoe langer het geleden is, hoe moeilijker het wordt. Heb nergens meer zin in, en kan huilen op de stomste momenten... Ik heb deze week een test gedaan, en ik heb geen zwangerschapshormoon meer. Ik weet dat het weer beter zal gaan als ik weer zwanger ben, maar toch... Ik wil er geen drama van maken, maar ik zie alleen maar zwangere vrouwen, overal dikke buiken en leuke verhalen. Maar goed... onze tijd komt nog wel... hoop ik. groetjes en sterkte voor iedereen Natascha
Hi meissie, ik wil je ontzettend veel sterkte wensen! Het valt zeker zwaar wanneer je een MK hebt,zo ben je zwanger en zo niet meer! Ik hoop dat er snel weer een wondertje mag gebeuren voor jullie! Liefs Dais...