Ik weet dat het bij de leeftijd hoort en heb er geen probleem mee... Mijn dochter van 5 heeft altijd al onzichtbare vriendjes gehad. Sinds een jaar zijn deze vriendjes weg en hoeven ze niet meer met ons mee. Maar sinds enkele maanden heeft ze een onzichtbare hond. Prima. Wij spelen het mee tot op zekere hoogte en laten haar vooral lekker fantaseren. In het bos gooien met stokken enz. Vriendinnetjes van haar vorige klas speelden mee. Maar er is nu een meisje die geregeld bij ons speelt, die vond het eerst eng. Toen mn dochter en ik uitlegde dat het "alsof" was, verklaarde ze mn dochter voor gek. En nu, rennen ze als een gek door het huis achter "de hond" aan. Hoe moet ik hiermee omgaan ten opzichte van vriendjes en vriendinnetjes?
Tja ik zou er geen probleem van maken. Je dochter heeft gewoon een heerlijke fantasie! Heerlijk!! Hier verteld mijn 3-jarige met een stoicijns gezicht over haar vorige ouders en broertjes en zusjes. Ik vraag gewoon hoe ze heten, hoe haar ouders dan heten etc. Soms komt er echt een verhaal uit maar soms ook dan verteld ze dat onze poezen er ook bij waren of haar grote broer. Ik luister gewoon. En als ze zegt dat ze iets van haar vorige ouders wel mocht zeg ik gewoon ook tja en van deze ouders niet, dus het gebeurt niet!
Thnx voor je antwoord. Ik doe er zelf ook niet moeilijk over. Maar vind het lastig om te verwoorden omdat klasgenootjes haar dus blijkbaar vreemd vinden.
Volgens mij vinden de meeste kinderen van die leeftijd dat volkomen normaal en was dat ene meisje een uitzondering. Mn oudste dochter had vroeger ook een fantasievriendinnetje. Inmiddels is ze 7,5 en is ze er overheen gegroeid, maar een dochter van een goede vriendin van me, die regelmatig bij onslangs komt heeft een denkbeeldig poesje (omdat ze geen echt huisdier mag) en zelfs met 7,5 vindt mijn dochter dat helemaal niet raar ofzo en speelt ze gerust mee met het spelletje. Ik zou het gewoon lekker laten. Gaat vanzelf over en op deze leeftijd wordt je er echt niet mee gepast ofzo.
Vertel je dochter dat dit spel iets is voor haar alleen als ze thuis is. Op deze leeftijd verdwijnt de fantasie en gaan ze meer in werkelijkheid leven. Je wilt toch niet dat ze gepest gaat worden? Heeft ze wel genoeg te doen en vriendjes?
Met andere woorden mag je niet jezelf zijn omdat ze misschien wel gepest wordt? Het hebben van fantasievriendjes is iets heel normaals heeft niks te maken met of ze wel genoeg te doen heeft of niet.
Mijn jongste had 2 fantasievriendjes, kon er heerlijke verhalen over vertellen. Ook tegen echte vriendjes, ging prima. Ik zou er niet teveel aandacht aan besteden en het lekker laten. Hoort erbij en gaat ook vanzelf weer over. Wij vragen nog wel eens naar zijn vriendjes, maar die zijn er niet meer zegt hij.
Tja op die leeftijd veranderen ze toch wel. En to ziet nu al dat andere kinderen haar dochter uitlachen of pesten. Het is heel normaal maar kan ook te maken hebben met het opvullen van leegte of onzekerheid. Dat zou TO moeten onderzoeken. En ik ken dus een kind waarbij dat vriendje bleef bestaan en die daar echt mee is gepest. Dat wil TO haar dochter toch besparen.
Onze derde zoon heeft een jaar of 2 een onzichtbare vriend gehad. Het was Marty, de zebra uit de film Madagascar. Hij heeft altijd gezellig bij ons aan tafel gezeten, ik heb hem regelmatig voor straf naar de gang gestuurd ( hij was nl erg ondeugend) en als we op pad gingen, ging Marty ook gewoon mee. Uiteindelijk is Marty opgelost in het niks toen onze zoon een jaar of 5/6 was. Ik zou het gewoon laten gebeuren, het gaat vanzelf over.
Heel normaal. Het ene kind heeft het volgens mij veel meer dan de ander. Dus het kan zijn dat het meisje wat bij jullie kwam het niet kent. Is ze misschien ook bang voor ‘echte’ honden? Onze dochter is net 3, en heeft een half leger aan fantasie vriendjes Haha. Ze hebben allemaal namen, ze krijgen regelmatig wat te eten of een glaasje drinken, en soms zijn ze stout en krijgen ze op hun kop van mijn dochter. Heerlijk, gezellig al die kindjes .
Onze dochter van 4 heeft ook fantasievriendjes (Tina en naar zusjes Nina en lolala) ook haar zusje van 2 doet vrolijk mee in dit spel. En wij tot op zekere hoogte ook. Ook op school, bij opa en oma ed komen deze vriendjes regelmatig tevoorschijn. Tot nu is er niemand die dit raar vind (ja volwassenen zonder kinderen) maar de meeste kinderen hebben zelf ook zo’n vriendje. Ik zou op deze leeftijd zeker deze fantasie niet gaan remmen, wellicht als deze vriendjes er over een paar jaar nog ziin.