Ik krijg aankomende maandag (9 aug.) een H.S.G. onderzoek. Wie heeft dit ook gehad en wil me er meer over vertellen? Doet het pijn? Heb je napijn gehad? Kan je de dag erna gewoon weer werken? Hoeveel mensen voeren dit onderzoek bij me uit? Mag me vriend erbij zijn of moet hij in een andere ruimte wachten? En zijn jullie na dit onderzoek snel zwanger geraakt? Liefs Gelukkig
Hoi Gelukkig, Ik heb een HSG gehad en vond het erg meevallen. De dag zelf werd aangeraden om vooraf twee paracetamols te nemen. Ik werd in een soort van operatiekamer in een groene hes op tafel gezet en mijn man mocht mee en moest een loodschort aan. Hij mocht bij het onderzoek zijn. De gyn voerde het onderzoek uit. Hij klemde het begin van de baarmoeder af en spoot toen vloeistof in. Op een scherm kon ik meekijken of de vloeistof rond kwam en of er dus geen gekke dingen gevonden werden. Net op het moment dat ik dacht dat het pijn ging doen, was alles klaar. Ik mocht me aankleden (onderkleding moest uit) en kreeg een maandverband omdat je toch even wat bloed verliest. De napijn viel mee. Een beetje te vergelijken met ongi pijn. De dag er na was alles weer prima.
ik heb ongeveer 1,5 mnd geleden een hsg gehad. kreeg van het ziekenhuis 2 pijnstillers mee die moest ik een uur van te voren in nemen. iemand van de gyn afdeling brengt alles in, eendebek en slangetje voor contrast vloeistof, daarna komt de radioloog en dan wordt de vloeistof in gebracht. Dat was bij mij het enige wat pijn deed. Maar dat is gelukkig heel kort. Mijn vriend mocht er gewoon bij zijn en iedereen was heel erg aardig. Probeer zover het lukt, zoveel mogelijk te ontspannen. Het is zeker niet pijnloos maar wel goed te doen. Heb toevallig vandaag de 5iui gehad (2de na de hsg) hopelijk wordt ik deze keer wel zwanger. suc6 met de hsg. en met zwanger worden
Hoi Gelukkig, Ook ik vond het ook erg meevallen ik had van te voren 1 ibuprofen ingenomen. Het werdt in een röntgen kamer gedaan op een smal bed zonder been steunen, dus benen uitelkaar laten vallen en zoveel mogelijk relaxen. Eende bek erin en toen het baarmoedermond kapje. Bij mij mocht mijn man er ook bij zijn mijn hand vast houden tijdens het opzetten van het baarmoederkapje dat facuum werdt getrokken dit heb ik niet gevoeld. Hij moest bij de gyno staan achter het scherm en er werd hem toen ook gelijk vertelt waar hij op moest letten. Ik bleek een gesloten baarmoedermond te hebben(dit kan bij 1 op 100 na spiraaltje) en dus bleeft de contrast in het cupje staan wat grappig was om te zien. Ik werdt toen afgekoppelt en toen gingen ze het doen met een cathetertje, wat even een klein prikje gaf toen hij mijn baarmoedermond opende. In een catheter zit altijd wat vloeistof en ja dit was niet fijn maar voordat ik echt kon denken dit doet pijn was het al over de contrast gaat in ons zh via een pompje die het ook wat voor verwarmt dus dit heb ik niet gevoelt wel even een gevoel van ongi heftige kramp. Ook ik moest nadien wel even een verbandje dragen vanwege de vloeistof en evt bloed. Nou meid ik hoop dat jij net als wij er weinig van voelt en dat de uitslag uiteraard ook perfect mag zijn.
ik heb hem vorig jaar gehad en na alle horor verhalen die ik had gehoord vond ik het heel erg mee vallen! Het voelt niet prettig maar vond het ook niet heel erg pijn doen! had van te voren 2 pijnstillers gekregen. Mijn moeder was meegeweest (omdat manlief geen vrij kon krijgen en je niet zelf mocht autorijden).
Ik heb even gekopierd uit mijn eigen-gemaakte Word-document. Deze houd ik bij vanaf het moment dat we in het zh lopen. Staat natuurlijk beetje raar geschreven maar de bedoeling is duidelijk! Gisteren avond 2 tabletten antibiotica ingenomen, en vanmorgen een uur voor de HSG een zetpil Diclofenac. Ik was echt heel erg zenuwachtig,om eerlijk te zijn was ik echt heel erg bang. Ik was heel erg blij dat mannetje bij me was. Gelukkig konden we meteen doorlopen, en hoefde ik niet lang te wachten. We kwamen in een klein hokje,waar je net met zijn 2 en in kon staan, en daar mocht ik me uitkleden. Toen mocht ik doorlopen naar de ruimte voor de HSG. Staan ze daar gewoon met 5 man te wachten, gelukkig was mijn eigen gyn er wel bij. 1 Gyn, 1 van de rontgen,1 assistent van gyn,1voor spulletjes klaar te maken,en 1 stagaire! Mocht even plaats nemen op de tafel, en dan zouden ze de spullen voorbereiden. Mannetje kreeg een charmant loodschortje voor, en die mocht dan gewoon bij mij blijven tijdens het onderzoek. De tranen liepen over mijn wangen van de angst, ik zat gewoon te huilen daar op die tafel. De assistent een doekje gevraagd, om mijn tranen te drogen. Gyn vroeg hoe het komt dat ik huilde, ja, spanningen voor het onderzoek. Geeft niks hoor, zei hij, je bent niet de eerste en ook niet de laatste. Even uitgelegd wat ze gaan doen, en alle instrumenten laten zien .. Heel rustig aan de eendebek ingebracht, binnenkant ontsmet met een mega lange wattestaaf met jodium, de slangetjes erin gedaan,eendebek eruitgehaald, toen moest ik mijn benen plat leggen. Toen hebben ze me met het matje naar boven getrokken want ik lag te laag onder het apparaat. Groot apparaat kwam boven mijn buik te hangen voor de röntgen te maken. Kreeg nog een mooie R op mijn buik geplakt voor op de foto. Dr. zei wel steeds als hij de vloeistof in ging spuiten, dan kon ik me daar mooi op voor bereiden. En opeens kwam daar het gevoel van een enorme ongi-kramp, en 5 tellen later was ie ook weer weg Mannetje kon intussen mooi op het schermpje de vloeistof volgen, en meekijken. De man van de röntgen schoof het apparaat boven me weg, en streelde me over mijn been en zei: Het is voorbij hoor meid. Was wel lief van m, volgens mij was iedereen geschrokken dat ik daar een potje zat te huilen. Toen het apparaatje boven me weg was, liet gyn de fotos zien, en gelukkig was alles goed. Geen vleesboom, geen afwijking aan de baarmoeder, en ook de eileiders zagen er goed uit. Mocht rechtop gaan zitten en rustig aan me weer aankleden, ik kon op het matje al zien dat er wat jodium terug was gelopen. Ik voelde me helemaal top, geen pijntje meer, helemaal geen raar gevoel van binnen. In het hokje tijdens het aankleden weer even flink gehuild omdat ik zo enorm blij was dat alles goed is bij mij. Thuis aangekomen was er al veel vloeistof terug gekomen van het onderzoek, bah vies glibberspul. Ik was enorm blij dat mannetje erbij was, ik heb er zo enorm veel steun aan gehad. Achteraf gezien echt erg dat ik er zo bang voor was, het viel allemaal 100 procent mee. Snap ook echt niet dat ik hier zo bang voor was, maar ja dat is makkelijk praten achteraf! Hoop dat je er iets aan heb!
Ook ik vond het ontzettend meevallen. Ik heb van tevoren een aleve feminax ingenomen voor het geval dat... Er werd een balonnetje ingebracht en ik voelde eigenlijk niks. Toen spoot de gyn de vloeistof door. Helaas floepte het balonnetje eruit en was de foto niet duidelijk genoeg en moest het opnieuw. Het balonnetje wilde niet blijven zitten dus moest het op de ouderwetse manier met klemmetjes op de baarmoedermond. Ok, dat voelde ik wel. Daar kreeg ik best heftige menstruatiekrampen van, maar meteen toen de klemmen er af werden gehaald, zakten de krampen ook weg. Op het moment dat ik dacht: auwwww, ik kan niet meer... was het al over. De vloeistof zelf heb ik nauwelijks gevoeld, een beetje een koud gevoel maar verder niks. Ik ben na de HSG meteen gaan werken en nergens last van gehad. Ik heb alleen wat gevloeid, en lichte menstruatiekrampjes gehad. Maar dat is niet eens noemenswaardig, zo weinig last. Ik hoop dat het voor jou ook heel erg mee gaat vallen. Probeer je te ontspannen, dat scheelt al heel erg veel. O, en Sasman is er bij geweest. Alleen tijdens het maken van de foto moest hij achter een scherm gaan staan. Zwanger ben ik nog niet, maar daar kan een HSG ook niks aan veranderen omdat het zaad van mijn man niet goed is. Veel succes!
Van te voren 2 pijnstillers ingenomen, maar volgens mij is dat meer voor de pijn achteraf. Het kapje opzetten voelde onprettig, maar deed geen pijn. Mijn vriend kon niet mee, dus ik was alleen. Maar tijdens het plaatsen van het kapje had er iemand bij gemogen. Bij mij heeft een hele lieve assistente mijn hand vast gehouden. Als het kapje er op zit, gaat iedereen die aanwezig is. (2 assistenten en 1 radioloog) achter het scherm staan (tegen röntgenstralen) en de gyn blijft achter/tussen je benen staan om het apparaat te bedienen. Ik voelde het inspuiten als een drukkende menstruatiekramp, die steeds pijnlijker werd. Net op het moment dat ik dacht nu trek ik het niet meer, werd de pijn langzaam minder. Wat voor mij erg scheelde is dat ze de hele tijd tegen bleef praten. Vooraf nog enorm gelachen. Ik maak namelijk altijd grapjes als ik zenuwachtig ben. Al met al viel het dus ernorm mee. Het was niet prettig, maar het duurt maar heel kort. Oja, daarna nog een uur echt ongikramp gehad, dat steeds minder werd. In theorie had ik kunnen werken, maar ik vond het wel prettig dat ik daarna lekker kon relaxen op de bank. Vraag wel of iemand je in iedergeval naar huis kan brengen. Sterkte voor maandag! En dat het maar snel resultaat mag opleveren. Heb van de week ergens gelezen op dit forum dat je daarna een haf jaar vruchtbaarder bent.
Iedereen bedankt voor jullie reactie's. Zoals ik bij jullie lees valt het dus allemaal wel mee!!! Gelukkig maar. Ik ga samen met mijn vriend en neem van te voren paracetamol in. Ik laat maandag als ik terug ben wel weten hoe ik het heb ervaren. Moet er om half 3 zijn!
Bij de meesten valt het mee inderdaad. Als ik jou was, zou ik ook maar van het positieve uitgaan. Echter, ik heb wel een tegenvallende HSG gehad. En mijn eileiders waren NIET verstopt, dus daar lag het niet aan. Alles zag er uitstekend uit. De eendebek, daar had ik absoluut geen moeite mee. Maar het inspuiten van die vloeistof... vreselijk.... Ik voelde dat mijn eileiders inlopen en ik vloog zowat tegen het plafond van de pijn. De gynaecoloog had mij verteld dat het zou aanvoelen als een erge menstruatiekramp...Nu weet ik sowieso niet hoe dat voelt, want ik heb nooit last van mijn menstruaties, dus misschien dat het daarom ook zo tegenviel. Pluspunt is wel dat op het hoogtepunt van de pijn het onderzoek ook klaar was. Dus de pijn duurde hooguit een minuut (al voelde het veel langer). Ik hoefde van de gynaecoloog vantevoren ook geen pijnstiller in te nemen (al had ik uit voorzorg wel een paracetamol genomen). Sterkte met je HSG!
hoi gelukkig ik begin me bijna een mietje te voelen en te schamen want net zoals be happy zegt: vloog ik tegen het plafont van de pijn! ik had ontzettende kram maar...ook ik heb nooit echt last van ongi krampen! dus miss licht het idd daar aan en zoals be happy ook zegt: op het moment dat je écht pijn voelt...zijn ze ook al bijna klaar dus t is maar even! helaas kwam bij mij rechts niet goed door dus...daar kwam nog zo;n ellendige pijn scheut!!!! uiteindelijk van de tafel af gekropen en verbandje ingedaan en naar huis! heb nog lekker de hele dag op de bank gelegen want had wel nakramp en verloor ook wel redelijk wat bloed helaas verliep het dus bij mij niet zo soepel maar als ik er nu aan terug denk kan ik het me nog amper voor de geest halen! dus t is maar even...en dan ist voorbij!!!! en je hebt gelukkig meer positieve als negatieve reacties!!! succes meid maandag!!! en neem je mannetje maar lekker mee! want steun van je vriend is op zo'n moment fijn en ik persoonlijk vind t altijd wel pijnverzachtend als mijn man bij me is ps: helaas bij mij geen baby resultaat na hsg..maar de uitslag was ook goed dus ons "probleem" lag niet daar succes!!!
Ik moet ook eerlijk zeggen, ik vond het echt een drama. Wat een pijn. Enorme kramp en bij hield het wel 2 minuten aan. Ik dacht echt dat ik flauw viel..Mannetje vond het erg vervelend om te zien.. Maar, daarna is het klaar, en dan weet je uitslag, heb je duidelijkheid over hoe en wat en dat is toch ook wel prettig. Derest van de dag lekker op de bank liggen, filmpje kijken en laten verwennen en dan ben je alles weer vergeten!! Bij ons was alles mooi en wij hebben een jaar later nog steeds geen baby. Veel succes!!
Ook voor mij was het een zeer vervelende ervaring, viel er bijna flauw van.. Ook voor mijn partner erg vervelend om hulpeloos toe te moeten kijken. Maar..., daarna wél zwanger (met KID + pregnyll + puregon). Achteraf gezien zeker alle pijn waard, ik had gewoon open eileiders, maar denk dat het doorspoelen zeker geholpen heeft. Mijn tip: Laat je flink verwennen als het tegenvalt en neem veel rust, ik bleef er twee weken als een zombie uitzien, maar had net een nieuwe baan dus moest door. Succes ermee
Nou, dan zal ik er voor de balans nog wel een "positieve" ervaring bij zetten. Ik sluit me aan bij wat de meiden in het begin zeiden. Het is me meegevallen. Het doorspuiten deed wel even flink zeer, maar op het moment dat je denkt "au, nee, hou op!" dan houdt t ook op. Daarna is t wel fijn om een maandverbandje in te doen (zelf meenemen hoor, in het zh hebben ze alleen maar van die dikke!) en ff te relaxen. De rest van de dag dus geen ingewikkelde plannen maken. De volgende dag kan je gewoon werken hoor. En manlief meenemen is erg fijn; kan je zijn hand fijnknijpen! Succes maandag! Groetjes, Hypo
Hier een positief verhaal. Ik heb 19-07-10 een HSG gehad, de dag van te voren en die ochtend moest ik een antibiotica kuurtje slikken. S'morgens ook pijnstillers genomen. De klem die ze gebruikte was even helemaal niet prettig, van het doorspuiten zelf heb ik nauwelijks iets gevoeld. Alles zag er prima uit. De rest van de dag en tot een aantal dagen erna toch wel een raar gevoel van ondere gehad. 27-07-10 hebben wij onze 1e iui-d gehad en ik ben ZWANGER! Hopelijk valt het mee voor je, ik wil je heel veel succes wensen. XXX Liefs
Hee.. ik had een week niet geslapen zo bang was ik. Dankzij meiden die het nodig vinden horror-verhalen op internet te zetten. En ik vond het ontzettend meevallen. Baalde er zelfs stevig van dat ik me zo had laten meeslepen. Dus maak je geen zorgen, komt echt goed! De krampen vond ik te vergelijken met een flinke buikkramp. Ik duim voor je!
'Gelukkig' hier ook nog wat negatieve verhalen, ik begon me bijna een watje te voelen... Ik dacht dat ik dood ging toen die vloeistof erin werd gespoten! Ene moment was het nog gezellig, het volgende moment trok ik lijkbleek weg en kon geen woord meer uitbrengen. Dit gevoel duurt gelukkig maar een paar minuten en ik had eigenlijk geen napijn. Toch zal ik het niemand kunnen aanraden... Pfff, er zijn zeer zeker leukere dingen in het leven...
Leukere dingen zijn er natuurlijk zeker, maar een bijna-doodervaring door een HSG? Nee, hier echt totaal niet hoor. Zou het echt zo weer doen, maar mijn verhaal staat hier al. Ik wilde je nog even succes wensen voor vandaag! Laat je niet gek maken... het is zo voorbij.
Nou, ik heb net even alle reacties gelezen, maar volgens mij valt het best mee! Ik moet a.s. donderdag voor de 1e keer en daarna worden we weer terug na huis gestuurd om het wéér 6 mnd zelf te proberen! Wel zei de gyn tegen mij, dat meerdere vrouwen sneller zwanger worden na een HSG onderzoek, omdat de witte bloedlichaampjes of cellen het vloeistof wel erg "lekker" vinden Dus we hopen daar maar op!