Hoi, Ik wil me hier ook es deftig komen voorstellen: Ik zit hier al tijdje op dit forum Maar nog nooit bij de rubriek 'prematuur. 3 jaar geleden beviel ik van een lieve flinke zoon. Nu eind oktober ben ik bevallen van ons 2e zoontje (31 w en 1 dag) na een turbulente zwangerschap. ( zie rubriek in onderzoeken en echo's) Ook al wisten we op voorhand dat ons 2e kindje prematuur ging zijn en een lange weg zou moeten afleggen. Je mag je nog zo goed voorbereiden, het is en blijft heftig. Hij ligt op de nicu afdeling en doet het naar behoren. Het is een echt vechtertje maar soms heeft ie t zo ontzettend moeilijk. Wij gaan 2 maal per dag naar hem en bellen ook vaak hoe t gaat. Mijn dagen zijn eigenlijk wel goed gevuld. Met de opvoeding van ons oudste, beetje huishouden ( ik krijg nog wat kraamhulp ook hoor) afkolven van melkje en het heen en weer gependel naar t ziekenhuis. veel tijd om te piekeren heb ik niet. Mijn man en ik praten heel veel over de situatie. we voelen dat praten echt werkt. Jammer genoeg ondervind ik door deze situatie dat veel mensen raar reageren. Velen zeggen dat ze pas op bezoek zullen komen, eens de baby thuis is. Of sommigen stellen echt domme vragen, anderen durven echt niet bellen en vragen via via hoe t gaat en we ons voelen. Gelukkig zijn onze dichtste vrienden, ouders en schoonouders de allergrootste steun op dit moment. Hoe goed we ons nu ook houden, k merk dat ik de Kerstperiode helemaal niet zie zitten. Ons zoontje zal dan nog niet thuis zijn en echt ver weg wil ik niet gaan. Hopelijk komen we allen hier goed doorheen en mogen we na de winter ons klein ventje hier thuis in de armen sluiten. Liefs Edelweisje
Hoi Edelweisje! Gefeliciteerd met de geboorte van je zoon! Wat is het soms heftig he en idd verdrietig dat hij er niet bij zal zijn deze kerst... Wat fijn dat het zo'n sterk kereltje is, daar mag je trots op zijn. En ja idd mensen komen veelal niet op bezoek als je kindje nog in het z'huis ligt. En als het lang duurt voor je kindje thuis komt komen veel mensen helemaal niet meer. Eén van de dingen die ik vaak hoor of lees van mensen met een kindje dat na de geboorte lang in het ziekenhuis heeft gelegen is dat ze de kraamtijd missen. Die word je als het ware toch een beetje 'door de neus geboord'... Ik vond dit zelf ook best moelijk. Je komt al met lege handen thuis en dan is er nog niemand die met je wil 'vieren' dat je kindje er is ook... Ik hoop dat je ventje snel helemaal opknapt en mee naar huis mag. Dan ben je in het nieuwe jaar helemaal compleet... Liefs Elea
Ha Edelweisje, Welkom hier en gefeliciteerd met de geboorte van jullie kleine mannetje! Ik herken veel van hoe je de eerste periode omschrijft. Geen tijd om echt na te denken maar gewoon maar doorblijven gaan. Kolven, heen en weer naar ziekenhuis en ik jou geval ook nog de de aandacht en verzorging van je oudste mannetje. Ik hoop dat jullie je goed staande kunnen houden. Goed blijven praten en ik hoop dat jullie mannetje over een tijdje gezond en wel mee naar huis mag!
Hai Edelweisje, Allereerst van harte gefeliciteerd met de geboorte van je zoontje. Veel van wat je schrijft is denk ik voor iedereen in het prematurenforum erg herkenbaar. Het hebben van een erg gevulde dag, het niet echt na kunnen denken over wat er allemaal gebeurt, het niet echt nog kunnen verwerken, het missen van kraambezoek, het ontwijkende gedrag van anderen... allemaal erg herkenbaar. En pijnlijk... Moeilijk hoor dat de feestdagen in aantocht zijn en dat je zoontje dan nog niet bij je thuis mag zijn. Ik zal voor je duimen dat hij in ieder geval daarna snel naar huis mag komen. En ik wil je voor de komende tijd veel sterkte wensen.
Gefeliciteerd met je zoontje! Ik herken je verhaal helemaal, wij zitten ook in dezelfde situatie. Ons zoontje is geboren met 32 week. Niks geen kraamtijd, slingers of beschuit met muisjes..Elke dag naar het ziekenhuis.. Hoeveel zwangerschapsweken is je zoontje nu? En hoe gaat het verder? Heeft hij beademing gehad? En ik herken ook die domme reacties van anderen.. Ik heb al reacties gehad enkele dagen na de bevalling, of die al thuis is, en dat we lekker moeten gaan genieten met zn drietjes.. Sommige mensen begrijpen het totaal niet.. Wat was het gewicht en lengte van jou zoontje? Heel veel sterkte, en inderdaad blijven praten! Hopen dat hij snel naar huis mag! En flink mag groeien
dank u dames voor de reacties... Fijn te weten dat veel herkenbaar is en wij dus zeker niet alleen zijn in zo'n situatie... @fairytale Mijn zoontje woog bij de geboorte (31 weken) 1,180 kg. de lengte weet ik niet want dat meten ze niet aangezien hij erg broos was. Hij is nu 35 weken. Hij krijgt nog steeds beademing. zijn longen zijn erg zwak. Hij is eigenlijk nog niet uit de gevarenzone. De darmen, de voedingsopname en zijn hersentjes zijn erg goed, gelukkig maar. gr