hallo allemaal, heb lang nagedacht of ik mijn verhaal met jullie wilde delen. maar hetlijkt me toch erg verstandig. ik ben 24 jaar, en ben inmiddels 14 weken zwanger. ik word een alleenstaande moeder, want de vader is met de noorderzon vrtrokken, hij wilde niks meer met mij en de kleine te maken hebben. het was dan ook niet gepland, we hadden geen vaste relatie. scharrelden alleen wat. heb in de 1e paar weken zelfs nagedacht over abortus, maar naar de nodige gesprekken te hebben gehad, ook met instellingen. besloten om het te houden, ik zou er heel veel spijt van krijgen als ik het weg zou halen. op het moment zit ik in de ziektewet, ik zit al een lange tijd niet lekker in mijn vel, mijn moeder is 4 jaar geleden overleden en ik heb dit nooit kunnen verwerken. daarbij komt kijken dat door het overlijden mijn hele familie uit elkaar is gevallen.we waren altijd erg hecht. mijn broertje raakte op het verkeerde pad, drugs , stelen liegen noem maar op. dit heeft erg gespeeld bij ons in de familie en het vertrouwen is helemaal weg! heb nu ook geen contact met hem. ik ben altijd een zelfstandige dame geweest, vanaf mn 19e woonde ik op mezelf, eigen appartementje, studie, werk. alles ging zoals het moest. Mijn zusje van 21 raakte vorig jaar zwanger en had een woning nodig, ik was met een vervolgstudie bezig, en was van plan om naar het buitenland te gaan voor een jaar. dus besloot ik om tijdelijk bij mijn vader te gaan wonen. perfecte oplossing zou je denken, mijn zusje kon in mijn huis samen met haar vriend met de intentie het na een jaar over te nemen ( moet volgens de regels ) en ik kon lekker sparen en vervolgens naar het buitenland.uiteindelijk beviel de studie me niet, en ben ik fulltime gaan werken bij mijn baan die ik naast mijn studie altijd had. mijn zusje had een hele zware zwangerschap, zou bijna gaan bevallen van een dode baby en heeft dikke 4 maanden in het ziekenhuis gelegen. om het hun niet moeilijker te maken bleven alle contracten op mijn naam staan ( energie, water etc) en alleen rekeningnummer werd aangepast. zodat ze als alles op eenrijtje was, alles konden omzetten naar hun eigen naam etc. mijn zusje is gelukkig bevallen van een gezonde baby afgelopen juni! alleen ben ik erachter gekomen dat ze al die tijd tegen me gelogen hebben, ze zijn uit mijn huis gezet. en hebben schulden gemaakt op mijn naam! ze zijn niet voor rede vatbaar dus een normaal fatsoenlijk gesprek zit er niet in. ik word nu ook moeder in juli, woon nu zelfs genoodzaakt bij een vriendin omdat mijn vader en ik ook conflicten kregen wat mijn zusje betreft, door alle stress en zorgen loop ik nog steeds bij een psycholoog. en heb geen woning! ene dag ben ik erg positief, en ben ik van mening dat voor alles een oplossing is! ben dan ook druk bezig met van alles uit te zoekn waar ik recht op heb etc! maar het werkt allemaal niet echt mee! schulden dien ik zelf allemaal te betalen, instanties willen ook geld zien en aan mijn verhaal hebben ze niks. dus heb nu betalingsregelingen kunnen treffen. Daar komt bij kijken dat ik van plan was na mijn studie in een andere stad te gaan wonen, dus in mijn huidige stad niet meer ingeschreven stond. ben dus genoodzaakt om particulier te gaan huren, maar zoals ik al aangaf werkt alles niet echt mee! word continu afgewezen zijn er vrouwen die in een soort gelijke situatie zitten of hebben gezeten, die mij wat tips kunnen geven? alvast heel erg bedankt liefs,
Hi! Wat een verhaal zeg. Ik wilde je even zeggen dat ik voor je hoop dat alles snel goed komt. Toen ik zwanger was van mijn dochter was ik 23 en destijds student. Had echt mijn zaken niet op orde vooral financieel niet, kon geen woning krijgen, was ook iemand die nooit nee kon zeggen tegen anderen terwijl ik alles alleen moest doen omdat mijn man in het buitenland zat. Maar de zwangerschap heeft daar bij mij wel een eind aan gemaakt. Toen ik zwanger was heb ik mijn leven op orde gebracht en dat ging heel langzaam maar het is wel gelukt. Dus als ik je tips mag geven: je baby komt nu eerst! Probeer voor je zelf een lijst te maken van alles wat nog moet gebeuren, zo blijf je er niet mee in je hoofd rondlopen. En hou in gedachte dat je baby de stress voelt! Zeg tegen jezelf, meer dan mijn best kan ik niet doen en stel prioriteiten. Vergeet niet te genieten van deze tijd want voor je het weet is alles voorbij. Ik wens je heel veel sterkte toe!
meid succes en je kan je verhaal kwijt bij ons, ik wens je veel succes en ik vind t super dat je het babytje houd, dat is een goed besluit van je!! sterkte met alles
als eerste van harte meid en idd baby first wat ook helpt is hulp zoeken praat met je ha(huisarts) die kan je helpen met bijvoorbeeld maatschappelijk werk of evetueel weet je psy waar je terecht kan wat betreft schulden als je kan aantonen dat je beaalde periode inwoners had kunnen ze wat doen of schakel schuldhulpverlieng in..die breien een hoop recht...wat jij niet meer kan of niet meer lukt succes en probeer wel te genieten van je zwschap en baby die je echt veel geluk zal brengen
Allereerst; Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat een heftig verhaal meid, kan me voorstellen dat je dat even van je moet afschrijven. Ik heb zelf geen ervaring met jouw situatie, maar ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen de komende tijd, en hoop dat je alsnog van je zwangerschap kan genieten, ondanks de vervelende momenten! Veel liefs!
bedankt allemaal voor de lieve reacties! dat doet me erg goed! het is en blijft een hele vervelende situatie. En zoals ik ook al aangaf, de ene dag sta ik er veel positiever in dan de andere dag. ik weet dat ik om de baby moet denken! en als ik daarbij nadenk, weet ik ook waar ik het allemaalvoor doe! na al de moeilijke jaren word mijn baby mijn doel inhet leven! en ga ik MIJN leven leiden,en laat ik mijn leven niet meer door ANDEREN leiden! en zo probeer ik het ook steeds te zien! en jullie lieve berichtjes helpen me enorm! nogmaals bedankt!