De dag voor mijn eerste werkdag kwam ik erachter dat ik eindelijk zwanger was! Heel blij natuurlijk - alleen het voelt een beetje lullig omdat ze zoveel plannen met mij hebben met werk/taken e.d. Ik heb echt geen idee hoe ik het nieuws ga brengen... heeft iemand een goeie tip?
Wil je het al gelijk vertellen? Want je kunt natuurlijk ook nog even wachten. En ja hoe je het zal vertellen. Gewoon eerlijk zijn en zeggen dat je het vervelend voor ze vind maar wel blij bent voor jezelf.. Ik weet niet wat voor baas je hebt maar er zijn ook bazen die heel goed reageren.
jeetje moeilijk zeg! ik was er ook over na aan het denken! aangezien ik vandaag ben aangenomen en ineens dacht wat nou als ik binnenkort zwanger raak? is dat niet lullig? aangezien ze mij ook plannen hebben enzo.. maar ja ik ben nog niet zover ben wel benieuwd wat jij gaat doen en zeggen? weet er hier iemand hoe dat zit met zwangerschapsverlof ? kost dat geld voor de werkgever of hebben ze daar speciale regelingen voor? veel succes en gefeliciteerd! x
Amila je hebt gelijk, ik zie er alleen zo tegenop dus ik probeer het inderdaad zo lang mogelijk uit te stellen! Ik vertel het als het goed voelt... Alleen wil ik nog een goeie inleiding verzinnen
@ stef -> Ik dacht dat als een vrouw met zwangerschapsverlof gaat dat dan het uwv het salaris betaald en dat het de werkgever verder dus niks kost, maar weet het niet helemaal zeker. @ kaartje -> Zou ik zeker doen, vertellen wanneer het goed voelt. Heb ik ook gedaan. Een goede inleiding, das moeilijk.... Ik zou het er gewoon uitflappen denk ik, maar dat past ook echt bij mij hihi. Ik heb het er bij mijn baas ook uitgeflapt. Ik was ziek en zei tegen mijn baas dat het kwam omdat ik zwanger was.. Misschien tegen de tijd dat het goed voelt dat je dan wel weet hoe je het gaat vertellen. En als je even wacht ken je ze ook wat beter en dan wordt het ook al makkelijker
Hoi Hoi, Ik heb vorig jaar januari een nieuwe baan gekregen, en heb bij het gesprek gezegd dat ik het PCO heb en dus vaak naar het ziekenhuis moest daarvoor... ze vroegen natuurlijk, wat is dat? Ik dat uitgelegd, ok dan... het is duidelijk ik wil zwanger worden. Ik werd gewoon aangenomen! En wat denk je 2 dagen voor mijn contract verlenging was ik dus ook zwanger, althans ik wist het... ik heb het eerlijk tegen mijn baas gezegd, en hun nog voor de keus gesteld... wat wil je.. mij eruit of mij gezellig houden met het kindje erbij... het laatst is het geval. Ik kreeg toen 2 weken later een MK, maar nu ben ik weer zwanger, ik weer in september nara de baas... ik liep naar binnen.. hij zo laaaaaaaaat maar zie het aan je stralende oogjes...... gefeliciteerd ! Dus ik heb geluk moet ik dan weer zeggen, net voor ik met vakantie ging heb ik een functioneringsgesprek gehad, en ze zijn blij met zon eerlijke meid als ik, doe me werk goed dus mag niet klagen... Gelijk mijn dagen vastgezet hahahha... ga dus vanaf september 3 dagen nog maar werken.... dat was ook allemaal akkoord... ikke is blij dus.. het kan dus echt anders zijn..... Doegieeeeeeeeeeeeeeeeeeee
Ik heb het gisteren verteld tegen mijn 'afdelingshoofd'. Ik heb het met knikkende knieën verteld, maar het luchtte wel op. Die reageerde erg positief, en hoopte er voor mij een vast contract te kunnen regelen. Aangezien ik maar een half jaar contract heb gekregen, en deze 2 weken, voordat de zwangersschapsverlof ingaat, verloopt.
ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt, 10 dagen voor ik begon op mijn nieuwe werk testte ik positief. Heb qwel besloten het in mijn proeftijd te vertellen en dat is heeeeel goed ontvangen. ik heb het persoonlijk tegen de directeur verteld (klein bedrijfje) en hij feliciteerde me. Ik wil niet dat als ik het na mijn proeftijd had verteld dat ik schuine ogen zou krijgen alsof ik het expres heb achter gehouden. Ik wil niet eens werken voor een bedrijf die me zou ontslaan zodra ze het zouden horen. Bij mij is het goed uitgepakt.
Ik begin eind januari ook met een nieuwe baan (jaarcontract), ik heb er mijn vaste baan voor opgezegd. Ik vind het nu zo moeilijk, moet ik het meteen vertellen als ik begin of zou ik toch eerst de proeftijd afwachten... Ik ben die baan financieel gezien wel nodig.. Wat zouden jullie dan doen?
Ik vind een ding vreemd hier in Nederland... waaroom hebben alle zwangere vrouwen een SHULD gevoel over hun zwangerschap tegenover hun werkgever? Is dit niet de meest normale ding in het leven om kinderen te krijgen? Heeft dit zo veel invloed op het bedrijf? Moeten wij zich schuldig voelen?
Ik denk ook dat dit schuldgevoel vooral komt door de horror verhalen van bedrijven die liever geen zwangere vrouwen willen. en bedrijven die zwangeren in hun proeftijd ontslaan en hun contracten niet verlengen. Kijk een zwangerschap kost de werkgever geen geld, zelfs niet als je ziek bent door de zwangerschap. Dit wordt namelijk allemaal vergoed voor ze. Het enige probleem denk ik is de rompslomp, ze moeten vervanging regelen, die moeders zetten hun kindje op de eerste plaats (wat logisch is) en daardoor kunnen ze misschien het werk achterstellen met alle gevolgen van dien. Het is puur de wetgeving die ervoor zrogt dat wij als aanstaande moeders bang zijn voor de reacties van onze bazen. Voor de een pakt het goed uit, zoals bij mij. en voor de ander pak het slecht uit. helaas....
Het is inderdaad raar Bramka! ik voel me ook enorm schuldig. Volgens mij is dat omdat in Nederland kinderen als een persoonlijke keuze worden gezien. Niet als een maatschappelijk belang. Natuurlijk mag je zelf kiezen of je kinderen wilt of niet, dat is duidelijk. Maar: in Nederland wordt het niet toegejuichd als je vervolgens die keuze maakt. Want: je kost de maatschappij geld en moeite. Daarmee gaan we met z'n allen (ik heb er zelf ook aan mee gedaan ) voorbij aan het feit dat we die kinderen in de toekomst nodig hebben! en hard ook! kijk maar naar de vergrijzing op dit moment.
Mesaana, 100% mee eens! Ik vind dit sort denken heel kortzichtig en de gevolgen hiervan gaan wij zelf betalen, want straks er is niet genoeg mensen om alle duure pensioenen te betalen. Inderdaad dit is waar wat je schrijft over een persoonlijke keuze. Kinderen krijgen in NL iz gezien als eigen "luxe", als je zelf BESLIST om kinderen te krijgen dan moet je ZELF de verantwoordelijken dragen. Maar er zijn logische dingen die NIET meer mogelijk zijn als je kinderen hebt en de maatschappij hier WIL dat NIET accepteren. Maar ik wil niet zeuren, er zijn heel veel dingen in NL die goed geregeld zijn, maar kinderen krijgen en werk te combinieren is hier niet makkelijk, en dat is verbaazend aangezien het feit dat NL is een van de rijkste landen ter wereld en wilt zo blijven..
Het is inderdaad triest, in Nederland lopen we op zo veel zaken voor, maar met de manier waarop we met kinderen omgaan, lopen we ver achter op de rest van de westerse wereld.
Ja! Ik voelde me ook enorm schuldig maar mijn baas zag dat aan mij en verzekerde me dat dat niet nodig was Gelukkig maar, gek is het wel: je voelt je toch echt schuldig tegenover je werk.
Is inderdaad moeilijk als je het moet vertellen. Ik had vorige maand een sollicitatiegesprek, en heb aan het einde van het gesprek (was mn 2de gesprek voor die functie, bij het eerste gesprek had ik nog niks gezegd) gezegd: ik moet nog even iets kwijt. wat voor jullie niet zo positief is, maar voor mij wel.. ik ben namelijk zwanger. Ze feliciteerde me, en vroeg hoelang ik al zwanger was (op dat moment iets van 15 weken) ze zei toen ook heel eerlijk dat ze het wel liet meewegen in haar beslissing, maar blij was dat ik zo eerlijk was geweest. 2 dagen later werd ik gebeld, dat ze hadden overlegd, en het zo op prijs stelden dat ik eerlijk was geweest dat ze me aangenomen hebben. Deze week kwam er iemand van personeelszaken naar me toe om te vragen naar mn zwangerschapsverklaring, zodat ze mn verlof alvast konden regelen. En er werd me nog even heel duidelijk gemaakt dat ik niet bang hoefde te zijn dat ik na mn verlof niet terug zou kunnen komen (heb nu half jaar contract, dus loopt af tijdens mn verlof) omdat dat nooit een reden voor hun zou zijn om me te ontslaan.. want dan hadden ze me in eerste instantie al niet aangenomen. Het kan dus ook zeker goed uitpakken als je eerlijk bent..
Ik was nummer 6 dit jaar die haar zwangerschap kwam aankondigen....oeps, ik vond het eigenlijk wel grappig.....
gewoon vertellen wanneer je van plan was om te vertellen, je mag tocg zelf weten wanneer je zwanger wordt...? dan moeten ze maar is proberen om je raar of stom aan te kijken, dan zou ik al meteen weg zijn. gewoon vertellen hoor, het is geen schande om zwanger te zijn.
Ik werk sinds 1 september hier, ik heb er al een tijdje gewerkt maar ben 2 x weggeweest en 2x terug gekomen hhihi een hele aardige baas. Alleen heb ik een 6 maanden contract en ben ik zo bang om het te vertellen!
Nou ladies, ik heb het eindelijk verteld! Dat was m'n goede voornemen voor dit jaar om het niet langer uit te stellen... De hele dag gewacht op het juiste moment - een moment alleen met de baas zonder dat het dramatisch ' kan ik je even onder 4 ogen spreken' te zeggen. Maar dus gewoon dat het spontaan leek hihi Hij zei dat ie over een bepaald iets nog goed moest nadenken en toen zei ik dat er nog iets was waar we nog goed over na moeten denken. Toevallig had een collega het die ochtend over zomervakantie boeken, dat we dat even moeten afstemmen dus ik had een goed begin: Oh, zei hij, had jij ook al vakantieplannen voor de zomer? Nou, niet vakantie maar ik heb wel een soort planning ja. Toen ik zei dat ik zwanger was en dat ik dus van de zomer een kind te baren heb kon hij alleen maar uitbrengen dat ie het supergaaf voor me vond! Wat hem betreft kon ik zelf kijken hoe lang ik er tussenuit wil (als freelancer hoeft het niet de standaard 16?wk te zijn) en hoeveel dagen ik erna weer wil gaan werken. Maar dat we daar zeker uitkomen...pfff wat een opluchting dat het eruit is! Ik kan het iedereen aanraden maar echt, vertel het als het voor jou goed voelt en als je er zelf aan toe bent, niet omdat iedereen het van je verwacht!