hallo even voorstellen

hoi hoi, ik ben san en ben 30 jaar. Ik ben getrouwd en heb een zoon Morris van 3,5 jaar. Mijn man heeft een eigen bouwbedrijf en ik werk voor de overheid, parttime. Toen mijn zoontje 4 maanden was wilden we graag een broertje of zusje voor hem. Morris was eigenlijk al een natuurlijk wondertje volgens het ziekenhuis, want we stonden in 2003 op de wachtlijst voor IVF. Uiteindelijk is hij toch op een natuurlijke manier gekomen. In januari 2005 wilden we dus graag een tweede. Dit lukte niet. In april dat jaar naar het ziekenhuis gegaan en toen begonnen alle onderzoeken weer. Vervolgens vertelde het ziekenhuis dat we toch even zelf moesten proberen. In januari 2007 zijn we begonnen met de IUI behandelingen. Alle 6 gehad en allemaal niets geworden. In november 2007 de eerste IVF poging gehad. Ook die was mislukt. Eind januari begonnen met de tweede IVF poging. Gisteren twee weken geleden was de punctie. Nu hebben we drie dagen geleden een test gedaan en die was positief! We kunnen het gewoon nog niet geloven.... Ik verlies namelijk ook de hele tijd bruin bloed. Vandaag zelfs een beetje rood bloed bij het afvegen. Ondertussen al 5 testen gedaan en allemaal positief.... We zijn blij maar ook zo onzeker. Want we willen dit, zoals iedereen die graag een kindje wil, zo graag behouden. We zijn dolblij met onze zoon Morris en dat is mijn kleine held, maar voor ons gevoel willen we hem niet alleen laten. Onze wens is zo groot dat ik bang ben om dit te verliezen. Verder heb ik een beetje hoofdpijn en klein beetje last van mijn rug.

 

ja kei bedankt, alleen voelt het zo onwerkelijk en al helemaal door dat bloed verlies. . . . Maar wel fijn dat ik hier ff mijn verhaal kwijt kan. Oh ik gun echt iedereen maar dan ook iedereen een liefdes babietje.