wij hebben een dreumes van 16 maanden en we zitten er over te denken voor een tweede te gaan. ik heb nog maar twee keer een menstruatie gehad maar zoals het ernaar uit ziet is mn cyclus wel weer echt opgang. eisprong voelde ik beide keren en dan begint het toch weer te kriebelen (we hebben ook niet meer zo heel veel tijd qua leeftijd...). de drang is er heel erg gevoelsmatig ineens (twee maanden geleden voelde ik me nog echt brak en had ik geen zin weer mn lijf in een zwangerschap te storten) maar er zijn ook praktische moeilijkheden. maar ook: hoe doen jullie dat met een dreumesje dat nog veel aandacht wil en opgetild wil worden enzo! ons mannetje hangt best aan me maar kan ook wel heel goed zelf spelen alleen ja, ik moet hem echt naar boven dragen, in z'n wagentje zetten, optillen, bedje in-uit enz. bovendien slaapt hij moeilijk (verder een heel leuk ventje haha!) en moet ik hem soms ook in slaap wiegen...het meeste komt op mij neer overigens omdat mijn man veel 's avonds weg is (muzikant). hoe deden jullie dit dus met tillen vooral (is toch niet zo goed?)
Ik til gewoon hoor, bij de vorige ook gewoon gedaan. Hier ook tot een uur of 21.00/22.00 alleen en doe het avondritueel zelf. Anders lijkt het me lastig .
Ik til haar ook gewoon nog hoor! De laatste dagen gaat het allemaal wat lastiger en gaat mn rug pijn doen maar als het moet til ik mn meisje echt gewoon nog op!
mijn vriend is ook veel werken en savond ook vaak weg ook in de muziek , vanavond moet ie weer in a-dam spelen . eindje van huis . ik heb er wel mee ingestemd maar hij rijd zelf dat ie terug kan komen mocht t nodig zijn . ik moet dus ook veel zelf doen en jah dat is zwaar !!!! maar die keus hebben we gemaakt . gelukkig is t bijna zover . ik adviseer om je kleine zoveel mogelijk bij de zwangerschap te betrekken , mee naar de vk enzo en alles uitleggen ook als je denkt dat ie t toch nog niet snapt . ik ben van mening dat kleine kinderen meer weten dan wij denken ..... mijn dochter zit nu ook in een moeilijk fase ze is net 2 en snel boos en de zin doordrijven , maarjah t hoort er allemaal bij . ik zou zeggen denk er even goed overna t is geen hel maar t is gewoon zwaar ...
Ik vind het nu op het einde erg zwaar worden, maar dat vond ik bij mijn eerste zwangerschap ook en toen had ik er niet nog eentje rondlopen Ik probeer het tillen zo min mogelijk te houden, dus mijn dochter heeft geleerd zelf de trap op te klimmen (ik loop erachter). Naar beneden til ik haar wel, maar dan ga ik al een paar treden naar beneden en kan ze precies in mijn armen rennen waardoor ik de beweging naar boven niet meer hoef te maken. Op het moment voelt ze mijn spanning aan en wilt ze extra getilt worden, dat kan soms even niet... dan vertel ik haar dat we naar de bank gaan en daar gaan knuffelen (bijvoorbeeld). Ze kan prima op de bank klimmen en dan bij me komen zitten. Voor de meeste dingen zijn wel oplossingen te verzinnen om het tillen te beperken! Zoals een trapje naar de commode. De opvoeding komt bijna compleet op mij neer, man werkt op het moment zo'n 80 uur in de week. En ik heb moeten leren om hulp te vragen... ik laat de grote boodschappen bezorgen, we hebben nu om de week een schoonmaakster en mijn dochter gaat wat vaker een nachtje logeren bij opa en oma. Kan ik een dagje bijtanken of mijn nesteldrang uitvoeren (ze gaat niet naar het kinderdagverblijf, anders had ik die dagen voor mijn rust)
Van tevoren kon ik me ook echt bezighouden met de vraag hoe je dat allemaal doet met een ukkie rondlopen. Maar als het zover is gaat het ook allemaal gewoon. Tillen, ja, daar ontkom je gewoon niet aan met je dikke buik. En tis af en toe best zwaar, maar voordeel is wel dat zolang ze nog klein zijn ze nog een middagslaapje doen, en je dan lekker mee kunt slapen! Daar maak ik iedere dag dankbaar gebruik van! Tja, driftbuien op straat zijn nooit leuk, helemaal niet als je hoogzwanger bent en niet meer zo mobiel. Dat zijn echt flinke baalmomenten... Maar over het algemeen is het goed te doen vind ik!
ik vind het ook goed te doen. Ons mannetje kan ook al zelf de trap op en af, maar toch moet hij nog wel veel getilt worden. Ik probeer goed om mijn houding te letten en dus echt te tillen vanuit mijn benen en zodra mijn man thuis is (1700uur) neemt hij het tillen over en hij brengt hem ook naar bed. Het enige wat ik nu wel zwaar vind, is dat hij me een beetje uitprobeerd als we ergens heen gaan. Hij heeft dan toch wel goed in de gaten dat mama niet meer zo snel en mobiel is en gaat dan nog wel eens liggen op de grond of wegrennen Niet echt fijn om dan met je dikke buik er achteraan te sprinten succes, liefs
wat fijn zulke leuek en positieve reacties! dat had ik ff nodig haha! ons mannetje is nu ook al wel eens flink driftig hoor haha! laat ik hem gewoon ff liggen (desnoods in de speeltuin, laat ik 'm uitrazen en dan is het snel over...) maar ik vroeg me af of het 'mag' al dat getil...ik weet van mn zwangerschap dat ik vanaf dag 1 die zeurderige pijn in mn buik had en dat mn spieren week werden en vooral ook mn rug (gevoelige plek). maar ok, met beleid zal het wel gaan. je komt er niet onderuit met een dreumes! we hebben niet een moeilijk huis wat dat betreft gelukkig... ik moet ook leren hulp te vragen want er wordt me best hulp aangeboden maar ik ben een moeilijke om het te accepteren (voel me snel 'zwak") en in het huishouden. mocht het zover zijn dan ga ik wel een werkster regelen...ik deed het zelf tot op het laatste moment maar was wel lastig met die buik hahaha! pittig zal het zeker zijn maar het is idd hoe je erover denkt zelf. ik ben niet zo snel van mopperen als ik iets moet doen, dan moet het gewoon en doe ik het snel. maar ja je moet wel je lijf in acht nemen natuurlijk. ik merk dat ik allerlei "bezwaren" zie in het zwanger raken nu, omdat ook de economische situatie meetelt (wij wonen in Griekenland waar het momenteel niet rooskleurig is en we hebben het plan om binnen een jaar naar Nl te gaan, omdat ik daar makkelijker aan een baan kan komen...) maar aan de andere kant wil ik ook mn hart volgen. je leeft maar een keer zeg maar! (en ik ben niet jong meer...) ik ga het nog ff laten bezinken maar hoop dat de natuur het gewoon voor me beslist haha! dank nogmaals!
goh! grappig dat jouw man ook in de muziek zit! mijn man is Griek en omdat we in Greece wonen speelt hij veel de muziek van hier maar heeft ook twee bands die andere muziek spelen. leuk!!! maar idd is het qua regelen soms lastig. muzikanten liggen vaak laat in bed en gaan er laat uit...