We hebben al best lang een potje in de wc staan waar ze wel eens op zit als wij moeten plassen gewoon met kleren en luier aan. Heel af en toe hebben wij haar geprobeerd er met blote billen op te zetten (bv na het slapen en voor het badderen) maar dan schreeuwde ze moord en brand. Dus we hebben er verder niets meer mee gedaan. Ze mag erop als ze dat wil. Maar vandaag was het "mama, poepen", en hebben we haar luier uitgedaan (met de gedachte, ja hoor komt u maar maar warempel kwam er een grote behoefte Wat nu te doen? Haar op bepaalde momenten er met blote billen opzetten? Of gewoon laten poepen of plassen als ze het zelf aangeeft. In onze omgeving zijn al best wat kindjes rond haar leeftijd al zindelijk en loopt ze dus wat hun betreft wat "achter". Zelf vind ik het eigenlijk erg vroeg en wil ik haar dus niet pushen want naar mijn idee moet ze de drang voelen en snappen dus logischerwijs als dat bv bij drie jaar zou zijn.
Mooi moment om er mee te beginnen. Voor de plasjes voor en na het slapen gewoon spelenderwijs. Wat goed dat ze het aangaf en poepte! Het aangeven dat ze moet plassen komt dan vanzelf.
Hier zijn we "begonnen" nadat hij, net zoals jullie kindje, zei dat hij ook wilde plassen. Potje stond hier ook al maanden in huis en ging er eerst ook alleen met kleding aan op. Nadat hij dit voor de eerste keer zei en ook 3 druppels plaste, zijn we begonnen met voor en na het slapen even "plassen". Wilde hij niet dan niet maar meestal ging hij er wel op en plaste of poepte dan ook meestal. Een 1,5 maand na deze eerste keer zijn we een stap verder gegaan en zijn we thuis de luier uit gaan laten en in blote billen lopen. Weer een maand later was hij dag en nacht zindelijk. Nacht was hij nog eerder dan dag. Voor ons was dit dus het begin.
@frannie, ja ik was ook enorm trots helemaal omdat ik het niet zag aankomen. @sofietje, duurt het "traject" zo lang? De meeste moeders om mij heen hoor ik over een paar dagen, max een week. Met uitzondering van het poepen, want daar is ieder kindje in mijn omgeving altijd bang voor en dat duurt dus altijd even. Helaas leeft mij eigen moeder niet meer dus die kan ik niet om tips vragen, en in de tijd van mijn oma hielden ze er andere technieken op na Ik dacht zelf namelijk gewoon wachten totdat ze weer iets aangeeft maar haar wel een paar keer op een dag vragen. Voorheen op mijn verzoek op het potje zetten werkte namelijk niet want dan kwam er nooit iets of wilde ze haar kleren aanhouden.
Vragen werkte hier niet omdat de nee-fase flink aanwezig was. We moesten het dus een standaard iets van maken want ook nu als ik zie dat hij moet plassen en ik vraag het krijg ik altijd een nee... Ook al moet hij wel. Doordat hij gewend was om voor en na het slapen te plassen gaat hij nu zelf altijd standaard even plassen op het potje naast zijn bed zonder dat ik er dan ben. Vaak als ik dan op zijn kamer kom heeft hij al geplast en/of gepoept. Angst voor poepen heeft hij nooit gehad en iets waar hij gelukkig nooit ongelukjes mee heeft. Het is persoonlijk denk ik. Ik wilde niet wachten en heb het moment aangegrepen om er iets mee te doen. Het was idd niet iets van een paar dagen of een weekje maar we zijn er wel zoet mee geweest. Vond dat niet erg want ik ben thuis en had er de tijd en ruimte voor. Nu doet hij het hartstikke goed en heeft hij alleen soms een ongelukje als hij echt druk aan het spelen is (denk aan zo'n binnenspeeltuin of buiten spelen op de psz) en verder komt hij netjes zeggen dat hij moet plassen. Als ik had gewacht dan had hij nu misschien nog in de luier gelopen terwijl hij het nu niet meer hoeft. Ik was vroeger net voordat mijn zusje kwam zindelijk en dat was met 22 maanden.
Ik zou ze gewoon smorgens en smiddags bijvoorbeeld even op het potje zetten. Je kan dan, als ze het allemaal echt goed begrijpt over een tijdje proberen om dr luier af te laten en kijken hoe ze het doet.