He bah ik voel me zo naar.. Wil dit even van me afschrijven. Ik weet niet Of het de hormonen zijn of dat ik begin te veranderen in een slechte moeder. Mijn zoontje van bijna 4 had net een boze bui om iets totaal onzinnigs, zoals alleen peuters dat kunnen hebben zeg maar. Nu sloeg hij wild om zich heen en raakte mij daarbij met zijn knuffel in mijn gezicht, en dan net met het harde gedeelte zeg maar, het deed behoorlijk pijn. In mijn reactie pakte ik zijn knuffel en sloeg daarmee terug tegen zijn hoofd aan. Jeetje als ik het hier zo typ dan vind ik het nog erger, ik schaam me zo ontzettend en ken dit helemaal niet van mezelf dit is niet mijn manier van opvoeden!! Was ook gelijk ontzettend geschrokken en verdrietig, zoontje natuurlijk ook dus we hebben er samen over gepraat en zijn samen even verdrietig geweest. Het gebeurde echt in een seconden het leek wel een automatische reactie ofzo.. Vind het zo erg!! Moest dit gewoon even van me afschrijven al weet ik nog niet of dat gaat helpen of dat ik nu reacties over me heen ga krijgen dat ik hulp moet zoeken 99% van de tijd ben ik een heel geduldige moeder, hoor dit ook van mensen om me heen vaak terug.. snap alleen die 1% van mezelf dan echt niet
Tsja. Soms gebeuren er wel eens dingen waar je van schrikt oid... kan gebeuren.. Hier ook wel eens gehad.. zoontje sloeg mij midden in Mn gezicht... uit reflex sloeg ik terug... even verdrietig geweest en daarna weer doorrrrrrrr
Je ziet zelf al dat het misschien niet zo'n handige actie was, ik vind dat het je echt geen slechte moeder maakt hoor. Het was een reflex, je voelt je schuldig, jullie hebben er over gepraat. Ik zou zeggen: zand erover
Ach, ieder mens heeft een breekpunt. We doen allemaal wel eens iets waarvan we later denken dat dat niet zo oké was. Feit dat je ervan geschrokken bent zegt dat zoiets niet snel weer zal gebeuren. Relax, adem in en adem uit. Volgende keer zul je anders reageren.
Ik denk dat veel mensen wel eens zoiets hebben. Ik heb mijn dochter eens geslagen... ze was toen 3, en beet oñverwachts heel hard in Mn bil ik stond gebukt voor de wasmachine, er net niet doorheen zeg maar. Ik draaide me om een gaf dr zo een mep... mijn hemel wat deed dat zeer zeg. Wij allebei huilen Haha, we hebben maar even flink geknuffeld. Ee vinden elkaar nog steeds lief.
Bedankt voor jullie reacties, toch fijn om te lezen dat het meer moeders overkomt. Kan het nu gelukkig al wat beter relativeren dan vanmiddag.. mijn zoon heeft het er ook verder niet meer over gehad dus zoveel indruk heeft het ook niet gemaakt, hoop ik!
Eh ja schuldig! Mijn dochter was denk ik rond de 2,5 en haar broertje nog een baby, ik denk een maand of 2 en ik ben hem aan het verschonen op de keukentafel. Ze was een beetje in een boze bui, loopt langs en mept zo haar broertje op z'n hoofd. In een reflex gaf ik haar een mep op haar hoofd...….. niet goed natuurlijk, maar het was een reflex. En ze mocht natuurlijk wel weten dat ze haar broertje niet mocht slaan. Dat was wel duidelijk toen. Maar de manier waarop was ik zeker niet trots op, vond het ook echt wel heel vervelend.
Niet zo hard zijn voor jezelf. Ik heb ook wel eens uit reflex teruggeslagen. Het is vervelend maar niet meer dan dat. Jullie hebben samen sorry gezegd en het weer goed gemaakt. Een knuffel en weer door. Deze leeftijd van bijna 4 is ontzettend pittig.
Ik heb dr nog niet een lel gegeven, maar zal nooit zeggen dat dat nooooit gaat gebeuren. Heb dr wel bijna een hartverzakking gegeven. Dochterlief kan verdraaide goed mikken en ik heb met een koortsstuip toen ik net 6 was een hartstilstand gehad, dus ik lig er met koorts steevast naast totdat ze de 6 jaar ruim gepasseerd is. Zal t niet kunnen voorkomen maar heb er dan wel alles aan gedaan. Op de zoveelste logeerpartij op dr kamertje na de zoveelste gebroken nacht dat ik op een stretcher op haar kamer lag. Werd er weer gegooid...knuffeltjes, speentjes en vervolgens gewoon een avent rietjes beker vol met water...precies op mn wenkbrauw...Op je voet is ie al nasty, maar op je wenkbrauw hallelulja... Ik was woeeeeeest, gaf in t pikkedonker een ram op dat ledikant of ze helemaal besodemietert was, ze schrok zich helemaal t apelazerus, viel van schrik met dr rug tegen de andere kant van dr bed tegen de spijlen. Mn man kwam onze slaapkamer uitgestierd en haar kamertje in gestormd. Dochter helemaal over de zeik, mama pislink op zoek beneden naar boter om een zwelling tegen te gaan, papa ontzettend bezorgd van t luidkeelse kabaal midden in de nacht, die dacht dat er ongeveer een moord gepleegd werd. Mja toen hij mijn gezicht zag en die rietjes beker snapte hij m ook wel. Die pakte mn dochter op zodat ik ff die boter kon pakken en twee minuten kon afkoelen alvorens mn dochter weer over te pakken. Sindsdien geef ik iedereen maar de waarschuwing: mocht je bij je kind op de kamer gaan slapen om wat voor reden dan ook en ze zijn op de leeftijd dat ze kunnen staan...geen flessen drinken in bed meegeven al helemaal niet in een ledikantje, die krengen komen erg hard aan vanaf die hoogte.
Ja. Het gebeurt iedereen wel eens. Mijn zoontje had een keer mijn haar vast en trok zo hard. Ik kreeg mezelf met geen mogelijkheid los. Toen heb ik ook aan zijn haar getrokken. Iets harder dan gepland. Maar hij heeft het daarna nooit meer gedaan. Voelde me ook ontzettend schuldig. Het is wat anders als je er vol trots over vertelt. Heb hier ook mensen om me heen die dat doen. Kind had een keer de sudocreme te pakken. Zat overal. En vervolgens loopt moeder vol trots te vertellen dat het kind zo'n mep6 heeft gehad dat hij een week niet zou kunnen zitten. Kind was 2.. Daar heb ik toen ook wat van gezegd. Ten eerste had ze hem alleen op een commode laten zitten met de sudocreme binnen handbereik.. Ja.. wat verwacht je dan... Heb haar duidelijk gemaakt dat ik zulke verhalen vol trots niet hoef te horen en dat ze de volgende keer haar eigen acties toch maar eens onder de loep moet nemen ipv kind een mep te geven voor gedrag wat in mijn ogen toch best logisch is voor een 2-jarige.
Helemaal mee eens Imona. Dat doe jezelf. Maar als je kind jou een mep geeft of inderdaad zo'n zwere beker op je wenkbrauw dan is je eerste reactie gewoon zo. We zijn allemaal maar mensen. Maar mijn kinderen voor mijn plezier slaan. Dat zal ik nooit doen.