Ik heb ook wel eens verhalen gehoord waarvan ik dacht, dat is onmogelijk. Maar ik kan me wel voorstellen dat als je echt denkt dat het niet kan, je er gewoon geen rekening mee houd, en dat het echt een verrassing is. De meeste verhalen hier gaan ook over mensen die echt dachten dat het niet (meer) mogelijk was. Bij ons was dat ook wel een beetje zo, maar ik was zo ziek dat ik er niet omheen kon Ik vind jullie verhaal heel bijzonder, wat een groot geschenk om toch zo nog een kindje te krijgen, en wat zullen jullie verrast zijn geweest! Geniet ervan, en laat mensen maar kletsen, je bent niemand uitleg verschuldigd!
Ik geloof je wel hoor, als je uitgedokterd en alles bent ga je er toch ook niet meer vanuit dat zoiets kan gebeuren dus zou ik er ook niet aan denken. Ik vind het persoonlijk zelf een heel mooi verhaal maar goed ik denk ook dat het mensen zijn die allemaal niet weten hoe het is als je zo hebt moeten vechten. Dat over jezelf verdedigen begrijp ik wel hoor, ik zou het ook doen en daarna mezelf weer voor mijn hoofd slaan. Dat is ook de aard van het beestje denk ik
Kwam er ook achter met 20 weken. hahaha. dus geloof je ook zeer zeker. Ik was helemaal niet bezig met zwanger worden en gewoon nog lekker aan het 'genieten' van mijn jeugd. Stappen, vriendinnen, shoppen enz.. Heb toen ook de raarste dingen gehoord achteraf. En iedereen beweerde dat ik het niet veilig had gedaan, nou ik wil altijd met condoom seks hebben, want hou er niet van zonder Maar goed, gaat hun het aan!! Ik ben nu heel blij met me zoontje van 3 jaar en nu is de 2de op komst, wel 'gepland'. Een oud klasgenootje van me kwam er ook achter toen ze al 8,5 maand zwanger was. Die is toen een week later bevallen! Zij was al ietsje forser en had dus niet gemerkt dat ze dikker was geworden, ook veilig gedaan en ook gewoon ongesteld. Het kan allemaal Meis, laat ze maar lullen!
Ik geloof je wel maar kan me werkelijk niet voorstellen dat ik het niet bij mezelf zou merken. Niet dat ik nou overliep van de kwalen maar ik was toch duidelijk anders dan anders nog afgezien van mn buik en het schoppen wat je voelt er zijn er idd meer, ken ook iemand die er bij de bevalling pas echter kwam en het was haar derde (!!!). Fijn in ieder geval dat het toch gelukt is
Ik geloof jou ook, want ik heb bijna het zelfde meemaakt. Ik was vanaf 27.12.06 aan de pil. Elke dag trouw om het zelfde tijd geslikt. Ten zelfcontrole nog paar keer gecheckt per dag. Nooit pil vergeten, niet ziek geweest, geen diaree of overgeven... noppes. Op 07 .07. 07 (en dat vergeet ik nooit in mij leven) hebben we gas lekage gehad thuis, en omdat ik 2 uur in die "giftige"ruimte heb gezeten, doctor heeft beslotten om me per ambulance naar ziekenhuis te brengen ten observatie - ik wou niet, vond dat niet noddig want ik voelde me prima. Daar hebben zij mij bloed geprikt om koolmonoxidevergiftiging uit te sluiten . Na ong 3 kwarteer kwamen zij naar me toe met de uitslag... Sima, jij heb geen vergiftiging opgelopen maar.... gefeliciteerd met je zwangerschap...Jij ben al ver want de zwangerschapshormon heeft hoge waarde... Nou, ik zat op mij bed maar toen ik DAT horde.... , ik viel om. Ik was in totale shock...had blijkbaar doodwit gezicht, want zij schrokken enorm. Toen ik bijkwam, begon ik te roepen dat het niet waar is, en onmogelijke want ik ban aan de pil en die heb ik ook die ochtend ingenomen, en als bewijs duwde ik mij strip onder de ogen van de arts. Omdat het E.R konden zij niet meteen echo makken om te kijken hoe ver ik was.Zij hebben wel afsprak geregeld om over 2 weken later echo te makken om zwangerschapsduur vast te stelen... Na die 2 weken - via die echo - kwam ik erachter dat ik al 17 weken zwanger was. Ik had ok niets gemerkt, had maandelijks bloed verlies en pijnlijk borsten. ik had ook nooit gedacht dat het zo zou kunnen, maar toch. Reacties van de mensen waren verschillend... maar ja, wat zij allemaal dachten, laat me koud. Ik weet hoe het zat dus wat anderen dachten interesseerde me niets. ik wens je sterkte en allerbeste! Groetjes! Sima Sorry voor fouten - maar ik ben een neppe holandse.