Ik zal wel een van de weinige zijn die van zichzelf durft te zeggen dat ze dat absoluut niet doet, ook niet onbewust. Het interesseert me gewoon níet hoe iemand eruit ziet en ik zal dan ook echt niet over iemand oordelen bij het zien van iemands uiterlijk. Ik vind het zo ontzettend oppervlakkig om door iemands kledingstijl, omvang of haarkleur te oordelen over het karakter van hem of haar. Erg puberaal ook. Ik ben een aantal jaar lang echt heel erg alternatief geweest, kan het het best omschrijven als 'gothic' denk ik, hoewel dat geen kledingstijl is, maar goed, iedereen snapt wat ik bedoel, en het kwam zo ontzettend vaak voor dat mensen met dezelfde kledingstijl een zogenaamd 'huppelkutje' uitscholden. En dan klagen als er een groep 'huppelkutjes' langs loopt en iets zeggen over hún kleding. What goes around comes around, toch? Als ik iedereen moest gaan uitschelden die kleding draagt die ik toevallig niet mooi vind, zou iedereen denken dat ik Gilles de la Tourette heb. Natuurlijk zie ik het verschil tussen een, in mijn ogen, heel knap iemand en een minder knap iemand, maar dat is echt geen reden voor mij om wel of niet een gesprek te beginnen met die persoon, laat staan om over hem of haar te oordelen zónder dat ik diegene gesproken heb. Toen ik geen vriend had heb ik een tijd op chatsites gezeten, dan werd er natuurlijk áltijd om een foto gevraagd, maar ik hoefde niet zo nodig een foto terug hoor. Het kan me gewoon weinig schelen hoe iemands uiterlijk is. Als ik iemand aardig vind ga ik vanzelf de positieve punten van diegene zien.
Ik heb die periode ook gehad...was ook een echt alternatief meisje, inclusief bijbehorende kleding. Ik oordeel daarom ook NOOIT op kledingkeuze of uiterlijk w.b. soort haar, make up oid. Waar ik het over had hierboven bedoel ik meer met hoe iemands gezichtsuitdrukking is. Daar kan ik soms wel al een oordeel over hebben, maar weet ook altijd dat die echt niet juist hoeft te zijn! Oh man, hoe vaak ik vroeger al niet ben beoordeeld op mijn uiterlijk met mijn alternatieve kleding, paars haar, piercings etc hahaha.
Ook altijd leuk als ze je voor je een foto laat zien nietzo interessant vinden en als je dan een foto stuurd inneens met je geobsedeerd raken.... Ook zo lekker oppervlakkig.
Oordelen en een eerste indruk op doen zijn in mijn ogen 2 verschillende dingen. Mensen vormen een eerste indruk van jou op basis van je uitstraling en je kleding. Dat is mens eigen en zit verbonden met je instinct, bijvoorbeeld bij het vinden van een vruchtbare partner. Oordelen doe je pas, zoals jij al aangaf, nadat je iemand hebt gesproken of hebt meegemaakt. Blijkbaar heb jij iets waarbij iemand denkt "ok, die is niet zo open". Wat kreeg je dan als antwoord als je vroeg waarom mensen dachten dat je veel vriendelijker bent dan ze dachten?
Ik beoordeel mensen ook echt niet op knap of lelijk zijn, of op dure of goedkope kleding. Je kan met heel veel geld héel fout gekleed gaan, en met een klein budget kun je toch heel correct gekleed gaan. Knappe mensen zijn niet altijd leuke mensen, net als lelijke mensen niet standaard onaardig zijn. Helemaal niet juist! Maar aan iemand zn kapsel, de manier van kleden (en daar bedoel ik niet een joggingbroek mee als je om 8 uur ´s ochtends de hond uitlaat), zn manier van spreken kan ik wel goed een oordeel vellen, en zo te lezen ben ik niet de enige .
Ik zal vast wel de enige zijn, maar kan hier nooit zo goed tegen. Een (eerste) indruk hebben van iemand, oke.. maar gelijk maar oordelen.. nee gaat mij iets te ver! Laat gewoon lekker iedereen in zijn/haar waarde!! Maak het uit hoe iemand er bij loopt, wat voor kapsel, hoe ie praat.. (wel eens gehoord van accent, dialect?) of wat de namen van de kinderen zijn. (smaken verschillen gelukkig) Pff, als ik me daar druk om moet gaan maken, Dan heb ik een dagtaak denk ik. Nou, ik heb wel wat anders te doen!
ja dat heb ik hier hetzelfde, het is denk ik logisch dat je eerst naar uiterlijk kijkt en dan pas verder.... alleen is het de kunst om dan jezelf erover heen te kunnen zetten en evt de moeite doen om verder te kijken en niet jezelf af te sluiten als je de eerste indruk niets vind..
Ik heb zo mijn man leren kennen, via via langs een spel op FB. Eerst zonder foto gepraat (klikte heel erg goed), dan foto doorgestuurd (klikte nog steeds goed) en zo overgeschakeld naar webcam conversaties en kijk... Hij is van origine Colombiaan maar woonde al 6 jaar in Spanje omdat hij daar op de unif zat. Dus vlogen we maandelijks over en weer en uiteindelijk is hij in België komen wonen. Inmiddels zijn we een jaartje heel gelukkige getrouwd Zo zie je maar, ook zonder foto kan het lukken. Al moet ik toegeven dat met momenten ik toch wel bang was van wat ik te zien zou krijgen... Een superlieve jongen (zonder foto) en dan nog eens mijn type zijn ...
Ik ga niet af op iemands uiterlijk, al kan ik best een mening hebben over hoe iemand eruitziet, natuurlijk Iemands kleding of andere uiterlijke kenmerken zullen me er niet van weerhouden hen te leren kennen. Ik kijk daar echt doorheen. Wel vorm ik in de eerste minuut dat ik iemand ontmoet een gevoel over die persoon en dat heeft tot nu toe altijd gebleken te kloppen. Soms positief, soms negatief, maar die radar is wel errug handig
Dat hoor je me ook niet zeggen Maar vind het zo jammer dat mensen gelijk maar oordelen over hoe iemand misschien wel eens kan zijn. Blijf gewoon lekker wie je bent, en laat een ander ook gewoon zijn wie hij/zij is.
ik geloof het niet als iemand zegt: ik let er niet eens op hoe iemand eruit ziet. Je hoeft er niet meteen een oordeel over te hebben, maar opvallen doet het toch wel. Vanochtend in het dorp een vrouw van begin 50 schat ik met zo'n mannenhawaiibroek tot de knieeen, dan grijze sportsokken helemaal tot dr knieeen opgetrokken, een t shirt wat zeker 5 maten te groot is en zo'n rieten hoedje. Nou sorry, maar je maakt mij niet wijs dat je zoiets niet ziet.
hahaha tuurlijk valt dat wel op En dan zou ik ook denken van dat ziet er niet uit. Maar als die vrouw zich daar nu lekker in voelt Lekker laten dragen dan!! Maar dat is gewoon het verschil tussen indruk hebben en oordelen. Iedereen heeft een (eerste)indruk van een ander, dat is gewoon menselijk..maar dat is wat anders dan gelijk maar oordelen.
Ik denk dat iedereen dat wel doen. Het is gewoon een eerste indruk die je van iemand hebt. Ik kijk dus wel (bijna) altijd chagrijnig (ik noem het geconcentreerd) en krijg daar regelmatig reacties op. Van de week nog op het parkeerterrein bij de bouwmarkt. Kwam langs een auto gelopen, zegt die man: Meid, wat kijk je lelijk... Ik reageer daar dus nooit op omdat ik zoiets heb van bemoei je met je eigen zaken en laat mij gewoon doen. Daardoor vinden mensen mij weer arrogant... (ben er niet trots op, maar ik ga echt niet geforceerd de hele dag met een lach op mijn gezicht lopen. Heb het ook gewoon zelf niet in de gaten, zo zit mijn gezicht gewoon lekker )
Mijn dochter in elk geval duidelijk niet: Komt een oud vrouwtje bij ons staan. Iets te dik, rollator. Praatje maken. Als ze wegloopt zegt Isabella : Wat een mooie mevrouw he!
melanie@ ik herken dat wel van mijn oudste dochter.die heeft asperger en die kunnen soms ook "verkeerde" gezichts uitdrukkingen hebben. 1 van de hardnekkigste is dat ze arrogant en onverschillig gaat kijken en de lichaamshouding ziet er dan ook onverschillig uit. maar dat is dus puur van de zenuwen. ik prik daar allemaal doorheen maar voor een vreemde is dat wat lastiger. ik heb haar dus echt bewust een bepaalde houding aangeleerd te gebruiken bij belangrijke gelegenheden. examens, intakes, dat soort dingen. rechtop zitten , naar iemands neus kijken ( dan lijkt het of je ze aankijkt iets wat autisten heel moeilijk vinden) stiekjes van je mond,rond je oren zodat je geforceerd glimlacht.en antwoorden met zoveel mogelijk woorden. dus niet... uuuh, jah... of uhhh, neej. je snapt wel dat zoiets nogal uitputtend is. maar het gaat steeds beter moet ik zeggen.echter is dat dus een volledig toneelstukje. maar goed als je daarmee je intake of examen haalt, het zij zo.
Hier net zo dus Ik vond het ook altijd érg leuk om eerst een tijd met iemand te praten en diegene dan te laten ráden hoe ik eruit zou zien. Stelde dan altijd vragen als blond of donker, wel of geen bril, wel of geen piercings.. Als ze meer dan de helft van de vragen goed hadden zouden ze een foto krijgen Lukte ze overigens bijna nooit, blijkbaar past mijn uiterlijk totaal niet bij m'n karakter En wat iemand (Tulip?) zei over het niet zien.. Natuurlijk zie ik het wel, maar het is voor mij geen reden om een oordeel over iemand te geven! Als er inderdaad een vrouw met een hawaiibroek met grijze sokken eronder rondloopt valt me dat echt wel op en kan ik m'n bedenkingen hebben over haar kledingkeuze, maar niet over haar als persoon. Ik zeg altijd maar; wat je nooit hebt ervaren kun je ook niet beoordelen, en dat geldt voor mensen net zo!
Ik oordeel vaak ook al terwijl ik de persoon niet echt goed ken of helemaal niet ken. Maar ik denk dat veel mensen dat wel doen.. Mensen vinden mij chagi kijken terwijl ik gewoon serieus kijk. Sommige mensen noemen me dan dat ik een arrogante kop heb. Wanneer ze me juist leren kennen zeggen ze je bent een super lieve meid, als je dat nou ook eens uitstraalde. Als ik buiten loop hoor ik regelmatig meid, wat kijk je moeilijk.
Ik heb niet alles gelezen, maar ik denk eigenlijk dat 'veroordelen' een verkeerd woord is. Het is meer dat je een bepaalde verwachting hebt. Om maar kort door de bocht een voorbeeld te geven; als iemand lonsdale draagt, kisten met witte veters, bomberjack, dan verwacht ik dat die persoon van hardcore houdt, drugs gebruikt en wilders stemt. Dat hoeft helemaal niet zo te zijn, dus pas als je iemand leert kennen ga je pas echt een mening vormen. (ps; ik lees het terug, en het klinkt wel heel politiek correct zo ; P )