Wanneer had jij zo'n moment? Een openbaring, je eigen trots opzij zetten of wat dan ook in die richting? Bij mij het volgende: Vandaag kreeg ik te horen dat een oud-schoolgenoot aan zijn verwondingen na een ongeval is overleden. Hij was bevriend met twee van mijn exen, waar ik na jaren nog steeds ruzie mee heb. Opeens besefte ik me dat ik dit niet meer wilde, al die wrok koesteren tegen mensen om wat ze in het verleden hebben gedaan en dus heb ik gedaan wat voor mij het ondenkbare is: Mijn ex een bericht gestuurd dat ik weet dat we niet praten, maar ik hem veel sterkte wens gezien de omstandigheden. Tot mijn grote verbazing kreeg ik terug dat hij dit oprecht heel erg waardeerde en het veel voor hem betekende. En nu voel ik me GOED Nooit verwacht! Een last van mijn schouders ondanks het feit dat ik dacht dat ik aangevallen zou worden in mijn kwetsbaarheid! Dus, brand maar los
Wat goed van je Kan me voorstellen dat zoiets een lekker gevoel geeft, ondanks de ernst van de situatie. Ik zal eens even gaan nadenken....
Wat goed van je zeg... Wat fijn dat je dat kunt.. Ik krijg laatst kritiek en ben dan zo wijs om mn trots in te slikken en diegene gewoonweg gelijk te geven!
Ik heb ooit een ruzie veroorzaakt tussen vriendinnen, de tijd erna was niet leuk. Ook voor mij niet want ik kreeg m'n vet ook natuurlijk. Na de middelbare nooit meer gezien maar ik bleef er wel mee zitten. 2 jaar geleden heb ik m'n trots opzij gezet en ze allebei via hyves een berichtje gestuurd met mijn excuses. De een reageerde super fijn dat we gewoon pubers waren e.d. De ander reageerde wat terug houdend maar waardeerde het wel gelukkig. Het voelde voor mij echt als een opluchting
Wauw MamaFaith, dat is een heel dapper besluit, zeker na zo lang! @Sterre: Heel fijn is dat hè Ik kan me voorstellen dat dat oplucht, dat je niet met het idee rondloopt dat het nooit meer recht is gezet. @Aatje: Dat is dan weer iets wat ik niet zou kunnen, maar dat is inderdaad ook zo'n momentje
Een paar jaar terug toen ik na 7 jaar weer contact zocht met mijn vader we hebben een tijdje heel leuk contact gehad. Zélfs mn trots opzij gezet toen hij niet op mn bruiloft wilde komen omdat mijn moeder daar was. Inmiddels is hij weer met de noorderzon verdwenen en heb ik sinds de zwangerschap van de eerste ( zo'n 2 jaar terug ) niks meer van hem vernomen.
Ik ben zo niet.. Ik heb een aantal jaar geleden het contract verbroken met mijn 3 vriendinnen en daar ben ik juist trots op! Ik hoef geen "vriendinnen" die over me kletsen,dominant zijn en me kleineren. Ik kom nu voor mezelf op en dat voelt juist als een overwinning! Yes!!
Ik heb heel vaak mijn trots opzij gezet naar mijn ex toe... Puur voor onze dochter... Na alle ellende kunnen we nu tenminste ook normaal een bakkie blijven drinken...en gezamelijk dingen regelen.