Ik weet dat hier al -tig topics over zijn, maar wou toch ff mijn frustratie kwijt! Mijn zoontje is dus nu 11 maanden. We gaan wel vaker bij schoonouders op bezoek (1x per week of zo), dit vind ik wel gezellig. Alleen de laatste tijd erger ik me gewoon ontzettend. Ik doe echt mijn best om een goede routine van slapen en eten erin te houden en maak qua voeding bewuste keuzes. Nu is mijn man van andere afkomst dan NL en hebben schoonouders dus ook een andere cultuur. Ze zijn echt helemaal gek op mijn kindje (is 11e kleinkind van hun) en willen hem dan ook bij wijze van spreken elke dag over de vloer. Ze zijn ook continu bezig dat het tijd wordt dat hij maar daar blijft slapen etc. Ik wil binnenkort ook part-time gaan werken en dan zijn ze natuurlijk de eerste die op de kleine willen passen (want kinderopvang is naar hun idee echt absurd als ie bij familie kan) Het probleem is, ze hebben een heel ander idee over opvoeden. Logisch, ander cultuur, maar toch heel frustrerend. Slapen en eten hoeft niet zo op bepaalde tijd, een strak voedingsschema kennen ze ook niet echt. Bij mij is het echt op bepaalde tijden eten en ik zorg elke dag dat hij voldoende groente en fruit krijgt, en er zijn van die kleine dingen waar ik ook op let, bijv. water drinken ipv sap, als tussendoortje gewoon rijstwafeltje of soepstengel oid. Zij geven vaak als avondeten wat rijst met bouillon en boter door om het wat smeuig te krijgen, en kennen het fenomeen groente, vlees, aardappelen (bij wijze van spreke) niet. Het is gewoon heel anders. Zij maken in principe elke dag frietjes als de andere kleinkinderen er zijn (zijn al wat ouder), gewoon "omdat ze het willen". Ja hallo. Zie de verschillen... Ze duwen het kind gewoon een of ander boterkoekje in de hand ("Kijk! hij vindt het heerlijk!") en als de kleine zijn groente krijgt kijken ze me erg vreemd aan of er geen zout erop moet of een klontje boter "voor de smaak". ik heb al een aantal keren uitgelegd dat zout niet goed is voor kindjes en dat ze het toch niet proeven! Als ik hem naturel yoghurt geef toch weer steeds vragen of er geen slagroom of suiker door moet voor de smaak... het is gewoon zo'n gedoe om steeds uit te leggen waarom ik bepaalde dingen niet wil! En toch blijven ze steeds raar kijken. Ik ga me bijna schuldig voelen omdat ze doen alsof het zielig is ofzo, dat ik mijn kind gewoon pure voeding geef. Ze vinden het gewoon overdreven dat hij andere dingen niet mag. 'savonds ook, had hij zijn eten en yoghurt op, duwen ze hem weer een koek of fruit in de hand terwijl hij voor die dag al genoeg gegeten had. Ze vinden het gewoon raar dat hij dan niet nog iets mag. Zo vonden ze het ook maar raar (letterlijk niet zo gezegd natuurlijk, maar ik merkte het) dat ik de kleine niet in een loopstoel zette ("die van ons zaten al met 6 maanden in een loopstoel, is juist goed om te leren lopen!) Ik heb gewoon continu het gevoel dat ik mij moet verdedigen waarom ik iets anders doe. Ik ben toch de ouder. Ze hebben volgens mij meer zo'n idee dat ze het allemaal beter weten omdat ze er al zo veel groot hebben gebracht. Dat ik maar net kom kijken en nog niet echt weet hoe het moet. Wat zouden jullie doen in mijn geval? Soms kan ik me er echt over opwinden. Laat staan dat ze vast op t kind gaan oppassen een dag, ik vind het gewoon echt belangrijk dat er opgelet wordt. Ook hebben ze vaak 3 andere kleinkinderen over de vloer en ik vind het nogal druk, zeker omdat de mijne nog zo klein is. Ik ben al geen mens om mijn kind weg te brengen, maar ze dringen steeds zo aan dat ik hem moet brengen en dat ze zich zo verheugen enzo... maar ik vind het gewoon moeilijk omdat ik zelf gewoon thuis ben en voor hem wil zorgen, bij ons Nederlanders zit dat er toch minder in dat je je kind 'zomaar' wegbrengt. Zucht. Ik weet gewoon niet wat ik er van moet denken. Het zijn toch je schoonouders en de oma/opa van je kind, maar de denkwijze is gewoon erg anders.. daardoor ga ik me ook onzeker voelen omdat ik bij alles vreemd word aangekeken...
Hallo, wat een lastige situatie. ik snap je helemaal, je doet je best om je kindje gewoon zo goed mogelijk regelmaat ritme en gezond te eten te geven en dan dit! ja net wat je zegt, het zijn wel de oma en opa, en ik ben van mening dat daar wel iets meer mag, een koekje of iets dergelijks of iets minder slapen. maar verder moeten ze jouw wensen respecteren vind ik. wat vind je man ervan? kan hij niet eens met ze praten? tuurlijk is het cultureel anders, maar jij bent toch nederlands? veel succes in ieder geval. xx
Laat de grootouders nou gewoon lekker oma en opa zijn. Jij probeert er opvoeders van te maken, maar dat is een heel andere rol.
Oeeeh herkenbaar!! Ik ben het niet eens met Agter, lekker makkelijk om te zeggen dat jij er opvoeders van probeert te maken. Ze mogen opa en oma zijn, maar ze kunnen toch tenminste iets rekening houden met jouw wensen? En als jij je kindje niet wil wegbrengen omdat dat niet nodig is dan doe je dat niet Ik herken heel veel van wat je zegt met mijn schoonfamilie. Die doen ook heel veel dingen anders, veel minder regelmaat, veel minder gezond eten etc. Je wil niet aangekeken worden als de boeman, maar aan de andere kant: het is jouw kind. Ik zou doen waar jij je goed bij voelt, ook al doen hun het zo ontzettend anders. Af en toe je ogen een beetje dichtknijpen kan je doen, als je dat wil. Zo niet, bespreek het met je partner. Al zouden ze 100 kids hebben grootgebracht, dat zijn 100 andere kids dan die van jou
Och wat herken ik dit! Hier was het omdat zij NL waren en hele andere opvattingen dan ik (Belg) ook qua voeding, laten huilen,.... (ik sta voor vers, op tijd, niet overdreven en maar blijven geven "als ie er naar vraagt, genoeg is genoeg, en huilen om aandacht of huilen omdat hij zich niet op z'n gemak voelt vind ik een heel verschil, zij zouden laten huilen ed, zelfs toen ie nog maar enkele weken oud was) Als ze me te ver gingen dan zei ik het gewoon, wie z'n kind is 't eigenlijk? Het jouwe of 't mijne? Juist, het mijne. Als je verhuist naar een ander land, dan pas je je aan, als het je niet aan staat dan ga je maar terug! Hier intussen uit elkaar, dus géén idee wat schoonfamilie nu doet, ik vrees nl. voor het ergste (geen regelmaat, blikkenvoer ed, langer ophouden "kan geen kwaad") Ex is ook niet het type van "ik zeg hoe het is" maar "ik zeg wat jij graag hoort" liegen à volonté dus. Ik begrijp je frustratie enorm! Hier ging zoontje NOOIT naar schoonouders omdat ze gewoon te ver van mijn opvoeding afweken. Hoe dat nu is weet ik dus helaas niet, maar merk dat ik elke keer een ander kind terug thuis krijg als hij bij ex is geweest. Moet hem steeds opnieuw de regels uitleggen, heel frustrerend (zeker omdat ik zelf heel vaak opmerkingen krijg hoe braaf hij wel niet is en hoe goed hij luistert, ook luistert mijn nichtje beter naar mij dan naar haar ouders omdat ik gewoon consequent ben, dus het ligt echt niet aan mijn "idee" dat dat fout is, ik krijg er ook van anderen complimenten over, zelfs van vreemden) Gewoon volhouden, been stijf houden, het is JOUW kind, ze wonen in een ander land dan hun eigen, dus moeten zich maar AANPASSEN aan de gewoontes van jouw land. Mama knows best !!!!
@missmanhattan, klopt ik ben ook van mening dat ze daar wel iets meer mogen, maar het gaat me meer erom dat ze totaal niet aansluiten op mijn opvoedmanier, of in elk geval geen moeite doen om het te begrijpen. Ik weet ook dat het bij opa en oma anders zal zijn, maar het lijkt mij niet te veel gevraagd om begrip te tonen voor de wensen van de ouders zelf... Mijn man is zo luchtig over alles, hij ziet nergens echt een probleem in. Ik ben het grootste gedeelte van de dag bij de kleine en hij vind het super zoals het nu gaat, maar hij is heel anders opgetrokken wat betreft voeding en regels en kijkt er dus ook met andere ogen naar. Het zijn wel zijn ouders... en hij ziet er dan ook geen probleem in dat zij het totaal anders doen of doorvragen over mijn blijkbaar overdreven manier... maar dat is ook wel te begrijpen. @agter, ik wil helemaal geen opvoeders van ze maken. Ik zit er gewoon over in dat ze mijn manier van opvoeden niet goed begrijpen en mij dus continu onbedoelde adviezen geven. Ik weet ook dat het bij opa en oma anders is dan thuis, maar ik wil niet dat het straks ook zo'n kind wordt dat de hele dag bij opa en oma loopt te snoepen (snoep en gebak staat er vaak de hele dag voor het graaien als er bezoek is, en dat is er vaak) en niemand let er dan op of zegt er iets van, want het zijn de kleinkinderen... Ik bedoel, een beetje gezag is niet verkeerd toch? Je kind wordt wel gevormd als het zo klein is, en het is ook fijn voor het kind als het merkt dat er standvastigheid is en dat bepaalde dingen gewoon niet kunnen. @Linana, dankjewel voor je reactie, zo voel ik me inderdaad. Ik vind het gewoon niet leuk als ik mijn wensen aangeef maar ze toch blijven reageren alsof ik een of andere gek ben omdat ik blijkbaar overdreven let op de voeding, het schema etc. Ik vind het gewoon niet fijn als ik de kleine niet met een gerust hart achter laat. Maar heb ook het idee dat ze het soms niet helemaal begrijpen. Dan geef ik babykoekjes mee of rijstwafeltjes en dan negeren ze dat gewoon maar geven hem een lekker vettige koek want daar smult hij zo van. Ze snappen dan echt niet dat hij een babykoekje even lekker vindt... Het is gewoon echt een andere cultuur, en dat heb ik ook te accepteren. Alleen krijg ik soms het gevoel dat ik nou de vreemde eend ben als de familie inclusief het bezoek vraagt waarom mijn kleine niet gewoon een Marsje mee mag eten. (het kind is 11 maanden!) @meisje89, frustrerend joh! Zij hebben ook allerlei precies tegenovergestelde dingen dan dat wij ze thuis doen. Ik begrijp hoe je je voelt. Bij ons zijn er ook altijd van die kleine dingetjes, gewoon geen groente bij het avondeten, overal een flinke scheut zout bij, voor hun is dat gewoon normaal. De kleine bij hun in bed (wat kan het kwaad?), maar ze doen dan echt alsof ze niet begrijpen dat de kleine dan straks ook bij de andere oma in bed wil of zelfs bij ons, als hij het doorkrijgt. Of gewoon geen vaste bedtijd, als het gezellig blijft hij gewoon op ook al heeft hij blauwe kringetjes onder zijn oogjes... en het lijstje gaat verder. Dankje voor je 'support' Ik ga het proberen! Ben jij ook 22 (aan je username te zien)... je woont niet ver van hier, Belgisch Limburg. Nogmaals het zijn schatten van mensen en ik realiseer me ook dat het ook een deel van het leven van het kindje is (opa en oma en schoonfamilie) maar een beetje begrip lijkt me niet verkeerd. Mijn eigen moeder vraagt ook altijd wat ik wel en niet wil qua basis schema en voeding, maar voor de rest is het natuurlijk ook haar kleinkindje en doet er mee wat ze wil... ze belt ook als ze iets niet zeker weet, maar schoonouders zien wel hoe het loopt. Ik ben ook echt niet de moeilijkste dat ik om alles ga vitten, maar ik voel me gewoon vaak onbegrepen.
Onze kleine is er nog niet, maar ik weet wel hoe ik het wil gaan doen. Mijn schoonouders zijn van die 'zoet houders'. 'Als je gaat zitten krijg je dit...' 'als je je bordje leeg eet, krijg je dat....' Dat doen ze om de klein kinderen vooral niet te laten huilen. Owee, als één van de 2 klein kinderen huilt. Dan krijgen ze weer de Ipad of Ipod onder de neus geschoven. Om het voor mezelf straks makkelijker te maken (want ik ben ook echt van de orde, regelmaat, normen & waarden e.d.) heb ik mezelf voorgenomen om wanneer we bij mijn schoonouders zijn, mijn kind op te voeden. Dus niet alles toe te laten. En mijn schoonouders te 'corrigeren' wanneer ze iets in mijn ogen doen wat ik niet wil. Zodra ze bij opa en oma zijn om te logeren e.d., mogen ze van mij ook 'echt' opa en oma zijn. Wat ze dan de kinderen te eten geven, of hoe laat de kinderen dan naar bed gaan e.d. moeten ze zelf weten. Daar zijn ze tenslotte ook opa en oma voor! Volgens mij blijft het op deze manier voor de kinderen een feest om naar opa en oma te gaan. Misschien een tip? (en nu maar hopen dat ik dat over 9 weken ook echt zo kan doen )
Ik ben een groot voorstander van de drie R-en: Rust, Regelmaat en Reinheid. Ik ben het ook helemaal met je eens! Prima als je kindje wel eens bij je (schoon)ouders is of blijft. Ook prima dat ie daar verwend wordt, maar als jij er een ritme in wil krijgen, dus met slaapjes en zo, en je (schoon)ouders doen dat absoluut niet, dan heb je een probleem als je kindje weer terug is. Dit heeft niks met 'opa's en oma's als opvoeder' te maken! Probeer je (schoon)ouders uit te leggen waarom je dit graag wil en ook dat, als zij hetzelfde ritme niet volgen, het thuis ook niet meer te doen is en dat jij dan met de gebakken peren zit. Voorbeeldje: Normaal leg jij je kindje tussen 1 en 3 op bed. Maar als je kindje bij opa en oma is, en ze doen dat niet, dan valt ie om vier uur / half vijf om van de slaap. Normaal eet jij om zes uur, maar dan is ie nog helemaal suf van het slaapje en eet ie amper. Om vervolgens de rest van de avond niet meer te willen slapen. Daarnaast... een kind wat ritme gewend is en er ineens vanaf wijkt, kan daardoor enkele dagen uit zijn doen zijn. Sommige kindjes zijn daar gevoeliger voor dan anderen. Qua eten vind ik ook dat je een grens mag trekken qua gezond/ongezond eten. Een keertje frietjes kan geen kwaad, en wat dat betreft mogen opa's en oma's ook wel een beetje verwennen, maar het moet niet zo zijn, dat je kindje een dag dat ze bij de grootouders is, helemaal volgepropt worden met zoetigheid en vet. In sommige culturen is het ook 'goed' om dik te zijn. Een dik kind, is in hun ogen een gezond kind. Maar je mag ook wel duidelijk maken, dat je dat absoluut niet wil voor je kindje! Ikzelf ben daar erg hard in. Er zijn bepaalde dingen, die mijn zoon niet mag. En als opa en oma zich daar niet aan houden, dan komt ie daar gewoon niet meer. Wil niet zeggen dat ze zich exact aan al mijn regels moeten houden, maar twee koekjes is genoeg (thuis krijgt hij er één) en geen snoepjes. Ik zit zo te denken, maar dat was het wel ongeveer.
Ik kan maar een ding zeggen: Als je je schoonouders te vriend wilt houden, geef ze dan GEEN vaste oppasdag! Jullie krijgen wrijving en ruzie..
ts zijn je so mssn turks? het is allemaal zo herkenbaar!!! hier turkse schoonfam. en die zijn het ook nergens mee eens que MIJN opvoeding. toen de oudste nog geen 6maanden was gaf sz hem een chocolaatje terwijl ik zolang mogenlijk wou wachte met suiker en snoepjes dus ik zeg nee dat mag hij nog niet, zij aaaag joh is toch zielig als hij niet mag alle kids krijge chocola, dus ik nog een x nee dat mag hij nog niet, wat doet zij stopt gewoon vlug die chocola in de mond en zegt zie je nou wel dat ie het lekker vond. pfffgf ik was echt zoooo boos en gekwetst dat ik mijn zoon aan manlief heb gegeve en naar boven ben gegaan om daar vervolgrns de rest van de avond te zitte. ook zijn ze het er niet mee eens dat ik potjes geef ipv zelf gemaakt eten. sorry ma ik ben niet zo'n keukenprinses zoals hun zijn en ik wil graag dat mijn kids voldoende voedingsstoffen binnen krijgen. en als ik dan eens wat lekkers maak wat e kleine kan eten(hij is 1en heeft nog geen kiezen) dan geef ik hem dat ipv potjes. ze vinden dat ik mijn oudste niet genoeg te eten geef omdat hij dun is en de jongste proppen ze helemaal vol terwijl hoj wat aan de zzware kant is. overal flink zout op doen, bedtijd dat kennen ze niet, hun kids slapen wanneer ze erbij neervallen en hun zoon van 3 slaapt snachts ook nog steeds niet door terwijl die van mij om 7uur en 9uur op bed liggen en slapen tot de volgende dag. mijn sm heeft er een tik van om altijd een vest aan te doen bij de kids ook al is het 20graden. zij legt de kids niet in bed ma wiegt ze in slaap en ga zo maar door. mijn tip: zeg ze eens duidelijk wat jij wil en niet wil en heb er verder schijt aan wat ze ervan vinden het is jou kind, jij moet hem opvoeden en niet hun! dus doe het lekker op je eige manier dat doe ik ook!
Mijn Turkse familie denkt bijvoorbeeld dat slanke kinderen zielig zijn en dikke kinderen gezond. Ook dat in slaap wiegen herken ik. Deed mijn nicht ook met haar dochter.
Heel simpel mijn kind mijn regels als ik zeg nee is het nee. Dat heeft niets te maken met opvoeders er van maken maar met het respect dat . ze naar mij toe hebben als ouder.
Heel herkenbaar hoor, al zijn mijn so niet van buitenlandse afkomst, maar echte rashollanders. En ook echt schatten van mensen, daar niets kwaads over. Toen ik een maand geleden met mijn dochter bij hen aan tafel zat, wilde mijn schoonvader haar ijs geven?! Wij hadden ijs als toetje: hij had het al op z'n vinger en deed het zo naar haar mondje! Ze was toen 6.5 mnd en kreeg net drie weken vast voedsel, groenten welteverstaan En het dan raar vinden dat ik daar een stokje voor steek... Ook wat andere dingen dan eten betreft, zoals laten huilen, hebben ze heel andere opvattingen. We hebben ook een keer gehad dat we daar waren voor een feestje. We waren daar eind van de middag aangekomen en hadden haar nog willen laten slapen voor al het bezoek 's avonds kwam. Helaas ging mevrouw niet slapen dus tegen de tijd dat het feest begon, was ze helemaal overprikkeld (huilen/krijsen/met tussenpozen stil van moeheid). Ik heb toen een half uur met haar boven gezeten en mijn man daarna ook. Daarna hebben we haar wel beneden haar laatste fles gegeven, voor ze voor de nacht naar bed ging. Maar dat vonden zij (en het bezoek) maar belachelijk. Ze wilden dat we gewoon beneden met haar kwamen, zodat het bezoek haar kon zien. Ze willen hier ook graag dat ze komt logeren, maar daar heb ik geen vertrouwen in. Niet omdat ze andere opvattingen hebben, maar omdat het wel lijkt alsof ze geeneens begrip kunnen opbrengen voor onze opvattingen en hoe wij de dingen doen. Dat gebeurt voorlopig dus niet. Ik zou je so absoluut niet laten oppassen. Wanneer zij gewoon een opa/oma-rol innemen in je kinds leven, zal dit probleem enigszins behapbaar blijven. Als ze gaan oppassen en echt een opvoedrol zullen moeten innemen, kan het misschien wel voor zo veel frustraties en wrijvingen zorgen, dat het escaleert. Dan heb je dadelijk geen contact meer, of elk contact is met spanning en dan heeft je kind ook geen leuke opa en oma meer. Dat is in niemands belang. Ik zou tegen je so zeggen dat je niet wilt dat zij gaan oppassen, omdat je wilt dat zij gewoon echt een leuke opa en oma voor je kind blijven, die hem lekker kunnen verwennen als hij er is, met eten, maar vooral met aandacht. Als ze gaan oppassen, worden ze mede-opvoeders (en je schrijft net zelf dat je dat niet wilt). Je kunt best vertellen dat als zij gaan oppassen, ze mede-opvoeders worden, en dat dat niet het type relatie is dat je voor je kind met zijn opa en oma wilt. Het is dan niet mogenlijk dat ze hem altijd maar verwennen en nooit eens hun gezag laten gelden. (Gelukkig heb ik dit probleem niet, want mijn schoonouders wonen te ver weg om op te passen. Anders hadden ze dat ook absoluut gewild!) Tot slot zou ik wel zorgen dat jij en je man op een lijn zitten, in ieder geval in de communicatie naar je so. Als zij denken dat jij degene bent die alles beslist, terwijl je man maar een beetje met jou meegaat, ben jij de boeman.
Ongelofelijk wat achterbaks zeg! :x Inderdaad zoals Amfy zegt, dat heeft niks meer te maken met wel of niet een opvoedrol, maar gewoon met respect dat ze naar jou hebben als ouder. Ik had hetzelfde gedaan, met als verschil dat ik mijn kind niet aan manlief had gegeven, maar mee naar boven had genomen. Dan hadden ze hem de rest van de avond niet meer gezien! Als mijn so zoiets zouden doen, zou ik echt zo boos zijn! Misschien zou ik zelfs zeggen dat als ze nog één keer op zo'n manier tegen mijn regels ingaan, ze mij en mijn kind de komende weken niet meer zien.
Same here! Die zagen ze niet meer! Ik zou zelfs durven van gewoon te vertrekken, en ML dan te verzoeken of daar te blijven en autosleutels te geven, of mee te gaan. En er duidelijk bij te zeggen dat het wel genoeg geweest was en dat ik er genoeg van had en zelf voor m'n kind wou zorgen!
ja nu achteraf denk ik ook had ik dit of dat maar gedaan ma kwas zo boos dat ik er niet meet over na dacht. inmiddels kennen ze me goed genoeg nu en komen komen vrijwel nooit meer op bezoek voor mijn man natuurlijk niet zo lleuk, mja heb ik tenminste rust en dan maken we tenminste okk geen ruzie. nu is de oudste bijna 3en ben ik overal wat makkelijker in hoewel regelmaat voor mij nog steeds erg belangrijk is! tusse 5en7 groenten eten en het liefst om 9iur naar bed tenzij het echt niet kan. en in september gaat hij voor het eerst naar school en meteen fulltime dus dan wil ik dat hij om 7uur naar bed gaat. sm woont in turkije dus daar hoef ik me ook niet druk om te maken en ja als ze dan een keer een maand komt vind ik t niet meer zo erg nu want de kids zien haar al zo weinig.
Als ik dit zo lees, dan ga ik echt twijfelen over mijn opvangregeling vanaf september (1 dag mijn moeder, 1 dag moeder van vriend en 3 dagen opvang). Wat kan schoonfamilie toch voor een hoop gedonder zorgen soms