Hoi allemaal, Ik vraag me af wat er met onze kleine zou gebeuren als mijn man en ik zouden overlijden. Hebben jullie daar al iemand voor gevraagd, of iets voor geregeld? En als je er iemand voor hebt gevraagd, hoe kwam je er dan bij om juist voor deze persoon te kiezen, en hoe heb je het gevraagd? Groetjes Marijke (die nog heeeeeeeeeel lang gelukkig hoopt te leven met man en kind )
Ik weet dat mijn ouders gewoon een verzekering hadden en als hun overlijden voor wij 18 waren zouden we enorm veel uitgekeerd krijgen. Mijn oom had dan de voogdij over ons. Dat was zo geregeld omdat ze een dichte band hadden...
Goed dat je erover nadenkt! Wij hebben goeie vrienden van ons gevraagd om voor onze kinderen te zorgen als ons iets zou overkomen. We hebben dit niet op een speciale manier gevraagd. Gewoon in goed overleg. Dit moeten we trouwens nog wel vastleggen bij de notaris. Dat is er nog steeds niet van gekomen. We hebben een levensverzekering aan de hypotheek gekoppeld en wel op zo'n manier dat als mijn vriend zou overlijden, ik ook in het huis kan blijven wonen. Zijn leven is dus duurder verzekerd. Verder heeft iedereen bij ons een uitvaartverzekering. Die kosten wil je niet van je spaarrekening betalen. De uitvaart van een kind is vaak nog duurder dan van een volwassene.
ik zou niet weten WAAR ik mijn kind wil late als ons allebei iets gebeurd, ik zei altijd mijn ouders maar daar ga ik steeds meer aan twijfelen (omdat we toch soms teveel verschillen qua normen en waarden) nou mijn schoonmoeder is ene lief (soms raar) mens maar ook geen supergevoel bij en ook geen vrienden die ik met hem vertrouw eigenlijk... dus is wel lastig, voor de rest hebben we uitvaartverzekering en mochten we een huis kopen zal ook die worden verzekerd met een levensverzekering e.d. maar hopen dat her ons allemaal niets gebeurd...
Ik denk er ook regelmatig aan maar om heel eerlijk te zijn heb ik nog niets geregeld. Iets wat ik in mijn geval toch wel zeker zou moeten doen aangezien ik alleenstaande mama ben. Het zit nl zo dat ik mijn dochtertje niet heb laten erkennen door haar vader. Mocht er dus met mij iets gebeuren (krijg al zowat een paniekaanval als ik er maar alleen al aan denk) dan gaat zij dus niet naar hem. Je zou dus denken dat mijn dochtertje dan naar opa en oma zouden gaan of, mochten zij er niet meer zijn (klopt me een ongeluk af op dit moment) dat ze dan naar mn broertje en zijn vriendin zou gaan, iig naaste familie. Niet dus. Ik moet een testament op laten stellen waarin staat dat ik wil dat mijn ouders bv voogd worden. Doe ik dat niet, dan wordt ze in een pleeggezin geplaatst. Ik moet het dus eigenlijk zo snel mogelijk gaan regelen maar mijn twijfels houden me ook heel erg tegen. Ik weet nl niet of ik wil dat ze gewoon naar haar eigen vader gaat of dat ik mn ouders als voogd moet opgeven. Want hoewel ik haar niet heb laten erkennen is mijn ex (uiteindelijk) een hele lieve vader (geworden). Jaslynn is dan ook echt een papaskindje. Maar dat het nu goed gaat betekent niet dat het altijd zo zal blijven? Onzin misschien, maar de angst is er gewoon. Dus ik twijfel heel erg. Nog een reden voor mijn "laksheid" is dat ik dan 'gedwongen' wordt om aan de dood te denken. Voor mij een heel gevoelig onderwerp aangezien ik hypogonder ben. Kan er dan echt maanden goed ziek van zijn. Ik weet dat het uiteindelijk zal moeten maar vind het echt heel moeilijk. Dus ja, hier wordt er wel over nagedacht maar helaas nog geen stappen ondernomen. Groetjes Jessy
Mijn vriend heeft ons dochtertje wel erkent, dus als ik kom te overlijden, blijft ze bij hem. We hebben het er nog niet over gehad wat te doen als wij allebei overlijden. Wel heel belangrijk.
Hoi, als wij komen te overlijden, willen we graag dat Thirza naar mijn zwager en schoonzus gaat. We hebben getwijfeld tussen de broer van mijn man en mijn broer, maar om twee redenen voor de broer van mijn man gekozen: hij en zijn vrouw wonen ook in Brabant, (mijn broer in Drenthe), dus dan kan Thirza meer in haar eigen omgeving blijven. En mijn broer heft zelf twee kids, voor hen zou het best een zware belasting erbij zijn om ons kind (en een eventuele tweede) erbij te hebben, zeker omdat Thirza maar 6 dagen scheelt met haar neefje. Mijn zwager en schoonzus hebben geen eigen kids en zullen die ook niet krijgen, (bewuste keuze). Zij zijn wel pleeggezin, dus wel vertrouwd met kids en in geval ons iets zou overkomen, kunnen zij gewoon voor de volle 100% voor ons kindje/onze kids gaan zorgen. We moeten het ze nog vragen, maar ik denk dat we dat komend weekend gaan doen, Dan zijn we bij ze op visite, dus lijkt me een prima gelegenheid om dat in alle rust met ze te bespreken... Daarna idd wel regelen via de notaris, alhoewel pleegzorg in acute situaties ook wel bij hen uit zou komen... (Maar ik wil het vastgelegd hebben, omdat ik pertinent niet wil dat Thirza naar mijn schoonouders zou gaan, vanwege incestverleden van mijn schoonvader, bovendien hebben zij beiden vreselijk weinig zelfvertrouwen en zijn er niet in geslaagd hun kids zelfvertrouwen mee te geven in de opvoeding, dat wil ik Thirza niet aandoen). Overigens, wat hierboven gezegd wordt, dat als je niks hebt vastgelegd, dat je kids dan naar een pleeggezin gaan, dat is niet helemaal waar. Omdat mijn zwager en schoonzusje dus pleeggezin zijn, weet ik dat zowel in geval van overlijden als bijvoorbeeld bij mishandeling en pedagogisch onvermogen ALTIJD eerst in de naaste familie gezocht wordt naar een mogelijkheid om een kind te plaatsen. Als familie allemaal zegt: dat gaat niet, (maar ik kan me zelf geen familie voorstellen die zich zo op zou stellen, tenzij er een overmachtssituatie zou zijn), dan wordt idd vervolgens wel een pleeggezin gezocht. Maar volgens mij is het dan altijd nog insteek dat een kind contact blijft houden met zijn biologische familie...
Wij hebben al tijdens onze zwangerschap onze beste vrienden gevraagd. Zij kunnen geen kinderen krijgen, maar zijn absoluut dol op kinderen. En wij weten gewoon dat zij onze kids zouden opvoeden met de normen en waarden die wij ook belangrijk vinden. Tot op heden absoluut geen spijt gehad dat wij hen hebben gevraagd. Zij nemen hun taak erg serieus en doen hun best ook nu al een leuke band met onze kleine op te bouwen. Zij zijn daar gewoon heel serieus mee bezig. Echt super.
Wij hebben mijn zusje gevraagd en haar vriend. We hebben dat ook al laten vastleggen bij de notaris toen ik zwanger was. Maar dat was ook omdat we er toch waren ivm de aankoop van een huis. Bovendien wilde ik zeker weten dat ons kind niet naar mijn schoonmoeder zou gaan, evenals een eventuele erfenis. Daarom hebben we het ook vastgelegd. We hebben voor mijn zusje gekozen omdat ik graag zou willen dat onze zoon in de familie blijft. Het enige nadeel is dat zij nog geen kinderen hebben (en nog best jong zijn). Ik had ook andere opties: mijn nicht en een bevriend stel, maar op de een of andere manier vond ik het een beetje raar om hun te vragen. (Opa - we hebben er maar 1 - mijn vader - vind ik geen optie, want te oud. Je wilt toch dat een kind lang nog surrogaatouders heeft en opa's en oma's gaan te vroeg dood naar mijn mening.) Die vind ik vooral geschikt, omdat ik weet hoe zij hun kinderen opvoeden. Maar misschien doe ik dat nog wel. In mijn ouders' testament stonden ook twee opties (eerst de ene oom en tante en dan de andere oom en tante), voor als de eerste optie om de een of andere reden niet kon. Het is inderdaad niet leuk om over na te denken, maar ik vind het wel belangrijk. Bovendien hadden mijn ouders het ook geregeld, dus ik vind het niet vreemd.
MIjn kids gaan naar mijn Moeder en haar vriend...Mijn dochter heeft een andere vader dan mijn zoon, dus zouden mij en de vader van mijn zoon wat gebeuren, heb ik het zo geregeld dat mijn zoon samen met zijn grote zus gewoon naar mijn moeder gaan en dat de omgang met haar vader gewoon doorgaat. Ik heb het er dus met mijn dochter overgehad, en die heeft heel stellig gezegt tegen zowel mij als tegen dr vader dat mocht er wat gebeuren en ze halen haar en haar broertje uit elkaar dat ze weg loopt, naar dr broer en dat net zolang zal blijven doen tot ze bij elkaar blijven dus heb het vast gelegt dat ze beide naar Oma gaan.
Mijn kleintje zou dan naar mijn schoonzusje en haar vriend gaan. Wij zijn zelf de potentiele voogden van onze beste vrienden, maar wilden hun niet terugvragen omdat we Isis liever bij familie hebben dan bij vrienden (zij wilden hun kleintje juist liever bij vrienden)
Hoi, Moeten wij ook nog regelen...Denk er ook veel over na. Wij zijn getrouwd voordat onze kleine meid kwam dus als mij iets overkomt dan is mijn mannetje eerst.. Ik zou nu nog niet weten waar ze naar toe moet als ons beide wat overkomt ( misschien is dit al eerder genoemd! ) Wat een hoop mensen niet weten dat als je niet getrouwd bent en je vriend erkent het kind alleen en jij komt te overlijden dan mag het niet bij je vriend blijven want je als je vriend dezelfde rechten als de moeder wilt moet hij ook oudelijk gezag aanvragen en dan is het gelijk aan getrouwd zijn. Helaas kom ik dit beroepsmatig veel tegen! Groetjes
Naar onderwerp, maar wel goed om over na te denken. Ik heb nog helemaal niets geregeld... schandalig eigenlijk. Ik heb altijd begrepen dat het kind naar de opa en oma gaat van moeders kant. Mijn ouders dus. Als vaders hun kind erkennen is trouwens niet genoeg hoor, je moet geregistreerd ouderschap aanvragen anders heeft de papa nog geen poot om op te staan mochten de opa en oma eventueel moeilijk doen. Erkent of niet. Klinkt raar maar is echt zo, dan moet het helemaal via de rechter.
hoi, onze kleine gaat dan naar mijn zus en zwager. Andersom krijgen wij hun kindjes als er wat gebeurt.
Boja, het is niet geregistreerd ouderschap, maar ouderlijk gezag wat de vader moet aanvragen. Maar over het algemeen gaat een kindje als de moeder overlijdt wel naar de vader als die het kindje erkend heeft. Maar ouderlijk gezag is gewoon veiliger. Mijn vriend heeft het ouderlijk gezag vanaf dat Eva 2 weken is ofzo, meteen opgestuurd en het was dus snel geregeld. Verder hebben wij niets geregeld, Eva zal in eerste instantie waarschijnlijk naar mijn ouders gaan en afhankelijk van haar leeftijd misschien naar mijn nichtje.
dat bedoelde ik, verwees in een bericht daarna al naar het bericht van arve meestal gaat het ook wel naar de vader als die het erkend heeft, maar het is toch makkelijker als hij ouderlijk gezag heeft. anders kunnen de opa en oma het hem eventueel moeilijk maken. dat zal meestal niet het geval zijn natuurlijk maar de papa moet toch iets meer moeite doen als hij geen ouderlijk gezag heeft. het is alleen jammer dat veel mensen dat niet weten en dat dat niet goed uitgelegd wordt als je je kind gaat erkennen.
hier alles tot in de puntjes geregeld ! wij zijn getrouwd en er komt een bonk geld vrij als er wat met een van ons gebeurd ! extra geld om het eerste jaar door te komen ... is belangrijk want je zit met gemist inkomen en hoop extra kosten .,.. kost ook niet eens zo veel hoor ! als we samen gaan ... venter en ik is tim rijk haha ook hebben wij zelf gekozen naar wie hij gaat en wie de fin gaat beheren middels een testament ! zo kan er ook geen ruzie ontstaan want het is al gekozen ... door ons... ik werk zelf bij een bank en heb de ellende van niet regelen vaak genoeg mee moeten maken ! echt zooooo erg ... ik vind het dus juist iets wat je wel moet bespreken zodat je nog een keuze hebt in wat er gaat gebeuren ... en hoe erg ook .... uiteindelijk gaan we allemaal een keer dood !
Ik heb in een testament laten zetten dat K. naar mijn ouders gaat zodra er iets met mij gebeurd.. hun zijn ook voogd over hem... mocht er in de tussentijd wat met mijn ouders gebeuren of gebeurd zijn gaat K. naar mijn broer...
@Emmy29: welke verzekering heb je daarvoor, als ik het vragen mag? Als het niet zo duur is, is het misschien ook wel interessant voor ons...