Onredelijk?

Nee hoor meid je verwacht niet teveel, is volkomen normaal.
Ik zou het zelfde verwachten als jij.

 

Ik zou het ook niet leuk vinden als mijn vriend niet thuis zou slapen voor een aantal nachten en helemaal niet als hij in principe binnen 45 minuten weer thuis is en toestemming heeft van een leidinggevende!

Maar is het niet mogelijk dat toen die collega van hem het voorstelde om hem naar huis te sturen voor de nacht hij al teveel gedronken had om te mogen rijden??

In ieder geval veel sterkte voor de komende dagen!

Knuff

 

Ik zou me ook zo voelen hoor. Je zit de hele maand 'te wachten' op die dagen en dan is hij er niet.
Maar misschienkon hij gisteren echt niet meer in de auto en komt hij vanvond thuis..
Succes vandaag!

Gr Droom

 

Hallo,


Nou ik was in de auto gestapt, en naar Amsterdam gereden hoor, dan maar sex daar...

Groeten
Jetje

 

Moet je ook nog een auto hebben natuurlijk.
En als je je al niet zo best voelt, heb je waarschijnlijk ook al minder zin om drie kwartier in de auto te rijden

 

Hoi Water,

dat is waar wat je zegt, maar het is natuurlijk ook een beetje bij wijze van spreken.

Liefs
Jetje

 

Lieve Mirre,

Kan het me heel goed voorstellen hoor dat je er verdrietig van word. Is er geen mogelijkheid dat je je vriend even krijgt te spreken (tijdens zn lunch bijv.) en dat je het hem uitlegt dat je verdrietig bent om je miskraam en dat je graag zou willen dat hij thuis komt slapen. Zoals eerder gezegd kon hij gisteravond misschien niet meer naar huis komen ivm teveel drank op. Ik ken hem en jullie relatie niet, maar misschien had hij niet echt door dat je er echt mee zit dat hij niet thuis komt slapen, bij veel mannen moet je dit echt duidelijk zeggen, en ik weet niet of je dat hebt gedaan??? Heel veel sterkte in ieder geval!!!

 

Mirre, ik vind het helemaal niet onredelijk.... Tijd is zo kostbaar op dit moment. Je wilt GEEN kans laten schieten....en zo hoort het ook.

 

Tja verwacht je teveel??? Je zegt zelf dat je partner voor zijn werk een paar dagen weg is, hij zal daar niet zijn gaan zitten omdat ie dat zo graag zou willen.

Ik kan me van jou wel voorstellen dat je graag zou willen dat hij thuis is, maar ja zoals jezelf al zegt hij zit daar voor zijn werk. Mijn man moet vaak genoeg naar Frankrijk en al zou ik het liever niet hebben, soms komt ie daar gewoon niet onderuit, en ik snap ook echt wel dat ie daar niet aan hoeft te komen met “ja maar mijn vrouw heeft liever dat ik thuis slaap”er moet brood op de plank komen en het gaat natuurlijk niet altijd zoals je het het liefste zou zijn.

Dat zijn collega jou nog speciaal gaat opbellen vindt ikzelf wat overdreven eerlijk gezegd, had ze dat niet beter kunnen doen als ze gewoon weer thuis zouden zijn??? Daarentegen staat wel weer dat je daar wel weer aan kunt zien dat je mannetje er ook mee zit, anders zou ie daar niet over praten lijkt mij. Dat zij zegt dan stuur ik em wel ff naar huis vindt ik ook niet kunnen, dat zijn dingen die je hoort te overleggen met je man, en daar heeft zij niets over te zeggen, want op die manier komt je man dan natuurlijk wel zo over als een botte boer,weet jij of ze het idd gezegd heeft?????

Ik denk dat je wat dat betreft idd teveel vrouw bent, ik weet zelf niet of ik het wel zou doen hoor, niet dat ik het er niet voor over zou hebben maar zulke dingen horen er nou eenmaal bij, en of het nou komt doordat er daar gedronken wordt??? Misschien heeft je man het ook wel ff nodig dat weet je niet. Ik weet wel dat lees ik uit je verhaal dat jij je nu eenzaam en alleen voelt, maar is er niemand in de buurt waarbij je op de koffie o.i.d. zou kunnen zodat je er ff uti bent en kunt praten over wat je dwars zit?

Kop op meid, probeer je ergens mee bezig te houden, je werk etc. des te eerder gaan de dagen voorbij en voor je het weet is hij weer thuis, en kun je er met hem over praten.

misschien is het beter om jezelf eerst ook weer wat lekkerder te voelen (na je mk) voor je weer opnieuw begint? lijkt mij toch ook niet je van het als je verdriet hebt om dan te "moeten"gaan vrijen omdat je het gevoel hebt in je vruchtbare dagen te zitten, zo te lezen heb je het verdriet hiervan nog niet verwerkt? nu kan ik daar natuurlijk niet over oordelen hoe zoiets voelt want dat zijn dingen die iedereen anders ervaart.



groetjes en sterkte meid

 

Hai Mirre,

Ik vind niet dat je onredelijk bent!

Mijn vruchtbare dagen komen er ook weer aan en ik probeer me voor te stellen hoe ik me zou voelen, als mijn vriend me nu vertelde dat hij net die dagen naar Amsterdam zou moeten. Dan zou ik ook wel enigszins de pest in hebben ja!

Ik begrijp hem ook wel, zijn hartje ligt bij jou thuis, maar bij zo'n avondprogramma wordt het natuulijk laat. Dan is het gezellig en goed voor de teambuilding en carriere misschien? Er wordt gedronken en iedereen duikt daarna snel zijn (hotel)bed in. En om dan nog een uur te gaan rijden......

Ik denk ook dan ik naar Amsterdam zou gaan (maar ja, ik werk in Amsterdam dus dat is makkelijk praten). Beetje shoppen (kan ik ook heel goed in mijn eentje) en 's avonds in zijn bed op hem wachten. Hoeft niemand te weten toch??

Verder wens ik je heel veel sterkte en een dikke knuf!
XXAnna

 

Dat je er over nadenkt zegt al genoeg. je wilt m niet te veel naar je toe trekken maar hebt m nu gewoon toch een beetje nodig. je bent nou eenmaal een vrouw en hebt behoefte aan de knuffel. Mijn vriend rijdt iedere dag 3 kwartier heen en drie kwartier terug naar zijn werk. iedere dag. Het is makkelijk te doen hoor. Misschien kan je ook een keertje die kant op gaan. Misschien nog spannend ook...

 

Meid gewoon vragen of hij thuis kan komen 's avonds. Je hebt hem nu nodig! En dan bedoel ik ook voor die schouder.

Want je bent nu nog in de days after en je voelt je kl....
Je wilt er over babbelen en met hem over huilen.

De pijn blijft altijd, maar de scherpe randjes gaan er vanaf ( sommige dagen, maar sommige dagen ook helemaal niet) En het is superlogisch dat je gelijk door wilt.
Dus wachten heeft naar mijn idee geen zin, want verwerken doe je niet. Nooit niet ( ja misschien als we eindelijk een beebje hebben, maar daar kan ik nog niet over oordelen.)

Maar moest hij perse weg. Is zijn baas niet zo meegaand?
Mijn manneke krijgt daar absoluut vrij voor. Zolang hij wilt. ( ze zijn erg makkelijk wat dit soort dingen betreft)

Maar ik zou gewoon zeggen/ eisen dat hij vrij krijgt of iig 's avonds thuis is.

En wil je babbelen, je weet me te vinden he.

Liefs Janne

 

Och meissie, begrijp uit je verhaal dat je verdrietig bent en je je man nodig hebt. Ik vermoed dat je een beetje in de war bent. Ik zou om jezelf weer beter te voelen even voor jezelf de zaken op een rijtje zetten in je hoofd. Gewoon even heel diep adem halen en rustig even heel reeel nadenken. Daarna even een goeie vriendin bellen en lekker wat leuks gaan doen. Even dat hele gedoe van je af zetten. Ik snap dat je door je miskraam in de war ben. Dat is iets heel naars, maar je weet dat je zwanger kunt worden (wat voor best veel vrouwen onmogelijk is) en je man is zo weer terug en dat gezonde babytje komt er heus wel. Het gemene van de hedendaagse medische mogelijkheden is dat je zo snel kunt weten of je zwanger bent en dat we daardoor ook veel vaker dan vroeger weten wanneer het niet goed gegaan is. Het klinkt heel suf dat een vroege miskraam erg vaak gebeurt, maar het is helaas zo en daar moet je doorheen. Maar of het nu meteen over een maand is of pas over een half jaar, je wordt hoogstwaarschijnlijk gauw mama en probeer gewoon van het leven te genieten. Het is de laatste mogelijkheid om nog volop van de vrijheid te genieten! Ik wens je veel sterkte en plezier. Even heel diep zuchten en lachen en ga ervoor! Je leeft maar 1 keer! En laat je man gewoon lekker even weg zijn voor zn werk, wees een sterke vrouw, misschien heeft je man die paar daagjes weg wel even nodig, misschien is hij ook wel verdrietig en heeft afleiding nodig. Denk niet meteen van die rare dingen maar heb vertrouwen in je man en in jezelf!

 

hoi,

ik begrijp je wel maar ik heb eigenlijk dezelfde mening als smoekie.


Ik weet niet of je hem duidelijk hebt gezegd hoe je ej voelt of wat je nodig hebt, maar werk is werk.
En het klinkt een beetje als of je wel heel veel met zwanger raken bezig bent terwijl je je miskraam misschien nog niet verwerkt hebt.
Tenminste zo komt het op mij over.

Sorry als dit niet klopt.


groetjes

 

Meis ik krijg er een raar gevoel bij. Hij is er nu niet voor je. Hij deed zo raar in het ZH.
Mijn mannetje zou dat niet hoeven doen! Doet ie overigens ook niet hoor.
Wat zegt hij daar allemaal zelf over? Je hebt het vast nog niet met hem erover gehad.( kan ook niet nu hij weg is) Bel hem anders en vraag of hij vanavond thuis komt.

Hoe lang kennen jullie elkaar?
Wil hij wel een kindje? Sorry als ik jou of hem hiermee kwetst, maar het lijkt net of het hem niet interesseert.

 

hm Mirre, heb je tweede stukje gelezen. Ik dacht eerst dat je het gewoon beetje moeilijk had en een beetje TE emotioneel was. Maar nu lees ik eigenlijk dat je man er veels te weinig voor je is. Dat hij jouw verdriet niet begrijpt. Het belangrijkste lijkt mij nu: uitpraten. probeer of je hem toch niet nu vanavond kunt zien en anders moet je even geduld hebben en als hij terug is de boel goed uitpraten. hoop dat je er uitkomt en wens je veel sterkte. Dikke knuf!

 

beste Mirre,

meestal reageer ik niet op dit soort berichtjes, omdat "advies" geven over zulke persoonlijke en gevoelsmatige zaken heel moeilijk is, ook omdat je niemand wilt kwetsen. Iedereen is anders en gaat op een andere manier met situaties om. Bovendien lees ik alleen jouw beleving van het verhaal en niet die van je partner. Ik weet dus ook niet wat voor werk hij doet, bij wat voor bedrijf, onder welk type baas en ookal zegt zijn vrouwelijke collega dat zij denkt dat het best zou kunnen, dat is haar beleving van het bedrijf en kan dus voor je man anders zijn. (en dan is het ook nog zo dat sommige bazen andere verwachtingen hebben voor en eisen stellen aan mannelijke en vrouwelijke medewerkers en dat de groepsdruk groot kan zijn).

Dat je man met een vrouwelijke collega over de miskraam heeft gesproken, is mijns inziens (zoals iemand anders ook al aangaf) een teken dat hij er ook best mee bezig is. het kan zijn dat hij ook niet goed weet hoe hij je kan steunen (mannen willen problemen oplossen en dat je een MK hebt gehad kan hij niet wegnemen). Ik heb als ik je berichtjes lees een beetje het gevoel (ik kan het natuurlijk mis hebben, maar denk er eens over na) dat het hier eigenlijk niet zozeer om het wel of niet thuis slapen gaat (immers dan komt hij laat thuis, gaat meteen slapen omdat hij extra vroeg weg moet), maar meer om het gevoel dat je je niet genoeg gesteund voelt. Ik kan me goed voorstellen dat jij nu steun nodig hebt (los van vruchtbaarheid), maar vraag me af of dit bij jou een "terugkerend thema" is (maw of het vaker is gebeurd). Als dat zo is zou ik over dàt onderwerp eens rustig met hem praten (op een moment dat hij wel thuis is). Soms helpt het om je gevoelens eerst op papier te zetten. Probeer daarin zoveel mogelijk bij je zelf te blijven (dus proberen om niet in termen van "je doet altijd".. jij bent altijd, te schrijven maar in "ik merk dit of dat en dat doet zus of zo met me"....)...

Ik hoop dat je wat met mijn woorden kan en wil je veel sterkte wensen (je kunt natuurlijk altijd een pb sturen)

Groet Chrizzzy

 

Als je vond dat het redelijk was had je de vraag niet gesteld denk ik....maar ik vind het niet onredelijk