Onze kleine man is inmiddels in een "fase" beland waarin het leuk is om dingen over het randje van de kinderstoel te gooien en dat dan te horen vallen. Het is (nou nog wel) enorm grappig. Ik geef wat aan en hij gooit en meteen heel demonstratief over het tafelblad van de kinderstoel (ikea met blad). Ook als we er allemaal van die gekleurde fisher price bekertjes opzetten, pakt hij ze één voor één op om ze op de grond te laten vallen. Als ik er eentje ongezien opvang, dan knippert hij eerst met z'n oogjes omdat hij lawaai verwacht, maar dat komt dus niet. Dan gaat hij over het randje kijken om te zien waar het bekertje is. Hij heeft dus al een bepaald besef van oorzaak en gevolg. In hoeverre geldt dat ook voor ander gedrag? Dus: bij jengelen/zeuren komt mama snel kijken; als ik huil komt er iemand naar me toe. Hoe zit dat eigenlijk? Ik hoeverre zou je eventueel (ongewenst) gedrag met 9 maanden al kunnen beïnvloeden?