Mijn oudste zoon is 17. En ik ben ZO ontzettend trots op hem! Hij is autistisch en heeft ADHD. Toen hij als 5 jarige getest is in het Sophia KZH kreeg ik een zeer slechte prognose. Zo zou hij nooit kunnen lezen, noch schrijven. Hij zou nooit op zichzelf kunnen wonen, nooit kunnen werken en zelfs nooit de pubertijd in gaan......Wat heb ik gehuild destijds Toen hij 2 was ging hij al hele dagen naar een medisch kinderdagverblijf. Het hele jaar door op 1 week per jaar na. Daarna altijd op speciaal onderwijs gezeten eerst de lagere school, daarna naar het praktijkonderwijs. En ja, hij kan lezen. Dit heeft hem enorm veel moeite gekost. Hij kon het pas op zijn 12e. en nog heeft hij er moeite mee en gaat het langzaam, maar het lukt hem wel. Het heeft hem letterlijk heel wat tranen gekost om het onder de knie te krijgen. En toen hij naar het praktijkonderwijs ging werd ons gezegd dat hij hier nooit een diploma of certificaat zou kunnen behalen. Hij wilde graag werken in de keuken of als ober, dat wilde hij al vanaf zijn 4e, dat was echt toen al zijn droom En ja, praktijkonderwijs is meestal groenvoorziening, schoonmaak en inpakwerk. Dat konden ze eigenlijk niet bieden. Maar hij wilde ZO graag, dat school is gaan zoeken naar de mogelijkheden. Nu loopt hij al een tijd stage bij een speciale stichting, een restaurant voor mensen met een handicap, en het ging daar zo goed, dat hij sinds kort zelfs 1 dag in de week naar een vrij exclusief hotel/restaurant mocht om stage te lopen, een gewoon bedrijf dus, omdat school en het 1e stagebedrijf vonden dat hij meer in zijn mars heeft. Op school krijgt hij apart nog kookles met een veel hogere groep (geen praktijkonderwijs) en dat gaat heel goed. Een jaar geleden hebben we samen met school een gesprek gehad, waarin zij aangaven dat zij vonden dat hij op moest voor een examen, waarbij hij dan een certificaat voor de horeca/keuken zou behalen. En zijn ze gaan oefenen! Maandag hebben ze het examen extra voorbereid en van de 100 totale punten die hij kon halen had hij er 98 En morgen moet hij voor het echte examen. En ik? Ik ben volgens mij zenuwachtiger dan hij en vooral MEGATROTS op hem. Willen jullie heel hard voor hem duimen?
He wat goed zeg! Ik duim voor je maar meer voor u dan voor u zoon. u zoon kan het al, alleen mama heeft de zenuwen
Ik ga voor jullie duimen! Wat goed van hem dat hij dit bereikt heeft! Terecht dat je heel erg trots bent!
Zo'n doorzetter gaat het vast heel goed doen op zijn examen en in zijn verdere leven. Logisch dat je trots bent. Komt vast goed!!!
Wow wat een mooi verhaal, wat zul je trots zijn. Ik ga hard duimen morgen maar dat komt vast goed met zulke punten
Super! Wat zul je trots zijn! Ik ga voor jullie duimen, alhoewel dat vast niet nodig is als ik je verhaal zo lees is het meer een formaliteit
Wauw!! Hartstikke goed zeg! Over doorzettingsvermogen gesproken he? Topper! Ik werk in het speciaal onderwijs, met kinderen met autisme en adhd. Ik vind het super hoe ver hij is gekomen! Succes morgen, allebei! En daarna hopelijk de vlag uit, champagne en taart!! Dik verdiend!
Dank jullie wel En ja, mama heeft meer support nodig dan zoon hoor hahaha. En het is "maar" een certificaat, dus geen volledig schoolexamen, zoals de meeste 16 jarigen doen, maar in zijn geval is het minstens zoveel waard. En kan hij steeds stapje voor stapje wat meer certificaten gaan halen! Het gaat wat langzamer, maar hij komt er vast wel
Dit certificaat ongetwijfeld heeft meer (emotionele) waarde dan het gemiddelde schoolexamen, dus maak het niet kleiner door te zeggen dat het "maar" een certificaat is
Wat ik bedoelde te zeggen is dat het voor de buitenwereld "maar" een certificaat (en dus geen diploma) is, maar dat hij er wel veel en veel harder voor heeft moeten werken dan de gemiddelde scholier die wel voor het gewone examen op mag. Jammer genoeg is dat voor hem te hoog gegrepen (zijn IQ is hoog genoeg voor VMBO, maar geestelijk kan hij dat gewoon niet aan) Daarom hopen wij dat hij er op deze manier stap voor stap komt!
Trots mag je echt echt echt zijn wat een kanjer! Ik duim voor je zoon maar ook voor jou dat je toch een beetje slaap kan pakken hihi.
Och hou op: ik wilde hem eigenlijk met de auto naar school brengen (hij fietst altijd, de school zit 15 km verderop) Zodat ik zeker weet dat hij op tijd is, geen lekke band heeft etc etc..... Maar dat wil hij natuurlijk niet (logisch ) Hij kwam nu net van zijn stage thuis en zijn koksbuis moet schoon zijn voor morgen (die had hij vandaag nog nodig) dus die zit nu in de wasmachine, die kan niet in de droger, dus ik hoooooooop dat ie morgen droog is..... En dat is ie heus wel, want dat is ie altijd, maar voor NU word ik er nerveus van En hij? Hij ligt nu heerlijk in zijn bed! Heel vroeg trouwens, want hij loopt normaal stage tot 22.00 uur en ik heb gebeld of hij vandaag vroeger naar huis mocht zodat hij op tijd naar bed kon en uitgerust aan zijn examen kon beginnen..... Ik weet het: ik ben ERG (sorry )