Ik quote deze reactie even, maar het geldt eigenlijk voor alle "het wordt dus gewoon lopen"- reacties. Van tevoren had ik dus ook inderdaad bedacht dat ik lekker ging wandelen. Dochter op de fiets/loopfiets en ik met baby in draagdoek of in kinderwagen lopen. Maar de praktijk leert dus dat mijn rug dat (nog) niet kan. Dan is het erg makkelijk gezegd, maar voorlopig dus nog geen dagelijkse oplossing. Ik ben overigens sinds vorige week begonnen met weer wat meer bewegen (wandelen, fietsen, rustig skeeleren) om mijn lijf zo weer wat te laten wennen aan normale activiteiten. Als mijn rug weer wat meer kan hebben, ga ik uiteraard ook vaker met de kinderen naar school lopen. Je zult mij niet horen zeggen dat kind in draagdoek op de fiets een ideale manier van vervoeren is. Absoluut niet. Maar gezien de -voor mij persoonlijk- beperkte opties, is het op dit moment wel het meest efficiënte.
Dat zag ik later. Maar dat betekent niet dat ze het niet meer leest of dat andere het niet lezen. Zowel veilignl als de draagdoekmerken zelf geven aan: ga niet fietsen met een draagdoek/ draagzak. Er word uitgelegd waarom : dat de nek van de baby door de schokken van de fiest kan breken! En dat bij een ongeluk je baby volledig onbeschermd zit. Of dat bij een val is,of bij een aanrijding. Mensen geven aan waarom het onverstandig is en nog zijn ze beledigd dat andere aangeven bezorgd zijn als iemand met een draagdoek fietsen. En ja dan vind ik wanneer je alle waarschuwingen in de wind slaat en zelfs het als onzin af doet je oliedom bent.
Misschien moet ik het niet doen, maar hoe veilig is het nekje van een 9mnd oud babietje die prima stevig zit in het stoeltje voorop je fiets met gordeltjes om en voeten in de beugeltjes en dan door een auto word geschept? Die krijgt zo'n mega optater dat het ook onherstelbaar beschadigd kan worden. En wat als een automobilist de controle over het stuur kwijtraakt en de stoep op vliegt hup kinderwagen ondersteboven met alle gevolgen van dien? In een draagdoek is helemaal als ze zo jong zijn en er nog volledig in zitten het nekje volledig ondersteunt. Soms denk ik waar is ons nuchtere verstand gebleven. Wat betreft het lopen en skeeleren... daar zou ik voorzichtig mee zijn als je echt nog last van je bekken hebt!!! Het heeft echt tijd nodig! En voor je t weet loop je heel lang met klachten! Helaas ben ik ervaringsdeskundige... En nu brand de discussie vast weer los. Maar mijn advies, luister naar je eigen hart en verstand en sta achter je eigen keuzes!
Een kind wat zelf kan zitten, kan de nek goed stevig houden op een hobbeligere weg. Je kunt de nek ondersteunen maar je fietst nooit over een keurig geasfalteerd paadje, elke weg heeft hobbels/steentjes/wat anders liggen en het gaat om de schokken. Ik snap inderdaad niet waar ons nuchtere verstand is gebleven. Als je niet lang kan lopen vanwege bekkenklachten (check!) dan moet je dus een andere oplossing zoeken, eentje die veilig is voor jou én kind.
Nu vergelijk je appelen met peren... Als je op de fiets geschept wordt door een auto, zijn er áltijd grote risico's voor jezelf en een kind op de fiets, ongeacht hoe dat vervoerd wordt. Maar gewoon op de weg fietsen en vallen owv een overstekende hond of een botsing met een andere fietser: dan zorgt een fietsstoel wel degelijk voor meer bescherming dan een stuk stof. Ik heb overigens altijd een stoel achterop gehad, ik vind dat veel veiliger dan vooraan.
Natuurlijk kan er altijd een ongeluk gebeuren, maar persoonlijk vind ik wel verschil tussen een ongeluk waarin je veiligheidsmaatregelen heb waargenomen of niet.. Ik zou niet graag met een eventueel schuldgevoel rondlopen.. Moet binnenkort ook oudste kind naar school brengen. Maar dat gebeurt wel lopend. Jongste is 6 maanden. Hij gaat al wel zelf zitten, maar nog niet op de fiets.. Draagzak gebruikte ik alleen binnenshuis voor troost. Zelfs niet mee de trap op en af. Misschien overbezorgd, maar het risico vind ik te groot. Voor een half jaar terug ben ik onderuit gegleden op de trap en mijn oudste zoontje die voor mij liep viel daardoor van de trap en kwam met een schedelbreuk in het ziekenhuis terecht. Gelukkig had ik niet 1 van de andere kids vast. Maar ik voelde me zo al rot genoeg.
Dat vallen van die trap klinkt bekend. Dat was hier in de periode dat ze echt een huilbaby was en ik ff naar beneden ging om een fles warm te maken voor dr. Toen lag ik gelukkig alleen onderaan de trap om 04:30. Na 9 jaar was t de kat eindelijk gelukt echt als ninja de traptrede onveilig te maken. Voor mensen die met een vervoersprobleem zitten en t overwegen, er zijn alternatieven: Lopend, bus, koop een autootje, vraag de buurvrouw of je voor dat soort dingen haar auto tijdelijk mag lenen tegen vergoeding oid, maxicosi houder op de fiets (meningen daarover zijn ook verdeeld), huur/lease een bakfiets en zet die schelp daar in, shortlease een auto, greenwheels of kijk of je andere kind met zo'n busje tijdelijk mee kan totdat je lijf meewerkt, maar in godsnaam niet op de fiets met een kind in een draagdoek. Ik heb als kind zelf een zwaar ongeluk gehad gelukkig zonder hersenbeschadiging maar t heeft wel de nodige maanden geduurd voordat ik mn eigen gezicht weer herkende (was opengereten dankzij asfalt) en dat ging met dezelfde snelheid als een fiets en was asfalt, nagenoeg dezelfde hoogte. Mijn vaders leven is verwoest door een niet aangeboren hersenletsel. Dus of ze t leuk vindt of niet, wij fietsen met een helm. Maar kies je er wel voor om je uk in een draagdoek op de fiets te nemen: Vraag jezelf dan in elk geval wel af of jij jezelf, je kind en je evt. partner nog recht in de ogen aan kan kijken als t wel mis gaat en het letsel niet of minder zou wezen als je de kleine op een wat meer onderschreven methode had vervoerd. Ik weet dat ik het in elk geval niet zou kunnen en zou het daarom, naast mijn eigen ervaringen, ook niet doen. Een vrachtwagen of auto kan je altijd aanrijden dat ligt niet echt in jouw controle ookal kijk jij nog zo goed uit, niemand gaat daar vrijwillig onder liggen, maar kijk naar de dingen waar jij wel controle over hebt. Ik kan er zelf met mn hoofd niet bij dat mensen een draagdoek oo de fiets gebruiken, laat staan dat de partner daar niks van zegt.
Ik zal nog een laatste update geven in dit topic, aangezien ik m zelf heb geopend en het dus wel zo netjes vind om dan ook af en toe te reageren. Inmiddels lukt lopen aardig goed. Ik ga dus voornamelijk lopend naar school, met baby in de wagen en dochter op de fiets. Een enkele keer gaat baby wél in de draagdoek mee op de fiets, zoals vorige week toen ik het onderstel van de wagen nog in de auto had liggen en vriend de auto mee had. Ik vloog reacties lezen over auto's die je aanrijden met baby in de doek. Maar volgens mij heb ik het al tig keer gezegd (in vrijwel al mijn reacties in dit topic), de weg van ons huis naar school is een doodlopende straat uit, en dan een fietspad dat rechtsreeks naar school gaat. We komen geen auto's tegen! Het is niet zo dat ik met kind in draagdoek op de fiets over de hoofdwegen in het dorp ga fietsen. Mijn enige gevaar is dat ik abrupt moet stoppen of in het gras terechtkom en van de fiets af spring. Maar dan nóg moet ik een heel rare sprong maken, wil ik mijn kind pletten tussen mijn buik en het stuur. Maar goed, ik hoef ook niemand te overtuigen of iets dergelijks. Ik leg alleen de situatie uit en waarom ik vind dat het in die situatie voor mij persoonlijk dus wel een optie is.
Fijn dat het lopen makelijker gaat nu. Ik hopp voor je baby dat je nooit valt met de fiets. Die kiest er ook niet voor zo vervoerd te worden. Niet alleen auto's zij een gevaar. Maar goed ik geloof dat ik tegen een muur praat ondanks dat ik denk dat je niet voor niks dit topic had geopend. Ergens weet je dat je niet achter deze keus staat (hoop ik)
Goed gelukkig! Hij heeft er niks aan over gehouden. Even waren we nog bang voor gehoorverlies omdat de breuk door het mastoid (oorbot) liep. Psychisch was voor hem en mij de "klap" wel groot. Pas viel hij in een bloemenzaak ook met zn hoofd op de grond en hoorde ik dus weer soortgelijke dreun, de rillingen liepen over mn rug... Hij heeft n hele poos ook erg druk gedrag vertoond maar dat begint nu af te zakken. Volgens de arts kwam dat omdat hij alles wat er gebeurt was moest verwerken.
Gelukkig dat het nu goed gaat, dat het jullie niet in de koude kleren is gaan zitten snap ik, ik heb er al de rillingen van het idee alleen al. Voortaan toch maar weer als 1e de trap aflopen hier.
Ja we hebben gelijk de trap aangepast.. vloerbedekking bleek te glad, mijn man was de week ervoor ook onder uit gegleden zonder letsel.. Maar de stofferingszaak had nooit geadviseerd er ondervloer onder te doen dus de vloerbedekking sleet sneller en werd dus glad. Nu nieuw tapijt met ondervloer op de trap en de oude plavuizen vloer onder aan de trap ook weg..