wij zijn met onze eerste rond 2 jaar begonnen met gang als het nodig was onze tweede is nu 11 maanden en bij hem is het nog nee zeggen en ergens weghalen
hahaha ik moest echt keihard lachen toen ik het stukje las , ik zie het al helemaal voor me .. zo'n babytje die op de gang zit voor straf ik denk alleen dat hij geen idee had waarom hij op de gang werd gezet. als mijn dochter aan het klieren is met het eten dan wacht ik meestal even, dan gaan we een boekje lezen of ik hou der gewoon even bij me en dan gaan we daarna weer verder.
Ik vind het ook wel erg vroeg om op de gang te zetten... Ik vind dat als je een kindje op de gang zet, hij/zij moeten kunnen begrijpen waarom hij daar zit en van tevoren gewaarschuwd is, in plaats van plompverloren opeens de gang op. Ik snap wel dat dat indruk maakt, hij weet niet wat hem opeens overkomt! Maar lijkt mij niet de juiste manier. Laat hem lekker eten wat hij wil eten, meestal komt dat vanzelf wel.
ik zet lars niet op de gang (daar heb ik hem niet mee, dan gaat ie met de bel van de wandelwagen spelen.... of met mijn schoenen...), maar ik waarschuw hem 3 keer heel duidelijk dat iets niet mag, en bij de 3e keer zeg ik dat hij in de box moet als hij niet luistert, en daar gaat hij dan ook in. moet ik er bij zeggen dat dit is sinds zijn eerste verjaardag, en hij snapt t dondersgoed, want ik heb hem pas 3 keer werkelijk in de box hoeven zetten. als hij zit te klieren met eten haal ik zijn bordje even weg en ga met mijn rug naar hem toe zitten, negeren dus....
Hahaha wat een reakties weer zeg. Sommigen weer op zo een manier alsof er god weet wat gebeurd is @Ts; ik vind het niet verkeerd wat je gedaan hebt hoor. Zowel jij als je kindje hebben er baat bij gehad. Jij zet hem 30 seconden in de gang en jullie kunnen met een schone lei herbeginnen. Hij eet en beiden zijn blij. Mooi toch. Ik las dat iemand een boekje met de kleine ging lezen. Dat zou mijn manier dan ook niet zijn. Je kindje "gedraagt" zich niet dus gaan we fijn samen lezen. Maar als ze, zeg maar, de leeftijd van drie jaar bereiken dan gaan we ze ineens in de gang zetten als ze kliederen met eten en niet luisteren. Dus gisteren mochten ze wel kliederen maar vandaag niet meer. Maar ieder doet waar hij zich goed bij voelt. Ik volg dan meer de weg van Mowtown.
@Brenda77: tja over dat boekje lezen is misschien een beetje raar inderdaad en ze vervolgens op een latere leeftijd wel straffen. Maar toch, hier op het cb vind ik ze ook erg raar! Zo heeft Kelsey al vanaf haar baby tijd moeite met eten gehad. Was altijd drama! Damiën at in zijn baby tijd verschrikkelijk goed, en is nu aan het drammen (is gewoon echt de leeftijd) Ik kreeg het advies dat ik het eten niet moest gaan "dwingen", want eten moest leuk zijn (ja snap ik, maar ook voor mij toch), maar ik mocht ze wel een toetje geven. Ik was en ben het er niet mee eens! Ik zie een toetje als beloning voor het goede eten. Slecht eten word hier dus ook niet beloond, als resultaat geen toetje! Dit gebeurd dus pas vanaf een bepaalde leeftijd. Dit ka je niet doen met een baby (voor mij is dat alles onder 1 jaar bv) Het cb vond het slecht wat ik deed, mijn kinderen zouden vanaf een bepaalde leeftijd geen onderscheid kunnen maken dat iets een beloning is of onderdeel van het avond eten. Kreeg ook een hele rare blik toe geworpen dat ik vertelde dat als ik Damiën zijn toetje toch had gegeven dat hij later op de avond toch niet naar zijn eten vroeg. Duhhhh, hij heeft toch al gehad wat hij wou, de beloning, en daar ging het om. Als ik ze niet zou laten eten maar ze wel constans een toetje zou geven zouden ze hun avond eten niet meer aanraken. Je doet het uiteindelijk op een manier dat voor jou het beste werkt. Enne buiten dat, het is inderdaad zo dat kinderen onder een bepaald leeftijd nog lekker mogen kliederen en dat ze daar later straf voor kunnen krijgen. Heel dubbel ja, maar onder een bepaalde leeftijd begrijpen ze het nog helemaal niet en gaan ze op ondekkings tocht. Uiteindelijk hebben ze ook veel meer besef van wat ze doen.
Misschien dat echt straffen nog niet werkt, maar volgens mij is dit toch wel een goede oplossing. Idd, je haalt je kleintje even uit de situatie, je kleintje merkt echt wel dat t dus heel even niet leuk is. Het echte verband met zn 'daad' zal hij nog wel niet begrijpen, maar ik snap jou achterliggende idee van consequent wel. En ook op die leeftijd kunnen ze je best gaan uitproberen Volgens mij nix mis mee zolang het niet dagelijks gebeurd. En idd, nu mag alles wel, en hetzelfde gedrag mag straks niet meer... Vraag me af of ze dat dan snappen Ik persoonlijk vind de gang dan wel meevallen, ken mensen die hun kleine in de kast stoppen (ook onder 1 jaar hoor) nou dat vind ik pas waardeloos!
In de kast? Nou dat zou nog niet in me opkomen och gerrum! Nou ik heb er een nachtje over geslapen en ben nog steeds van mening dat het bij Jesper wel doorkwam wat ik gisteren deed. Ik vind het idd ook even uit de situatie halen. Nee ik ga geen boekje dan met hem lezen want dan is het alleen maar leuk. Ik merk met meer dingen bij Jesper dat hij denkt: als ik dit doe, doet mama dat...dus gaan we dat vaker doen. Nou dat was zoiets als gisteren dus ook. Ik vind dat hij best mag kliederen met zijn eten zo lang hij het ook maar op eet. Ik dwing hem niet om alles op te eten dat hoeft van mij niet maar wel wat. Ik vind dat nou eenmaal belangrijk.... Ik denk niet dat het hier dagelijks voor zal komen dat hij op de gang gezet gaat worden maar ja het zal wel eens gebeuren ja als ik of zijn papa het even genoeg vind. Ik had het er net nog over met die vriendin van mij (kirst), zij kent Jesper ook erg goed en zij was ook van mening dat het bij hem wel zou aankomen.
Kindjes van die leeftijd proberen gewoon dingen uit, ze moeten nog leren wat wel en niet mag. Dit maak je ze duidelijk door duidelijk nee te zeggen. Het probleem echter is dat ze dit nog niet lang onthouden, de eerst best volgende keer herhaalt het zich weer, dan ga je weer duidelijk nee zeggen. Zo leren ze dus wat wel en niet mag. Spelen met het eten is meer dus het ontdekken van, Hoe voelt het, wat doet het. Ze zitten in een ontdekkingsfase. Straffen heeft echt nog geen nut, je kan het dan nog beter negeren, door het apart zetten geef je hem alleen maar extra aandacht daarin en de volgende keer gaat dat een heel leuk spelletje worden. Zelfs mijn zoontje van 2,5 snapt het op de gang zetten nog niet altijd. Ik zet hem eerder even apart aan de eettafel dan op de gang.
Je moet doen, waar je je goed bij voelt. Als jij ziet dat deze manier werkt voor jou en je kindje, dan is er volgens mij niets mis mee.
Nee grapje 1 April .... Idd Prinses zo denk ik er ook over. Wij zaten laatst te eten met Nathan erbij in de kinderstoel en hij was echt super vervelend. Puur aan het uitproberen (ja voor de betweters, ons kindje van bijna 7 maanden is al aan het uitproberen) We konden niet lekker fantsoenlijk eten. Ik heb hem toen met stoel en al even "weggezet" na herhaaldelijk NEE zeggen. En het hielp! hij was stil en daarna heeft hij weer bij ons gezeten. Wat een vreselijk slechte moeder ben ik nu hé!?
Mijn god, als ik je zou kennen zou ik de kinderbescherming op je af sturen Lijkt mij idd ook dat je de 'aanpak' moet kiezen die bij je kindje past en wat een positieve uitwerking heeft. Lijkt me in de algehele opvoeding zo.
Ik denk dat je moet gana kijken naar wat het je oplevert en of je kind dit echt al snapt. Om het principe van 'straffen'te begrijpen heb je best veel vaardigheden nodig..die je kindje pas rond twee en een half/ drie jaar heeft ontwikkeld. Maar a la pavlof zou zoiets wel kunnen werken, doodgewoon omdat je je kindje dan conditioneerd..(weet effe geen ander woord) Maar ik vraag me af of hij de link zal leggen met het 'foute gedrag'en niet met eten. Ik las ook dat iemand zei dat zijn/haar kind geen toetje kreeg als ie stout was. omdat een toetje een beloning is. Ik denk daar zelf dus anders over, zou niet wetenw aarom een toetje een beloning is? Is toch gewoon een normala onderdeel van het eten? Zuivel, uit de schijf van vijf omdat je kind het nodig heeft? Ik persoonlijk vindt ook dat je niet met eten moet gaan dreigen als straf..ik geloof meer in belonen en/of uit de situatie halen. Eten is een basisvoorwaarde, net als een dal boven je hoofd, drinken en een bed om in te slapen. Als straf zou ik eten dus niet weglaten..toetje, aardappel of gehaktbal..Dan zou ik er zelf dus inderdaad voor kiezen om mn dochter even uit de situatie te halen. Maar dus nu nog niet (ze is bijna tien maanden) omdat ik totáál niet geloof dat dat nu al enig effect heeft (behalve dat je er zelf soms even 'kalmer'van wordt als je effe uit dat gejengel bent) Ik zou eens opzoeken als ik jou was hoe de 'normale ontwikkeling van een kind'verloopt..en misschien kun je daarop je opvoedingsmethoden afstellen / aanpassen. succes
Wat een onzin dat een toetje na het eten een beloning is! Eten hoeft toch zeker geen beloning te hebben. Een boekje lezen is toch ook geen beloning, dat is gewoon afleiding. Er staat in de ouders van nu die ik vandaag op de mat kreeg een artikel over zelfvertrouwen. Vond dat erg slaan op dit onderwerp. Wil je aan het zelfvertrouwen van je kindje bouwen of wil je het afbreken? @Ts: in je beginpost schrijf je dat je je afvraagt of het wel zin had wat je deed en of het niet te vroeg was. Ik krijg het idee dat je meer je gelijk wilt halen en niet open staat voor andere meningen. Prima, maar zeg dat dan duidelijk, dan reageer ik ook niet
Dat heb je heel mooi verwoord Niva! Ik ben het helemaal met je eens. Mowtown; dat wil niet zeggen dat ik je een slechte moeder vind hoor
Hoi Guppie, ik hoef mijn gelijk niet te halen ik vond alleen dat ik zo aangevallen werd door sommigen. Ik had niet het idee dat ik zoiets verschrikkelijks had gedaan...zo kwam het wel over namelijk. Maar goed ondertussen ben ik erachter dat ik in mijn ogen het goede heb gedaan en ach ja we doen het allemaal op onze eigen "zo goed mogelijke" manier toch?
Ik vind het op zich niet te vroeg hoor, maar niet als straf. Meer als afleidingsmaneuvre, om hem er even uit te halen. Ons meisje probeert ons op het moment ook heel erg uit. Soms kun je niet eens een luier aan krijgen omdat ze niet stil wil liggen. Als het na 10 minuten nog niet is gelukt (met krijsen e.d. tot gevolg omdat ik haar in bedwang houd) dan zet ik haar gewoon in haar bedje, ga naar beneden en kom na 10 minuten terug. Meestal gedraagt ze zich dan wel weer. Maar ik weet niet of dat met 8 maanden ook al werkt, want volgens mij begrijpen ze dan nog heel weinig.