Zo klein als die kleine van ons, ze lijkt alles perfect door te hebben. Als ze huilt en we maken al aanstalten om haar op te pakken is ze al stil.. Met als gevolg dat de keren dat ze uit haarzelf in slaap is gevallen op 1 hand te tellen zijn. Meestal ligt ze bij 1 van ons, daar wordt ze erg rustig van.. Ik vind t nog zo moeilijk om haar te laten huilen, kan t niet over mijn hart verkrijgen. Maar ik weet dat we alleen maar onszelf ermee hebben want ze moet natuurlijk ook zichzelf kunnen vermaken en ook zelf in slaap kunnen vallen. Na de nachtvoeding kan ik haar ook pas weer in bed leggen nadat ze bij me in slaap is gevallen. Iemand die dit herkent en die nog goede tips heeft om haar dit af te leren( of eigenlijk om t ons af te leren ).? Groetjes Debby
Hier ging het vaak hetzelfde, gewoon lekker troosten en knuffelen, wij hebben niets af hoeven leren, ging gewoon na een paar weken vanzelf goed en ging ze gewoon lekker uit zichzelf in haar bedje slapen.
Ze is nog zo jong! Ze is pas net uit je buik, ze wilt nog veilig bij mama zijn en dat is ook logisch! Ik zou pas met 2 maanden ofzo beginnen met even laten huilen.. wij lieten Giovanna dan eerst 5 minuten huilen, dan even naar haar kamertje aai over haar bol en weer weg en dan weer 5 minuten. Toen werd het 10 minuten maar langer hebben we nooit gedaan.. Ik denk ook niet dat ze nu al door heeft dat als ik huil komt mama.
Er is onderzoek naar geweest en het schijnt dat je babies beter niet kunt laten huilen. Dit zou slecht zijn voor de hechting en de emotionele ontwikkeling van je kindje. Zeker met zo'n klein hummeltje zou ik haar echt niet laten huilen, ze heeft je nodig! Tuurlijk is ze stil als je haar oppakt, dat is nl. wat ze wil, bij mama zijn! Gewoon lekker knuffelen en je kunt haar natuurlijk wel wat laten jengelen, maar bij flink huilen zou ik er meteen naar toe gaan.
Ik ben het helemaal eens met Channie, er is nu echt geen 'manipulatie' in het spel en je leert je kind ook geen 'slechte gewoontes' aan. Ik heb Lize ook nooit laten huilen, zeker niet toen ze zo jong was. Nu laat ik haar alleen heel even jengelen als ze net in bed ligt en zij zich nog even verzet, maar het duurt meestal hooguit een paar minuten, ze valt eigenlijk altijd in slaap. Op een gegeven moment ga je je kindje momenten 'alleen laten', bijvoorbeeld even in de box, en je zult zien dat ze zich dan best even alleen kunnen 'vermaken'. Ze verdragen het goed. (met 'alleen' bedoel ik niet dat jij helemaal weggaat, maar haar even niet entertaint) Maar op die hele jonge leeftijd willen ze volgens mij alleen maar voortdurend mama voelen, lekker warm.... Gewoon op je gevoel afgaan hoor, denk dat je dan haarfijn weet wat je wilt en wat okee is. Geniet lekker van je kindje! Amber
Gewoon lekker troosten hoor, die kleintjes hebben dat niet door. Evt overdag in eenbuikdrager doen, of een eindje mee gaan wandelen, doet wonderen. Als ze ouder worden dan raken ze er meer aan gewend, en kan het een gewenning worden. Geniet ervan, ze is zo groot, het gaat zo snel. Toen Steven nog zo klein was, en het was te druk geweest voor hem die dag, moesten wij hem ook wiegen tot hij sliep, pas dan konden we hem rustig in z'n bedje leggen.
Ze is nog hartstikke klein. Niet laten huilen hoor en zeker niet als jij je er zelf niet goed bij voelt. Ik heb Dano toen nooit laten huilen, dat kwam pas met een maand of 2 a 3. en dan nog 10 minuten ofzo. Hij kan heel gemakkelijk 3 kwartier alleen spelen nu, dat is een kwastie van elke dag even oefenen Nu pas kan ik zeggen dat Dano echt door heeft dat hij met gehuil iemand kan roepen. verwennen kun je je meissie nog niet hoor! handel puur uit je gevoel nu. verstand zul je nog vaak genoeg nodig hebben.
Ze is TWEE WEKEN, dan hoort zo'n kleintje niet te huilen maar lekker bij papa en mama te zijn. Natuurlijk stopt ze met huilen zodra ze bij jullie is, dat is wat ze wil, veilig bij mama of papa zijn, en huilen is de enige manier waarop ze iets kan duidelijk maken. Maak je niet druk over verwennen oid, volg je gevoel en neem haar bij je! k heb ook de ervaring dat het later vanzelf anders wordt, ik heb mijn zoontje veel in een draagdoek gehad in het begin, toen sliep hij daar ook in, maar nu echt niet meer. Gewoon in zijn bedje. En da tis vanzelf, geleidelijk gegaan...
Je kindje heeft het goed door, dat heeft het van nature al. Nu moeten papa en mama het nog even leren. Want dat is wat je kindje nu aan het doen is: jullie leren dat je op haar moeten reageren en hoe! Nu ze zo klein is heeft ze heel veel behoefte aan lichamelijk contact. Niet gek als je rekent dat ze 2 weken geleden nog 24 uur per dag lichamelijk contact met jou had. Haar instinct vertelt haar dat ze jullie aandacht moet trekken om te krijgen wat ze nodig heeft. Jouw instinct vertelt je dat je haar niet moet laten huilen: volg dat instinct! Zelf vermaken en laten huilen, daar is ze veel te jong voor. Ze heeft gewoon nu haar mama en papa nodig. Voor VERwennen is ze ook nog veel te jong, het s nu tijd om aan elkaar te WENNEN, en dat doe je door heel veel bij elkaar te zijn!
Tuurlijk heeft jouw kleintje het goed door! Ik zie het als een heel groot compliment. Ze vind het fijn bij haar papa en mama ! Toen Yara zo klein was heb ik haar noooooooit laten huilen. De overgang is zo groot van de buik naar de grote wereld. Soms sliep ze in haar wiegje, maar vaak bij ons beneden in de kinderwagen, op onze borst of in een draagdoek. Troosten is het beste voor het kindje, anders voelt ze zich zo verloren .
Oh ja, een baby van 2 weken is nog niet in staat om zich zelf te vermaken. Die wil volgens mij alleen maar voeding, lichamelijk contact en slapen. Meer is er nog niet voor zo'n klein babytje.
Je zegt zelf al dat het niet goed voelt om haar te laten huilen. Doe het dan ook niet. Ze is pas twee weken oud. Die link legt ze heus nog niet hoor, dat ze door huilen "haar zin" zou krijgen (en dan in de zin die jij bedoelt, verwennen) Ze is alleen nog maar bezig haar 1e levensbehoefte te krijgen. En dat is liefde en eten. Zoveel mogelijk bij je houden, troosten, haar geven wat ze zo nodig heeft. Alles is nog vreemd en nieuw, daar heeft ze heel hard de liefde en steun van haar moeder bij nodig. En dat ze stil is als je haar oppakt geeft aan dat ze zich veilig bij je voelt, dat aan haar behoefte wordt voldaan! Niet laten huilen hoor!
Oh, wat ben ik blij met jullie antwoorden.. Ik vind het zelf nog zo fijn als ze bij mij in slaap valt. Iedereen zegt dat ik r nu al moet laten huilen, maar kan dat echt niet over mijn hart krijgen.. Dus blijf ik haar lekker oppakken als ze huilt.. bedankt allemaal.. Debby
Hoe vaak ik niet met Jelle op mijn buik op de bank heb gelegen die eerste maanden... En mijn moeder maar zeggen dat dat niet goed is voor hem... Mijn gevoel zij gewoon dat het zo goed was, en je zult merken dat zij over een paar weken je al minder "nodig" heeft. Dan kan ze wel even alleen in de box liggen, en zichzelf even bezig houden... Ik heb een hekel aan clichès maar hier komt er toch een.. Geniet er nog maar even van dat ze zo lekker dicht bij jou wil zijn... Over een paar maanden word dat een stuk minder, en denk je met weemoed terug....
Ik laat Nathan ook niet huilen. Er is wel een verschil tussen huilen en huilen vind ik. Ik hoor het direct als hij overstuur is, maar het is vaak jengelen. Dat laat ik hooguit 10 minuten doorgaan, dan ga ik erheen, kijken of hij een fopje wil, aai over de bol en weer weg. Meestal valt hij daarna in slaap. Maar als hij echt huilt haal ik hem eruit, knuffel ik met hem en kijk ik of hij misschien een vieze broek ofzo heeft, zodra hij weer begint te knikkebollen leg ik hem weer in bed en vaak valt hij dan ook weer in slaap. Lekker je eigen gevoel volgen. Nu moet ik zeggen, ik vind het niks dat hij in de box slaapt. Al die knuffels en kleurtjes, ik heb dan altijd het idee dat hij niet voldoende rust in zijn slaap ( beetje moeilijk uit te leggen). dan leg ik hem in de wagenbak, kap omhoog en hij slaapt daar dan verder.