Hoi Sam heel herkenbaar verhaal. Ik ben 41 jaar en mijn man 46 jaar. Beide hadden wij uit een vorig huwelijk Kids. Hij 1 en ik 3. Bij mij begon het ook te kriebelen mijn man was terughoudend en wist het niet. Uiteindelijk wilde hij wel en zijn we er voor gegaan ik was toen 38. Met 39 is onze zoon geboren en mijn man had de smaak zo te pakken dat onze 2de al weer.onderweg was. Onze 2de zoon is geboren toen ik 40 was. En onze gevoelens bleven sterk dus 9 maanden na de geboorte van de jongste zijn wij er weer voor gegaan..... over 2 weken word ik 42. Ondertussen 5 keer een MA maar geven de moed niet op!!!!!! De grote Kids vinden het heerlijk met de kleintjes en wij genieten met volle teugen. Ik kan er meer van genieten dan toe ik "jonger" was. Toen mijn eerste geboren werd was ik 24. Het kan dus en wij vinden het prachtig!!!!! Succes.
Kwam de vader van mijn kindjes helaas vrij laat tegen (36). Op 38 jaar kwam de eerste. Na 6 maanden gelijk begonnen voor een 2e, dit heeft 3 jaar geduurd (ook 2x miskraam) en nu 42 en eindelijk zwanger van de 2e. En eerlijk, deze zwangerschap gaat me beter af dan de eerste Dus gevoel volgen is denk ik heel belangrijk.
Voor ons 30e verjaardag waren wij 4 mooie meiden rijker. Mijn verstand zei/wist dat het mooi was zo....ik dacht altijd dat het verlangen naar wel zou slijten als ik richting de 40 zou gaan, ik hoor nl altijd om mij heen...zou er nu niet meer aan moeten denken.(bij mij kwam dat dus nog niet) Tot ik op mijn 38e trombose kreeg. Ik mocht de pil niet meer gebruiken en toen riep mijn man dan laat ik me steriliseren (mocht van mij niet toen hij nog 30 was) Toen ging ik ineens weer heel hard twijfelen....bijna 39....steriliseren is zo definitief...wat wil ik eigenlijk???!!! Mijn (nog steeds) kinderwens ging weer met me aan de haal. Mijn man stond niet meteen te juichen, onze meiden zijn al zo groot, de risico's worden nou eenmaal groter op latere leeftijd en je begint weer helemaal opnieuw. Maar na afwegen zijn we tot de beslissing gekomen dat ik dan nog voor mijn 40e wilde bevallen (had dus maar een paar maanden) En ja hoor ik werd zwanger, maar kreeg helaas een miskraam. Mijn wens werd toen alleen nog maar groter en paste de grens aan naar tot 40e proberen. Ook dat lukte. Helaas bleek ons ventje bij de 20 wkn echo ernstig gehandicapt te zijn. Wij wilde hem en de rest van ons gezin dit niet aandoen. Onze wens was hierdoor zo groot....niemand zal ons ventje ooit kunnen vervangen maar je wil een lichtpuntje om weer naar uit te kunnen kijken!!! Daarna heb ik nog een miskraam gehad en aangezien ik inmiddels al richting de 41 ging moest ik mezelf toch gaan afvragen hoelang ik nog door zou gaan. Ongeveer 2 maanden voor mijn 41e verjaardag had ik weer een positieve test in handen. Inmiddels kan ik elk moment bevallen van ons 6e kindje (weer een zoontje) Zijn grote zussen zijn nu 18, 16, 14 en 12 dus ook voor ons is het helemaal opnieuw beginnen, maar we kijken er alle 6 naar uit!
fijn om te lezen dat ik niet de enigste wat oudere moeder ben..en die ook nog wat ouder LOL een 2de wil..
Hallo, ik ga ook 2,5 maand voor mijn 42e bevallen van onze tweede. Net voor mijn 40e de knoop doorgehakt en spiraal laten verwijderen. Ik dacht, als het niet lukt, dan niet, maar ik wilde me niet later moeten verwijten dat ik het niet tenminste had geprobeerd. We keken er dus vrij relaxed tegenaan en gingen ook niet specifiek plannen rondom eisprong etc. Na 8 rondes ineens zwanger, en het bleek een tweeling - daar heb je natuurlijk ook meer kans op als je ouder bent! Was wel even een shoc maar het went snel 😉 Helaas een miskraam in de 11e week- ja, ook een hogere kans als je ouder bent... Daarna was de kinderwens ineens intens groot, gelukkig was het snel weer raak en krijgen we binnenkort ons kindje. Het kan dus zeker, en ik ben heel fit en heb niet het gevoel dat de zs zwaarder is dan 6,5 jaar geleden.
Hoi, wat een mooi verhaal zo! Ik had al een tijdje die kriebels weer, en pas sinds dit weekend wil mijn vriend het ook echt! We hopen natuurlijk op een mooi wondertje, en ben heel benieuwd hoe het nu allemaal zal gaan. Bij mijn vorige zwangerschappen was het altijd in 1 keer raak.. Maar dat is ook al wel heeeeel lang geleden Jullie ook succes!
Wat kan het soms anders lopen dan we zouden willen he, maar wat fijn dat het op deze leeftijd allemaal toch nog kan En bijzonder mooi dat het bij de 2e je beter af gaat, dat zal een heerlijk gevoel geven Hier volg ik ook vooral mijn gevoel..
Wow, wat een prachtig mooi en herkenbaar verhaal..! Hier ook vier kinderen voor (op) mijn 30ste.. En daarna dacht ik wel klaar te zijn. Maar bij elke zwangerschap had ik wel zoiets van, wow, prachtig.. als het mij zou overkomen zou ik blij mee zijn. Maar mijn keuze was gemaakt, en daar bleef het bij. Vier prachtige kinderen. Daarna helaas gescheiden van hun vader.. Maar inmiddels helemaal happy met mijn vriend, en "ineens" was daar weer die kinderwens.. Ik denk zelf dat ik het altijd nog wel gewild hebt, maar een beetje bang was voor wat de buitenwereld erover te melden had. Vier kinderen is tenslotte al een heleboel in deze samenleving. Maar vroeger leek een groot gezin mij al geweldig, en bij de vierde moest ik echt even afscheid nemen van al die heerlijke babyspullen. Nu weet ik ook wel dat de kinderen een hoop tijd en energie kosten, maar wat is het een verrijking in het leven. En nu hoop ik het nog een keer mee te mogen maken.. Door jouw verhaal, wat zoveel op die van mij lijkt, krijg ik een glimlach op mijn gezicht.. Dank je wel voor het delen! En geniet van je kleine lieve hummeltje straks in je armen.. Warme groet!
Ik vind het nu alleen maar prachtig dat "oudere vrouwen" nog een mooi wondertje op de wereld kunnen en mogen zetten.. Toen ik jonger was vond ik 40 echt wel oud om een kind te krijgen, voor mijzelf dan he.. En ik was ook wel erg jong bij de eerste. En nu ik zelf bijna 40 ben, kijk je er zo anders tegenaan! Ik voel me helemaal niet oud, en word vaak ook veel jonger geschat, en voel me juist heel fit nu! Eet veel bewuster en gezonder, heb zoveel meer geduld en ervaring, en het leven hoeft niet meer zo gejaagd.. Geniet nog even van je zwangerschap, en daarna van je kleine hummeltje..! Groet!