Hallo meiden. Donderdag ben ik 8 weken zwanger en maandag avond 5 dec hebben wij onze eerste echo... Ooh wat is dit spannend en wat ben ik er veel mee bezig... Ben nu ook al een week ziek thuis, heel erg misselijk, pijn in mijn (.)(.) slap en erg duizelig... heb al speciale zetpillen gehad en vandaag weer terug naar de huisarts. Alleen nu ik de hele dag thuis zit gaan de dagen maar niet voorbij en zelfs als ik s'nachts slaap droom ik over de echo maar die dromen zijn leuk maar ook soms minder leuk wordt er echt een beetje onzeker van. Stom want dit had ik bij mijn dochter helemaal niet! Zo ik heb ff van me afgeschreven
heel herkenbaar, bij de 1e ben ik nooit echt bang geweest, ik voelde met heel mijn lijf dat het kindje goed was en dat alles goed zou komen. pas met 30 weken ging ik mij zorgen maken, minder leven achteraf terecht. Maar toen het hoge woord eruit was dat ze haar gingen halen met 34 weken was ik weer totaal niet bang voor haar gezondheid, ik wist gewoon zeker dat ze in orde zou zijn (misschien naief maar zo voelde het) Bij deze zwangerschap veel meer zorgen, erg nerveus voor de 20 week echo, en nu nog steeds een beetje, waarom? misschien omdat je beseft hoeveel er mis kan gaan, en hoeveel je van zo'n kleintje gaat houden. ik zou zeggen relax, maar kan het wel begrijpen
Hier hetzelfde. VOlgende week donderdag onze eerste echo en wat maak ik me druk erom. Zou het wel goed zitten met ons kindje en wat als het nou niet goed is, hoe ga ik dat verwerken, want hier zou er geen vierde meer komen en ik weet bijna zeker dat mijn man als dit fout mocht gaan niet voor een vierde wil gaan. Hij is blij met deze zwangerschap hoor, maar 3 vond hij meer dan genoeg. Bij de eerste hadden we pas een echo met 12 weken en maakte ik me er helemaal niet zo druk om. Bij de 2 andere zwangerschappen kreeg ik met 7 weken en 5 dagen een echo ivm bloedverlies en zag het er allemaal goed uit. Nu heb ik deze zwangerschap ook weer bruin/rose verlies gehad, maar me eerste echo heb ik pas 8 december (had een week eerder gekund, maar ik moet morgen werken). ik ben dan 9 weken en 2 dagen ongeveer. Ik hoop gewoon dat alles goed zit, voel me ook echt zwanger, maar gisteren maakte iemand een leuke opmerking, van, ja maar je kan ook zo misselijk zijn omdat het niet goed zit. wat was ik boos op die moeder, want het maakt je meteen weer zo onzeker. Ik duim voor jullie dat jullie een goed echo hebben over een aantal dagen