Hallo iedereen. Ik weet me echt geen raad meer met mijn zoontje. Hij is nu bijna 12 weken. De afgelopen (bijna) 3 maanden zijn echt een regel rechte hel geweest. Ik sta er dan ook alleen voor. Hij slaapt vanaf dag 1 al heel erg slecht in zijn eigen bedje. Hij huilt constant en eet erg gulzig. Ik loop al bij een kinder-arts en hij krijgt medicijnen voor verborgen reflux (Nexium) en laxeermiddel (Lactulose). Hij is zelfs twee keer opgenomen in het ziekenhuis. De eerste hkeer hebben ze hem opgenomen en het "huilbaby-protocol" gevolgd. Maar dat heeft niets geholpen. Het was dan ook maar 5 dagen. De tweede keer hebben ze hem opgenomen en het van dag tot dag aangekeken. Ik heb bij hem geslapen die hele week. Ik geef een combinatie van borst en flesvoeding. Daar ben ik twee weken na zijn geboorte mee begonnen vanwege zijn extreem vele gehuil. Met name 's nachts (toen nog). Ik dacht dat hij niet voldoende had aan mijn borstvoeding en ben toen gaan bijvoeden met flesvoeding voor hongerige babies. Nu bleek dit vele gehuil aan buikkrampjes te liggen en bleef ik hem dus gewoon steeds aanleggen zonder dit te weten, waardoor het natuurlijk steeds erger werdt. Maar goed, Buikkrampjes heeft hij nog af en toe. Maar dat is niet de hoofdreden meer voor zijn extreme gehuil. Hij slaapt wel goed in op de arm of naast mij in bed. Maar zodra hij alleen ligt in zijn bed of waar dan ook. Dan krijst hij de hele boel bij elkaar. (Echt krijsen alsof hij gemarteld wordt). Zijn bed staat al iets omhoog vanwege de reflux, de kamer is lekker op temperatuur, kruikjes als het fris is, inbakeren wil hij niet meer, kortom hij heeft een bedje waar ik zelf jaloers op zou zijn. Hij kan niet zelf in slaap vallen. Als ik hem wakker op bed leg dan huilt hij net zo lang tot ik hem er uit haal en in slaap wieg op mijn arm. Ik moet hem in een hele diepe slaap krijgen om hem dan vervolgens vast te houden tot de volgende voeding of voorzichtig neer te leggen in z'n bedje of mijn bed. In de hoop dat hij niet wakker wordt. Ik weet echt niet wat dit is. Ik ben ook al bij een manueel therapeut geweest, maar dit heeft niks geholpen. Ik ben ten einde raad. Ik sta er helemaal alleen voor. Herkent iemand dit of heeft iemand tips? Groetjes.
Ik ben niet bekend met reflux dus heb geen tips voor je. Wel wil ik je sterkte wensen, kan me voorstellen dat je je geen raad weet. Hopelijk krijg je goede tips
zou je het fijn vinden gewoon lekker samen te gaan slapen? Sommige kindjes hebben extreem mama honger en ik persoonlijk zou daar lekker aan toe geven. Met een beetje geluk heb je dan ook sneller een happy relaxte baby die vanzelf in zn eigen bedje gaat slapen. Heel veel suc6!
Mijn dochter deed exact hetzelfde de eerste weken van haar leventje, dat bleek veroorzaakt te worden door koemelkallergie. Ze kreeg volledige borstvoeding en kreeg zo via mijn melk dus restjes koemelk binnen. Is daar bij jouw zoontje al over gedacht? Ze was overigens sowieso geen makkelijke slaper, ze heeft altijd veel naast mij geslapen, sinds ze 11 maanden is, gaat dat ineens beter. Maar ze sliep dus wel zolang ze maar naast of op me lag, naast me was ze rustig (vaak wel terwijl ik haar lekker vast hield).
Het is heel normaal dat een kindje van die leeftijd nog niet zelf in slaap kan vallen en ja, dat kan zeker vermoeiend zijn, maar er hoeft niets aan de hand te zijn. Hier ook eentje die niet zelf in slaap valt, maar dat komt vanzelf wel. Hij slaapt vaak bij mij in de draagdoek, zodat ik toch even mijn handen vrij heb of leg hem pas weg als hij al in slaap is gevallen.
Ik herken het, Lisa bleef ook heel erg ontevreden, ondanks de medicijnen voor de reflux. Het hielp gewoon niet. Slaapt hij al op zijn buik? Dat hielp hier een beetje. Onze 'redding' was dat Lisa met 10 weken een sonde kreeg (door reflux en virus stopte ze met drinken), toen werd ze opeens een vrolijke baby die haast niet huilde. Ik zat ook nog te denken aan koemelkallergie. Is hij tussen de slaapjes door wel vrolijk?
In het ziekenhuis hadden ze hem de tweede keer Pepti gegeven van Nutrilon. Toen ik weer thuiskwam heb ik het ook een paar dagen geprobeerd maar hij lustte het echt niet. Hij kokhalsde en sabbelde alleen op de speen i.p.v. echt drinken. Hij dronk dan ook op zo'n manier dat alles er naast viel. Hij deed op die manier veel te lang over een voeding. Ik heb contact opgenomen met de kinderarts en deze gaf me toestemming om weer gewone voeding te geven. Ik zou het resultaat gauw genoeg merken werdt er gezegd. Maar de kns zit er toch wel in. Zijn vader was als baby ook allergisch en mijn zus is nog steeds allergisch. (Lactose intollerantie).
Misschien is een osteopaat wat voor je, mijn schoonzusje had ook een huilbaby, ze is daar 2 keer geweest maar eigenlijk was de 2e keer niet eens nodig. Ze huilde bijna niet meer. Wanneer naar een osteopaat Veel voorkomende klachten bij babys Tijdens een bevalling worden grote krachten uitgeoefend op het lichaam van het ongeboren kind. De beweeglijkheid van het lichaampje en de schedel zorgen er in het algemeen voor dat deze krachten goed opgevangen kunnen worden. Maar als de bevalling erg lang heeft geduurd, of als deze juist heel snel is gegaan, dan kan dat gevolgen hebben voor het welzijn van het kind. Ook kunnen klachten ontstaan na een geboorte van een baby in stuitligging, na een vacuümverlossing of een keizersnede. Een osteopaat kan dan op een zachte manier het lichaam van de baby doen ontspannen en zijn natuurlijke beweeglijkheid teruggeven. Het is onmogelijk een complete lijst te maken van alle klachten waarmee u met uw baby bij een osteopaat terecht kan. Hieronder vindt u een lijst van de klachten die osteopaten het meest tegenkomen. Staat de klacht van uw kind er niet bij, aarzel dan niet contact op te nemen met een erkend osteopaat en vraag of hij of zij iets voor u kan betekenen. Slaapproblemen Problemen met zuigen of slikken Darmkrampjes Langdurig huilen Refluxklachten, moeite met boeren Slaapproblemen Voorkeurshouding Astma Eczeem en allergieën Keel-, neus- en oorproblemen Osteopaten werken samen met reguliere geneeskundigen. Dankzij hun opleiding herkennen osteopaten klachten die nader onderzoek vereisen door bijvoorbeeld de huisarts of de specialist. Als het nodig is, verwijst de osteopaat naar hen door.
jeetje meis, wat heftig allemaal voor je. Maar helaas wel heel herkenbaar je verhaal. Behalve de opname, want die wilde ik niet en ik had steun van mijn man en moeder, anders hadden we daar vast ook voor gekozen. Mijn Tim heeft ook (verborgen) reflux, begon met huilen toen hij 1,5 week was, toen we erachter kwamen wat er was waren we 2 weken verder, aan de nutriton, ging 2 dagen goed en toen ging het huilen verder en harder, tot krijsen aan toe, van 's ochtends vroeg tot hij 's avonds van uitputting in slaap viel. Uiteindelijk bleek dat laatste dus echt aan de nutriton te liggen, laten we zo zeggen, er zat zo'n enorme klont in zijn darmen dat het met 2-3 dagen medicatie (forlax) zou moeten verbeteren, dat heeft hier dus ruim 10 dagen, met een opgehoogde dosis, geduurd. Zo heftig en pijnlijk dus. Toen de problemen opgelost hadden moeten zijn heeft hij nog tot een maand of 3 gehuild omdat hij niet meer wist wat hij met zichzelf aanmoest. Vanaf superklein af aan heeft hij gehuild en viel hij pas 's avonds in slaap van echte uitputting, tja, toen had hij geen pijn meer... hij wist het echt niet meer. Hij was gewend rondgedragen te worden, vastgehouden te worden en kon zelf niet meer in slaap komen, ook niet op mijn armen. Uiteindelijk heb ik het boekje van Stephanie Lampe gekocht (cb zei, volg Ria Blom en laat maar huilen, nou dat heb ik 2 dagen volgehouden maar aangezien ik een mannetje had dat toen al een week of tig had gehuild, hield hij het aardig lang vol en toen werd ik door iemand getipt op 'je baby in een droomritme' van Stephanie Lampe). Daar haalde ik heel goede tips uit en het heeft nog ruim een maand gekost eer hij zelf in slaap kon vallen en zelfs toen sliep hij steeds maar 30 minuutjes, dus veel te weinig. Maar we zijn door blijven gaan met een strak ritme, een duidelijk slaapritueel (wiegen, muziekje, bla bla bla) en ik weet me nog de eerste keer dat hij langer dan 30 minuten sliep te herinneren, ik dacht nog, hij zal zo wel komen en hij kwam niet, ben om de 5 minuten gaan kijken en hij heeft gewoon 2 uur geslapen. En sindsdien gaat het goed. Niet geweldig, maar zo goed als het maar kan met zo'n start. Hij is rustiger, heeft geen pijn meer, geen onrust meer en het is nu gewoon een baby volgens het boekje, zoals het 'hoort'. Volg je gevoel, kijk waar jij je goed bij voelt, Tim en ik (en deels man) hadden, toen hij geen pijn meer had, baat bij duidelijkheid en een strak ritme en dat vond ik bij een boekje, waar tips en trucs instonden, omdat ik het zelf echt niet wist. En man ook niet, we hebben regelmatig samen gestaan van 'wat zegt het boekje over zoiets' enzovoorts. Zegt niet dat jij dat zult hebben, maar bij ons werkte het, gaf een soort houvast. We hebben hem echt moeten leren in slaap te vallen, we hebben hem moeten leren te vertrouwen op zichzelf (hij gaaf bijv. ook geen slaapsignalen) en dat heeft heel veel tijd gekost aangezien ik heb geweigerd hem nog langer te laten huilen en dat is echt heel zwaar en moeilijk geweest (ook omdat ik Fleur nog rond had lopen die ook aandacht wilde) en het is nog steeds heel zwaar. Nu zit hij denk ik in een sprongetje en loopt te mopperen bij het naar bed gaan, niet eens zo heel erg, maar mijn stressniveau stijgt meteen weer tot ver boven wat ik aankan eigenlijk. Zal nog wel even zo blijven ben ik bang. Geen idee of je wat aan mijn verhaal hebt, haal eruit wat je eruit wilt halen en zo niet, ook goed en mocht je nog vragen hebben, mag altijd
Als ik op google kijk bij Manueel Therapeut is dat heel wat anders wat een osteopaat doet. Je kunt het altijd proberen baat het niet dan schaat het niet zeg ik altijd.
Veel mensen zeggen dat ik hem moet laten huilen. Dat vind ik heel moeilijk. Ik weet echt niet wat er met hem is en waarom hij het zo akelig vindt om in zijn bedje te slapen.
Zeker niet laten huilen hoor!!! Je kindje heefr ergens laat van.. Is de reflux nog wel goed onder controle.. Miss toch KMA? Probeer een osteopaat... En verder.. Go with te flow.. Geef toe aan de behoefte van je kindje om bij je te willen zijn.. Wieg hem in slaap op je arm, laat hem snachts bij je slapen.. En koop een draagdoek
Ja, in het ziekenhuis hebben ze hem de eerste week toen ik niet bij hem sliep echt flink laten huilen. Hij kwam helemaal hees terug en had geen stem meer. Zelfs de adertjes in zijn ogen waren gesprongen. Dat heeft me echt pijn gedaan. In het ziekenhuis boeit het ze niet. Het is hun kind toch niet. Makkelijk om te zeggen "Ach, laat maar huilen".
laten huilen zou ik ook zeker niet doen. Veiligheid moet hij nu hebben, geborgenheid en troost. En dan van daaruit langzaam verder werken
Ik denk niet dat reflux hier de oorzaak is van het niet zelf kunnen slapen. Ons kindje heeft ook reflux maar met medicijnen enz is dit goed onder controle en zij valt gewoon zelf in slaap. Laten huilen ben ik geen voorstander van. Je kindje huilt niet voor niets. Ik zou hem gewoon bij me nemen als hij daar rustig van word. En ik zou eens laten testen op KMA en wellicht een osteopaat inschakelen. Pas als je zeker weet of er iets aan de hand is zou ik rustig proberen hem weer in zijn eigen bedje te leggen.
Meid wat vervelend. Ik zou de kleine gewoon lekker veel bij je houden. Draagdoek overdag. Mijn dochtjertje kon op die leeftijd ook niet zelf in slaap vallen. Dat kwam pas een paar maanden later. Volg je gevoel....
Doordat hij twee keer is opgenomen door het extreme huilen hebben ze vanuit het ziekenhuis iets geregeld dat heet "Reset". Dat gaat vanuit het consultatiebureau. Dan komt er 3 keer in de week iemand over de vloer om te vragen hoe het gaat etc. NIet dat ik er veel mee opschiet, want zij vindt dat ik hem gewoon moet laten huilen en vooral inbakeren terwijl hij dat echt helemaal niet meer wil. Inbakeren hielp alleen in het begin, maar nu niet meer. Ook had het ziekenhuis Jeugdzorg ingeschakeld om te kijken of zij hulp konden bieden. Nou ik heb me daar echt fel tegen verzet. Je wordt gelijk bestempeld als een alleenstaande moeder (partner woont in het buitenland). Dus dan zal je het wel niet aan kunnen. Maar goed, Jeugdzorg is langsgeweest en was een hele aardige meid. Ze zag zelf dat alles goed was thuis dus ze komt voor de vorm over 4 weken weer om te kijken hoe het gaat en dat zal de laatste keer zijn... Pfff...alsof ik gevraagd heb om een kindje dat zoveel huilt. Alleenstaande moeders met huilbabies, opgepast! Ze sturen makkelijk Jeugdzorg bij je langs.
Misschien toch voeding indikken, en kijken of je eventueel nog iets van motilium bij kunt krijgen. Hierdoor stroomt de maaginhoud sneller doo naar de darmen, waardoor ze doorgaans minder last hebben van opkomend zuur. Staat het bedje schuin genoeg? Hier het bedje zo schuin dat hij haast naar beneden schoof, met een handdoek onder de billen. Op de buik liggen is ook een goede tip. Verder misschien toch lekker bij je houden als hij daar behoefte aan heeft, of een draagdoek kopen, zodat je zelf je handen vrij heeft en hij daar nog wat in kan slapen. Eventueel in de reiswieg laten slapen (en het matrasje hiervan ook schuin laten aflopen), voor iets meer geborgenheid? Weet niet of je er iets aan hebt, maar hoop voor je dat het snel beter gaat! Hier ook de eerst 3,5 maand een huilbaby met verborgen reflux. Het is gewoon ontzettend zwaar!