hoi, ik was benieuwd hoeveel jullie partner doet voor de baby. Is het zo dat je als moeder veel meer doet (natuurlijk werken veel mannen gedurende de dag) hoe staat het met de nachten. De keren dat hij vrij is en de baby huilt.. ga jij, gaat hij? vraag je het hem...gaat hij uit zichzelf etc etc. x Dora
Toen ze heel klein waren dan werden we beide wakker, mn dochter voedde ik in bed en dan bracht haar, liet haar boeren, gaf haar een schone luier stopte haar weer in bed. Mn zoon kon ik alleen zittend voeden en dan verschoonde hij hem en ik voedde hem en hij kwam nog een glaasje water brengen... nu nogsteeds als ik snachts voed (gebeurt bijna nooit meer) krijg ik mn water. Bij mn zoon moest ik de eerste 4 weken kolven dus ik kolfde en hij gaf het met een cupje. Overdag is hij altijd werken, meestal slapen de kids al als hij thuis komt maar als hij er is dan helpt hij gewoon mee. Ik zeg hem wel vaak wat er gedaan moet worden want uit zichzelf ziet hij dat niet zo. Als 1 van de 2 in bed ligt en huilt vraagt hij vaak wat er gedaan moet worden omdat ik zo mn eigen aanpak heb en ze toch het beste ken omdat ik 24/7 bij ze ben. Ik ben in ieder geval erg blij met hem wat betreft zn hulp bij de kids als hij er is.
Als mijn vriend thuis komt uit zijn werrk neemt hij practisch alles uit handen, hij verschoont hem, wiegt hem en knuffelt hem. als hij de volgende dag vrij is of avonddienst heeft dan voedt hij Dano ook met afgekolfde melk. inderdaad ook het glaasje water tijdens het voedden standaard. ik moet hem soms wel wijzen op dingen, maarja wij als moeders hebben het overzicht beter wat dat betreft omdat we de hele dag bij die kleintjes zijn in het begin. Je weet precies wanneer zijn laatste luierwissel is geweest en dan zeg ik tegen hem dat Dano's luier verwisseld moet worden. ZOals gisteren en vandaag heeft Dano last van een sprongetje, hijn huilt anders niet tot nauwelijks, en nu non stop. dan neemt hij dano direct als ik thuis ben van me over. ik ben ook helemaal gebroken dan.
mmm doe eigenlijk alles zo goed als alleen ook toen de kids geboren waren werd hij wel even wakker maar ik was de gene die er heen ging. En nu is dat nog zo en uitslapen of even lekker blijven liggen zit er niet in. Tja en waarom eigenlijk geen idee ik zou wel willen dat mijn vriend meer mee helpt
's Nachts niet zoveel. Nu is er 's nachts ook niets meer nodig want dan slapen we allemaal. De eerste weken deed ik 's nachts alles (zoveel is het ook weer niet) alleen. Mn vriend sliep zelfs apart als hij vroege dienst had. Hierdoor was hij uitgerust en kon hij het huishouden doen. Voor ons werkte dit het allerbeste. Ik was toch bij ieder kikje gelijk wakker. En kon overdag lekker dutjes doen tegelijk met Jarissa. Nu zorgt hij bijna net zoveel als ik. Ik vind het vaak zelf prettig om de verzorging te doen omdat ik 32 uur in de week werk. Maar als ik er niet ben, doet hij alles keurig. Als we samen vrij zijn, doet hij zowel gevraagd als ongevraagd vanalles.
Mijn man helpt zo goed als hij kan mee als hij thuis is. Maar ik merk wel dat mijn zoontje veel beter op mij reageert dan op hem. Als ik hem op bed leg dan slaap hij zo zonder te huilen, maar als mijn man hem op bed legt dan gaat hij altijd huilen. Vanaf 6 uur 's ochtends gaat mijn man altijd eruit om het speentje te geven tot een uur of 7. Ik blijf dan lekker liggen want eer ik daar ben heb ik al een hersenschudding van het overal tegenaan lopen haha.
fay kwam vanaf de 1e week niet meer snachts maar als het enkele keer wel gebeurde als ze ziek was of zo dan ging ik de 1e 3x eruit en daarna ging hij eruit!
Aangezien ik niet werk en mijn man heel veel werk vindt ik dat ik niet kan verlangen dat hij snachts ook zijn bed nog eens uit gaat ( mocht het nodig zijn ) Toen Yildiz nog heel klein was deed hij dit wel, ze was een moeilijke slaper en hij liep vaak snachts met haar op de arm om haar stil te krijgen zodat ik kon slapen. Soms als ik smiddag's moe ben dan ga ik lekker naar bed en gaat hij met Yildiz leuke dingen doen. Het huishouden doe ik alleen maar dat vindt ik niet erg hij doet het voor mij toch niet goed genoeg Als hij vrij is kookt hij altijd!
Mijn vriend helpt me overal mee. Als we haar in bad doen dan zet hij alles klaar en ondertussen kleed ik haar uit, dan doe ik haar in bad en dan als ze klaar is droogt hij haar af en doet die haar pyama aan. Ondertussen maak ik een flesje en dan drinkt ze die bij ons op bed leeg en dan leggen we haar in bed. Zo doen we het met meer dingen .. praktisch alles samen dus. Als me vriend werkt dan doe ik natuurlijk het huishouden en doe ik koken en doe ik ook meer met Giovanna. Ik hoef maar iets te vragen en hij doet het
hier geldt hetzelfde... ik doe ook alles vrijwel alleen... als ze huilt of wat dan ook ga ik er heen tenzij ik er niet ben natuurlijk maar dat gebeurt niet zo vaak eventjes lekker bijslapen van 7 dagen per week om half 6 6 uur mijn bed uit zit er helaas ook niet bij misschien komt er niog veranderin in (ben wel blij eindelijk eens te lezen dak niet de enige ben die soms denkt pffffffff ik ben zoo moe)
Ik doe ook alles alleen. Echter als ik hem vraag om haar bv uit te kleden of eten te geven of te verschonen doet hij t wel. Maar uit zichzelf NO WAY haha... Geen idee waarom, is zo gegroeid denk ik!
ik doe ook het meeste en moet ook vaak dingen vragen maar hij doet het dan wel gewoon hoor en af en toe wel dingen uit zichzelf maar moet er toch vaak om vragen..
Mijn lief heeft de eerste week regelmatig met de kleine beneden gelopen om hem te troosten. Na een korte tijd was dat niet meer nodig en sliep de kleine al snel s'nachts door. Hij sliep naast ons bed dus als hij wakker ewrd kreeg hij bv en een schone luier en dan deed ik hem weer in bed. Als ik gewoon thuis ben dan neem ik het meeste op mij omdat mijn vriend werkt en het in mijn ogen dan niet meer dan normaal is. Douchen doet hij altijd met de kleine en dan neem ik hem over in de handdoek. Nu ben ik net weer begonnen met werk en dan is hij bij de kleine thuis. zodra ik weer thuis ben eten we samen en gaat hij naar zijn werk. Eigenlijk is het nu wel aardig verdeeld... p.s was dit ook maar zo met het huishouden
tis bij mij nog ff afwachten maar normaal, al hoeft me mannetje van mij niet veel te doen thuis, doet ie wel wat uit zich zelf,..wanneer ik hem iets zou vragen doet ie het sowieso wel. ik denk , weet bijna wel zeker wanneer ik hem om hulp vraag met de baby dat ie het ook doet,...maar ik denk ook wel uit zich zelf en hopelijk laat ik hem wel gaan ik ben altijd zo een puntje precies wat dit soort dingen betreft en ben bang dat ik te vaak zal zeggen, laat maar ik doe het wel ,.... mijn mannetje is gek van kinderen, en ook altijd te vinden waar er kinderen zijn, trouwens andersom ook, waar hij is, zul je altijd de kids vinden,.... de fam heeft op feestjes nooit geen omkijken naar de kids, opdat hij meer vd kids geniet als het hele feestje,.... dus wat dat betreft ga ik het heel positief tegemoet (denk ook dat ik daarom de keuze ook niet zo moeilijk vond een kindje te willen nemen...)
Mijn man doet net zoveel als ik. Ik werk 3 dagen, hij 5, dus doordeweeks zorg ik overdags het meest voor Alyssa natuurlijk. Maar s'avonds zorgen we allebei voor haar, net hoe het uitkomt. Hij vind het veels te leuk, en zou het niet eens toelaten als ik alleen voor haar zou zorgen. Op zaterdag werk ik de hele dag, dus dan zorgt hij sowieso voor Alyssa. En op zondag slapen we ombeurten uit. Hij de ene week, ik de andere week.
Nu we allebei wat meer mobiel zijn (mijn man had de 1e 5 weken na de bevalling zijn arm in het gips en ik zat/zit met erge bekkenproblemen) doen we, als we beiden thuis zijn, evenveel. Ik ben wel degene die de boel een beetje regelt en de structuur wat aanbrengt. Maar als ik mijn man vraag iets te doen, doet hij het echt altijd Ook als Mick huilt is hij er als eerste bij. Ik heb niets te klagen. Als ik straks weer hersteld ben en weer ga werken zal mijn man nog wat meer moeten doen, maar dat vindt hij alleen maar leuk. Toen Mick nog niet doorsliep, haalde mijn man hem uit de wieg en legde hem bij mij om te voeden. Daarna gaf hij hem een schone luier en legde hem terug in de wieg. Maar toen kon ik ook nog nauwelijks lopen, dus dat kwam toen zo uit. Nu doen we alles zo'n beetje in gelijke mate. Groetjes, Emma
ps: ik was overigens niet de oorzaak van die gipsarm van mijn man hoor Niet dat jullie denken dat ik tijdens de bevalling te hard in zijn hand heb geknepen
ik doe zo ongeveer alles alleen. alleen in het begin toen ik heel depressief was en mn zoontje enorm veel last van krampjes had, zat hij ook wel wat nachten uren lang met hem op de bank, of verschoonde hij hem en gaf ik voeding. ik hoop toch echt wel als mn mannetje wat groter is dat mn man ook meer gaat doen (hij vind dingen als in bad doen enzo best eng omdat ons mannetje nog zo klein is)
mijn man zorgt in mijn werk week in de ochtende en nacht voor har en brengt haar naar het kv. in mijn vrije week doen we het in de nacht en ochtend samen en doe ik de middag en avond voor haar zorgen. het gaat super zo ik doe ook het huishouden en ben daarvoor ook minder gaan werken.