Nee, ik zou dat ook niet kunnen. Ik kan mijn kinderen echt niet zo lang missen. Mijn man is wel regelmatig een week naar het buitenland voor zijn werk, maar dan merk ik ook echt aan de kindjes dat ze hem missen. Ik zou het dus echt niet over m'n hart verkrijgen vrijwillig een week (of weekend) zonder hun weg te gaan.
Dat is heel logisch, toch?! Als je op vakantie gaat is dat een vrijwillige situatie en wil je er een paar dagen lekker van genieten. Je zorgt er meestal voor dat je kinderen het in die week ook extra leuk hebben, tenminste zo deed mijn vriendin het (en zou ik het ook doen). Een scheiding is in de meeste gevallen vreselijk en ongewild. Logisch dat je je kinderen dan enorm mist! Veel sterkte, ik heb van dichtbij een paar keer meegemaakt hoe moeilijk het kan zijn en hoe groot het gemis kan zijn.
Ik moet er niet aan denken. Ik heb het al moeilijk met een concert over een paar maanden, dat is maar 6 uur. Ik zou me niet compleet voelen en dus niet kunnen genieten.
Nee echt niet een week. Paar daagjes misschien maar een week zonder mijn mannen vind ik echt niet leuk. Misschien als hij groter zou zijn
Hoi dames. Wat veel reacties! Super zeg Euhm ik wil heel graag maar er staat idd schuldgevoel tegenover. Mijn man is nu al een aantal jaren op kleine ski vakanties geweest en ik verneem aan mezelf dat ik eigenlijk ook wel heel erg de behoefte heb om even een weekje weg te gaan.. Mixed feelings..
Nee, ik mis mijn dochter al als ze 1 nachtje bij oma logeert, langer dan dat ben ik nooit zonder haar geweest en wil ik ook niet. Zou echt niet kunnen genieten en me vreselijk schuldig voelen.
Ja gedaan en het was HEERLIJK! Oke nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn relatie niet al te best was, en dit een verademing! Krijg ik het nu aangeboden, nee zou ik het niet doen, we vertrouwen elkaar hoor maar wil hem gewoon niet missen
Ja ik ga bijna elk jaar een (lang)weekendje weg met m'n moeder, vind het heerlijk! natuurlijk mis ik de kinderen en manlief, maar zou het niet laten om te gaan Maar langer dan 4 nachten ga ik niet weg hoor, dan zou ik ze te erg missen
Snap ik wel hoor! Want ondanks dat ik zou gaan voel ik mij dan ook wel schuldigevoel! Ik heb dat al met een dagje sauna. Of zoals aanstaand weekend is mijn man op voetbalweekend en ik heb toevallig een heel leuk feestje waar ik al jaren niet ben geweest en nu graag heen wil dus hij gaat een nachtje naar mijn ouders. Nu is hij nog heel klein en mijn ouders vinden dat fantastisch en het is van 17.00 tot de volgende ochtend maar toch... MAAR ik weet ook dat ik een leukere moeder ben als ik dit soort dingen wél doe. En ik geniet op die momenten zonder mijn zoontje ook echt heel erg. En als ik thuis kom overlaad ik hem weer met kusjes. Mijn man mis ik ook wel hoor maar dat is toch anders. Ik denk dat je het schuldgevoel moet erkennen want dat is er nou eenmaal altijd. Maar je moet je afvragen of ze echt slechter af zijn die paar dagen zonder jou. Of dat ze het ook dan erg leuk gaan hebben En eerlijk als je aangeeft er wel aan toe te zijn...dan zou ik het lekker doen!
O heerlijk. Ik ga over 2 maanden met een vriendin 4 dagen naar rome en van het najaar 2 dagen met man weg zonder dochter dus. En van de zomer lekker als gezin op vakantie. Nu scheelt het wel dat ik 6 weken vakntie heb per jaar en nog wat overwerk uren op kan nemen dus tijd genoeg om op vakantie te gaan en het ene tripje sluit het andere niet uit financieel dat scheelt ook denk als ik moet kiezen tussen gezinsvakantie of met vriendin dan kies ik voor gezin maar nu doe ik het gewoon allebei.
Had altijd gedacht dat ik dat nooit zou kunnen en vond het ook maar een vreemd idee.. Maar nu ik al maanden randje burn out zit moet ik heel eerlijk bekennen dat een weekendje even voor mezelf zo gek nog niet klinkt! Zou heel graag mijn zoontje ook meenemen.. maar dan denk ik dat ik nog steeds niet echt "rust" vind. Aan de andere kant, langer dan een weekend zie ik mezelf dan ook weer niet doen (zonder hem).
Nee, ik zou ze niet kunnen missen en ik weet dat de kinderen mama vreselijk missen. Als ze wat ouder zijn en ze mama niet meer zo nodig hebben, dan misschien wel.
Ja hoor, heerlijk! Een randvoorwaarde is echter wel dat ik weet dat ik mijn dochter in vertrouwde handen achter laat. Dus dan zou mijn man vakantie moeten hebben, om voor haar te zorgen, of ze zou bij mijn ouders of schoonouders moeten logeren. Ik wil 100% zeker weten dat ze onder de pannen is. Ik ben ook altijd gewoon mee blijven gaan als begeleider met culturele reizen van school (docent in voortgezet onderwijs). Het lijkt met trouwens ook leuk om eens met alleen met mijn man te gaan, maar da's een ander topic! (En ja, met mijn dochter op vakantie vind ik ook leuk hoor.)
Nee, maar ik hou sowieso niet zo van op vakantie gaan. Maar als het dan al moet, dan met man en kinderen.
Voorlopig nog niet, misschien als mijn zoontje ouder is. En eerst moet hij dan überhaupt een keer gelogeerd hebben