In de kerk! Ik ga zelf (niet meer) naar de kerk maar mijn stiefmoeder deed belijdenis en voor die gelegenheid ging ik wel met mijn zusje en beste vriendin. Maar er zat een man achter ons die zo ontzettend vals zong dat wij alle drie de slappe lach kregen. Uiteraard zonder geluid maar de tranen rolden over onze wangen....
Toen ik op het mbo een spreekbeurt hield met een klasgenootje over euthanasie.. Het klasgenootje bleef het woord verkeerd en heel raar uitspreken.. De zenuwen werkte ook niet bepaald mee. #schaam En toen ik een gesprek had wegens inleiden (minder leven) de vrouw had een vervelende stem en luisterde niet goed, heb 10x mijn naam moeten doorgeven (gespeld, telefoonalfabet) en nog verkeerd schrijven..
Ja vorige week was mijn man onredelijk boos, echt hij gedroeg zich als een kleuter omdat ik een hamburger te weinig had gemaakt. Ik moest zo hard lachen, en hij werd alleen maar bozer 😂 smijt 'ie zo een stuk hamburger naar m'n hoofd. Nou echt, ik dacht dat ik in mijn broek ging plassen. Heb er nog steeds erg veel lol om. Mijn man inmiddels ook, haha.
Hier ook om iemand zijn stem, precies zo een stem als op dat filmpje...echt te erg eigenlijk dat ik er zo om moest lachen maar het was geweldig hihi.
Toen de oma van mijn man zei dat ze boven naar de toilet ging want ze moest een 'drukje' doen. En toen opa en oma gingen bidden voor het eten, en onze dochter van 2 ze na ging doen.
Oké; my two cents: Op elke serieuze aangelegenheid (begrafenis, crematie, speech, congres, seminar), bij teveel 'gezweef' zoals bij vele gesprekken over spiritualiteit, wanneer er iets ergs is gebeurd, toen mijn vader overleed hebben mijn broer en ik meer dan een half uur onophoudelijk zitten lachen totdat de tranen over onze wangen rolden, later die week nog minstens 4x, boven iemands grafkist, tijdens een examen (of twintig), op vrijwel alles waarbij je NIET mag lachen of waar dat volstrekt totaal ongewenst/ongepast is zoals in een professionele werksetting... Ik heb op een plaats delict gestaan waarbij de zogeheten hulpverleners-humor aan te pas komt. Helaas werden de 'rookies' zoals ik daarop veroordeelt en de oude rotten van het vak niet. Tijdens twee autopsies, toen het huis van mijn zus in brand stond, tijdens geslachtsgemeenschap.... Sorry, maar ik lach heel wat af. Vaak is het om zenuwen maar soms heb ik ook hele ongepaste opmerkingen die door mijn hoofd gaan of grappige one-liners en dergelijke. Wanneer ik weet dat ik een beoordeling krijg of iets superbelangrijk is, dan ga ik alweer. Of wanneer mijn vriend zijn grijns opzet. Hij heeft zo'n typische je-kan-lekker-toch-niet-kwaad-op-mij-worden-als-ik-lach-grijns Verder tijdens dingen waarbij ik eigenlijk onwijs boos hoor te zijn op onze kleine baby voor het verscheuren van mijn tijdschrift, het kliederen met eten/drinken, het expres omgooien of stuk maken van dingen waarbij hij mij met zijn duivelse uitdagende lachje toe kijkt... Nou ja, ik smelt dan vrijwel direct en draai me dan even om voordat ik hem streng toespreek en serieus 'NEE' zeg etc.
Laatst deed mijn vriend zich ergens pijn aan en keek heel gek. Hij had echt pijn en ik lachtte me rot. zo gemeen. ik kon niet stoppen. Als het dochtertje van mijn vriendin weer een sneeky streek uithaalt die eigenlijk heel grappig is maar ze eigenlijk echt niet mag doen. Ik kijk dan de andere kant op en mijn vriendin geeft haar dochter een standje en draait zich om en lacht dan.
Als mijn man zich pijn doet bv; zijn teen stoot. Laatst kotste mijn zoon bijna zijn hele fles uit over mijn man Zielig voor mijn zoontje natuurlijk maar het gezicht van mijn man .
Soms moet mijn dochter in de hoek als ze door blijft gaan met iets en niet luistert. Maar ze komt altijd met een big smile weer die hoek uitlopen of steekt haar hoofd om de hoek heen. Ik moet dan zo mijn best doen om niet te lachen!! Vooral in het begin (we doen dit nog maar sinds kort) Al gaat het nu wel beter. Vaak draai ik me ook even om, om vervolgens weer terug naar haar te draaien en goed boos te kijken hahahaha.
Toen mijn collega zei pittige pik ipv pittige kip. Ze dacht dat ik het niet gehoord had maar lag al onder de snijmachine van het lachen de tranen liepen over mijn wangen en dat zeker een uur als niet langer was. Komt een man in de winkel die is omgebouwd naar vrouw en toen ik net hier werkte en hem/haar moest helpen dacht ik, zeg alleen gedag en verder nik sdus geen meneer of mevrouw. Meneer kan ik u helpen en dan net doen of je dat niet gezegt hebt met een stalen gezicht maar ondertussen je lach in proberen te houden. 2de keer toen ik hem hielp helemaal blij dat ik geen meneer had gezegd totdat iemand ertussen kwam maar ik ben aan de beurt. Nee mevrouw zag meneer voor u binnen komen. omgebouwde mevrouw keek naar haar borsten van zie je ze niet ofzo Nou toen kon je me wegdragen.
Ik schiet soms bijna in de lach tijdens ernstige momenten, bijvoorbeeld tijdens een discussie/ruzie met mijn man. Soort zenuwachtigheid. In ongemakkelijke situaties. Heeeeel stom vind ik dat.
Ik had t laatst op een bruiloft, we stonden lekker te wachten op de fotograve, en net een paar dagen daarvoor was mijn oma overleden. Een vriend vraagt heel lief hoe het met mij oma gaat, en ik had die vraag eerlijk niet verwacht omdat ik alles naar zijn vrouw had ge-appt, ivm oppas en dochter. Opa en oma waren namelijk bij mijn oma... Ik flap er dus ook echt heel hard uit.. naja, (schouder op halend) Die is dood!!! Schrok er zelf heel erg van en ik lag helemaal vlak!!!
Toen een familielid begraven werd. We werden gecondoleerd, de tweelingbroer van mijn man eerst en toen kwam deze vrouw bij mijn man...mijn man steekt zijn hand uit, OH zegt de vrouw, jou heb ik al gehad...en loopt zo door...nou ik lag helemaal slap van het lachen...totaal niet gepast natuurlijk.
Eigenlijk een heel verdrietig moment, maar wel een moment dat ik nooit zal vergeten: Mijn broertje (21) lag op sterven. De ambulance was gebeld want hij wilde in het ziekenhuis sterven, zodat hij wat minder pijn zou hebben. Mijn moeder zei tegen mij: als jij nu even bij hem blijft, dan kleed ik mezelf aan om naar het ziekenhuis te gaan. Dus ik zit naast hem, en hij zei dat hij zo graag nog 1 keer een shaggie wilde roken. Ik in de zenuwen, want hij was niet meer in staat om er 1 te draaien, en ik KAN dat helemaal niet, maar ik draaide een perfecte! Toen zei hij heel droog:"nou, dat valt alweer mee dan". (dat het me gelukt was). Dus ik begon al wat te giegelen van de zenuwen. Toen moest ik hem aansteken, ook dat lukte, en begon hij aan zijn shaggie...En ik met die asbak in de weer, want hij knoeide zich een ongeluk, en toen brandde hij dus een gat in zijn laken.. En ik gooi zo zijn glas ijsthee erover heen.... Nou echt: we lagen helemaal in een deuk, onvergetelijk. Hoe ongepast (van mij)! Zijn laatste woorden waren:"bedankt dat je me nog zo hebt laten lachen". Nog eentje: Ik moest op rijexamen. Voor de negende keer..... Samen met nog een meisje, en zij moest voor de zesde keer. Twee kneuzen dus. Ik zat op haar te wachten toen ik klaar was. Ik was geslaagd!! Dolblij vroeg ik aan haar: "En, en , en??!? Ze was weer gezakt...en ik kreeg de slappe lach...waarschijnlijk alle spanning die eruit kwam. Gelukkig was ze niet boos op me.