Ik was 18 toen ik het huis uitging. Toen ging ik samen wonen met mn partner, inmiddels zijn we getrouwd en hebben een zoontje.
Ik was 19 toen ik samen met een vriendin een appartement ging huren. Een half jaar later ben ik weer weggegaan om samen te gaan wonen. Eerst ben ik bij mijn vriend in gaan wonen en een paar maanden later kochten we samen een huis, ik was toen (hoog)zwanger van Milan.
Ik was 18 toen ik het huis uitging (studentenkamer). Nog wel veel thuis in de weekenden. Toen ik 23 was ben ik gaan samenwonen (particuliere huurwoning, 2 kamer app). Mijn vriend en ik kenden elkaar toen bijna 3 jaar. Toen ik 27 was hebben we een huis gekocht, een éénsgezinswoning. Gewoon rijtjeshuis.
Ik was 19. Ik ging studeren en mijn opleiding was te ver van mijn ouderlijk huis om dagelijks heen en weer te pendelen, dus ik ging op kamers in een studentenflat. Toen ik 25 was gingen mijn man en ik trouwen en dus ook samenwonen.
Ik was 19 en thuis ging het niet zo lekker meer. Ik ben toen op kamers gaan wonen in Deventer, dat was vlakbij de school waar ik mijn opleiding deed. Dat is heel goed geweest want de relatie met mijn ouders werd er beter door weer... Mijn man daarentegen woonde nog zo prima thuis.... er werd gekookt voor hem iedere dag en zijn kleren werden gewassen. Toen wij een relatie kregen besloot hij gauw voor een eigen huisje te zorgen, want als ik bij hem was, hadden we niet echt privacy bij zijn ouders. Een paar maanden later kon hij al in zijn huisje trekken. Dat was op zijn 30e. Een paar jaar later zijn we getrouwd en trok ik bij hem in.