Wij zitten hier in de ik-ben-twee-en-ik-zeg-nee-periode... We weten nog niet zo goed hoe we hier mee om moeten gaan. We blijven consequent, maar hij gaat ontzettend drammen als hij iets wil en dan niet krijgt. Bijvoorbeeld hij wil tv kijken, maar dat mag niet. Dan blijft hij maar herhalen: TV kijken, tv kijken, tv kijken... op zo'n zeurderige toon. Daar word ik behoorlijk sjagrijnig van. Ik zeg dan dat hij stil moet zijn en dat we iets anders gaan doen. Maar dat werkt niet. Moet ik hem nou straffen voor het zeuren? We gebruiken normaal het 'strafhoekje' (bij ons de gang), maar dat vind ik meer voor als hij echt iets doet wat niet mag. Zetten jullie je kind in het strafhoekje als hij niet luistert (zoals maar doorzeuren terwijl duidelijk is gemaakt dat het niet mag?). Ik vind dit echt heel moeilijk, maar almaar door blijven drammen is toch iets waarvan ik vind dat het niet mag. Nee is nee, en dan niet een half uur maar dat woord blijven herhalen... Hebben jullie tips?
Ik zou hem laten kiezen uit dingen die jij wel goed vind, bijv laten we gaan tekenen of met blokken bouwen. Wil hij dat alsnog niet, kan hij in z'n eentje op de gang gaan staan. Vaak kiest hij dan voor het spelen
negeren dat gedram. Doe ik thuis ook en het is al een stuk minder. Negatief gedrag negeren wij en positief gedrag belonen met een knuffel of gewoon zeggen dat het al een grote jongen is. Wijzelf zitten nu in de waarom fase en ik heb nu afgesproken dat ik 1x antwoord geef op waarom en dat ie daarna moet stoppen, als ie toch door gaat, dan negeer ik dat gewoon en houdt ie er snel genoeg mee op.
Ahhh, herkenbaar! Bij ons ook een echte drammer en als ze haar zin niet krijgt wordt het eerst een pruillipje en dan een gebrul...kan er ook niet zo goed tegen en hoogzwanger, misschien heeft dat er mee te maken, haha... Betrap me erop dat ik haar wel in het strafhoekje zet als ze 'erin blijft hangen'...afleiden helpt dan namelijk niet en iets anders aanbieden ook niet dus ik zeg dan maar dat ze nu moet ophouden en anders in het hoekje moet en meestal gaat ze daar dan toch zelf naar toe, even afkoelen en daarna gaat het meestal wel weer (of voor even, want ze heeft soms van die buien dat echt NIKS goed is...) Vermoeiend dus, ja behoorlijK! Als er verder nog tips zijn hoor ik ze ook graag!
Periode hebben wij ook gehad. Eerst negeerden wij dat, maar dat hielp niet. Toen hebben we het volgende gedaan: zeggen dat ze moten stoppen met zeuren, en als ze het nog 1x vragen/zeggen/drammen/zeuren dan gaan ze op de mat bij de voordeur. Zo weten ze dat het echt afgelopen moet zijn. Het is niet leuk, maar weet je..na 1 weekje was het over! Nu gaan ze bij ons alleen nog op de mat als er iets gebeurt wat echt niet mag! Dus misschien kun je dat eens proberen?
Hier hetzelfde probleem... ook een dame die rustig een half uur kan blijven herhalen wat ze wil. En dat toontje... ik kan er ook niet goed tegen. Ik probeer haar de eerste 3-5 keer af te leiden met iets anders; als het dan nog niet over is kan ze ook rustig even naar de gang. Ik vind zeuren en drammen str*ntvervelend en het kwalificeert bij mij ook zeker in de categorie dingen die 'echt' niet mogen! Helaas zullen we voorlopig consequent moeten zijn, want ondanks de strakke aanpak gaat t nog niet echt over...
Hier nu ook heel erg! Ze blijft dingen maar doen en doen, ook al weet ze dat het niet mag. Bijv. de kittens uit de doos pakken (hardhandig!!)... Toch doet ze het dan alsnog en dan wel heel schuldig naar mij kijken. En nog zoveeeeel van dat soort dingen. Ook heel veel zeuren, drammen... Ze begint MIJ nu zelfs te slaan...en dat gaat mij toch echt te ver. Zit zelf ook minder in mijn vel op dit moment.. Relatie over, bijna 35 weken zwanger, meer moe...veeeeeeeel harde buiken! En als ik dan alleen maar achter Yasemin aanhol, heb ik weleens momenten dat ik het liefst de deur achter me dicht doe en weg ren! Maar wat ik nu doe, is negeren. En ook duidelijk boos worden, hoor! Ik kan een miljoen keer rustig uitleggen dat het niet mag, maar dat werkt hier niet! En ik word er meer gestressed van!
Herkenbaar helaas.......en ons zoontje kan er ook zolang in blijven hangen. Wij vinden het ook erg lastig hoe er het beste mee om te gaan. Hier proberen we het gezeur/gedram te negeren en hem af te leiden met iets anders leuks. Ons zoontje kijkt altijd tijdens het koken 's avonds tv meestal rond 17.30. En soms zeurt hij al om bijv. 17.00. Ik leg hem dan uit en wijs naar de klok dat het nog geen tijd is en biedt hem een andere keuzen aan. Bijvoorbeeld samen boekje lezen of kleuren. Meestal werkt dit wel. Ons zoontje kan ook zo zeuren om naar buiten te gaan. Zoals vandaag met die regen is dat sowieso niet lekker. Ik probeer hem dat dan wijs te maken maar hij kan/wil het maar niet begrijpen en accepteren. Met als gevolg een huilend, drammerig kindje die alles boos op de grond smijt. In dat geval mag hij even afkoelen op de gang. Wij moeten alleen uitkijken dat we hem niet te snel "zielig" vinden en hem daarin dan zijn geven. Zo van oké we gaan wel even naar buiten of je mag wel een koekje om van de strijd af te zijn. Ik deel het met je hoor dat je er chagrijnig van kan worden haha!! Verder is het een schat
Heel herkenbaar, weet soms ook niet wat ik er mee moet. Tot nu toe reageren we meestal zo: duidelijk zeggen dat het niet mag/ of niet gebeurt (als hij iets wil) en geven daarbij eventueel uitleg waarom. Dit herhalen we vaak nog wel een keer, als hij dan blijft doorzeuren/ drammen negeer ik het en probeer hem af te leiden door hem iets anders te laten kiezen. Als hij begint te huilen dan troost ik hem en benoem zijn gevoel: ben je boos/ verdrietig omat....., dan geef ik hem nog een keer uitleg waarom niet en bied weer een alternatief van wat hij wel mag, als hij niet stopt negeer ik hem of laat hem bijvoorbeeld op schoot uithuilen als hij verdrietig blijft. Ik geef hem tot nu toe nooit zijn zin ook al is dat soms heeeel lastig haha Verder probeer ik altijd zelf rustig te blijven, maar als ik zelf moe ben en als het lang duurt, zeg ik het soms toch wel harder dan noodzakelijk is Vind het wel een moeilijke fase die veel geduld vraagt en af en toe zou ik hem best wel eens achter een stuk behang willen plakken hihi Hopelijk hebben ze snel door dat drammen en zeuren geen zin heeft.
Ook hier heeeel herkenbaar. Onze zoon blijft er vaak ook zo in hangen en hoe meer je hem laat hoe erger het wordt, inclusief stampvoeten en uiteindelijk bijna kotsend van kwaadheid. De laatste tijd zet ik hem dan toch maar op de gang. (Na waarschuwen dat ik wil dat hij nu stopt met zeuren etc). Dan wordt het vaak eerst even heel snel erger maar is het daarna wel sneller over ook. Ik hoop dat binnenkort het kwartje valt en hij gewoon stopt met zeuren als ik zeg dat hij moet stopppen.. We hebben nog zoiets: hij wil alles zelf doen, prima, daar neem ik ook zoveel mogelijk de tijd voor maar soms kijkt hij met zo'n scheve blik en doet het dan niet, echt kijken waar mijn grens is. Na tig waarschuwingen doe ik het dan zelf. (bv zijn schoenen of zijn broek uittrekken voor het slapen) en dan gaat hij helemaal over de rooie...(weer inclusief stampvoeten etc..). De laatste tijd probeer ik hem steeds meer de keus te geven:ga je meewerken en gaan we gezellig naar bed of moet ik boos worden. Dat kwartje is nu redelijk gevallen en dan kiest hij vaak toch voor gezellig, maar 1 seconde later lijkt hij het weer vergeten en begint het weer opnieuw met iets anders: "nee, zelf tandenpoetsen", en het vervolgens niet doen. Dat staat hij daar met die tandenborstel in zijn hand een beetje naar mij te kijken...als ik het zou laten dan staat hij daar een half uur later nog. Doodmoe word ik er af en toe van, ben morgen 39 weken zwanger dus dat speelt ook wel mee. Laat het nu wat vaker over aan mijn man maar dat gaat ook niet altijd natuurlijk. Nouja, geen oplossing dus, maar wel vergelijkbare ervaring. En ook wat onzekerheid of we nu de juiste aanpak kiezen. Lastig! En dan hoor je vaak dat ze ook nog eens extra dwars worden zodra hun broertje of zusje geboren is.... Sterkte, Groetjes Eendje