toen ik voor de 1ste keer bij de vk kwam en op de weegschaal moest gaan staan begon ze ook over het feit dat ik te zwaar ben, alsof ik dat zelf nog niet wist. heb haar heel duidelijk verteld dat ik al jaren te zwaar ben en dat dus deze 9 maanden er ook wel bij kunnen. als je boven de 40% bmi zit moet je dus naar de gyn en thuis bevallen zit er al helemaal niet in, werd lekker tactische verteld. toen ik zei dat ik toch al niet thuis wilde bevallen en ik het niet erg vind om naar de gyn te gaan omdat je dan toch beter in de gaten word gehouden dan de vk was ze toch wel ff stil, ze had niet verwacht dat ik weer woord zou geven denk ik. nu moet ik donderdag naar de gyn en stiekem vind ik dat ook best nog wel eng hoor, heb het zo gehad met al die opmerkingen over het te zwaar zijn, alsof dat helemaal nieuw voor ons is. zitten we toch helemaal niet op te wachten, wil gewoon een gezond kindje en verder hebben we die mensen niet nodig! zelf kennis hebben we allemaal wel succes allemaal
Bernadet ik begrijp je helemaal! ... Ik kan ook best verdragen dat een dokter zijn of haar mening zegt. Maar ik hou niet van doordrammen. Inderdaad alsof ik niet weet dat het mss toch wel gezonder zou zijn als ik slanker was! Maar zo makkelijk is het allemaal niet. Ik doe men best. Ik doe écht mijn best... Meer kan ik niet doen. Ik heb nog steeds schrik. Maar ik ga wel mijn mening geven. En zelfs al heb ik een hoge bloeddruk of kans op zwangerschapsdiabetes (ik zeg maar iets) dan nog zijn zij er toch om me er zo goed mogelijk door te helpen of heb ik het nu mis? Ik wil absoluut het zwaar zijn niet verdedigen. Maar ik wil als mens niet afgebroken worden omdat ik zwanger ben. Ik vind het echt goed dat de wetenschap zo ver staat... Ik ben ook echt blij dat men de dag van vandaag een mens goed kan verder helpen. Maar soms vind ik het allemaal té. Ik ben blij dat er artsen zijn die me kunnen helpen. Maar soms heb ik eens zin om te zeggen laat het nu maar even en laat me genieten ipv het zoveelste onderzoekje. Ik weet nog aan het einde van mijn vorige zwangerschap 37weken moest ik bijna om de 3 dagen op controle en ik moet zeggen toen had ik het wel even gehad... Nog zoiets waar ik zo mee zit. Ik zou absoluut graag natuurlijk bevallen. Bij mijn vorige zwangerschap hebben ze mij ingeleid maar eigenlijk meer preventief. Ik zat op het randje van suiker maar ze hebben me gezegd dat ik het nog niet had en dat in combinatie met mijn gewicht wilde ze me dus gaan inleiden. Achteraf bekeken heb ik wel spijt. Ik voelde me toen nog écht héél héél héél goed. Mijn dochtertje was ook op en top gezond in mijn buik maar omdat ik zwaar was moesten ze me kost wat kost vroeger doen bevallen. Daar heb ik dus nu al schrik voor. Wie ben ik om de artsen tegen te spreken. Ik had gewoon liever nog wat langer afgewacht vermits er op dat moment niets aan de hand was.
nou hier heb ik nog nooit van gehoord!!bevalling inleiden ivm overgewicht???? mijn laatste dochter kwam pas met 42 weken en ik was{en ben}toch echt geen anorexiomodelletje en ook zijn al mij n 3 bevallingen super goed verlopen,,de eerste binnen 6 uur,de tweede in 50 min!!!en de derde in 3 uurtjes!volgens de verloskundige was ik een natuurtalent!!! meid laat je niet gek maken door de media en alle andere negatieve verhalen! je kan het makkelijk!
Ja hoor... ik verzin het niet. Ik "moest" bevallen door mijn gewicht. Kwestie van geen risico's te nemen maar op dat moment ging alles gewoon goed. Kindje groeide, ik voelde me goed... Achjah. Ze is op 38 weken gekomen en ze was op en top gezond dus ik was toen heel erg blij. Ik moet mezelf een beetje herpakken heb ik het gevoel. Ik moet er echt wel heel erg mee bezig zijn want vannacht had ik een "levendige" nachtmerrie. Zo heb ik ze zelden. Ik belde naar de gyn en legde mijn situatie uit. Hij deed wat moeilijk en zei toen plots we zullen moeten bekijken of je zwangerschap wel kan door gaan... Ik ben echt wakker geschrokken en wist opdat moment zelfs niet of het nu echt was of niet. Ik ben mezelf echt gek aan het maken. Nog even mijn gedachten verzetten. Wat zo'n dokters al niet met je kunnen doen he. Ik weet dat ik sterker ben dan dat. Waarom zou ik plots deze zwangerschap niet aankunnen. Op deze manier wordt het een beetje een "gedoe" he. Ik zorg goed voor mezelf... Zeker nu ik zwanger ben zorg ik dat ik voldoende vitamienes binnen krijg, genoeg fruit en groenten eet... beweeg! Wel is waar op een rustigere manier. Vind het fijn dat ik hier mijn hart kan uitstorten. Ik ben nog steeds benieuwd naar de eerste consultatie. Hoop sowieso dat alles goed zit met het vruchtje. Maar dan moet ik wel eens gaan bellen om het te weten te komen. Nu jah, heel vroeg zal ik niet kunnen gaan. Ben nu een dikke zes weken mss moet ik nog wel een week of twee drie wachten hoor...
4 februari is het dan zo ver dames! Duimen jullie mee dat hij wat meevalt en niet teveel gaat zeuren? Het belangrijkste is natuurlijk dat alles inorde is met ons kindje!
Ik ben het met je eens dat dokters (of andere hulpverleners in het algemeen) erg bot en hard kunnen zijn tegenover patiënten. Ik weet niet waar je woont, maar ik heb zelf een fantastische gynaecoloog. Hij heeft nog nooit op een negatieve manier gepraat over mijn overgewicht (die ook aanzienlijk is). Sowieso begin ik hem nu beter te kennen (en hij mij dus ook) en hij lijkt op het eerste gezicht een droge, maar is echt superbegaan! Pb me anders even.
zoals ik al verwachte kwamen we bij de gyn vorige week en natuurijk begon die meteen te zeiken. ik was toch echt wel te zwaar, dus ik dacht ik ga me ook echt niet meer inhouden. Dat meen je niet, ik weet niet wat er vanacht met mij is gebeurt maar werd ineens te zwaar wakker die man keek me aan alsof hij water zag branden! ik zei tegen die man, alsof ik zelf niet weet dat ik te zwaar ben maar kom hier voor een kind en niet voor een gewicht consult. vervolgens krijgen we een echo en krijg me toch ff een mak van die gelei op mijn buik gekwakt: ja want heb zo'n grote buik omvang dus weer kon ik me niet inhouden en zeg , krijg je per fles betaald? dat was het punt dat zelfs mijn vriend zich niet meer kon inhouden, en dat duurt normaal wel even hoor voor hij zich laat gaan. hij zegt tegen die man, volgens mij komen hier echt wel veel meer vrouwen met overgewicht, als je tegen hun allemaal zo doet zul je wel weinig patienten overhouden of niet vervolgens lopen we de wachtkamer weer in zit de hele wachtkamer vol met meer dan de helft van de dames met overgewicht haha! ik wacht tot 3 feb dan hebben we de 20w echo en is die man dan nog niet te genieten dan vraag ik een andere aan. succes allemaal
whaaa ik lach me rot. Super zeg dat je zo gereageerd hebt haha ik sta altijd met me mond vol tanden op dat moment. Maar ik ben nu ook doorverwezen naar de gyn omdat me bloeddruk sins week 34 omhoog is gegaan. Helemaal niet schrikbarend 125/85 maar toch geven ze het liever over aan een gyn. Ik moet nu ma voor het eerst naar de gyn voor die laaste 4 weekjes ben benieuwd of ie over me gewicht begint te zeuren
Ik moet nog een weekje wachten en ik ben echt gék aan het worden! Ik wil zo graag bevestiging krijgen... Ik denk dat ik die man zijn keel ga toenijpen als hij gaat zeuren... Ik sta zo op knappen. Ik lig elke nacht te denken hoe ga ik beginnen tegen hem... Wat ga ik hem zeggen... Ik wil hem in ieder geval dubbel en dik voor zijn met gezever over mijn gewicht. Om te beginnen zal ik beginnen met "ja ik weet dat ik te zwaar ben" Is dat een goeie? Heh, Langs de ene kant lach ik ermee langs de andere kant ben ik echt bang. Vind echt dat ik me niet hoef te verdedigen. Ik ga er voor een opvolging van mijn zwangerschap en niet bij een voedingsdeskundige...
@ bernadet: Je vond het te veel moeite om boven die man te staan en op een volwassen manier te reageren? Heb je uberhaupt wel geprobeerd om het rustig aan die man uit te leggen hoe het zit? @ TS: Ik begrijp dat je er heel erg tegenop ziet. Ik hoop voor je dat je dit keer mazzel hebt met de gynaecoloog. Misschien is het een idee om direct open kaar te spelen? Artsen missen vaak duidelijk een stukje psychologie in hun opleiding. Zij bekijken dingen alleen vanuit het gezondheidsperspectief en kunnen weinig begrip tonen voor vrouwen die "gewoon" te veel eten. En begrijpen dus niet dat daar veel meer achter zit.
merijn: uitleggen hoe het zit? wat moet ik uitleggen dan , dat ik te zwaar ben en daarom bij de gyn loop. sorry hoor maar vind dat je heel raar reageert. ik ben daar voor een gezond kind en niet voor een gewichts consult,
lolieken: succes de 4de en wel laten weten hoe het was he want ben reuze benieuwd ik mag de 3de voor de 20w echo, spannend!!!
prachtig gereageerd bernadet Dat zal ie wel niet gewend zijn. Denk dat een hoop dames met overgewicht niks zeggen als er vervelende opmerkingen worden gemaakt En jij houdt zo'n dokter tenminste ff bij de tijd Hier was ik ook bang om naar de verlos te gaan door mijn overgewicht. Gelukkig zei ze er niet veel over. Alleen maar dat ik erop moest letten niet te veel aan te komen. Nog steeds ben ik elke keer bang voor de controle als ik word gewogen voor het kommentaar. Maar schijnbaar gaat het goed. Tot nu toe 9 kilo aangekomen. En ze zeggen er nooit wat van.
Lolieken : Succes volgende week bij de gyn! Probeer je niet al te druk te maken. Straks valt het enorm mee en heb je je helemaal voor niks zo druk gemaakt. Het komt zoals het komt!
Tsja, ik snap dat hij kijkt alsof hij water ziet branden. Heerlijk, een agressief-assertieve patiënt. Had je niet gewoon kunnen zeggen wat je punt was? Daar kom je toch veel verder mee?
Ach dames... Ik begrijp bernadet wel. Soms is het gewoon teveel. Mogen zij dan echt uitkramen wat ze willen? Het is toch niet alsof we niet weten dat het niet echt een pluspunt is bij een zwangerschap. Ik heb echt niets tegen dokters die me erop wijze en me willen helpen écht niet. Maar wel tegen dokters die hard uit de hoek komen en daar ben ik bang voor. Als er dan iemand is als bernadet die durft te antwoorden dat is dat toch ok? Als hij het mag mag zij het toch ook? Ik ga niet met een arrogante houding. Ik heb ook een pluspunt ik ga wel bij een voedingsdeskundige en ik probeer het probleem te verhelpen. Ik wil er ook echt iets aandoen. Ik ben nu sneller zwanger geworden dan ik dacht dus zal ik er zo mee door moeten niet? Iemand die me nu gaat verwijten maken dat heeft toch geen zin? Wat ik wel kan apprecieren is mij om dingen wijzen die ik nu echt niet mag. Ik moet bv al heel vroeg de suiker laten omdat ik vorige keer op het randje zat van suiker. Dus beter proberen te verkomen... Ik weet trouwens wat mijn probleem is. Het heeft stuk een medische achtergrond maar ook een groot stuk de verkeerde eetgewoonte. Ik eet niet zo zeer verkeerde dingen. Ik eet vaak van 'smorgens tot 's avonds niets en dan eet ik natuurlijk héél goed. Daar word ik dik van en ik vind het heel moeilijk om die gewoonte aan te passen want ik heb overdag geen honger. Tijdens de zwangerschap is mijn motivatie groter om op verschillende tijdstippen te eten. Dan ga ik automatisch gewicht verliezen maar volgens mijn vorige gyn hoeft dit voor mij geen nadeel te zijn en ook niet voor het kindje mits goede opvolging. Dus lees wel goed ik volg geen dieet ik heb gewoon meer motivatie om mijn maaltijden te spreiden. Zo hebben veel mensen wel een probleem. Alleen bij de dikkere medemens valt het zo op he. Ik keur dus mijn gewicht niet goed maar ik wil er mijn zwangerschap ook niet door laten verpesten. Op mijn vorige zwangerschap zouden veel vrouwen jaloers geweest zijn écht waar hoor... Dus dankjewel om te duimen dat het goed gaat. Wat komt dat komt toch en ik kan er niet onderuit...
Geen suiker eten heeft echt niets te maken met preventie van (zwangerschaps)diabetes. Ze weten niet hoe het ontstaat op dit moment. Natuurlijk is het goed om minder suiker te eten en goed verdeeld over de dag te eten. Maar domweg minder suiker eten is een advies van niks.