Zonder dat wij het wisten zijn we als erfgenaam opgenomen in iemands testament Nu blijkt de betreffende persoon te zijn overleden. Nu hebben wij al een tijd geen contact meer met deze persoon, dus ik wil niks met de nalatenschap te maken hebben. Om dit namens mijn kinderen te verwerpen, ben ik dus verplicht om aan te tonen bij de kantonrechter dat er een negatieve nalatenschap is. Maar hoe kom ik hier achter binnen de 3 mnd die daar voor staat? Moet ik bericht van een notaris afwachten? Of ben ik als erfgenaam verplicht om dit uit te zoeken? Ik weet dat er ook andere erfgenamen zijn, maar ik wil het graag zelf regelen, zodat ik niet afhankelijk ben van een ander. Overigens verwerpen mijn partner en ik ook, maar dan hoeven niet die bewijsstukken van negatieve nalatenschap mee zag ik. Iemand advies?
Ik heb dit moeten regelen voor mijzelf en mijn Kids nadat mijn vader is overleden. Let op dat je in 1x de verwerping regelt. Anders betaal je 2x. Mijn vader stond onder bewind dus dat was snel geregeld qua bewijs.Toch heb ik het als heel stressvol ervaren en veel regelwerk en papierwerk. Weet je zeker dat er negatief saldo is? Of is dat de vraag. Dan zou je eventueel benificair kunnen aanvaarden. Sterkte en succes
Ik moest ook denken aan beneficiair aanvaarden. Jij wilt niks met de erfenis van doen hebben. Mocht het een positief saldo zijn kunnen hun later beslissen of ze het doneren oid.
Als er geld uit vrij komt dan is dat zodra vader overlijdt. Er zit namelijk een vordering in op de erfenis van overleden moeder. Dat is een flinke som geld, waarvan ik vind dat het niet aan ons toehoort. Bij beneficiair vraag ik mij af: moeten schuldeisers er op wachten tot dat bedrag vrijkomt om daarmee te gaan verrekenen? Of moeten de schulden dan nu wel verrekend worden? Want zou dus heel goed kunnen zijn dat er op papier wel een positief saldo is, maar dat zit nu in stenen.. Vooralsnog denk ik dat we toch gaan verwerpen, want het voelt verkeerd om hier ook maar iets van te gaan ontvangen. Met de persoon in kwestie was ook al een tijd geen contact meer.
Als er wel een positief saldo is, wordt het denk ik een lastig verhaal. Jij bepaald voor je kinderen dat zij geen recht hebben op dit geld. Dus benadeel jij ze dan. Even heel zwart wit he! Het doet er denk ik niet toe hoe je gevoel hier in is. Maar je kunt het altijd proberen uiteraard.
Wil je geen geld ontvangen omdat je diegene al een tijd niet gezien hebt of omdat hij schulden had? Is het wel iemand binnen je directe familie?
Toevallig ben ik ook bezig met een procedure om namens onze kinderen erfenis te verwerpen van mijn schoonmoeder. Wij zelf hebben hem ook verworpen en dat is heel makkelijk. Maar doe je het namens je kinderen dan moet je toestemming hebben van de rechtbank. Echt belachelijk. Ze willen idd heel veel papieren van je hebben. Om gek van te worden. Ben er al maanden mee bezig. In ons geval leefde schoonmoeder van de bijstand. Heeft geen waardevolle bezittingen en had geen cent te makken. Ze had wel kleine betalingsachterstanden. Ergens vind ik het belachelijk dat je niet zelf daarover mag beslissen , het zijn je eigen kinderen. Alsof je een grote soms geld gaat afslaan als je dat zou krijgen.
Het lijkt erop dat TO dat idd wel wil doen want er is een huis. De rechter vind dat je je kinderen daarmee benadeeld.
Je kunt het ook " gewoon" aanvaarden en het dan op een aparte rekening bewaren voor je kinderen om b.v studiekosten/beugels/ rijbewijs/ auto etc van te kunnen bekostigen.
Zo belachelijk is dat toch niet? Volgens een rechter beslis jij iets voor je kinderen wat in dit geval niet mag. Je kunt ze ermee benadelen. Ik vind het juist wel goed dat een onafhankelijk iemand zich hiermee bemoeit mocht het aan de orde komen. Een ouder kan zijn eigen kinderen benadelen als het op geld aankomt dat ze kunnen krijgen maar waarvan de ouders dit zelf door emotionele gevoelens niet willen accepteren. Dat dit voor de ouders geldt, hoeft niet voor hun kinderen te gelden. Er zijn zat mensen die nooit meer iets met hun moeder te maken willen hebben maar waarvan de kinderen gewoon nog contact hebben/hadden. Dit alles even los gezien van wat ik er daadwerkelijk persoonlijk van vind, maar meer hoe het (naar mijn idee goed) volgens de wet geregeld is.
Nou heel eerlijk, ik had het echt niet willen hebben, geen cent. Al was het een miljoen. Puur op emotie ja. Alleen is dat voor je kinderen natuurlijk wel een benadeling, want die hebben die emotie niet bij die persoon, en toch lullig als ze later wel dat huis hadden kunnen kopen of die onwijs leuke studie hadden kunnen doen. In ons geval was er ‘gelukkig’ duidelijk meer schuld dan geld, dus voor ons was het makkelijk. Wel een geregel inderdaad. Ik zou er wel zelf achteraan gaan als ik jou was TS. Lijkt me fijn om z.s.m. duidelijkheid te krijgen.
Dit inderdaad. Kinderen hebben meestal die negatieve associatie er niet bij. En een positief vermogen kan hun leven misschien later een stukje makkelijker maken. Waarom zou je hen dat ontzeggen alleen omdat je zelf geen contact meer met iemand had?
De nicht van mijn vader is overleden. Ze had geen testament en omdat mijn vader is overleden kwamen ze bij mij en mijn zus. Er zouden schulden zijn en ze had niet veel van waarde. Het koste ons geld om alles af te wijzen dus besloten om het beneficiair te aanvaarden. Inmiddels een dik jaar verder en we horen er niks meer van. Er zou achteraf gezien nog wel wat geld over blijven. Tip mocht je het beneficiair willen aanvaarden dat kan bij de gemeente. Een afspraak maken voor de handtekening. Er meosten er 3 gezet worden en ik had verwacht 7.5 per handtekening maar uiteindelijk voor het tekenen van alles (moet je daar doen) Bij een notaris zou ik rond de 100 kwijt zijn. We wonen nietnin de buurt van die notaris anders kost het niks. Moesten anders in totaal 3 uur reizen voor 5 mij werk
Omdat het fout voelt. Dat is het. En als de persoon in kwestie nou zelf nog iets gedaan had voor dat vermogen en er was een goede band tussen hem en mijn kinderen vind ik het nog een ander verhaal. Maar ik heb inmiddels het testament ontvangen en daarin staat het toch net even iets anders als mij was verteld. Mijn kinderen zijn wel erfgenaam, maar alleen als er drie andere door hem aangewezen erfgenamen zijn overleden. Dat zijn ze niet, dus het lijkt alsof het meevalt met al het regelwerk voor ons. Nu weet ik wel dat die erfgenamen ook gaan verwerpen, maar volgens mij blijven mijn kinderen dan toch buiten schot. Hoop ik. Ik ga morgen even een notaris bellen.
Ik denk dat je nu eigenlijk precies zegt waarom er besloten is om een wet hier tegenaan te gooien en waarom je als ouders dit niet zomaar kunt beslissen mbt je kinderen. ‘Omdat het zo voelt’ is niet iets waardoor je kunt zeggen dat je je kinderen niet wil laten erven. Uiteraard heb je (niet jij persoonlijk nu) hele grondige redenen waarom je niet wil dat je kinderen erven, daar ben ik van overtuigd. En er zullen vast ook bij mensen hele nare dingen zijn gebeurd, denk aan misbruik of whatsoever en dan snap ik helemaal dat je geen erfenis wil, maar juist om gegronde redenen is het goed als er een onafhankelijk iemand meekijkt.
Hoezo is dit belachelijk? Vaak ben je als ouder ook erfgenaam en zijn de belangen dus wisselend. Het is goed dat hier juist een onafhankelijk iemand over beslist.