mijn broer moet naar een begrafenis maar hij is alleen ik ken de overleden persoon eigenlijk niet weleens heel veel jaar geleden gezien toen we nog kinderen waren mijn broer kent de familie wel heel goed ik weet niet wat wijsheid is als ik mee ga doe ik het voor mijn broer dat hij niet alleen hoeft te gaan ik wil niet als een pottenkijker zeg maar overkomen
Ik denk dat het wel oké is om mee te gaan. Juist fijn voor het broer. Als je erg twijfelt zou hij nog even kunnen polsen of de familie het ook oké vindt. Dan weet je het zeker en toon je ook rekening met hun wensen te houden.
Wil je broer heel graag dat je meegaat? Anders zou ik ook niet zo snel meegaan... Er is niets mis met er te zijn voor je broer maar als je het zelf mag invullen, zou ik niet gaan.
Ik neem aan dat je broer heel graag wil dat je meegaat? In dat geval ziu ik het wel doen. Een begrafenis is naar mijn idee ook meer voor de achterblivers. Adus als je broer steun nodig heeft, zou ik voor je broer mee gaan om hem te steunen. Heel lief van je.
ja hij wil het wel heel graag volgens mij vroeg het gelijk al eigenlijk heb gezegd dat hij er maar nig over moet nadenken of hij dat echt wilt en hij zou het inderdaad ook bespreken met de familie of het oke is twijfel een beetje wil niet als een sensatie zoeker of iets dergelijks overkomen weet hoe dat voelt als dat wel gebeurd namelijk bij het overlijden van mijn moeder waren er jammer genoeg wel zulke mensen aanwezig en kan het me nog steeds goed herrineren voelde niet echt fijn
Als je meegaat ter ondersteuning van je broer wordt je echt niet als sensatiezoeker gezien. Je kunt jezelf een beetje op de achtergrond houden.
Het zou niet in me op komen om te denken dat mensen me als pottenkijker of sensatiezoeker zouden kunnen bestempelen. Ik ben een paar keer mee geweest met vrienden van me terwijl ik de overledene helemaal niet kende. Als je broer er om vraagt, gewoon gaan. En voor ezels sprekend, ik heb als nabestaande ook condoleances ontvangen van mensen die ik absoluut niet kende en daar krijg je net zo veel troost uit. Dus gewoon gaan.
Ik zou het zelf niet snel doen, maar ik vond het zelf ook maar raar om bijv condoleances te ontvangen van mensen die de overledene helemaal niet kende.
Dan is het idd wel lastiger. Dan zou ik wel echt willen weten of de nabestaanden er geen probleem mee hebben. Want deze kant kan ik me ook indenken.
Dit. Niet teveel bij nadenken TS. Ga niet invullen wat andere mensen zouden denken, want dat kun je niet weten. Wel heel vervelend dat je dat zelf wel hebt ervaren tijdens je moeders begrafenis.
Nee, ik zou eerst wachten wat de familie zegt en daarop je keuze baseren! En als hun nee zeggen dan eventueel mee gaan om in de auto te wachten. Maar ik zou zeker niet klakkeloos aannemen dat je mee kunt.
Gewoon gaan. Als je broer de familie goed kent, is het sowieso niet onvoorstelbaar dat jij ook wel eens van ze gehoord hebt en zelfs misschien wel meeleeft nu.
Ik zou als mijn broer het wilde, wel mee gaan. Bij mijn opa's crematies waren ook mensen die wij niet kenden, die gingen ook mee voor hun naasten, ze kenden mijn opa ook verder niet. Maar het idee dat ze er waren, moeite namen ervoor om ook hun naasten te steunen vonden wij heel erg troostend.
Het zou echt niet in mij opkomen om de familie te vragen. Die hebben op dit moment wel meer aan hun hoofd. Gewoon meegaan! Mits het een begrafenis in besloten kring is natuurlijk, dan wel even overleggen. Maar normaliter is een begrafenis gewoon openbaar, dus snap ik niet waarom je de familie zou lastig vallen.
Er staat nergens dat het om een openbare of gesloten begravenis gaat. Ik zou dat toch wel even controleren, dus daarom vragen en daarop je keuze baseren. Dat weet je gelijk of je mee kan of in de auto moet blijven wachten.