Dit gevoel kreeg ik ook meteen..... Je schoonmoeder is niet goed bij haar hoofd. Dit soort dingen flik je gewoon niet, buiten de rest wat ze al geflikt heeft. En tuurlijk mist ze haar kleindochter en tuurlijk zou ze haar wel weer terugbrengen (?), maar in de tussentijd? Dit kan je een moeder toch niet aandoen? Ik word echt misselijk van dit verhaal. Ik zou die mensen nooit meer willen zien.... heel zielig voor ze, maar ze hebben het er toch echt helemaal zelf naar gemaakt. Wat een vreselijke mensen en wat fijn trouwens dat je man absoluut niet op ze lijkt...
@Juniper: lieve schat, voel je echt niet schuldig of whatever want...ik had haar nog VEEL erger aangepakt! Je staat VOLLEDIG in je recht! Bah, wat een enge mensen! Zijn ze helemaal besodemieterd ofzo?! Owwww wat begint mijn bloed te koken van dit verhaal! Ik kan er nog veel meer over zeggen maar dat is niet echt geschikt voor een forum De KRIEBELS krijg ik ervan!
ik begrijp dat je je niet wilt verlagen tot het niet beheersen van je emoties, wat je schoonmoeder in extreme mate doet. tot nu toe hebben jullie ook heel rationeel en keurig gereageerd. neem jezelf niet kwalijk dat je nu wel wat emotie liet zien. wat je erover schreef klinkt nog steeds mild. tot die laatste actie waren het vooral bedreigingen, toch? en deze keer stond ze echt met een leugen bij het kdv. dit roept bij iedereen emoties op en het lijkt me ook wel gezond om ze te uiten. hele rare beleving van de werkelijkheid als je vindt dat je bepaalde rechten hebt ten aanzien van je kleinkind. het is hier al vaker gezegd: heel egoistisch! ik ben ook wel benieuwd hoe je man erop reageerde. uit je verhalen lijkt hij nog keuriger en beheerster dan jij. ik heb respect voor de manier waarop jullie er mee omgaan en hoop dat jullie ondanks deze nare situatie genieten van deze bijzondere tijd met jullie dochter!
Ik heb dat laatst gedroomd dat ik bij het kdv aankwam en dat mijn zoontje al opgehaald was. Ook dat mijn schoonouders hem al op hadden gehaald (dat zouden ze echt nooit doen hoor, ik ben niet dol op ze. Maar ik vergelijking met die van jou zijn ze super) en heb het toen nagevraagd op het kdv en daar zeiden ze dat ze kinderen nooit meegeven aan iemand anders dan de ouders als dat niet was doorgegeven van tevoren en anders altijd eerst zouden bellen. (dat ze weleens mensen een uur hebben laten wachten omdat ze de ouders niet te pakken kregen) Maar ik zou zo kwaad zijn.. Denk niet dat ik zo netjes had kunnen blijven als dat jij bent gebleven... Ze is echt gek hoor! Want geen enkel weldenkend mens doet zoiets. Het zal je maar gebeuren dat is toch de nachtmerrie van elke moeder of niet dan. En ze is zelf moeder dus als ze een beetje had kunnen nadenken zou ze dat niet gedaan hebben. Echt vreselijk dat zou echt ontvoering zijn geweest hoor. Ook al is ze de oma.. Als mijn vriend (die geen gezag heeft aangevraagd) ons zoontje zonder mijn toestemming meeneemt is het al ontvoering dus laat staan een oma... Zou inderdaad iets van dossier gaan aanleggen.
Helemaal mee eens tot op de knuffel aan toe! Idd had ik niet aan gedacht maar hou alle rare acties van dit mens bij in een verslagje (datum/tijd erbij, hou het zo to the point maar met genoeg details mogelijk) en zorg voor "getuige verklaringen" zoals dat van het kdv. Wie weet wat dit mens nog gaat doen om haar recht bot te vieren. Ze is idd heel eng bezig... En het enge is dat ze het voor haar zelf helemaal kan goed praten...ze ziet zelf niet dat haar acties niet kloppen... Heeft ze voor je kindje er was van die vage acties gedaan of was ze toen wel redelijk normaal? Vind dit aan de eene kant erg enge dingen en aan de andere kant erg interesant vanuit psychologische hoek...hoe werkt dat in die kop, zeg maar. Maar je zal t maar mee maken...vind het heel erg voor je...en vooral ook voor je man Heb er vanacht tijdens de voeding nog over liggen denken (tja... moet je anders om 4 uur snachts als je 3 kwartier wakker ligt met n tutterent hummeltje.. ) En dat had ik beter niet kunnen doen. Heb gedroomt dat mn ex schoonmoeder er ineens weer was en Wendy mee had genomen en ik ze niet meer kon vinden... Schrok in paniek wakker en toen lag Wendy gewoon naast me (was dus al denkende aan jou situatie in slaap gevallen..) En dat terwijl mn ex schoonloeder totaal niks met Wendy van doen heeft...alleen met mn andere 2 kinderen (waar ze trouwens totaal geen contact meer mee heeft door allerlei acties van haar) Toch te gek voor woorden eigenlijk dat je zoiets moet doen tegen oma"! Als het in n film zou gebeuren zou iedereen het onzin vinden... Vraag me af of je bij de politie melding kan maken van die actie bij het kdv...niet dat je echt aangifte doet maar wel dat de politie iig van dit voorval vast op de hoogte is. Klinkt misschien heftig maar als er straks (en ik hoop dat ze inziet hoe fout ze bezig is en er niks meer gebeurt) iets nog ernstiger gebeurt. Dat ze dit mee kunnen nemen in hun beoordeling van de situatie. Echt meid heel veel sterkte...vooral ook omdat ze nog in de buurt woont ook
Ik moet trouwens ook eerlijk zeggen dat ik nu je verhaal over die kraamvisite (waar deze topic in 1e instantie over ging) ook veeeel beter snap hoor! Jij wist toen al wat voor verschrikkelijke rotmensen t waren en dus kan je t daar helemaaal niet van hebben! Ik weet na een aantal voorbeelden gelezen te hebben nu een beetje wat voor belachelijke mensen t zijn dus snap ik je nu veel beter!
De eerste paar pagina's dacht ik ach, kan gebeuren (mijn schoonouders zijn ook heel erg, lees schoonmoeder) maar naarmate ik verder las gingen mijn ogen steeds wijder open staan wat een verhaal! Hoe kunnen ze? je kind ophalen en dan wat zouden ze dan doen? snel weg reizen of wat? Hoe reageerde je man?
Bedankt voor al jullie hartverwarmende reacties weer. Ik zal een paar vragen beantwoorden. Op de eerste plaats: hoe reageerde mijn man? Nou, hij is er gewoon nu helemaal down van. Zo ken ik hem amper. Hij is niet eens meer kwaad, alleen maar geschokt en verdrietig. Hij wil ze niet meer zien. Ten tweede: ons kdv zou ook nooit onz meisje aan iemand meegeven als wij dat niet uitdrukkelijk hebben gezegd. En ik vertel ze volgende keer dat er problemen zijn met oma en dat ze dus nooit ons kind mee mag krijgen, en ik geloof zeker dat ze daar dan veilig zit. En verder zit ze lekker bij mama of papa, dus ons meiske is ten alle tijdn veilig. Gelukkig! Ten derde: wij overwegen op dit moment niet om aangifte te doen tegen oma. Wel bewaren wij (ik) alles, zoals die brief, de foto van ons koukleumende meisje, en ik ga inderdaad vragen of de leidster van het kdv het even kort op wil schrijven (bedankt voor de tip). Ten vierde: hoe was mijn schoonmoeder eerst? Tja, op zich is het geen onvriendelijke vrouw. Ze heeft geen makkelijk leven gehad en heeft zich ter compensatie gewoon helemaal op haar enige zoon gestort. Er waren wel eens rare dingen, maar die hebben we altijd goed gepraat, met het idee dat ze gewoon het beste voor ons wilde maar dat een beetje vreemd aanpakte. Dit hebben we echt nooit voorzien (dan hadden we ons dochertje in de eerste plaats al nooit gebracht voor dat oppassen natuurlijk). Maar dit gaat gewoon alle perken te buiten en kunnen we niet meer goed praten. Ook omdat dit om ons kind gaat en niet om ons zelf, dan kunnen we toch ook een stuk minder hebben, blijkt maar weer. En wat gaan we nu doen? We hebben verder geen contact meer opgenomen over deze laatste actie. Zelfs mijn man zou zich niet hebben kunnen beheersen, dus zijn we uit de buurt gebleven. Zoals iemand al zei, we willen ons gewoon niet verlagen tot scheldpartijen en wraakacties. En ons meisje is veilig, wat helpt het haar als wij bij oma gaan staan schelden? We zijn eigenlijk nog na aan het denken wat dan wel. Weer een gesprek zien we niet echt zitten. Dat heeft toch geen effect. Dus ik weet het even niet meer. Het vervelende is, dat ik me nu niet meer helemaal veilig voel als ik met mijn dochter ga wandelen. Zal wel paranoïde zijn, maar ik denk nu: wat is het volgende? En dan voel ik me opeens kwetsbaar.
och meid wat een elende. Ik vind het echt vreselijk voor jullie. Ik vind dat jullie het heel goed aan pakken petje af hoor! laat je niet gek maken ( hoe moeilijk dat is!) ook wil ik even zeggen dat je een fantastisch man hebt, echt een kanjer dat hij zo rustig blijft!
Juniper, hoedke af hoe jij en je man erop reageren, het is en blijft zijn moeder en dat maakt het er zeker niet makkelijker op! Eén ding heb jij mij wel doen beseffen, dat ik hééééél veel geluk heb met mijn schoonouders en ik zal ze het zeggen ook. Mijn schoonmoeder is wel een overbezorgde, maar ze vraagt altijd eerst iets of ze iets mag doen en ze zegt op voorhand dat er bezoek komt (is maar één keer gebeurd hoor) als Stan bij hen blijft logeren. Hopelijk komt het toch nog goed tussen jullie (schoon)moeder want ik vind niets zo belangrijk als familie. Ze moet dan echt wel beseffen dat echt FOUT bezig is!
Wat een rotsituatie toch Ik heb echt met jullie te doen. Wat zal je man zich rot voelen zeg.. En jij voelt je niet meer veilig. Bah, wat heeft dat mens aangericht! Ik hoop dat jullie de rust in jullie gezinnetje weer kunnen vinden en volop genieten van je kleine meid!
Wat vervelend dat je nu niet "veilig"naar buiten durft met je meisje.. kan me voorstellen dat je allemaal enge dingen gaat denken. Afstand nemen lijkt me ook de beste oplossing en misschien eens met een proffesional hier over praten.. Misschien heeft hij/zij tips. Succes meid! Je kleine meid mag blij zijn met zulke fijne ouders! Is het contact met jou ouders wel goed?
Zoiets bedoelde ik ook met aangifte doen. Dat ze bij de politie weten dat ze gekke dingen kan doen en dat als ze weer eens iets doet het niet de eerste keer is, zodat ze misschien eerder ingrijpen. Ik weet niet of je met aangifte doen ook meteen iemand moet vervolgen, of dat je ook alleen aangifte kan doen voor dossieropbouw. Op zich zijn het misschien stuk voor stuk onbeholpen acties van je schoonouders, niet kwaad bedoeld, maar desalnietemin vér over de grens. En ook iemand die het niet kwaad bedoeld, maar niet in staat is grenzen goed in te schatten, kan dingen doen die schadelijk zijn. Het enge vind ik vooral dat ze haar eigen acties en die van haar man goed praat. Maar ondertussen hebben ze beiden wel aangetoond dat ze hun eigen belang boven dat van de kleine stellen. Vooral het uitkleden in de winterkou omdat dat leuker staat op de foto vind ik daar een schokkend voorbeeld van. En de uitbarsting van je schoonvader getuigt van slechte zelfbeheersing, iets wat niet samengaat met de zorg voor een kind. Dat je schoonmoeder daar niets ergs aan vindt en dat ze liegt (over ophalen bij kdv) en dat gerechtvaardigd vindt is geen goed teken. Hoe langer ik er bij stil sta, hoe naarder ik me er over ga voelen. Ik kan wel invoelen dat je je kwetsbaar begint te voelen. Het zijn zulke onvoorspelbare acties, dat je inderdaad niet kan bedenken wat ze nog meer gaan doen. Maar ze zullen je dochter toch niet uit de wagen rukken en met haar wegrennen als ze jullie zien wandelen? Zolang jij of je man of goed-geïnstrueerde leidsters op het kdv bij je dochtertje zijn, is ze heus veilig. Maar dat weten en dat voelen zijn twee verschillende dingen Heel veel sterkte samen, jij en je man. En neem ALSJEBLIEFT je eigen gevoel van onbehagen serieus en hou op het jezelf kwalijk te nemen dat je er boos om werd! Pffff, en nou wil ik geen berichten met nieuwe incidenten meer van je lezen hoor!
Ik weet uit ervaring dat dit kan. Toen ik in scheiding lag heeft mn aanstaande ex nml een keer zn handjes niet thuis gehouden terwijl ik lag te slapen. Ben wakker geworden met zijn hand tussen mn benen als je begrijpt wat ik bedoel Ik ben hier toen erg van geschrokken we waren immers al helemaal NIET meer op goede voet met elkaar en hij had nogal onvoorspelbare buien toen en had al vreemde acties ondernomen. Voelde me dus absoluut niet meer veilig in mn eigen huis. Ben meteen naar n kamer gegaan waar ik me kon opsluiten samen met mn kids en daar heb ik de rest van de tijd dat ik nog in dat huis (zijn huis zeg maar) sliep, geslapen. Om verder n lang verhaal kort te maken... Ik wilde ook dat de politie dit wist voor als hij nog gekkere dingen ging doen. Ben toen naar de politie gegaan om te kijken wat de mogelijkheden waren (meteen die ochtend) En ik kon OF aangifte doen OF melding maken van. Aangifte dan gaan ze verhaal halen bij hem en komt er een raport etc van de aangifte en het uiteindelijke gebeurde en als t ernstig is word er een rechter bij gesleept etc. Dat wilde ik dus niet want was bang dat het hem boos zou maken en dat heel de zaak zou escaleren en ik dan helemaal niet meer veilig was (en de gedachte aan dat mn kinderen niet veilig zouden zijn maakte t 10x erger natuurlijk!) Melding dan is er zoals het woord zegt, melding gemaakt van een misstand...maar GEEN aangifte dus feitelijk niet met de vraag actie te ondernemen voorals nog. Er word ergens opgetekent wat er gebeurt is etc. en er komt als t ware een "kruisje" bij je naam te staan en bij de ander zodat ALS er weer wat voor valt bij een van de 2 er ergens n lampje gaat branden bij de politie en er sneller op gereageert word. Mocht het zo zijn geweest dat mn aanstaande ex weer iets richting mij had uitgevreten dan had de politie METEEN naar het huis gekomen bvb ipv eerst eens de situatie in te schatten en te kijken of ze vonden dat t nodig was. Dus misschien voor deze ellende geen verkeerd idee om toch even met de politie te babbelen...denk ik.
Wat een ellende meid. Natuurlijk is het ook hartstikke triest voor je man, dat je eigen ouders dat soort dingen doen. Afstand nemen lijkt mij ook het beste. En dan voor een behoorlijke tijd. Probeer geen medelijden met ze te hebben en ze toch weer uit te nodigen voor een verjaardag ofzo voor dit probleem echt uit de wereld is. Het besef is er aan hun kant nog steeds niet van wat het probleem nou is. Wie weet komt dit ooit nog, misschien wel nooit. En ik zou ze gewoon niet meer kunnen vertrouwen met mijn kind na dit soort acties, maar dat is mijn mening. Zo'n politiemelding zou je in overweging kunnen nemen, toch geen aangifte, maar zo ben jij ze wel een stapje voor, mochten ze nog raardere dingen ondernemen. Hoop van niet, maar je weet maar nooit. Heel veel sterkte!
Hoi Juniper Ik volg dit topic al een tijdje met alsmaar stijgende verbazing. Ongelooflijk hoor. Dat je als opa en oma je kindje graag wil zien, dat kan ik heel erg goed begrijpen. Ik heb zelf een exschoonzusje die nogal manipulatief is, en in de tijd dat ze nog bij mijn zwager was, stuurde ze regelmatig aan op conflicten tussen mijn zwager en zijn ouders. Als zij destijds geen miskraam had gehad, dan had de situatie nog heel vervelend kunnen worden vrees ik tussen mijn zwager en schoonzus en mijn schoonouders. En mijn schoonouders hadden het dan ook ontzettend moeilijk gevonden denk ik om hun kleinkind niet te kunnen zien. Maar gelukkig zijn ze nu gescheiden en is zij out of the picture, zodat dat allemaal helemaal niet meer speelt. Maar wat ik ermee wil zeggen is dat ik, als ik vanuit mijn schoonouders denk, ik goed zou kunnen begrijpen dat ze heel verdrietig zouden zijn als mijn schoonzusje door haar gemanipuleer het voor elkaar had gekregen dat ze hun kleinkind niet konden zien. Maar in jouw geval, waarbij je schoonouders in eerste instantie een aantal zeer onverantwoordelijke acties naar jullie kind toe hadden, en vervolgens verontwaardigd en zelfs boos en heel erg onredelijk reageren als jullie daar wat van zeggen, is onvergeeflijk. En deze laatste actie bij het kdv vind ik echt zo over alle grenzen heen gaan, ongelooflijk. Als ze zo graag hun kleinkind willen zien, kom dan met een toenaderingspoging, biedt je excuses aan, ga door het stof om het goed te maken. Dit heeft een averechts effect (net als die brief!), dat kan ieder weldenkend mens toch zelf bedenken! Sterkte ermee Juniper.... Groetjes Azeb
Ik kan heel goed begrijpen dat je je niet wil verlagen tot hun niveau (om het zo maar even te zeggen) maar zou een keer goed schelden in dit geval niet helpen? De andere manieren die je hebt geprobeerd werken in elk geval niet, daar ben je al achter... Ik ken je schoonouders natuurlijk niet, maar van wat ik gelezen heb hebben ze toch een aardige plaat voor hun kop... Ik vind het ook erg vervelend voor je dat je je niet veilig voelt als je gaat wandelen, maar blijf dat vooral wel doen. Laat je angst voor wat er kàn gebeuren alsjeblieft niet je leven gaan beheersen! Dat wil je voor jezelf niet, maar vooral voor je dochter niet. Die kleintjes krijgen vaak meer mee van jou gevoel dan je zelf denkt... Nogmaals heel veel sterkte en succes... Ook voor je man, voor hem moet het helemaal verschrikkelijk zijn..
Juniper wat een ellende! Ongelovelijk wat een verhaal! Waar ik heel blij mee ben om te lezen, is dat je man gelukkig wel aan jouw kant staat en niet zijn ouders blijft verdedigen (had ook nog gekunt). Samen sta je sterk! Goed dat die kleine meid veilig is en dat het kdv ervan af weet en haar niet zomaar mee zou geven. Ik wens je veel sterkte!
Mijn moeder heeft dat 'probleem' ook helaas.Het begon al gelijk na de geboorte:had ze foto's van Lieneke op haar hyves gezet,voordat ik thuis was uit het ziekenhuis!Ze had al heel wat felicitaties binnen.... En als ze oppast op Lieneke dan gaat ze met mijn dochtertje overal naartoe(zoals mijn oma enz)om haar te showen(noemt ze ook nog echt zo!)Ook gaat ze naar het winkelcentrum en roept daar keihard als ze iemand ziet die ze kent,hoever weg die ook is: Hé,MIJN kleindochter. Ik was laatst met haar wezen winkelen en we komen iemand tegen die zij kent,maar de enige die ze voorsteld aan die iemand is mijn dochtertje van toen 6,5 maanden.Net of ik er niet ben! Ik wil het ook niet hebben dat zij zo loopt te showen met onze dochter.Daarom breng ik haar met veel moeite weg als het echt moet(oppassen).Soms neem ik expres de kinderwagen niet mee,zodat ze niet weg kán en zo idioot kan gaan doen. Maarja,echt iets zeggen erover vinden we ook wat moeilijk,omdat ze dan gekwetst word.Hoe we het ook zeggen. moeilijk