ok Juniper.. NIET aan jezelf gaan twijfelen, de uitspraak ´je claimt haar teveel´ is echt heeeeeel fout! (heb eerder al ergens geschreven dat oma´s niet denken: ´mijn kind heeft een kind´ maar: ´IK heb een kleinkind...´) Jij ben moeder, jij hebt haar gebaard en al gaat de hele omgeving om zijn kop staan, niemand heeft ´recht´ op jouw kind. (papa natuurlijk wel) het feit dat ze de sneer maakt over naar je man toerennen betekent dat het haar dwars zit wat je man tegen haar heeft gezegd. Jij krijgt alsnog de schuld. Dus nogmaals mijn advies, eigenlijk aan je man: laat hem nooooit jou afvallen bij haar, want daar wacht ze op. Gelukkig is hij hartstikke loyaal aan jou (en zo hoort het ook) maar je schoonmoeder wil hier maar al te graag haar tanden in zetten. Bah, wat rot voor je. Ik vind het echt een nare opmerking en voor mij zou het echt de druppel zijn. sterkte en laat je niet gek maken. Twijfel niet aan je moederhart! Amber
Ik ben het helemaal met Amber eens. Je kan je kind niet eens claimen, het is jouw kind. Oma's kunnen dat wel
Belachelijk! Jij hoeft je absoluut niet te verantwoorden omdat je met je eigen kind naar de supermarkt gaan. Oma's hebben geen recht op hun kleinkinderen. Natuurlijk is het wel zo aardig e.d. om ze de kans te geven om hun kleinkinderen van dichtbij te zien opgroeien. Maar uit jouw verhaal blijkt dat je haar die kans geeft. Dus niet aan jezelf twijfelen en dingen gewoon op jouw manier doen. En laat je man dit maar oplossen want je zal het toch nooit goed doen want je ben en blijft nu eenmaal "kouwe kant"
Wie claimd hier wie .. Hier is de schoonmoeder fout hoor! Hallo.. dus zij bepaald dat jij zonder JOUW kindje naar de supermarkt moet omdat je moeder vind dat ZIJ recht heeft om op HAAR kleinkind te passen Is ze wel helemaal lekker ik zou haar hard hebben uitgelachen.. Je hebt het netjes opgelost meid en nu lekker klikken bij je man
Ik snap werkelijk niet dat sommige opa's en oma's de kleinkinderen zien als object voor eigen genotsbevrediging! Natuurlijk zijn ze trots, maar reken maar dat zij het zelf ook niet leuk vonden als hun ouders zo met eigen kroost om zouden gaan. Ik bedoel: Ze weten dat dit Poppedijntje overgevoelig is voor prikkels. Ze weten dat J. dit liever niet heeft. Ze hebben het gevolg gezien dat Poppedijntje niet geslapen heeft. Dan: Toch die mensen (volslagen onbekend voor de ouders) uitnodigen, het niet tegen J. zeggen en achteraf nog klagen ook. Ze hebben het resultaat gezien, een huilende baby de hele nacht! En dan de zin "dat J. vergeet dat Poppedijntje niet alleen haar dochter is, maar ook oma's kleinkind" belachelijk, wat een egoisme! Respectloos vind ik dit, zeker omdat het als een trap na voelt, terwijl in ogen van J. en man al uitgesproken en voorbij was.... Nee, dit vind ik geen dramamakerij, opa's en oma's moeten beseffen dat ze opa en oma zijn en geen surrogaat papa en mama en dat dus de ouders bepalen hoe het kindje opgevoed en behandeld wordt! J. respect voor je reactie op het supermarktverhaal. Ik zou werkelijk uit mijn vel gesprongen zijn!
Hè, ik zou zo graag willen dat ik zo adrem was om zo te reageren, want dat is natuurlijk wel DE juiste reactie, hahaha.....en dan kijken wat ze doet
DIt is gewoon niet te geloven zeg. Heb net je hele verhaal zitten lezen, maar jou schoonmoeder spoort geloof ik helemaal niet. Vind dat je nog aardig lief tegen haar bent door haar ook nog eens mee te vragen. Ik ben meestal ook de goede vrede bewarend, maar ik vraag me af wat ik bij haar laatst genoemde opmerking had gedaan. Denk dat ik geexplodeerd was en haar het huis had uitgeschopt. Wat denkt ze wel niet, ze heeft het over jou kind, daar is niets van haar bij hoor. Ik herken je probleem.
Hoe reageerde trouwens je man/vriend? Ohw ik kan me er gewoon boos over maken. Twijfel niet aan jezelf hoor!
Hoi Wat een verhaal zeg Ik vond de eerste actie van je schoonouders al niet al te fraai. De tweede actie was helemaal niet netjes die opmerking over dat opstoken toen je man je schoonouders aansprak. Over het claimen heb ik maar 1 ding te zeggen: WIE heeft er de zorg en de verantwoordelijkheid voor je kindje? Dat zijn jij en je man. Dat betekent dat je de mooie en ook de 'nare' dingen meemaakt (zoals zorgen als ze ziek zijn). Die verantwoordelijkheid is enorm en NIEMAND kan daarom ook maar een kleine claim op je kindje leggen zonder dat ze een deel van die verantwoordelijkheid over nemen. En aangezien jij die niet uit handen geeft (en dat hoeft ook niet) zijn de enigen die hun kindje kunnen claimen jullie twee. Simpel zat denk ik zo Het is misschien een goed idee om met z'n allen om de tafel te gaan zitten want dit soort dingen gaat heel erg tussen jullie instaan. Het enige wat ik nooit zou doen is dreigen dat ze nooit meer op hun kleinkind mogen passen. Dat vind ik pesoonlijk een beetje misbruik maken van je macht (maar ik begrijp wel heel goed waar je man vandaan kwam hoor, het is alleen heel erg bedreigend voor je schoonouders) Veel sterkte, dit is echt niet leuk voor jullie Liefs van Treintje
Ik had er niet mee gedreigd..., mijn vertrouwen zou in die mate weg zijn dat ze er echt niet meer kwam om op te laten passen.
Nou jaaaa.....ik dacht het al eerder en mijn vermoeden is bevestigd: dat mens spoort niet! LANGS GEEN KANTEN! Ow ik zou echt zoooooooo kwaad zijn... (ben ik nu al, alleen maar door het lezen) Moi is niet agressief aangelegd maar dan zou ik me toch VRESELIJK moeten inhouden om dat arrogante wijf geen mep te verkopen! (poeh sorry heftige reactie...maar werd gewoon zo boos bij het lezen!)
Pfff, ik word al kwaad als ik dit lees. Wat een gefrustreerd kinderachtig mens zeg, die schoonmoeder van jou. Je hebt je nog netjes gehouden, ik denk dat ik haar na die opmerking van 'ga nu maar lekker klikken bij je man' het huis uitgeflikkerd had. Wat denkt ze wel niet? En oppassen kon ze de komende maanden echt wel vergeten! De boodschap is dus niet aangekomen in jullie nette gesprek, erg jammer.
Oh my.... Ik heb echt medelijden met je! Ten eerste omdat (als ik me even in jouw schoenen verplaats) je in die eerste weken nog zo breekbaar in je emoties bent. Dat overweldigende moedergevoel en alles daar omheen (ik krijg haast tranen in mijn ogen als ik eraan denk), en dan krijg je zo'n behandeling... Sjeetje, ik zou mega beschermend worden naar mijn kind. "is van mij" zou er in mijn hoofd omgaan! Ik vind het heel knap hoe je reageert! Echt heel knap, en ook hoe je man dat gesprek heeft gedaan! Ik zou het helemaal niet beter kunnen, ik ben bang dat ik er (in die tijd) flinke huilbuien om zou krijgen, want ik kon echt heel weinig hebben! Is het vreemd dat je je kind moeilijk uit handen kan geven (of het nou zo is of niet!) als ze net geboren is! Ik ging al mopperen als iemand anders achter de kinderwagen ging lopen! Maar volgens mij kunnen jullie er wel mee omgaan, als ik het zo lees. Ik hoop wel voor je dat je daarin ook je gevoel een beetje meekrijgt. Kan je wel vertellen dat het met de maanden makkelijker wordt!
Jeetje! Ik dacht niet dat er nog gekkere mensen waren dan mijn schoonmoeder, maar dit slaat echt nergens op. Met haar is iets goed mis hoor. Het is jouw kind, dat kun je helemaal niet claimen. En buitenlucht is idd gezond voor je kleine, kan ze toch lekker mee boodschappen doen. En dan dat je gaat klikken bij je man? Hoe oud is ze zeg. Hier krijg ik echt de kriebels van. Om heel eerlijk te zijn zou ik om haar even duidelijk te maken hoeveel 'recht'' zij heeft op haar kleindochter, haar de kleine gewoon even niet laten zien. Net zo lang tot het tot haar doordringt dat jij de moeder bent en het voor het zeggen hebt! Wat een trut zeg.
Ik had ook veel strijd in het begin met mijn ouders om dit soort dingen. Ook mijn ouders waren erg enthousiast zeg maar. ik heb heel fel gereageerd toen ons kleintje pas was geboren en dat heeft de relatie met mijn ouders geen goed gedaan. Het heeft zeker een half jaar geduurd voordat alles weer een beetje hersteld was. Van twee kanten hoor. Nu achteraf denk ik dat het niet nodig was geweest, ze waren gewoon zoooo gelukkig met hun eerste kleinkind en ook zij moeten hun draai vinden als nieuwbakken opa en oma. maar toen had ik inderdaad ook de hormonen nog door mijn lijf gieren. Ik denk dus dat het een beetje afhangt van hoe de relatie was voordat je je kleintje kreeg. Was die goed, probeer het dan(ondanks je hormonen) tactisch te brengen. Je mag er natuurlijk zeker iets van zeggen, maar je hebt sneller iets kapot gemaakt, dan weer opgebouwd. Voor mij geldt: als ik nu hetzelfde zou moeten zeggen als toen, dan zou ik nu veel minder fel en meer relaxt vertellen wat ik wel en niet wil, als toen ik net bevallen was. Ik zou er wel iets van zeggen als ik jou was..maar ik denk dat ze gewoon hartstikke trots zijn. Natuurlijk moeten ze wel aan jou doorgeven wat ze gaan doen..het blijft jouw kindje en jij weet wat het beste is voor je kind. Succes ermee...
Sorry, ik had deel II van het verhaal helemaal gemist. Ik vind dat jij helemaal goed doet, laat je niet in de maling nemen door je schoonmoeder, maar doe lekker wat jij wilt en heb er verder schijt aan. Sta er ver boven en laat je niet in een hoekie zetten! Zij claimt en als jij al zoú claimen, dan heb jij daar alle recht toe, want het is jouw kind. Meid, deze mevrouw is zeker vergeten hoe zij zich voelde net na haar bevalling?! Kwetsbaar en vol emoties..ze zou beter moeten weten.. En ik zou dit zéker aan je man melden...
Nou, trots op haar kleindochter of niet ik vind het echt een belachelijke opmerking van je schoonmoeder. In mijn ogen heeft ze zich nu naar jou aan te passen. Je bent een nieuwbakken moeder en hebt de ruimte nodig je weg te vinden. En dan ook nog zeggen dat je gaat klikken bij je man. Natuurlijk ga je dat zeggen tegen hem. Laat het hem iig weer oplossen en ga er zelf niet tussen zitten. Wat je hebt gezegd is heel goed en laat het verder via je man lopen. Je man is minder emotioneel (zie eerdere discussie met moeder) en je staat veel sterker door zijn loyaliteit, dan dat je zelf met haar in discussie gaat. Dan gaat ze geheid nog je woorden verdraaien ook. Zou zelf trouwens ook echt woedend zijn als mijn schoonmoeder zoiets zou zeggen.
Jeetje wat een schoonmoeder zeg Ik zou hier ook woest over woorden. En dan het 2e akkefietje over je kindje claimen. het is verdorie jou kindje ,je mag doen wat je wilt. Ik ben in deze dingen heel snel klaar ,ze hoefden voor mij nooit meer op te passen ,want dit soort dingen hou ik absoluut niet van. Dan krijg je vaak van die praktijken ook als ze ouder zijn ,dat jij/jullie niet willen dat jullie kindje bepaalde dingen krijgt en hun het achter jullie rug om zeker wel gauw doen. p.s . goede reactie van je man!