Jeetje, ik weet niet wat ik lees Je kind teveel claimen? Ongelooflijk, heb er geen woorden voor. Je verteld het netjes vanuit 2 gezichtspunten, maar dit soort dingen hoef en màg je niet over je kant laten gaan, zeker nog na haar laatste opmerking over het "klikken"..Ik denk dat ik dat niet meer diplomatiek op zou lossen, maar samen met mijn man nog een keer langs gaan en haar mèt haar man erbij eerst eens zou laten vertellen hoe zij over jou denkt en wat ze verwacht...Aan de hand daarvan kun je nog proberen te praten of gewoon ontploffen! Wat denkt ze wel... Natuurlijk is ze een trotse oma, maar ze moet wel beseffen dat ze dus òma is en niet de moeder. Jij en je man beslissen wat er gebeurt en je zou niet hoeven kissebissen over het feit dat je met je kind naar buiten wil, is ze nu gek geworden.... Sorry als mijn verhaal warrig is, maar ik kan hier echt zò pissig om worden..Wat ben ik toch blij met mijn moeder, die zich helemaal aanpast aan mijn opvoeding. Trouwens, mijn opvoeding strookt precies met hoe ze mij en m'n zussen heeft opgevoed, dus moeilijk is dat niet voor haar...Wanneer ik het ergens niet mee eens ben, kan ik rustig zeggen, zonder dat er gelijk scheve gezichten worden getrokken, heerlijk hoor....
Hoi allemaal, bedank alweer voor alle reacties. Ik vind het fijn om te lezen dat ik niet gek aan het worden ben, maar dat het probleem toch echt bij schoonmoeder ligt. Anyway, gisteravond ben ik, na overleg met manlief, zelf met haar gaan praten. Ik werk in het voortgezet onderwijs en heb dus de nodige ervaring met mijn woede inhouden en met moeilijke gesprekken. Ook wilde ik niet dat ze straks over mij heen gaat lopen als mijn man er niet is. Hij hoeft het niet voor me op te lossen, als hij maar achter me staat. En dat zit gelukkig wel goed. Dus ik naar haar toe. Heb geprobeerd duidelijk te maken dat ik het beste met beeb voorheb, en dus geen ruzies/stekeligheden in haar omgeving wil. En dat ik ook wil dat opa en oma deel uitmaken van haar leven. Maar dat ik ook vrij wil zijn om beeb op te voeden zoals ik (en man natuurlijk) dat het beste vind. Dat ik het dus niet fijn vind als er discussie komt over een beslissing die ik voor haar neem. Heb geprobeerd haar niet aan te vallen. Maar haar reactie op dit alles (ze had me wel netjes uit laten praten) was: ja, maar waarom moest je nou persé naar de winkel toen ik er net was? (waardoor ik me afvraag hoeveel ze van mijn verhaal begrepen heeft....). Toen heb ik maar voorgesteld dat ze voortaan even belt voor ze komt, om dit soort situaties te voorkomen. Toen zei ze, dat ze zichzelf niet als bezoek wilde beschouwen, en als ze zin had om beeb te zien, dit moest kunnen. PFFF daar word je toch moe van! Dus ik, toch nogal bot ondanks alle goede voornemens: "Nou, prima, maar dan heb je dus kans dat je voor een dichte deur staat of eruit gezet wordt als ik weg moet." En toen ben ik gegaan. En als ze vandaag aan de deur staat doe ik lekker net of ik er niet ben. Ben wel geduldig genoeg geweest, vind ik. sorry, wil wel beleefd enzo blijven, maar even erg bot mijn frustraties kwijt: DAT MENS HEEFT ECHT EEN PLANK VOOR DE KOP! X J.
Vind je schoonmoeder wel kinderachtig hoor. Ze reageert echt als een achtergesteld kind. Kijk..tuurlijk is ze trots op haar kleinkind en wil ze die zo vaak mogelijk zien (da's beter dan dat ze er niet naar omkijkt). Maar is het nou zo moeilijk om met de wensen van jou en je man rekening te houden. Pffff... jammer hoor. Wat zei je man ervan? Kan hij haar nog e.e.a. aan het verstand peuteren?
Inderdaad, ze lijkt wel een overjarige tiener die haar zin niet krijgt..Ongelooflijk hoor, maar je hebt het er wel mee te doen..Zeker ook lastig, aangezien jullie verstandhouding normaal gesproken erg goed is, dan lijkt dit probleem me extra lastig. Is het nu een verveldende lastpak van een (schoon)moeder, dan zeg je gewoon je zegje en basta. Maar nu wil je natuurlijk geen scheve gezichten over en weer, begrijpelijk.... Waar ik benieuwd naar ben? Wat vind je schoonvader van dit alles, of houdt hij zich afzijdig?
Euhh... Zichzelf niet als bezoek wil beschouwen? Wat is dat voor iets raars, ze is toch bezoek? Ik moet er niet aan denken dat mijn (schoon)familie als het hun uitkomt onverwachts op de stoep staat. Zit ik niet op te wachten. Ze bellen maar even van te voren en dan beslis ik wel of het uitkomt.. Pff, sommige mensen.. Maar ik denk dat bij deze mevrouw praten dus geen zin heeft, ze moet merken dat haar gedrag niet 'beloond' wordt (tja, zo werkt het bij kinderen vaak ook, maar haar gedrag valt in dezelfde categorie). Wat je zegt, niet thuis zijn als ze langskomt is al een goede eerste stap
Nou ik was allang geexplodeerd denk ik, wat denkt ze wel niet...... Wat een mens zeg, niet te geloven. Ik had d'r de volgende keer even haarfijn uitgelegd dat ze dan ook maar geen enkel recht heeft en dat het JOU kind is en MAAR haar kleinkind, en ze dus totaal geen rechten heeft. Dan maar oorlog...
nou meid ik vind dat jullie het tot nu toe erg netjes opgelost hebben je had heel anders kunnen reageren na dat soort opmerkingen maar jullie hebben elke keer netjes een gesprek gehad hoop alleen dat ze het nou een keer gaat snappen....vervelend hoor zou hoorndol worden van dat soort opmerkingen...wat een lef heeft ze Lekker genieten van je mooie meissie jullie zijn papa en mama en die hebben het voor het zeggen
Die heeft echt een plaat voor haar kop. Haha, zichzelf niet als bezoek beschouwen en de baby willen zien wanneer het haar uitkomt...nee, die heeft het echt niet begrepen. Sterkte!
Een plaat.. een betonnen blok voor d'r kop! Jeetje zeg.. ik zou hier wel zo boos om worden.. Hier is iedereen welkom maar wanneer het mij uit komt.. dus ook bij ouders/schoonouders.. En i.d. wie niet horen wil moet maar voelen.. africhten dat mens
Heel netjes van je hoor hoe je met haar gepraat hebt. Petje af. En dat ze vind dat ze beeb moet kunnen zien wanneer ze wil vind ik zelf echt onzin. Een beetje privacy is wel gewenst zeg, het is jullie huis. Groetjes v Treintje
Tjee, wat een verhaal zeg! Erg netjes op gelost inderdaad, weet niet of het mij gelukt zou zijn HIer hebben we die situatie nog niet gehad, maar mijn schoonmoeder (vader houdt zich ook hier meestal afzijdig) dacht ook op bezoek te kunnen komen als het haar uitkwam. Helaas. En daar moet ik bij vermelden dat ze erg ziek is (kanker), en we gunnen haar heel veel tijd met haar kleinkind, maar ook wij moeten wennen aan de situatie en willen soms naast werk en andere beslommeringen ook even alleen genieten van ons meisje. Gelukkig denkt mijn man er ook zo over. Dus nadat ze een paar keer flink heeft zitten stekelen dat ze niet overwacht en altijd op bezoek mag komen en wij voet bij stuk hebben gehouden heeft ze het geaccepteerd. Alleen begrijpt ze het niet want regelmatig zegt ze nog : o ja, ik moet bellen he als ik langs wil komen... Ach ja, ze bedoelt het goed waarschijlijk
O, ik moet er echt nog even op terug komen en weer eens stoom afblazen. Dit weekend is alles geëscaleerd namelijk. We waren met mijn schoonouders en de beeb een weekendje in een bungalowpark. Was al lang voor baby geboren was geboekt. Ik had er, gezien de incidenten afgelopen weken, niet super veel zin in, maar ging toch met het idee er het beste van te maken en mijn man ook. Een paar dingen die vervelend waren, maar waar ik niet echt kwaad om ben geworden: - constant vertellen wat ik moest doen als ze huilde ("gewoon laten huilen hoor", "ze moet in bed slapen"(dat hadden we dus geprobeerd maar lukte echt niet") en meer van dat soort dingen. - echt iedere fles willen geven, (behalve die om 7.00 uur, haha) en toen ik hem eens zelf wilde geven, trok ze baby en fles gewoon bij me weg met de mededeling dat ik het toch al altijd kon doen. Maar oké, dat is allemaal geen drama. Waar ik en mijn man echt kwaad om waren: mijn schoonouders gingen met baby wandelen, en toen ze terug kwamen lieten ze de foto`s zien. Ze hadden haar voor de foto`s haar jasje en mutsje uitgetrokken, want dat zag leuker uit! Het was iets van 8 graden ofzo. Dat is toch onverantwoord? Zelf hielden ze ook lekker de winterjas aan en sjaal om. Dat was dus meteen de laatste keer wandelen. Maar hierdoor escaleerde het echt: Baby was weer eens aan het huilen (ja, ze heeft veel gehuild dit weekend, arm muppie). Toen verloor mijn schoonvader zijn geduld en schreeuwde tegen haar: "k*tkind, als je nu niet ophoudt met huilen, vedrink ik je in de sloot.". Toen heeft mijn man mij en baby mee naar onze slaapkamer getrokken, zonder nog iets tegen zijn ouders te zeggen onze spullen gepakt en zijn we vertrokken. En verder hebben we nu niks meer gehoord van ze.... Echt vervelend dat het allemaal zo is gegaan nu. Ik had juist gehoopt dat het weekend alles weer een beetje zou kalmeren, want schoonouders konden lekker met baby knuffelen en flessen geven en alles. En mijn man is erg teleurgesteld in zijn ouders en dat maakt hem ook niet gezelliger. ZUCHT
Dat meen je niet.. Ik ben er stil van Juniper. Die mensen sporen gewoon echt niet.. Wat verdrietig zeg. Ik zou nu in iedergeval even ALLE contact afhouden, zulke mensen wil je niet in de buurt van je kindje toch? Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen, en dat komt niet vaak voor. Sterkte meid..
ale: Ik wordt gewoon onpasselijk van je bericht..Die kleine dingetjes die je noemt zijn al behoorlijk vervelend, vooral het voorval van kind uit je armen halen en fles wegtrekken, omdat "jij je "eigen" kind toch al zo vaak de fles kan geven"....Maar wat je schoonvader (type struisvogel toch?) heeft geroepen is buitengewoon associaal!En jas uittrekken in die kou? Mijn god, die mensen sporen niet :-s Opa en oma willen zijn is niets mis mee, maar je schoonmoeder is gewoon ziekelijk jaloers op jou en dat is echt abnormaal...Geen idee hoe jullie dit op willen gaan lossen, maar bij mij zou er voor het leven wat geknakt zijn en wss zou ik alleen nog af en toe contact houden voor je dochter, om haar te laten weten wie opa en oma zijn, maar privileges voor die 2 zouden na zoiets absoluut uitgesloten zijn! Jammer van het goede contact wat jullie eerst hadden...Maar je hoeft echt niet alles te pikken, hopelijk voelen jij en je man zich snel wat beter onder de situatie en kan er binnenkort op een 1 of andere manier gepraat worden. Mss eerst je man alleen?
Ik vraag me nu eigenlijk af hoe ze mijn man hebben groot gekregen. Vind het gewoon balen dat het allemaal zo moet gaan, zou toch fijner zijn als we allemaal gewoon van ons beebje kunnen genieten zonder al dat moeilijke gedoe.
jee, wat een rare lui zeg! ppff, wat een verhaal, heb er gewoon geen woorden voor! sterkte hoor meid...kan me voorstellen dat je man nu ook niet de gezelligste is na deze situatie met zijn ouders! knuffel voor jou!
Ik werd echt misselijk toen ik dit las! Dit zou voor mij echt de druppel zijn, ik zou mijn kind daar nooit maar dan ook nooit meer alleen achter laten.. Wat moet dit vreselijk zijn voor je man .. Dikke knuffel meid! Hoe is het nu met je meisje?
Lekker dan Maar goed dat die man de opa is anders had je de kinderbescherming moeten inschakelen. Halleluja, wat een gezellige mensen Het is idd onverantwoord, asociaal en egoistisch hoe ze met je kindje en met jullie omgaan. Ik zou ook geen contact met ze opnemen en als zij dat wel doen heel duidelijk zijn dat de manier zoals het nu gaat niet gewenst is. Het zou mij niet verbazen als oma ineens op de stoep staat of belt en doet alsof er niks gebeurd is..