ps je ziet heel vaak dat er familieruzies ontstaan bij belangrijke familiegebeurtenissen (huwelijken, begravenissen, geboorte...). Het zou jammer zijn als jullie kindje later het idee krijgt dat haar geboorte de ´reden´ van ruzie is. Ik denk dat er altijd iets anders speelt, wat op deze manier wordt uitgevochten. Misschien is het iets tussen moeder en zoon en dan moeten zij dat maar uitvechten. het heeft in ieder geval met ´loslaten´ te maken... nogmaals veel sterkte Amber
Wat erg zeg allemaal. Heel veel sterkte ermee! Volgens mij gaat het bij bezoekegelingen met opa's en oma's trouwens om het kind dat recht zou hebben zijn opa en oma te zien als hij wil en niet om de grootouders die met het kindje willen 'spelen'.
Ik zit met verbijstering te lezen! Leg alles vast hoor, zorg dat je die foto's ook hebt, zonder jas en muts. Als ze het hoog willen spelen kunnen ze namelijk via de rechter een omgangsregeling eisen en tja....de rechter moet wel goede redenen hebben om dit af te wijzen, dus leg echt alles vast, zo ook de brief, maar ook alles wat gezegd is en gedaan is. Die opmerking van je schoonvader over de sloot. Hoe driftig je ook bent, hoe erg je kind ook het bloed onder de nagels vandaan haalt: dat zeg je gewoonweg niet! En die omgangsregeling: Ten eerste, een avond? Moet je Poppedijntje niet slapen dan? Hoezo een avond ophalen, dan ligt ze al in bed. En 3 uur in het weekend? Mijn schoonouders zien onze dochter eens in de drie/vier weken, want zoveel contact hebben we nu eenmaal.....het is dat mijn moeder 1 dag in de week oppast, anders weet ik ook niet of die avond en 3 uur in het weekend gehaald zouden worden, wat een achterlijke eis! Die mensen zijn echt van de wereld, weten niet waar ze het over hebben!?!?!? Inderdaad, dat je bijna afvraagt hoe ze jouw man hebben opgevoed Ik zou voet bij stuk houden. In beginsel dacht ik nog, ach mensen voor het eerst opa en oma...zijn gewoon erg bezorgd en willen graag hun kleinkind zien (mijn schoonouders deden in het begin ook zo, je zag ze voorheen nooit, maar toen onze dochter er was, ineens elke week onaangekondigd voor de deur staan en om de haverklap melden dat ze willen oppassen enzo) maar nu loopt het echt uit de hand, dit is geen normaal gedrag, maar obsessief! Snappen ze dan niet dat dit gedrag juist averechts werkt? Wel fijn dat je man en jij er samen achter staan, dat scheelt een heleboel ellende! Sterkte meid!
Er is wel degelijk een mogelijkheid een bezoekregeling te eisen.....lees op onderstaande link maar eens... http://www.elfri.be/NL/Juridische%20informatie/Familierecht/omgangsrecht_bezoekrecht_grootouders.htm
Persoonlijke relatie Nee. Grootouders hebben niet automatisch recht op omgang met hun kleinkinderen. Ze kunnen er om vragen bij de rechtbank. Om in aanmerking te komen voor recht op omgang moet wel sprake zijn van een nauwe persoonlijke relatie tussen kleinkinderen en grootouders. Maar wat is nauwe persoonlijke relatie? Regelmatig contact en af en toe bij opa en oma logeren volstaat niet. De grootouders moeten echt een opvoedkundige taak vervullen willen ze in aanmerking komen voor omgangsrecht. Dit komt van een website over echtscheiding. Ik neem aan dat het ook geldt als ouders gewoon samen zijn.
jeetje zeg, dit leest echt als een soap. voor ons amusant, maar voor jou harde realiteit. Het ergste lijkt me toch dat je vooral geen zin hebt in een ordinaire familieruzie. Maar je kunt dit toch ook moeilijk over je kant laten gaan. Ik zou er in het belang van de lieve vrede gewoon niet teveel aandacht aan besteden, zelf niet grote stappen gaan doen ofzo. Deze mensen gewoon een tijdje negeren wellicht... Wel vast een beetje informeren hoe het zit juridisch, zodat je voorbereid bent, maar naar hun toe het niet al te serieus nemen... Ik denk dat ze bij een rechter geen schijn van kans maken. Afgezien van jouw voorbeelden over wat ze gedaan allemaal hebben, wie wil er nu door de week 's avonds een baby komen ophalen? Dat is zeker niet in het belang van het kind, dat moet immers slapen. Dat bewijst (ook voor een rechter) dat ze het puur uit egoistische redenen doen. En er kan nog helemaal geen sprake zijn van een band met het kind. Zelf zou ik het denk ik niet willen laten escaleren, en toch onderling tot een oplossing willen komen. Het is toch familie... Als je ze tegemoet zou willen komen (de vraag is of je dat wilt...) zou je een tegenvoorstel kunnen doen, bijvoorbeeld dat ze een keer per maand het kind mogen zien, en altijd met jou en je man erbij. Toont ook je goede wil mocht het ooit tot een zaak komen. Het lijkt me een redelijker soort bezoekregeling dan wat zij voorstellen. Dit zou wel een manier zijn als je het toch nog netjes wilt oplossen zonder juridische ellende, het is toch familie. In dat geval zou ik een mooie lijst voorwaarden aanleggen waar zij zich aan dienen te houden. En duidelijk maken dat jullie de beslissingen maken, en dat ze zich hebben te gedragen willen jullie de regeling voortzetten! Ben benieuwd naar het vervolg, heel veel succes gewenst!
misschien hebben grootouders wel rechten maar als je die brief laat lezen waarin je schoonmoeder zelfs toegeeft dat je schoonvader je kleine heeft bedreigd, nou dan zal geen enkele rechter hun een bezoekregeling geven dat verzeker ik je! En als ie dat wel zou doen de rechter zou ik als ik jou was de publiciteit opzoeken! Grr voel mijn bloed gewoon koken he en het gaat niet eens om mijn schoonouders en beeb
ik volg dit topic nu al een hele tijd en het word steeds gekker zeg ik wil je heel veel sterkte hiermee wensen meis! Dit is niet bepaald het beeld wat je van de geboorte van je dochtertje in gedachten had denk ik dikke knuf voor jou en ik vind dat je er heel goed mee omgaat!
Hier ben ik het mee eens, hou heel goed die brief bij hoor! Alsof het normaal is dat de grootvader dreigt zijn kleinkind te verdrinken
Ik zou RAZEND zijn! ALs mijn schoonouders dit zouden doen, zou ik of mijn vriend er echt ngo wel wat van hebben zgezegt hoor! En ik zou ook idd vertellen da tik begrijp dat ze trots zijn maar dat je dit gewoon neit wilde hebben en dat jullie er de helenacht mee hebben egzeten
Hoi Juiper, net als iedereen heb ik met stomme verbzing je verhaal gelezen. In sommige dingen kan ik me goed inleven want ook mijn schonouders zijn geen makkelijke mensen en doen alles grag op hun manier. Hierbij verliezen ze wel eens het belang van mijn (ons) kind uit het oog. Dit is ook iets wat ik heel duidelijk uit jou verhaal naar voren vind komen. Bij alles wat ze doen draait het om hen als grootouders(heel egoistisch), maar daarmee vergeten ze het belang van hun eigen kleinkind. Deze is daar compleet ondergeschikt aan. Terwijl je toch zou verwachten (omdat ze immers zelf ook kinderne hebben) dat het belang van jullie meisje boven alles gaat. Ik weet dat de opmerking al een aantal keren gemaakt is, maar ik zou er zeker voor zorgen dat ze geen sleutel hebben om binnen te kunnen komen. (ook niet bijvoorbeeld via andere familie leden of buren). Desnoods de sloten (tijdelijk) vervangen. Dit heb je voor een paar tientjes geregeld en dan hoef je je daar in elk geval geen zorgen om te maken. Mijn advies is ook bewaar alles zorgvuldig. Hopelijk heb je het nooit nodig, maar je weet het niet. Daarnaast is het misschien inderdaad goed om eens na te vragen via een rechtsbijstandverzekering of bureau rechtshulp wat wel en niet kan en mag. Ik denk dat dit ook een deel van jullie zorgen weg zal nemen. Je weet dan duidelijk waar je staat. Zorg er in elk geval voor dat ze niet ook een wig in jullie relatie steken. Dat zou natuurlijk verschrikkelijk zijn. Loze opmerkingen zou ik zoveel mogelijk langs me af laten gaan en denken; die spoort niet en weet niet waar ze het over heeft. Geniet vooral van jullie kleine meid. Ze zijn zo groot. Veel succes
Hoi, wat fijn dat jullie allemaal zo meeleven. Ik zal jullie even vertellen hoe het er nu voor staat. Mijn man heeft - gewoon om te weten hoe het zit - overleg gehad met een jurist waar hij via zijn werk veel mee te maken heeft. Volgens die man hebben schoonouders geen schijn van kans, mocht het tot een rechtszaak komen. Maar die kans lijkt me klein. Mijn man heeft gisteravond telefonisch contact gehad met zijn ouders. Hij heeft gezegd dat er in hun brief maar 1 zinnig ding stond: dat er tijdelijk geen contact moet zijn om alles tot rust te laten komen. Dat we het daar volledig mee eens zijn en dat geen contact wat ons betreft ook betekent geen contact met ons kind. Verder heeft hij ze meedegedeeld wat die jurist gezegd heeft en dat ze zich verdere moeite voor zo`n regeling dus kunnen besparen, en ook dat ze daarmee de boel alleen maar erger maken. Als laatste zei hij nog dat hij de rest van de brief te onnozel vond om op te reageren, en dat ze het wel zouden horen als we weer contact met ze willen. En of ze er eens over na wilde denken hoe dit voor hem als zoon allemaal is, zo`n dreigementen van je ouders naar je kind toe. Mijn schoonmoeder sputterde nog: "ja, maar, wij zijn de opa en oma...." zei mijn man:"als jullie je nou ook zo zouden gaan gedragen, in plaats van als een stel idioten, dan praten we weer verder." vond het wel een goeie..... Verder hebben we niks meer gehoord. En hopelijk blijft dat nu ook even zo, dat zou ik wel even zo rustig vinden eigenlijk. Gelukkig is ons meisje nog te klein om er iets van mee te krijgen. Even ter verduidelijking: mijn man is enigs kind. En ons muppie dus enigs kleinkind aan die kant. X J.
Jemig zeg, wat een rare mensen, en jouw man is echt een bikkel! Echt heel knap dat hij zo met ze kan praten zonder zijn geduld te verliezen! Ik ben benieuwd wanneer jullie weer iets van ze horen.
Jullie pakken het wel goed aan zeg! Wat knap inderdaad dat je man op zo'n manier met zijn ouders praat. Het zal voor hem wel heel moeilijk zijn ook, omdat het zijn ouders zijn. Ik denk dat ik helemaal uit mijn stekker gegaan was, maar ja... daar bereik je ook niets mee. Heel veel sterkte ermee verder en ik hoop dat jullie wel nog volop van z'n drietjes kunnen genieten ondanks alle gedoe!