Vannochtend belde mijn man met mededeling mijn opa afgelopen nacht te hebben opgenomen. Hij vertelde me nog niet veel, maar dat ik wel van het ergste uit moet gaan. Eenmaal thuis vertelde hij dat opa niet meer geholpen kan worden, probleem met zijn darmen waarvan hij een operatie niet zou overleven en een longonsteking. Oftewel het is nu echt afwachten tot zijn lichaam opgeeft. Nu is mijn opa al 98 jaar een beste leeftijd, je weet dus ook dat er ooit zo dag zou komen. Maar wat valt dit me zwaar! Mijn lieve opa, ik moet er niet aan denken hem nooit meer te kunnen zien! Vanmiddag een lange tijd bij hem geweest en veel gepraat, hij wil niet dat ik verdriet heb en zal treuren om zijn dood. Maandag gaan we regelen dat hij naar huis kan zodat hij daar in alle rust kan sterven. Ik vind het extra moeilijk omdat mijn opa en moeder al jaren geen contact hebben, hij heeft een tijdje terug al eens gezegd haar dolgraag te willen zien. Ik heb mijn moeder vandaag ook ingelicht over de situatie en kon merken dat het haar toch echt wel raakt. Ik heb me nooit met hun situatie bemoeit, maar weet nu echt even niet wat te doen. Ik zal wanneer mijn opa weer thuis is overdag samen met de thuiszorg voor hem zorgen, dus ik heb een kans om voor een verzoening te zorgen. Maar moet ik dat nu nog wel doen? Ik wou morgen het voorzichtig vragen aan mijn opa. Hij is er qua geest nog ontzettend goed bij, en weet ook precies wat hij wel of niet wil. Maar zal ik hem hiermee nog moeten belasten? Ik wil niet dat ze de ruzie uitpraten, maar gewoon afscheid van elkaar kunnen nemen. Niet alleen mijn moeder maar ook mijn broer,zus en vader. Ik weet momenteel echt niet hoe ik met deze situatie moet omgaan en wat nu goed en slecht is. Daarnaast komt er nu zoveel op me af! Mijn opa heeft alles goed geregeld maar ik moet wel over veel dingen mee beslissen.
Wat een klote nieuws Maar wat super mooi dat jij je opa gaat verzorgen. Geniet van de tijd die jullie nog samen hebben. Ik zou misschien wel bespreken met je opa wat hij graag zou willen in het contact met jouw moeder. Veel succes, sterkte en kracht gewenst komende periode.
Mooie leeftijd, dat wel inderdaad, maar al wordt iemand 150, verdriet wordt er niet minder om! Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte voor de komende tijd gewenst. Bijzonder dat jij voor je opa gaat zorgen. Wat betreft het contact tussen je moeder en opa vind ik lastig. Kan ik je niet echt mee helpen
Dank jullie wel, ik vraag morgen denk ik gewoon wat hij nog heeft voor wensen en laat het luchtig vallen Mijn opa wou zelf wel in het ziekenhuis blijven, maar ik heb in overleg met mijn tante besloten dat hij naar huis kan. Hij wil ons niet tot last zijn, maar dat is hij absoluut niet doe het met alle liefde!
Sterkte! Zulk nieuws is nooit leuk maakt niet uit wat voor leeftijd diegene heeft Mijn schoonvader is ook aan zn laatste dagen / weken bezig. Dus ik kan me je gevoelens goed voorstellen... Heel veel sterkte!! Knuffel
sterkte meid, super dat je je opa gaat verzorgen! wat betreft je moeder en opa, ik zou wel proberen erachter te komen of je opa en moeder dit willen. mijn moeder had dit ook met mijn oma en ik merk aan mijn moedrr dat ze met zo veel vragen nog zit. zij heeft de kans niet meer gehad om het af te sluiten. alleen de woorden al : het is goed zo, laten we het vergeten, een knuffel of een kus kunne nog zoveel goed maken!
Wat goed dat jij er voor hem zal zijn, de laatste tijd.Geniet samen, huil, lach en wees boos als je dat wilt zijn. Haal herinneringen op, trek alle fotoboeken naar boven en maak ook zoveel mogelijk foto's. Heel veel sterkte, en geniet van jullie laatste tijd. Laat je moeder zelf de keuze maken, dat is niet aan jou om te beslissen, en laat het niet die laatste tijd 'verpesten'.
Inderdaad adorable, er hoeft niet meer uitgebreid over gepraat te worden Kleintje jullie ook veel sterkte!
Aszz ik wil hun ook zelf de keuze maken hoor ga ze niks opleggen, maar ik denk dat mijn moeder het gewoon heel moeilijk vind om zelf de eerste stap te nemen.
Heel veel sterkte! Ik ben op 3 maand tijd mijn grootvader en grootmoeder kwijtgeraakt. Mijn grootvader na een week coma (door een val met de fiets), mijn grootmoeder na een lange strijd tegen een agresieve tumor in het hoofd.
Ja ik denk wel dat je moet bemiddelen. Waarom voor je moeder kan het een last minder zijn. Want als ze het niet doet blijft het heel lang denk ik aan haar knagen. En voor je opa ook. Dan kan hij in elk geval in harmonie zijn ogen dicht doen. Het lijkt me vreselijk als je op sterven ligt en je hebt nog maar een wens en dat is je kind zien. Want ik denk zeker dat dat zo is. Verder veel sterkte de komende tijd toe gewenst.
Lief van je dat je voor je opa gaat zorgen, hij kan trots zijn op zijn kleindochter. Je geeft zelf aan dat hij een tijd terug aan heeft gegeven zijn dochter dolgraag weer eens te zien. Misschien kan je hierop even terug komen en vragen of hij dit nu ook nog graag wil. En als dat zo is, dan kan je je moeder vragen te komen. Toen mijn oom op sterven lag zijn mijn 2 andere tantes waar we geen contact mee hebben ook langs geweest, hij wilde ze nog zien. Ze hebben niets uitgesproken, maar hebben wel even bij elkaar kunnen zijn en daar leek mijn oom vrede mee te hebben. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd, want wanneer je van iemand houdt, dan is 200jaar nog wel te jong om te sterven.
Ik zou het denk ik eerst aan je moeder vragen of ze het evt zou willen... Om te voorkomen dat als je t eerst aan je opa vraagt en hij zegt ja heel graag! Je hem misschien teleur moet stellen omdat je moeder misschien niet wil.. En verder, heel veel sterkte!
Vreselijk! Heel veel sterkte de komende tijd en wat de andere ook zeggen: geniet, lach, praat, haal herinneringen op.. Dikke knuff..
Heel veel sterkte! afgelopen 17 november is mijn oma plots overleden. Ik was er bij en was daar wel heel blij om! Geniet er van dat je nu nog afscheid kn nemen ipv dat het ineens over is en heeeel veel sterkte toegewenst! Het zal heel moeilijk zijn!
Heel veel sterkte gewenst! Hij zal trots zijn op zo'n lieve kleindochter als jij! Leeftijd maakt voor het verdriet niks uit, ik ben mijn lieve opa vorig jaar verloren en dat heeft me veel verdriet gedaan, maar ook de gedachte: het is goed zo. Ik heb nog gesproken op zijn begravenis, dat heeft me wel goed gedaan. Hier ben ik het mee eens. Nogmaals sterkte!