ik heb een zoon van 4 en heet eetgebeuren is hier niet zo tof meer. Zindelijk is hij al altijd geweest maar nu is het wel erg vind ik. Het moment van eten komt hij altijd af: ik heb geen honger, mijn buikje zegt dat hij nog vol zit,... als we aan tafel zitten en aan het eten zijn is het continue ik heb genoeg, eten zit tot in mijn keel, mijn buikje zegt dat hij genoeg heeft (en je mag dan niet lachen ) hem lang laten zitten aan tafel tot zijn bord op is lukt zelden, hem straffen door niets meer van eten te krijgen tot aan de volgende maaltijd als je jou bord niet leeg eet, bord niet uiteten = direct naar bed enz... maar niets dat echt helpt uiteindelijk is hij wel gestraft of ligt hij in bed maar heeft toch zijn bord niet uitgegeten weten jullie een manier om toch zijn bord laten uit te eten en dat het dan terug wat plezierig word aan tafel want nu is het echt niet meer leuk. mond altijd uit in ruzie of woorden, straf alle tips zijn welkom
Nooit begrepen waarom een bord leeg gegeten moet worden..l als iemand dat elke dag tegen mij zou zeggen, zou ik ook strijd maken. Waarom laat je het niet een tijdje helemaal los. Je mag verwachten dat hij aan tafel blijft maar niet zeuren over de hoeveelheid. Oja, naast eten hebben suikerhoudende drsnken een brote invloed op hoeveel trek een kind heeft... Ouders bepalen WAT, kind bepaalt HOEVEEL!!!
Idd, kijk eerst even naar wat hij nog vlak voor het eten drinkt en eet. Een glas kan voor een kleuter al heel veel zijn. Heeft hij na het avondeten vaak nog honger? Ligt het aan wat hij wel of niet lust? Verder zou ik hem juist prijzen dat hij zo goed weet dat hij wel of geen honger heeft Bij ons is dat juist waar ik op stuur. Ik vind dat Thijmen wel van alles een hapje moet proeven, maar verder is het zijn keus om verder te eten. Bord leegeten is sowieso niet nodig. Misschien kun je hem een beetje betrekken bij het eten maken en tafeldekken? Gewoon laten helpen bij gezellig maken. Wat soms bij ons ook werkt is alvast een schaal rauwkost op tafel zetten met de mededeling dat hij er absoluut niet van mag snoepen omdat papa en mama ook nog willen...
Ik begrijp niet goed wat zindelijk zijn ermee te maken heeft? Maar hoeveel eet hij wel? En zou t ook niet kunnen zijn dat ie gewoon echt vol zit?
Eens met Rosao: als mijn kind aangeeft dat het geen honger heeft, neem ik dat altijd serieus, zeg dat ze goed heeft gezegd dat ze vol zit, en ga ik er niet nog meer eten in proberen te stoppen. Wat geef je dan voor boodschap? "Je kan beter naar mij luisteren dan naar je eigen lichaam"? Ga jij dan de rest van zn leven je zoons bord volscheppen? En soms weet ik ook wel dat mn dochter alleen maar zegt dat ze vol zit omdat ze liever wil spelen of het eten niet zo lekker vindt, maar dan komt ze er langzaamaan zelf maar achter dat dat niet zo slim is wanneer ze vervolgens met honger in dr bed ligt. Daar leert ze 10x meer van dan wanneer IK proeer te regelen hoeveel ze eet. Ik begrijp dat het heel moeilijk is om het los te laten, en toe te kijken als je kind niet of weinig eet. Maar op de lange termijn levert dat het meeste op.
Ik ben het eens met de reacties hierboven. Laat hem zelf zijn eigen grens qua hongergevoel opzoeken. Later is hij er misschien blij mee dat hij zijn eigen verzadigde gevoel leert kennen. Nu ligt hij in zijn bedje, of krijgt hij straf, niet begrijpend wat er verkeerd aan is om niet je hele bordje leeg te eten als je genoeg hebt. Wat hier goed hielp bij mijn bonusdochter was dat het prima was om gee honger meer te hebben, maarrrrrrrr...dan heb je vlak na de maaltijd ook geen honger als het tijd voor een snoepje is.
Hihi, vond t ook al grappig dat hij altijd al zindelijk is geweest, knap! Maar ze bedoelt geloof ik eigenwijs ofzo. Maar van mij hoeft ze ook echt dr bord niet leeg te eten hoor! Vol=vol. Nu is dat bij haar vaak wel pas als dr bord leeg is, maar van mij hoeft dat niet. Ik vind het juist goed als ze zelf kan aangeven wanneer ze genoeg heeft.
Dank je voor de reacties van mij moet hij zijn bord ook niet leegeten ik bedoel gewoon zijn bord is er al niet veel en als ik hem gewoon gerustlaat en zichzelf laat bepalen zou hij smorgens en.savonds een joyhurt eten en de rest van de dag zou hij niet willen eten. Dit is toch ook niet gezond?ik wil hem niet berplichtrn en ik wil zeker hem niet leren van luisteren naar mij in plaats van je lichaam! Wil gewoon dat hij toch wel.eet
Juist. Als dochter hier kort na het eten begint te klagen dat ze honger heeft en een snoepje wil, terwijl d'r bord niet leeg was, dan mag haar eten altijd nog even opgewarmd, als ze dat wil. Meestal hoeft ze dan geen snoepje meer, heel soms kiest ze toch nog voor opwarmen....
hier is het zo dat als er niet gegeten wordt er ook geen toetje komt. daymian heeft een hele tijd gehad dat hij leefde op brood en fruit en drinken. avondeten wilde hij niet tenzij het poffertjes of pannenkoeken was, en dat kreeg hij alleen bij hoge uitzondering als wij dat op het menu hadden staan. nu eet hij gelukkig wat beter, maar nog lang niet zoals ik graag zou zien, het is niet anders. we hebben het er niet over en als hij begint te zeuren over het eten zeggen we dat hij kan eten wat er op zn bord ligt en anders eet hij maar niet, maar er wordt niet gezeurd. je zoontje overleefd het wel, heb geduld, laat het los en uiteindelijk komt het vanzelf goed. tot die tijd, succes ermee. liefs doris
Maar dat gaat hij dus echt vanzelf doen, als hij de regie krijgt over hoeveel hij mag eten. Laat het echt los, dan komt er ooit een keer een moment dat hij het geen strijd meer vindt en echt gaat luisteren naar z'n maag en z'n smaakpapillen... Hier overigens wel standaardregel: er wordt altijd iig wel 1 hapje geproefd van alles wat er op d'r bord ligt.
Hier ook zo. Het is elke dag weer zo. Ik heb het losgelaten, ik kook elke dag weer wat anders, en ze kijken maar of het wordt gegeten. Ik vind het helemaal prima, ik hou wel rekening mee met de dingen waarvan ik weet dat ze het echt niet lusten. Laat je hem gewoon zelf eten? Of help je hem erbij? Sterkte in ieder geval.
Betrek hem bij het koken, laat hem zelf opscheppen of als hij wil dat jij opschept: schep weinig op. Een vol bord werkt ontmoedigend. Verder, als hij vol zit zit hij vol. Ga dan niet aandringen om toch maar door te eten. Maar niet vlak na de maaltijd snoepjes geven. En sowieso het aantal (ongezonde) tussendoortjes en suikerhoudende dranken e.d. beperken.
ivm met zindelijk bedoel ik dat hij bijna niets mag. En ik denk ook echt wel dat het daaraan ligt want als je worst met appelmoes en patat heeft eet hij veel maar zodra het iets anders is mag hij het niet dus zegt hij ik heb genoeg ik heb geen honger enz. Hier is ook de regel je moet van 1 hapje proeven. Heb ook even gedaan oke geen honger ga maar van tafel je moet het niet opeten. maar nog geen half uur later ik heb honger mag ik een koek. dan zeg ik ook nee maar je mag je eten wel terug hebben (patat vlees groente) maar dan zegt hij nee liever niet ik eet dan wel niets! ik vind het zo erg dat hij dan honger heeft maar dan toch te koppig om te willen eten. Ik wil hem ook niet dwingen om dingen te eten die hij niet lust. maar als het van hem afging is het alle dagen patat met worst en appelmoes. maar toch bedankt voor al je reacties ik ga het nogmaals zo proberen zoals jullie zeggen hem aan tafel plaatsen en als hij zegt dat hij genoeg heeft, mag hij van tafel en nog honger? dan je bord terug maar niets anders. Ik hoop dat het werkt
Ik zou hem wel aan tafel laten zitten zolang jullie aan tafel zitten. Dat zou de enige eis dus moeten zijn, naast 1 hapje proeven van alles wat op z'n bord ligt. Voor de rest dan dus idd loslaten. Maar als hij niet eet en dan lekker kan spelen, krijgt hij denk ik teveel beloning. En hij mag inmiddels ook leren dat eten ook een sociaal gebeuren is, naast het voedingsaspect
Mijn dochter is bijna vier. Ze eet al 2,5 jaar geen avondeten. We hebben alle mogelijke strategieen wel geprobeerd, maar ze eet niet. Een enkele keer lukt het om haar een paar hapjes te laten proeven. Meest irritant is, dat andere mensen altijd hun mening klaar hebben over onze avondetenweigerende dochter.