pff waar moet ik beginnen.. na 2 mk's, een zware zwangerschap (bekkeninstabiliteit, eiwit en glucose in de urine waardoor strikte controlle), een zware bevalling (tangverlossing, sterrenkijker, zonder persweeen. waarbij ik al 10 uur 10 cm ontsluiting had, na een weeenstorm waarin ik in 3 uur van 0 cm naar 10 cm ging), moest mijn mannetje meteen naar het ac ziekenhuis om geopereerd te worden.. weg baby weg man.. ik volgde een paar uur later, geen beschuit met muisjes en opa's en oma's.. na moeilijke zware dagen in het zh (waarin we wel wisten dat ons zoontje nu helemaal gezond was) konden we eindelijk naar huis.. een stagiaire als kraamverzorgende.. haar letterlijk het huis uit gezet, ze had nog nooit bv gedaan?? ze waste de flesjes met onze afwasborstel tewijl mijn man ze net gesteriliseerd had.. bv stopgezet na de zoveelste poging dat het niet gelukt was door alle omstandigheden.. en toen weer terug naar het zh omdat ons zoontje te geel was.. ondertussen waren we 2 weken verder was de nieuwe kraamverzorgende weg en waren we thuis.. en nu? we deden gezellige dingen, we planden af en toe bezoek of gingen zover ik kon lopen ivm bekken een stukje wandelen... en vonden we ons mannetje de liefste en de mooiste! hij kwam toen om de 2 uur voor een flesje! en ik was moe moe moe...mijn man moest na een week weer aan het werk (kon pas 3 weken later 2 weken vakantie krijgen. Achteraf was mijn man dus langer thuisgebleven.. ze konden hem gewoon niet missen en toen dachten we dat dat het beste was) en het ging maar door.. en door.. door de tangverlossing had hij ook nog een nekblokkade waarvoor hij al vanaf week 1 werd behandeld.. zo gingen de weken om en met 7 weken begon hij te huilen overdag.. van smorgens tot s'avonds.. met kleine stop pauzes om te drinken... gelukkig.. dat waren de beste momenten van de dag.. ondertussen was duidelijk dat de blokkade in zijn nek zorgde voor een voorkeurshouding die overgegaan was in een dwanghouding, zijn lichaam was zo verkrampt door alle spanningen dat hij helemaal scheef groeide! dus vanaf week 8 begon het weer.. kinderarts hier, osteopaat daar, neuroloog, kinderfysio, ha, en ga maar door.. koemelkallergie, ook dat nog? reflux oh ja zeker dat kan er ook nog bij! arm mannetje.. moest hij dan echt alles hebben wat baby's kunnen krijgen? buiten de krampjes en het vele spugen, dronk hij altijd super goed en sliep hij snachts al vrij snel goed door.. maar ik was zo gestressed van de dag dat ik nauwelijks de slaap kon vatten en me alleen maar rotter en rotter ging voelen.. en de huisarts vond dat ik tegen een postnatale depressie aanzat als ik niet eens goed ging slapen en ook mijn rust nam.. maar hoe? ouders en souders waren beide 4 weken op vakantie in dezelfde tijd.. extra hulp kon ik juist nu vergeten... tot we met 13 weken een schommelstoel kochten, omdat ik helemaal gek werd dat hij overal waar ik hem neerlegde begon te krijsen.. en hij vanwege zijn scheefgroeidende en overstrekkende houding juist krom moest liggen.. we zette hem erin en hij was stil.. sinsdien is het een ander kereltje, doordat alle stress verminderd is bij hem door alle bezoeken aan de ka, neuro, fysio en go on.. achteraf blijkt dat hij waarschijnlijk een trauma heeft opgelopen in de baarmoeder, vandaar ook de operatie na de bevalling.. hij heeft in zijn eentje heel veel pijn gehad.. wat deed dat pijn om te horen toen ze me dat zeiden zeg.. maar ook was ik blij, er was eindelijk een verklaring voor zijn huilen, scheefgroeien en waarom hij zoveel stress had.. sinds de osteopaat, fysio, ka en go on.. zich daarop richte zag je de stress bij hem wegtrekken elke week wat meer en heel voorzichtig durfde ik vanaf toen af en toe te genieten.. hij huilde van de ene op de andere dag nauwelijks nog.. en nu is hij 18 weken en zien we hem alleen maar vrolijker worden en groeien.. we weten nu wel al zeker dat onze man een helmpje zal krijgen vanwege zijn scheven platte hoofdje.. we konden hem nooit op de zij leggen ivm zijn scheve groei.. en nu is zijn hoofd plat en scheef.. Binnenkort sluiten we ook de osteopaat af en hopelijk ook de fysio.. en sindkort is de ha al afgevallen! Maar ik ben nu zo verliefd op mijn kleine huilmonstertje van toen! Zelf ben ik nu eindelijk toe aan het verwerkingsproces van mezelf en helpt het me enorm dat ik zo'n lachebekje in mijn armen mag sluiten! Ik wilde het voor mijn eigen verwerkingsproces daarom ook van me aftypen en na mijn ellelange gezeurverhalen hier op het forum eindelijk eens positief afsluiten! *getypt vanaf die geweldig mooie roze wolk*
Wat fijn dat je kindje zich nu zoveel beter voelt, en jij jezelf daardoor ook. Geniet maar lekker vanaf je welverdiende roze wolk!
Lieve Ele, Ik wil je even de complimenten geven als mama zijnde! Vind het zo knap zoals je die moeilijke tijd doorgekomen bent. We kennen elkaar nu al een hele tijd en vind dat je echt een top mama bent die het allerbeste met haar kindje voor heeft. Je gevoel klopte al die tijd! En kun je ook eindelijk met volle teugen genieten van herbie! En ervaar je hoe het is om eindelijk mama te zijn! Meid ik ben trots op je! Geniet van alles wat komen gaat want het vliegt voorbij! Liefs Marleentje26
wat een toestanden allemaal, maar wat hebben jullie je erdoor geslagen...en super dat je het van je af kunt schrijven.... ik zou willen dat ik 5 jaar geleden ook van het forum afwist....vind het nu super dat ik ook alles van me af kan schrijven, gewoon voor de verwerking....
Lieve Ele, Helemaal super hoe jij het hier verwoord hebt!! Je gevoel was al die tijd juist, dat er iets mis was. Dus helemaal goed als moeder zijnde. Ele, je doet het super en super dat jullie nu zo genieten van jullie super mooie, lieve huilmonstertje!!! Liefs, Nijn
Wat fijn om te lezen dat het allemaal goed gaat nu, het zal vast vreselijk voelen om je kleine te zien huilen en huilen en niets te kunnen doen voor hem, geniet er maar extra van en gelukkig is die nare periode voorbij.
Wat een verhaal zeg!! Wat fijn dat het nu zo goed gaat. Heerlijk. Geniet ervan. Jullie hebben het dubbel en dwars verdiend.
Wat een heftig en moeilijk verhaal. Over oerkracht gesproken! Ze zeggen dat alle mama's die hebben, ik zie hem bij mezelf niet zo maar bij jou als ik het zo lees juist dubbel en dwars!!! En wat geweldig dat je nu alsnog op de roze wolk kunt plaatsnemen. Ik wens je heel veel geluk en liefde, en heel veel mooie momenten om van te genieten, je hebt het duidelijk verdiend!!!
Ele, wat bijzonder mooi en emotioneel geschreven! Echt zo puur, echt mijn diepste respect hoe je alles hebt omschreven. Jullie hebben in een zo'n korte tijd zoveel meegemaakt, zoveel dat kun je niet omschrijven. het is jullie ook zo enorm gegund om nu eindelijk eens plaats te nemen op die o zo mooie roze wolk. Ik wens jullie dan ook alle liefde en geluk toe. Hele dikke knuffel Butterfly
Lieve Ele, wauw, als ik dit allemaal zo achter elkaar lees: dat is echt niet te bevatten...ellende op ellende, terwijl je alleen maar van je kindje wil genieten! Ik zit met een lach op mijn gezicht het laatste stuk van je verhaal te lezen, zo hoort het te zijn! En ben blij dat je dat nu zo kunt ervaren! Geniet van je mooie gezinnetje, ben trots op je! hele dikke knuf doortje
Ik ben heel blij voor jullie dat je nu eindelijk kan genieten en wat fijn dat je zoontje van zijn pijn af is. Wat moet dat moeilijk zijn geweest!
Wat fijn dat nu alles goed gaat en dat jullie nu als gezin zijnde ook weer in rustiger vaarwater komen en van elkaar kunnen genieten.