Ik ben bijna 36 weken zwanger en ben de laatste paar dagen opeens heel erg aan het piekeren. Word er zelfs een beetje down van. Ik heb opeens de angst dat ik na de bevalling helemaal geen kindje mee naar huis ga nemen. Heel stom, maar ik ben zo bang dat er wat gaat gebeuren. Als ik aan andere zwangeren denk komt dit gevoel helemaal niet naar boven, maar bij mezelf wel. Ik heb van heel "fijne" mensen al een aantal enge verhalen gehoord en dan ook weer eens wat gelezen in een tijdschrift dat ik meteen weer angst heb. Ik weet niet of het misschien ook komt omdat ik me gewoon niet kan voorstellen dat wij straks vader en moeder zullen zullen zijn van een kindje. Pff... ik baal zo van mezelf. Ik zou zo graag willen genieten en me kunnen voorstellen dat er hier straks een kleine is, maar ik kan me er geen beeld van vormen. ik heb echt zo'n gevoel van eerst zien en dan geloven. Ben ook een beetje bang om al helemaal in het babygevoel op te gaan, want stel dat... Erg hè! Sorry voor mijn geklaag, maar voel me echt een beetje rot. Liefs hagelslag
ik denk dat je gevoel heel normaal is, zeker bij een eerste kindje kan je je gewoon niks voorstellen bij het moeder worden, is helemaal niet erg, als je over een paar weken je kindje in je armen hebt zul je verbaasd zijn hoe vaak je naar je kindje kijkt terwijl hij/zij ligt te slapen en je zit te verwonderen en je nog steeds niet kunt voorstellen dat het JOUW kindje is. laat het maar komen zoals het komt en vergeet niet te genieten straks. het wordt ook mijn eerste en ik herken het wel hoor
Hoi, Ik herken dit ook hoor! Alhoewel ik dan wel redelijk "in de wolken" ben, sta ik af en toe ook heel erg stil bij het feit dat het op het laatste moment nog mis kan gaan en je inderdaad met lege handen thuiskomt... Ik probeer er maar zo min mogelijk aan te denken, maar soms laat het mij ook niet los. Ik vind het ook nog steeds een hele gekke gedachte om moeder te worden en zo'n verantwoording over een nieuw leventje te hebben... Dus ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Toch is het wel verstandig om ervan te genieten, want -wat iedereen waarschijnlijk zegt- voor je het weet is het voorbij en ik heb inmiddels van zoveel vrouwen op mijn werk gehoord dat ze zo graag nog eens zwanger zouden willen zijn, alleen om het 'zwanger zijn'. Dus geniet er van! Sterkte!
Het lijkt ook wel of mensen in je omgeving vaak alleen maar de enge en negatieve verhalen kunnen vertellen. Ook op internet. En misschien door de hormonen "vergeet" je alle mooie en positieve verhalen (die er natuurlijk veel meer zijn!) en blijven de rottige hangen? Word soms gewoon zo down door de angst.
Dat heb ik gelukkig niet zo, maar ik ben daarentegen weer zo stom om allerlei 'nare verhalen' op het forum hier te gaan lezen Dus ik zoek het soms zelf op, en achteraf heb ik dan natuurlijk weer spijt. Onthou maar gewoon dat 80% van alle baby's gewoon gezond geboren worden. En dat is echt een hele hoop hoor!
Tja, daar maak ik me ook schuldig aan . Je ziet dan zo'n titel van een topic. Je wilt het eigenlijk niet lezen, maar voordat je het weet zit je met een rotgevoel omdat je het toch niet kon laten...
Ik heb dus 2 keer een heftige bevalling mee gemaakt, die gelukkig allebei goed zijn afgelopen. Ik dacht dat ik er deze keer aardig nuchter over kon denken, maar helaas, sinds een week begint de angst hier ook toe te slaan... En hoewel ik dus al 2 kindjes heb, vind ik het nog steeds een vreemd idee er strakjes eentje bij te hebben. Het is elke keer weer nieuw voor me.
Precies... ik heb wel een tip voor je, ga eens lekker kijken in het forum "Babyuitzet" daar hebben mensen het over alleen maar leuke dingen zoals babykamers, kinderwagens, luiers, geboortekaartjes en meer leuke onderwerpen. Ik ben hier al een tijdje actief en kom daar geen vervelende verhalen meer tegen. Toevallig kwam ik hier weer eens kijken, maar eigenlijk hang ik hier nooit meer echt rond...